ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

អាជីវករ​នៅ​សៀមរាបបន្ត​ធ្លាក់​ចំណូល​ហើយ​កើនបំណុល​ ខណៈប្រេង​សាំង​ឡើងថ្លៃ​ ទេសចរ​មិនសូវ​សម្បូរ​


តំបន់​ Pub Street ក្នុងក្រុង​សៀមរាប​ ថ្ងៃទី​ ១៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
តំបន់​ Pub Street ក្នុងក្រុង​សៀមរាប​ ថ្ងៃទី​ ១៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)

ពី​មួយ​ខែ​ទៅ​មួយ​ខែ ចាប់តាំង​ពីការ​កើន​ឡើង​នៃ​តម្លៃ​ប្រេង​ឥន្ធនៈ មុន​ពេល​នៃ​ការ​បោះឆ្នោត​ឃុំសង្កាត់​ឆ្នាំ​ ២០២២ នេះ​ ចំណូល​ដែល​បាន​មក​ពីអាជីវកម្ម​សិប្បកម្ម​របស់​អ្នក​ស្រី ឃុន ជីវ័ន​ បន្ត​ដាំក្បាល​ចុះ​ងើប​មិន​រួច។

ក្រោម​សម្ពាធនៃ​ការ​ថយ​ចុះ​ប្រាក់​ចំណូល​ ម្ចាស់​សិប្បកម្ម វ័យ ៥៦ ឆ្នាំ​រូបនេះ​ គ្មាន​ជម្រើស​ផ្សេង​ក្រៅ​តែពី​ការ​ខ្ចីប្រាក់​គេ​បន្ថែម ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​បំណុល​កាន់តែ​កើន​ឡើង។ សព្វថ្ងៃ​នេះ អ្នកស្រី​ជំពាក់​ប្រាក់​គ្រឹះស្ថាន​ហិរញ្ញវត្ថុ​ចំនួន ៣​ ហើយ​ត្រូវបង់​សង​វិញ​ក្នុង​ចំនួន​ខុសគ្នាៗ​ ពី​ជាង​ ១០០ ដុល្លារ​ ទៅ​ដល់ ៥០០ ដុល្លារ​ ក្នុងមួយខែៗ។

អ្នក​ស្រី​និយាយ​ថា​៖ «ខ្ចី​ យើង​លក់​អត់​ដាច់​ទៅ យើង​ខ្ចី​យក​មក​បើក​ឱ្យ​កម្មករ​ខ្លះ​ យើង​ញាំ​ខ្លះ​ទៅ»។

តូប​សិប្បកម្ម​របស់​អ្នកស្រី ឃុន ជីវ័ន​ ដែលមាន​ដាក់​លក់​កញ្ច្រែង កញ្ជើ និង​របស់របរ​ផ្សេង​ទៀត​ធ្វើ​ដោយ​ដៃ ស្ថិត​នៅក្នុង​សង្កាត់​នគរធំ​ ក្រុង​សៀមរាប ដែល​ស្ថិត​នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ប៉ុន្មានពី​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត។ ក្នុង​រយៈពេល​ប្រាំ​ខែ​ចុង​ក្រោយ​នេះ ការ​លក់ដូរ​របស់​អ្នកស្រី​កាន់តែ​ដុនដាប​ទៅ​ ដោយ​ក្នុង​សប្តាហ៍ខ្លះ​រក​បាន​តែ ១០ ម៉ឺនរៀល​ក្នុង​មួយថ្ងៃ ខណៈ​ការ​ចំណោយ​កាន់តែ​កើន មួយ​ផ្នែក​ដោយសារ​តែ​តម្លៃប្រេង​សាំង​មិន​ថយ​ចុះ​ខ្លាំង។

ទោះ​ជា​ប្រេងសាំង​កើន​ខ្ពស់​ក្តី​ អ្នកស្រី ឃុន​ ជីវ័ន​ មិន​យល់​ថា​ កត្តាប្រេង​ឡើង​ថ្លៃ​នេះ​ នាំ​ឱ្យ​ចំណូល​អ្នកស្រី​ថយចុះ​ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ​អ្នកស្រី​កត់​សម្គាល់​ថា​ ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​ពិបាក​រកប្រាក់​ចំណូល។ ដូច្នេះ​ ពួកគេ​ត្រូវកាត់​បន្ថយ​ការ​ដើរ​កម្សាន្ត​នានា ដែល​ប៉ះពាល់​ដល់​របរ​របស់​អ្នកស្រី ដែល​ពឹងផ្អែក​ខ្លាំង​លើ​អ្នក​ទេសចរ​ក្នុងស្រុក​និង​ក្រៅស្រុក​ផងដែរ។​

