ជំងឺអេដស៍លែងជាជំងឺដែលនាំឲ្យមានការឆាប់ស្លាប់តទៅទៀតហើយ។ អ្នកកើតជំងឺនេះអាចរស់នៅដូចធម្មតា ប្រសិនបើពួកគេទទួលបានការថែទាំព្យាបាល។ ជាអកុសល ការណ៍នេះគឺ ខុសគ្នាខ្លាំងរវាងកុមារនិងមនុស្សពេញវ័យ ពាក់ព័ន្ធនឹងការព្យាបាលជំងឺអេដស៍។
អ្នកនាំពាក្យទីភ្នាក់ងារប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺអេដស៍នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ (UNAIDS) អ្នកស្រី Charlotte Sector និយាយថា ក្នុងចំណោមមនុស្សពេញវ័យដែលកើតជំងឺអេដស៍ មាន៧៦ភាគរយទទួលបានការព្យាបាល ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមកុមារដែលកើតជំងឺអេដស៍ មានតែចំនួនពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះដែលបានទទួលការព្យាបាលដែលអាចជួយសង្រ្គោះជីវិត។ អ្នកស្រីបន្តថា កុមារមានចំនួន ១៥ភាគរយនៃការស្លាប់ដោយសារជំងឺអេដស៍ទាំងអស់ បើទោះបីជាក្នុងចំនួនអ្នកកើតជំងឺអេដស៍សរុប មានកុមារតែចំនួនបួនភាគរយក៏ដោយ។
អ្នកស្រី Charlotte Sector ថ្លែងថា៖ «កាលពីឆ្នាំមុន កុមារចំនួន ១៦០.០០០ នាក់ បានកើតជំងឺអេដស៍។ ដូច្នេះអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនោះគឺថា ប្រទេសចំនួន១២ នៅទ្វីបអាហ្វ្រិកកំពុងសហការគ្នា ពីព្រោះប្រាំមួយប្រទេសនៅតំបន់ភាគខាងត្បូងនៃវាលខ្សាច់សាហារ៉ានៅទ្វីបអាហ្វ្រិក (Sub-Saharan Africa) មានចំនួន៥០ភាគរយនៃការឆ្លងថ្មី»។
អ្នកស្រី Sector លើកឡើងថា សម្ពន្ធភាពជាសាកលមួយដឹកនាំដោយទីភ្នាក់ងារប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺអេដស៍នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ អង្គការសុខភាពពិភពលោក និងអង្គការយូនីសេហ្វ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីលុបបំបាត់គម្លាតនេះ។ អ្នកស្រីបន្តថា ប្រទេសចំនួន ១២នៅអាហ្វ្រិកបានចូលរួមក្នុងសម្ពន្ធភាពនេះ។ អ្នកស្រី Sector និយាយទៀតថា រដ្ឋមន្រ្តីសុខាភិបាលមកពីប្រាំបីប្រទេសដាក់ចេញនូវគម្រោងផ្តួចផ្តើមមួយនៅប្រទេសតង់សានី នៅចុងខែមករា ឆ្នាំ២០២៣។
អ្នកស្រី Sector ថ្លែងបន្ថែមថា៖ «ដូច្នេះ នេះមិនមែនត្រឹមតែផ្តល់ការព្យាបាលដល់កុមារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែភាគច្រើនក៏ជាការព្យាយាមដើម្បីបញ្ឈប់ការឆ្លងពីម្តាយទៅកូនផងដែរ។ តើការឆ្លងរបៀបនេះមានយ៉ាងដូចម្តេច? គឺការចម្លងជំងឺអេដស៍ពីម្តាយទៅកូនអំឡុងពេលពពោះ អំឡុងពេលសម្រាល ឬបំបៅដោះ ដោយសារតែការឆ្លងភាគច្រើនគឺកើតឡើងអំឡុងពេលបំបៅដោះ»។
អ្នកស្រី Sector និយាយថា កិច្ចប្រឹងប្រែងនានាដើម្បីទប់ទល់នឹងការរាតត្បាតនៃជំងឺអេដស៍នៅតំបន់ភាគខាងត្បូងនៃវាលខ្សាច់សាហារ៉ានៅទ្វីបអាហ្វ្រិក គឺផ្តោតជាធំក្នុងការផ្តល់ការព្យាបាលទៅដល់មនុស្សពេញវ័យ ដោយសារពួកគេជាអ្នកចម្លងចម្បង។ អ្នកស្រីបន្តថា ប៉ុន្តែនៅក្នុងដំណើរការនេះ តម្រូវការរបស់កុមារត្រូវបានមើលរំលង។
អ្នកស្រី Sector ថ្លែងបន្ថែមថា៖ «អ្វីដែលកើតឡើងគឺ ភ្លាមៗស្រាប់តែមានការដឹងថា យើងបានភ្លេចពីកុមារទាំងនោះ ហើយមានកុមារមួយជំនាន់ដែលត្រូវបានបំភ្លេចចោល។ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះ គឺមានការព្យាយាមរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហានេះ តាមរយៈការព្យាយាមផ្តល់ការព្យាបាលដល់កុមារ ទាំងមុន និងក្រោយពេលពួកគេកើត»។
ក្រុមអង្គការសម្ពន្ធភាពជាសាកលនឹងធ្វើប្រតិបត្តិការរយៈពេលប្រាំបីឆ្នាំរហូតដល់ឆ្នាំ ២០៣០។ អំឡុងពេលនេះ ក្រុមអង្គការសម្ពន្ធភាពនេះមានគោលដៅបង្រួមគម្លាតក្នុងការទទួលបានការព្យាបាលសម្រាប់ស្រ្តីវ័យជំទង់និងស្រ្តីទូទៅដែលមានផ្ទុកជំងឺអេដស៍ ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ និងបំបៅដោះ បញ្ចៀសនិងកំណត់នូវការឆ្លងថ្មី ផ្តល់លទ្ធភាពទទួលបានការធ្វើតេស្ត និងព្យាបាល និងលុបបំបាត់របាំងសង្គម ដែលរារាំងការទទួលបានសេវាកម្មទាំងនេះ៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា
