ប្រធានាធិបតីស៊ីមបាវ៉េ លោក Emmerson Mnangagwa បានជួបជាមួយនឹងមេដឹកនាំជំនួញនានាកាលពីពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងមួយដើម្បីធានាដល់សាធារណជនថា រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកអាចធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចដែលកាន់តែធ្លាក់ចុះ មានស្ថិរភាពបាន។ ប៉ុន្តែមេដឹកនាំជំនួញម្នាក់បានពន្យល់ថា ភាពមិនប្រាកដប្រជាអំពីការផ្គត់ផ្គង់ក្រដាសប្រាក់និងរូបិយប័ណ្ណដែលកំពុងត្រូវបានប្រើប្រាស់ ធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចពិបាកដំណើរការទៅមុខ។
ក្នុងការថ្លែងទៅកាន់នាយកប្រតិបត្តិជំនួញនានានៅឯវិមានប្រធានាធិបតី State House ប្រធានាធិបតីស៊ីមបាវ៉េ លោក Emmerson Mnangagwa បាននិយាយថា រដ្ឋាភិបាលរបស់លោកកំពុងតែធ្វើការទាំងថ្ងៃទាំងយប់ដើម្បីធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចមានស្ថិរភាព។
ប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េកំពុងតែជួបប្រទះនឹងបញ្ហាខ្វះខាតទំនិញចាំបាច់បំផុតនានា ដូចជាប្រេងសាំង ថ្នាំសង្កូវ ប្រេងចម្អិនម្ហូប និងទឹកស្អាតជាដើម។ តម្លៃទំនិញកំពុងតែកើនឡើង បើទោះជាមិនកើនឡើងដល់អត្រាខ្ពស់ដូចកាលពីឆ្នាំ២០០៨ នៅពេលដែលអត្រាអតិផរណាប្រចាំឆ្នាំផ្លូវការឡើងដល់២៣១លានភាគរយក៏ដោយ។
លោក Mnangagwa បានស្នើឲ្យក្រុមហ៊ុនជំនួញនានាដោះស្រាយបញ្ហាខ្វះខាតទំនិញនេះ តាមរយៈការផ្គត់ផ្គង់ទំនិញបន្ថែមទៀតទៅកាន់ទីផ្សារ។
លោក Mnangagwa បានថ្លែងថា «ខ្ញុំត្រូវបានគេប្រាប់ថា សហគ្រាសផលិតមួយចំនួនមិនផ្គត់ផ្គង់ផលិតផលរបស់ខ្លួនដល់ក្រុមហ៊ុនចែកចាយបន្តទេ។ ប្រសិនបើនេះជាការពិតមែន វាពិតជាគួរឲ្យសោកស្តាយណាស់។ ការភ័យខ្លាចបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិនិងប្រាក់សន្សំ ដូចដែលបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០០៨ នៅពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចុះខ្លាំង គឺមិនកើតឡើងទេក្នុងពេលឥឡូវនេះ។ ខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះបញ្ហានេះនិងយល់អំពីការព្រួយបារម្ភនិងការភ័យខ្លាចរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា»។
ប្រធានសហព័ន្ធឧស្សាហកម្មស៊ីមបាវ៉េ លោក Sifelani Jabangwe បានថ្លែងប្រាប់ VOA ថា ប្រសិនបើក្រុមហ៊ុនណាមួយមិនលក់ទំនិញឲ្យអ្នកលក់រាយទេ នោះគឺដោយសារតែក្រុមហ៊ុនទាំងនោះដឹងថា ខ្លួនមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ទំនិញបន្ថែមទៀតបាន។
លោក Jabangwe មានប្រសាសន៍ថា «ការពិតគឺថា អត្រាតម្លៃទំនិញកើនឡើង ហើយគ្មានរូបិយប័ណ្ណបរទេសហូរចូលមកនោះទេ។ សហគ្រាសផលិតឬក្រុមហ៊ុនលក់ដុំដឹងថា ទំនិញដែលពួកគេមាននៅក្នុងស្តុកគឺជាទំនិញចុងក្រោយបង្អស់ដែលពួកគេមាន ដូច្នេះប្រសិនបើពួកគេលក់ទំនិញទាំងនោះអស់ ក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគេគឺចប់ហើយ ហើយយើងក៏បាត់បង់ក្រុមហ៊ុននោះដែរ។ ប្រសិនបើក្រុមហ៊ុនណាមួយស្តុកទុកទំនិញនោះ នោះប្រហែលជាដោយសារតែពួកគេកំពុងតែរង់ចាំមើលថាតើអត្រាប្តូរប្រាក់នឹងទៅជាយ៉ាងណា។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនគិតថា មានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនដែលធ្វើដូច្នេះនោះទេ។ តាមពិត ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនអស់ទំនិញសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ទៅហើយ»។
បញ្ហាធំបំផុតគឺការដែលគ្មានក្រដាសប្រាក់ដែលអាចចាយបាន។ ចាប់តាំងពីប្រទេសស៊ីមបាវ៉េឈប់ចាយប្រាក់ដុល្លាររបស់ខ្លួនកាលពីឆ្នាំ២០០៩មក ប្រទេសនេះភាគច្រើនចាយប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក ប្រាក់ផោនរបស់អង់គ្លេស និងប្រាក់រែនរបស់អាហ្វ្រិកខាងត្បូងដើម្បីទិញដូរទំនិញនានា។
ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ រូបិយប័ណ្ណបរទេសទាំងបីនេះពិបាករកណាស់ ដែលបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ច និងបានបង្ខំឲ្យប្រទេសនេះពឹងផ្អែកលើប័ណ្ណទិញទំនិញ។ ប័ណ្ណទិញទំនិញជារូបិយប័ណ្ណមួយដែលរដ្ឋាភិបាលបានចាប់ផ្តើមបោះពុម្ពឲ្យប្រើប្រាស់កាលពីពីរឆ្នាំមុន ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការខ្វះខាតក្រដាសប្រាក់។
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ លោកប្រធានាធិបតី Mnangagwa បានថ្លែងថា «យើងនឹងបន្តប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធប្តូរប្រាក់ពហុរូបបិយប័ណ្ណ»។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ប្រាក់នៅក្នុងធនាគាររបស់ប្រជាជនគឺមានសុវត្ថិភាព ហើយពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវចាយប្រាក់នោះ ឬប្តូរប្រាក់សន្សំរបស់ពួកគេទៅដាក់កន្លែងផ្សេងនោះទេ។
ប៉ុន្តែតម្លៃប័ណ្ណទិញទំនិញកំពុងតែធ្លាក់ចុះ។ រដ្ឋាភិបាលទទូចថា អត្រាប្តូរប្រាក់របស់ខ្លួនស្មើនឹងប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក។ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងទីផ្សារងងឹត មួយដុល្លារអាមេរិកមានតម្លៃជិតស្មើនឹងបួនប័ណ្ណទិញទំនិញ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ហុង ចិន្តា