អ្នកស្រី​ ឃុន ជីវ័ន​ ម្ចាស់​តូបសិប្បកម្ម​នៅ​សង្កាត់​នគរធំ​ ក្រុងសៀមរាប ថ្ងៃទី​ ១៤ ខែកក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។​ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
អ្នកស្រី​ ឃុន ជីវ័ន​ ម្ចាស់​តូបសិប្បកម្ម​នៅ​សង្កាត់​នគរធំ​ ក្រុងសៀមរាប ថ្ងៃទី​ ១៤ ខែកក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។​ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)

អ្នកស្រី​បាន​ប្រាប់វីអូអេ​ កាល​ពី​ពាក់​កណ្តាល​ខែ​កក្កដា​ថា៖ «វា​មិន​ដឹង​ម៉េច​ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​គិត​រឿង​អញ្ចុះ​ទេ​ គិតថា​ម្នាក់ៗ​រក​ថវិកា​មិន​បាន​ អី​មិន​បាន​ទៅ​ គ្នា​ដូចថា​ យើង​រក​អញ្ចេះ​ក៏​វាអត់​ដែរ​ ហើយ​គ្នា​អ្នក​រក​លុយ​ដើរ​លេង​ក៏​វា​អត់​ដូច​តែ​គ្នា​តើ! ក៏យើង​ឯណេះ​ក៏​អន់​ចុះ»។​

វិស័យ​ទេសចរណ៍​ក្នុង​ខេត្ត​សៀមរាប​បាន​ដួលរលំ​ក្នុងរយៈពេល​ពីរ​ឆ្នាំ​ចុងក្រោយ​ ដោយសារ​ការ​វាយប្រហារ​ពី​ជំងឺ​ឆ្លងរាត​ត្បាត​កូវីដ១៩ ស្របពេល​ដែល​អត្រាភាព​ក្រីក្រ​នៅ​កម្ពុជា​បាន​កើន​ដល់ ១៨ ភាគរយ​ កាលពី​ចុង​ឆ្នាំ ២០២១។ មកទល់​សព្វថ្ងៃ​នេះ អ្នក​ដែល​មាន​របរ​ពឹងផ្អែក​លើ​ទេសចរណ៍​ក្នុង​ខេត្ត​សៀមរាប​ មិនទាន់អាច​រកចំណូល​បានច្រើន​ ដូច​មុន​ពេល​មិន​ទាន់​មាន​ការ​រាតត្បាត​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ នៅ​ឡើយទេ។

អ្នក​រត់ម៉ូតូ​កង់បី​ក្នុង​ក្រុង​សៀមរាប លោក ស៊ុម​ វុត្ថា​ បាន​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា៖ «សព្វ​ថ្ងៃ​ មុខ​របរ​វិស័យ​ទេសចរណ៍​ធ្លាក់​ចុះ​ទាល់​តែ​មែន​ទែន​ បញ្ហា​ជីវភាព​ប្រជាពលរដ្ឋ​ ហើយ​និង​កំណើន​ទេសចរណ៍​ដូច​ជា​មិន​ទាន់​បាន​ដល់​ ២០ ​ភាគរយ​ទេ​ ទោះ​បី​ថា​រដ្ឋា​ភិបាល​ប្រកាស​ឱ្យ​ទេសចរណ៍​មក​ ប៉ុន្តែ​ក៏​នៅតែមិន​ទាន់​មាន​ឃើញមក​ដដែល»។

​លោក​ក៏​បាន​លើកឡើង​បន្ថែម​ថា វិបត្តិ​ធំៗ​នៅ​ក្រៅប្រទេស​ ដូចជា​សង្គ្រាម​នៅ​អ៊ុយក្រែន និង​ភាព​តានតឹង​ផ្សេងៗ​ទៀត​ក្នុង​តំបន់ ក៏នឹង​បន្ត​ធ្វើ​ឱ្យមាន​ភាព​យឺតយ៉ាវ​នៃ​ការ​មក​ដល់​របស់ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ក្នុង​ខេត្តសៀមរាប​ផង​ដែរ។ ​

