ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ការកាត់ទោស​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​ផ្សះផ្សារ​ផ្លូវចិត្ត​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​ជាបណ្តើរៗ


ជន​រងគ្រោះ​ខ្មែរ​ភាគច្រើន​​ដែល​បាន​រត់​ភៀស​ខ្លួន​មក​ដល់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​។
ជន​រងគ្រោះ​ខ្មែរ​ភាគច្រើន​​ដែល​បាន​រត់​ភៀស​ខ្លួន​មក​ដល់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​។
​វ៉ាស៊ីនតោន៖​ លោកស្រី ជា ម៉ារី​ បាន​បង្ហាញ​ទឹកមុខ​ស្រស់​ស្រាយ​ច្រើន​ក្នុង​ការ​ជួប​ជុំ​គ្នា​កាលពី​សប្តាហ៍​មុន​ដើម្បី​មក​ស្តាប់​ព័ត៌មាន​ថ្មីៗ​ពី​សាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម។

ខុស​ពី​ជាង​បីឆ្នាំ​មុន​ពេល​ដែលមក​បំពេញ​បែបបទ​ដើម្បី​ដាក់ពាក្យប្តឹង​ទៅ​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​លោកស្រី​ស្ទើរ​តែ​មិន​ជឿ​ថា​អ្វី​ដែល​លោក​ស្រី​ធ្វើ​នៅ​ពេល​នោះ​បាន​ក្លាយ​ទៅ ជាផ្នែក​មួយ​នៃ​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​សាលាក្តី​ដែល​សហគមន៍​ខ្មែរ​នៅសហរដ្ឋ​អាមេរិក​បាន​ចូលរួម​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​យុត្តិធម៌​ដល់​អ្នក​ដែល​បាន​ស្លាប់​បាត់​បង់​ជីវិត​ក្នុង​របបខ្មែរក្រហម។​

លោកស្រី​ជា ម៉ារី​បាន​ក្លាយ​ជា​សកម្មជន​មួយ​ក្នុង​សហគមន៍​ដែល​លើក​ទឹកចិត្ត​ដល់​សមាជិក​សហគមន៍​ដទៃ​ទៀត​ឱ្យមាន​ក្តី សង្ឃឹម​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក​យុត្តិធម៌សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ​ពួកគេ​ដែល​បាន​បាត់​បង់​ជីវិត។​

«យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ត្រូវ​តែ​ក្រោកឡើង​និង​និយាយ​ឱ្យ​គេ​បាន​ដឹង​ថា​យើង​ចង់​បាន​អី​ យើង​ចង់​បាន​យុត្តិធម៌​ពីព្រោះ មនុស្ស​គ្រប់​រូប​អ្នក​ណា​មិន​ស្រឡាញ់​ជីវិត​ ស្រឡាញ់​ណាស់​ជីវិត​។ គេ​យក​ទៅ​សម្លាប់​តើ​ភ័យ​ខ្លាច​ប៉ុណ្ណា​មុននឹង​ស្លាប់​។ រាល់​ថ្ងៃរាល់​ពេល​វេលា​ខ្ញុំ​នឹកដល់​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​អត់​ភ្លេច​ទេ។ ខ្ញុំ​ថា​ខ្ញុំ​សប្បាយ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ពេល​នេះ​ព្រោះ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​អ្វីចំពោះ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ចំពោះ​ខ្មែរ​ទាំង​អស់​ដែល​បាន​ស្លាប់​ទៅ​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ពួកយើង​អត់​នៅ​ស្ងៀម​ទេ​ តវ៉ា​ធ្វើ​យ៉ាង​ម៉េច​រក​យុត្តិធម៌​ដើម្បី​ឱ្យ​គាត់​បិទ​ភ្នែក​ទៅជិត»។

លោកស្រី​ ជា ម៉ារី​ ​ជាដើម​បណ្តឹងរដ្ឋ​ប្បវេណី​ក្នុងសំណុំ​រឿង​០០២​ប្រឆាំង​នឹង​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហម​នួន​ ជា​ ខៀវ សំផន និង​អៀង​សារីដែល​ពេលនេះ​កំពុងត្រូវ​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​ក្តី​ដែល​គាំទ្រ​ដោយ​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​កំពុង​កាត់​ទោស​ពី​ការ​ធ្វើ​ឱ្យ​ស្លាប់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ជាង​១,៧លាននាក់។​

លោកស្រី​នូ លក្ខិណា​នាយិកាប្រតិបត្តិ​នៃ​វិទ្យាស្ថាន​ស្រាវជ្រាវ​អនុវត្តន៍​សង្គម​កម្ពុជា​ដែល​បាន​ជួយ​ប្រមូល​សក្ខីកម្ម​របស់​ជន​រងគ្រោះ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​សម្រាប់​ប្តឹង​ទៅ​សាលាក្តី​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖

«គាត់​គឺ​ជា​ដើមបណ្តឹង​រដ្ឋ​ប្បវេណី​ម្នាក់​ដែល​តុលាការ​បាន​ទទួល​យក​ពាក្យ​បណ្តឹងដូច្នេះ​យើង​រំភើប​ចិត្ត​ខ្លាំងណាស់​ដែល​សក្ខីកម្ម​របស់​គាត់​និង​ជន​រងគ្រោះ​ដទៃ​ទៀត​ដែល​ដាក់​តាម​ASRIC ​ត្រូវបាន​ទទួល​យក។ គាត់​មក​ទីនេះ​ដើម្បី​ចែក​រំលែក​បទ​ពិសោធន៍​ដែល​ទទួលបាន​ថា​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​គាត់​ដាក់​ពាក្យ​ប្តឹង​។ តើ​យុត្តិ​ធម៌​បែបណា​ដែល​គាត់​សង្ឃឹម​ថា​នឹង​ទទួលបាន​និង​ស្នើ​ឱ្យ​ជនរងគ្រោះ​ដទៃ​ទៀត​ចូលរួម​ក្នុង​ការប្រយុទ្ធ​ជាបន្ត​ទៀត​ដើម្បី​យុត្តិធម៌»។

ដូច​ជាជន​រងគ្រោះ​ខ្មែរ​ភាគច្រើនដែល​បាន​រត់​ភៀស​ខ្លួន​មក​ដល់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​លោក​ស្រី​ជា​ ម៉ារី ធ្លាប់​មាន​អារម្មណ៍​មិន​ទុកចិត្ត​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​នៅ​ជុំ​វិញ​ខ្លួន​គាត់​ដែល​សូម្បី​ប្តី​របស់​គាត់​ក៏​ដោយ។
«ការដែល​ខ្ញុំ​មិន​ទុក​ចិត្ត​ពីមុន​ព្រោះ ខ្ញុំ​គិត​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​គឺ​ខ្មៅ​ងងឹត​ទាំង​អស់​ ខ្ញុំ​មើល​មនុស្ស​គឺ​គេ​ខ្មៅ​ងងឹត​ព្រោះ គេ​អត់​ល្អ​នឹង​ខ្ញុំ​។ គេ​អាក្រក់​ណាស់​។ គេ​អត់​គិត​ពី មនុស្ស​ធម៌​ ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​យ៉ាង​ម៉េច​ក៏​គេ​មើល​មិន​ឃើញ​ដូច​ជា​កាប់​សម្លាប់​។ ចិត្ត​ខ្ញុំ​ខ្មៅ​រហូត​ដល់​មើល​ទៅ ឃើញ​មនុស្ស​ស្អប់»។

ការស្រាវជ្រាវ​របស់​អ្នក​សង្គម​វិទ្យា​បាន​រក​ឃើញ​ថា​ភាគ​ច្រើននៃ​ជន​រងគ្រោះ​ទទួល​រង​ការប៉ះពាល់​ខាង​ផ្លូវ​ចិត្ត​និង​មាន​អារម្មណ៍​តូច​ចិត្ត​ជាដើមហើយ​មាន​អារម្មណ៍​ពិបាក​លុប​បំបាត់​រូបភាព​អាក្រក់​ទាំង​នោះ។​
សម្រាប់​អ្នក​ស្រី នៅ សារឹម​អតីត​និស្សិត​ស្រុក​បារាំង​ដែលបានវិល​ត្រឡប់​ទៅប្រទេស​កម្ពុជា​វិញ​ហើយ​ត្រូវ​អង្គការ​ខ្មែរ​ក្រហម​យក​ទៅ ដាក់​គុក​នៅ​មន្ទីរ​បឹង​ត្របែក​ បាន​ចាត់​ទុក​កម្មវិធី​នៃ​ការ​ជួប​ជុំ​គ្នា​ដូច​នេះ​ជា​ការ​ចែក​រំលែក​ខ្លះៗ​ពី​អ្វី​ដែលអ្នកស្រី បាន​ជួប​ប្រទះ​ក្នុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម។អនុស្សាវរីយ៍ខ្លះ​មាន​សភាព​នៅស្រស់​ៗ​នៅ​ហ្នឹង​ភ្នែកនៅឡើយ។

