នៅពេលព្រះមហាក្សត្រ Charles ទី៣ ត្រូវបានអភិសេកឡើងគ្រងរាជ្យកាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ទី៦ ខែឧសភា ពួកទាហានកាន់ទង់ជាតិមកពីប្រទេសបាហាម៉ា អាហ្វ្រិកខាងត្បូងនិងប្រទេសទូវ៉ាលូបានដើរជាមួយក្រុមទាហានអង់គ្លេសនៅក្នុងក្បួនព្យុហយាត្រាមួយជាកិត្តិយសដល់ព្រះមហាក្សត្រអង្គនេះ។
សម្រាប់មនុស្សខ្លះ ទិដ្ឋភាពនេះបញ្ជាក់ពីចំណងទាក់ទងដែលចងភ្ជាប់ចក្រភពអង់គ្លេសជាមួយពួកអតីតប្រទេសអាណានិគមរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែសម្រាប់មនុស្សច្រើននាក់ទៀតនៃប្រទេស Commonwealth ដែលជាក្រុមប្រទេសធ្លាប់ត្រូវអះអាងថាជារបស់ចក្រភពអង់គ្លេស ការអភិសេកឡើងគ្រងរាជ្យសម្បតិ្តរបស់ព្រះមហាក្សត្រ Charles នេះត្រូវបានគេមើលឃើញថាមិនទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍នោះទេ។
នៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ ពិធីអភិសេកឡើងគ្រងរាជ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រអង់គ្លេសដំបូងក្រោយពេល៧០ឆ្នាំនេះ ជាឱកាសមួយដើម្បីត្រិះរិះពិចារណាអំពីការគាបសង្កត់និងអតីតកាលដែលមានការបង្ហូរឈាមក្នុងពេលស្ថិតក្រោមអាណានិគមនិយម។ ការបង្ហាញពីព្រះរាជពិធីឡើងគ្រងរាជ្យសម្បតិនៅទីក្រុងឡុងដ៍ នេះនឹងនាំឱ្យមានការអំពាវនាវកាន់តែច្រើនឱ្យកាត់ផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងរាជវង្សានុវង្សអង់គ្លេស។
លោកអាចារ្យ Sean Major-Campbell នៃគ្រិស្តសាសនានិកាយ Anglican នៅក្នុងរដ្ឋធានីឃីងស្តូននៃប្រទេសហ្សាម៉ាអ៊ីក បានថ្លែងថា៖ «ចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើរាជវង្សានុវង្សអង់គ្លេសបានចុះថមថយ តាំងពីជនជាតិហ្សាម៉ាអ៊ីកកាន់តែច្រើនជាងមុនបានដឹងអំពីការពិតដែលថាក្រុមអ្នកនៅរស់រានមានជីវិតពីរបបអាណានិគមនិយមនិងអ្នកដែលនៅរស់រានមានជីវិតពីការកាប់សម្លាប់ទាសករនោះ មិនទាន់បានទទួលយុត្តិធម៌នៅឡើយទេ»។
កម្រងរូបភាព៖ ព្រះរាជពិធីឡើងគ្រងរាជ្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រ Charles ទី ៣ របស់អង់គ្លេស
លោកអាចារ្យ Campbell បានថ្លែងបន្ថែមទៀតថា៖ «ព្រះរាជពិធីអភិសេកឡើងគ្រងរាជ្យសម្បត្តិនេះ «ពាក់ព័ន្ធនឹងយើង គឺដោយសារតែការពិតដែលថា ព្រះមហាក្សត្រ Charles គឺជាប្រមុខរដ្ឋរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ»។