​លោក​បាន​ថ្លែង​ថា៖​ «បន្ទាប់​ពីបញ្ហា​កូវីដ​មក​ ក៏នៅ​មាន​បញ្ហា​សង្គ្រាម​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ច​ បញ្ហា​អីហ្នឹង​ គឺ​មិន​ទាន់​មាន​ស្តារ​ឡើង​វិញ​អស់​ទេ។ អ៊ីចឹង​អ្នក​ដែល​រងគ្រោះ​ដូច​ជា​ប្រទេស​ដែល​កំពុងតែអភិវឌ្ឍ​ហ្នឹង​ គឺ​រង​គ្រោះ​ជាង។ ហើយ​បញ្ហា​ជីវភាព​ប្រជាពលរដ្ឋ​រឹត​តែធ្លាក់ចុះ»។

បើតាម​លោក ស៊ុម វុត្ថា​ នៅមុន​ពេល​មិនទាន់​មាន​ការឆ្លង​ជំងឺកូវីដ​១៩ លោក​អាចរក​ចំណូល​បាន​ប្រមាណ​បួនម៉ឺន​រៀល ក្នុង​មួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន បើទោះ​បី​ជំងឺកូវីដ​១៩ ចុះថយ​ខ្លាំង​ក្តី ក៏​ចំណូល​ជាប្រចាំថ្ងៃ​របស់​លោក​នៅតែ​ធ្លាក់​ចុះ​ ក្រោម​ហេតុផល​ប្រេងសាំង​ឡើង​ថ្លៃ ហើយ​ចំនួន​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​មក​កម្សាន្ត​ខេត្ត​សៀមរាប ក៏នៅតែ​មាន​ចំនួនតិច​ គិត​ចាប់​តាំង​ពី​ខែវិច្ឆិកា​ ឆ្នាំ ​២០២១​ មកនោះ។

លោកបាន​លើក​ឡើង​ទៀត​ថា​ សព្វថ្ងៃ​នេះ លោក​រកចំណូល​បាន​ត្រឹម​មួយរស់ៗ។ ដូច្នេះ​លោក​ពិបាក​នឹង​បរិយាយ​នៃ​ប្រាក់​ចំណូល​ដែល​លោក​អាច​រក​បាន​ក្នុងមួយ​ថ្ងៃៗ។

លោក​បាន​រៀបរាប់​ថា​៖ «គឺមិន​អាច​និយាយ​ចេញ​ទេ ដោយសារ​អី? ដោយសារ​វា​ ចំណូល​យើង​ធ្លាក់ចុះ​ការ​ចំណាយ​នៅ​លើ​ទីផ្សារ​ អ្វីៗ​គឺ​ថ្លៃ​ទាំង​អស់។ អ៊ីចឹង​ បាន​ន័យ​ថា​ អត់​មាន​អ្វីដែលត្រូវ​ និយាយ​ហើយ​និង​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​ទេ មាន​តែ​ថា​ គឺថា​រកមួយ​ថ្ងៃ​ ហូប​មួយ​ថ្ងៃ​ទេ ស៊ឹងថា​មិន​គ្រប់ផង​»។

អ្នក​រត់​ម៉ូតូ​កង់បីវ័យ​ ៤៦ ឆ្នាំ​រូបនេះ​ សំណូម​ពរ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​គិតគូរ​បន្ធូរបន្ថយ​តម្លៃ​ប្រេងឥន្ធនៈ ដែល​អាច​ជួយ​ទាញ​តម្លៃទំនិញ​នៅ​លើ​ទីផ្សារ​ថយចុះ​ដើម្បី​សម្រួល​ដល់​ការ​ចំណាយ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឱ្យចាយ​តិច​ជាង​មុន​ទាំងទៅលើអាហារ​ហូបចុក​ និង​របស់របរ​ប្រើប្រាស់​ផ្សេង​ទៀត។