«ពេលនោះ​ខ្ញុំ​នៅ​កន្លែង​មួយ​ដែល​ហៅ ថា​បឹង​ត្របែក​ហើយ​អៀង​សារី​បាន​មក​ជួប​ជុំ​ជាមួយ​នឹង​ពួកយើង​ពីរដង​នៅ​សាលារៀន​បឹង​ត្របែកហ្នឹង​មកណែនាំ​ពួកយើង​ ខាង​ខ្ញុំ​នៅ​ខាង​កូនសិស្ស​ហើយ​មាន​ជំរំ​មួយ​ទៀត​នៅ​ជិត​ខាង​ពួកយើង​ខ្ញុំ​គឺ​ពួកទូត​។ គេ​ឱ្យ​ពួកទូត​ហ្នឹង​ក៏​មក​សាលារៀន​បឹងត្របែក​ហើយ​គេ​ឱ្យ​ខាងពួកខ្ញុំ​ជាកូន​សិស្ស​ទៅ​ជួប​គ្នា​នៅ​សាលារៀន​បឹង​ត្របែក​ហ្នឹង​ហើយ​អៀង សារី​គេមក​ជួប​ជុំ​យើង​សំណេះ​សំណាល​ជួប​ជាមួយ​ពួកយើង​។ ហើយ​ម្តង​ទៀត​គេ​មក​ដើម្បី​ផ្លាស់​ប្តូរ​មេដឹកនាំនៅកន្លែង​បឹងត្របែក​នោះព្រោះ វា​ច្របូកច្របល់»។

អ្នក​ស្រី​នៅ​ សារឹម​ជា​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋ​ប្បវេណី​ម្នាក់​ដែរក្នុង​សំណុំ​រឿង​០០២ហើយ​ធ្លាប់​បាន​ចូលរួមស្តាប់​សវនាការ​ពេល​បើក​ដំបូង​កាលពីចុងឆ្នាំ​មុន​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា។ ដូច​គ្នា​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ដាក់​ពាក្យ​ប្តឹង​ដទៃ​ទៀតដែរ​ អ្នកស្រី​នៅ​ សារឹមសម្តែង​ការ​ធូរស្រាល​ក្នុង​អារម្មណ៍​ដែល​បាន​ឃើញ​ផ្ទាល់​ភ្នែក​នូវ​អតីត​មេដឹកនាំ​ដែល​កំពុង​ទទួលការ​កាត់​ទោស។

«ដល់​ខ្ញុំ​ទៅ​ឃើញ​អ្នក​ទាំង​អស់​ហ្នឹង​នៅ​ក្នុង​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ហើយ​ដែល​យើង​ធ្លាប់​ឃើញ​ពីមុន​ដែល​ជា​អ្នក​ជា​មេដឹកនាំ​ដែល​ហ៊ឹកហ៊ាក់​ដែល​សឹង​តែ​ចង្អុល​ថា​អ្នក​ណា​ស្លាប់​អ្នក​ណា​រស់​នោះ ​ក៏ អាច​ងាប់​អាចរស់​ហើយ​ឥឡូវ​យើង​ឃើញ​នៅ ក្នុង​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ក៏​ព្រោះ យើង​ក៏ ធូរចិត្ត​បន្តិច​ដែរ​ព្រោះ ថា​ឱ្យ​ឃើញ​ថា​នេះ​ហើយ​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់​ដែល​សម្លាប់​រង្គាល​គឺ​ថាអ្នក​ឯង​គេច​មិន​រួច​ទេ»។

មានពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង​ចំនួន​១៧៤​នាក់​ជាដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋ​ប្បវេណី​និង​ជាដើមបណ្តឹង​ធម្មតា។
​លោក​ស្រី​នូស៊ីន សាការ៉ាទី​មេធាវី​តំណាង​ឱ្យ​ដើមបណ្តឹងទាំង​នោះ​ផ្តោត​ការងារ​សំខាន់នៅ​ពេល​នេះគឺ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណាឱ្យកូនក្តី​ទៅ​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម​នៅ​តុលាការបាន។

«ដោយសារ​តែ​មាន​បញ្ហា​រឿង​សុខភាព​លោក​អៀង សារី តុលាការ​ព្យាយាម​ជំរុញ​តុលាការ​នេះ​ឱ្យ​ទៅមុខ​បាន​ឱ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​តាម​លទ្ធភាពដែល​ខ្លួន​មាន​ហើយ​ស្តាប់​តែ​សក្ខីកម្ម​របស់​សាក្សី​និង​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី​សំខាន់ៗ​ប៉ុន្តែ​យើង​សង្ឃឹម​ថា​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​មាន​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ម្នាក់​ពី​ក្រៅ​ប្រទេស​នេះ​ចូលរួម​ក្នុង​សវនាការ​ដោយ​ផ្ទាល់»។

សម្រាប់​លោកស្រី​ជា​ ម៉ារី បើ​ទោះ​ជា​បាន​ទៅ​ផ្តល់​សក្ខីកម្ម​ដោយ​ផ្ទាល់​ឬ​មិន​បាន​ក៏​ការ​ដាក់​ពាក្យ​ប្តឹង​ទៅ​សាលាក្តី​បាន​ជួយ​ឱ្យ​គាត់​មាន​ស្ថាន​ភាព​សុខភាពផ្លូវចិត្ត​ប្រសើរ​ជាងមុន។​

«ក្រោយពីដាក់​មក​ខ្ញុំ​គេងលក់​ជាងមុន​ដូច​នឹក​ថា​ស្អី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន​ បាន​ដូច​បំណង​ខ្ញុំ​ហើយ​។ យើង​គិត​ថា​យើង​ចង់​បាន​អ្វី​មួយ ដល់​ហើយ​បាន​ដូច្នេះ​វា​មិន​ទាន់​បំភ្លេច​បាត់​អស់​ទេ​វានៅ​ក្នុង​ចិត្ត​ប៉ុន្តែ​វាសប្បាយ​ចិត្ត​ម្យ៉ាង​ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​ហើយ​បាន​ជិតដល់​ទីដៅ​ដែល​យើង​ថា​ស្អី​ដែល​យើង​កើត​ទុក​យូរ​កន្លង​មកហើយ​ធ្វើ​យ៉ាង​ម៉េច​ក៏​មិនកើតៗ​ដូច្នេះ​វានៅ​ដក់​ដល់​យើង​បាន​ធ្វើ​យើង​ជិតបាន​សម្រេច​ដូច្នេះ​វា​រសាយ​ដែរ»។
លោកស្រី​បណ្ឌិតនូ លក្ខិណា​និង​ក្រុម​ការងារ​របស់​គាត់​បាន​ស្នើ​ឱ្យ​ជនរងគ្រោះ​ទ្រាំ​អត់​ធ្មត់​និង​ទុក​ពេល​ឱ្យ​តុលាការ​នេះ​ធ្វើ​ការងារ​សិន​ដូច​សារ​តែ​នេះ​គឺ​ជា​តុលាការ​ខ្នាត​អន្តរជាតិ​មួយ​ដែល​មាន​ភាព​ស្មុគស្មាញ ហើយ​អ្វី​ដែល​ជាការ​បន្ទាន់​និង​បន្ទាប់​មក​ទៀត​សម្រាប់​ជន​រងគ្រោះ​គឺ​ខិត​ខំ​ស្វែង​រក​វិធី​ព្យាបាល​ផ្លូវចិត្ត​ដោយសារ​កុំ​លាក់​ទុក​អនុស្សាវរីយ៍​ឈឺ​ចាប់​ទាំង​នោះ៕
XS
SM
MD
LG