យោងតាមអធិបតេយ្យភាពរបស់អង់គ្លេស ព្រះមហាក្សត្រ Charles ក៏ជាព្រះប្រមុខរដ្ឋនៃប្រទេស១៤ទៀតដែរ ទោះជាមុខនាទីនេះភាគច្រើនគ្រាន់តែជានិមិត្តរូបក៏ដោយ។ ព្រះរាជាណាចក្រទាំងនោះរួមមានប្រទេសអូស្ត្រាលី កាណាដា ហ្សាម៉ាអ៊ីក Papua New Guinea និងប្រទេសនូវ៉ែលហ្សេឡង់ ដែលតំណាងឱ្យសំឡេងភាគតិចនៃបណ្ដាប្រទេស Commonwealth។ ភាគច្រើននៃបណ្ដាប្រទេស Commonwealth ទាំងអស់ចំនួន ៥៦ ជាសាធារណរដ្ឋ ទោះជាប្រទេសខ្លះនៅតែរក្សាទុករូបទង់ជាតិ Union Jack នៅលើទង់ជាតិរបស់ពួកគេក៏ដោយ។
មកទល់នឹងពេលនេះ ប្រទេសបាបាដុសជាប្រទេសនៅក្នុង Commonwealth ចុងក្រោយបង្អស់ដែលបានដកព្រះមាតារបស់ព្រះមហាក្សត្រ Charles គឺព្រះមហាក្សត្រិយានី Elizabeth ទី ២ ចេញពីតំណែងជាប្រមុខរដ្ឋ ដោយដាក់ប្រធានាធិបតីជាប់ឆ្នោតរបស់ពួកគេកាលពីឆ្នាំ២០២១ជំនួសវិញ។
សេចក្តីសម្រេចនេះបានបំផុសបំផុលចលនាសាធារណរដ្ឋនិយមស្រដៀងគ្នានេះនៅក្នុងប្រទេសជិតខាងគឺប្រទេសហ្សាម៉ាអ៊ីក ប្រទេសបាហាម៉ាស និងប្រទេសបេលី។
កាលពីឆ្នាំមុន នៅពេលនាយករដ្ឋមន្ត្រីប្រទេសហ្សាម៉ាអ៊ីកលោក Andrew Holness បានទទួលស្វាគមន៍ព្រះអង្គម្ចាស់ William និងព្រះមហេសី Kate នៅក្នុងរាជទស្សនកិច្ចមួយក្នុងតំបន់ការ៉ាអ៊ីប លោកបានប្រកាសថាប្រទេសរបស់លោកចង់ទទួលបានឯករាជ្យពេញលេញ។ គូស្រករទាំងពីរអង្គនេះក៏បានប្រឈមនឹងបាតុកម្មឱ្យអង់គ្លេសបង់ប្រាក់សំណងអំពីទាសភាពផងដែរ។
ព្រះអង្គម្ចាស់ William ដែលជាអ្នកស្នងរាជ្យបន្ទាប់បានសង្កេតឃើញនៅពេលបន្ទាប់ក្នុងទស្សនកិច្ចនោះថា ទំនាក់ទំនងរវាងរាជាធិបតេយ្យនេះនិងតំបន់ការ៉ាអ៊ីប បានវិវត្ត។ ព្រះអង្គម្ចាស់បានមានព្រះរាជបន្ទូលនៅក្នុងពិធីបដិសណ្ឋារកិច្ចមួយក្នុងប្រទេសបាហាម៉ាសថា ព្រះរាជវង្សានុវង្សនឹង«គាំទ្រដោយមានមោទនភាពនិងការគោរពដល់សេចក្តីសម្រេចអំពីអនាគតរបស់អស់លោកអ្នក»។
អ្នកស្រី Rosalea Hamilton អ្នកគាំទ្រឱ្យមានការកែប្រែរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ប្រទេសហ្សាម៉ាអ៊ីកដើម្បីដកមុខនាទីរបស់រាជវង្សអង់គ្លេសពីក្នុងប្រទេសរបស់អ្នកស្រីបាននិយាយថា អ្នកស្រីបានរៀបចំវេទិកាមួយនៅថ្ងៃអភិសេកឡើងគ្រងរាជ្យសម្បត្តិនេះដើម្បីឱ្យជនជាតិហ្សាម៉ាអ៊ីកកាន់តែច្រើនជាងមុនចូលរួមក្នុងដំណើរការកំណែទម្រង់នយោបាយ៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក ឈឹម សុមេធ