ទិដ្ឋភាព​ក្នុងក្រុង​សៀមរាប​ ខេត្តសៀម​រាប ថ្ងៃទី​ ១៥​ ខែ​ កក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
ទិដ្ឋភាព​ក្នុងក្រុង​សៀមរាប​ ខេត្តសៀម​រាប ថ្ងៃទី​ ១៥​ ខែ​ កក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
ទេសចរ​បរទេស​នៅ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ ថ្ងៃ​ទី​ ១៤​ ខែ​កក្កដា​ ឆ្នាំ ​២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
ទេសចរ​បរទេស​នៅ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ ថ្ងៃ​ទី​ ១៤​ ខែ​កក្កដា​ ឆ្នាំ ​២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)

នៅក្បែរ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ អាជីវករ​មួយចំនួន​ត្អូញត្អែរ​អំពី​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ចំណូល​ ព្រោះ​តែការ​កើនឡើងតម្លៃប្រេងឥន្ធនៈ ដែលបច្ចុប្បន្ន​នៅ​តែ​មាន​តម្លៃ​ជាង​ ៤.៥០០ រៀល​ក្នុង​មួយលីត្រ សម្រាប់​សាំង​ធម្មតា។

ដោយ​ឡែក​លោក​ ហួន ចន្ទ្រា​ វ័យ​ ៤៤ ឆ្នាំ អាជីវករ​ក្នុង​សង្កាត់​គោកចក ក្រុង​សៀមរាប​បាន​ប្រាប់វីអូអេ​ កាលពី​ពាក់​កណ្តាល​ខែកក្កដា ថា​ អាជីវកម្មលក់ម្ហូប​អាហារ​ និង​គ្រឿង​ភេសជ្ជៈ​ទាំងមូល​របស់​លោក ​មិនទាន់​រងផល​ប៉ះពាល់​ខ្លាំង​នៅឡើយ​ ពី​ការកើន​ឡើង​ថ្លៃ​ប្រេងសាំង​នៅ​ឡើយ​ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ​ចំណូល​ប្រចាំថ្ងៃ​របស់​លោក​កំពុង​ចាប់​ផ្តើមរួមតូច ហើយ​លោក​ត្រូវ​កាត់បន្ថយ​ចំណាយ។

លោក​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «កាត់​បន្ថយ​ច្រើន​ កាត់​បន្ថយ​ត្រង់​ថា។ ទី ១ យើង​ចំណាយ​លើ​សាំង​ ពីមុន​យើង​ចាក់សាំង​ពី​លីត្រ​អស់​តែ​ ៦០០០ [រៀល] ដល់ឥឡូវ ពីរ​លីត្រ​ វាឡើង​មួយម៉ឺន​[រៀល]ជាង។ ហើយ​ទំនិញ​ទីផ្សារ​ វាឡើងថ្លៃ​ដែរ​ គ្រាន់តែ​ថា​វាឡើង​ថ្លៃ យើង​អាច​ទទួលយក​បាន​ មួយ​មុខ​វា​ឡើង​បន្តិច។ អ៊ីចឹង យើង​ធ្លាក់​ចំណូល។ ចំណូល​យើង​ធ្លាប់​បាន​មួយខែ​ ៥០០ [ដុល្លារ] អ៊ីចឹង។ ឥឡូវ​ហ្នឹង វា​អាច​ថយ​នៅ ៣០០ [ ដុល្លារ]​ ជាង។ អ៊ីចឹង យើង​បាត់បង់​អស់​ខ្លះ»។

ចំណែក​លោក ណា ប្រុស​ ក៏​មាន​បទពិសោធន៍​ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​លោក ហួន ចន្ទ្រា​ ដែរ ដោយ​សារចំណូល​ប្រចាំថ្ងៃ​ធ្លាក់ចុះ គិត​ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​ដែល​ប្រេង​ឥន្ធនៈ​ កើន​ឡើង​ខ្ពស់​ក្នុង​រយៈពេលជាង​ប្រាំ​ខែចុង​ក្រោយ​នេះ។ អាជីករ​លក់​ដូរ​នៅ​មុខមន្ទីរពេទ្យ​កុមារ​អង្គរក្នុង​ក្រុង​សៀមរាប​រូប​នេះ​ បាន​រៀបរាប់​ថា​ តម្លៃ​ប្រេង​ឡើង​ខ្ពស់​ ធ្វើ​ឱ្យ​អាណាព្យាបាល​ពិបាក​ធ្វើ​ដំណើរ​នាំកូន​មក​ព្យាបាល​ជំងឺ​ ជា​ហេតុ​នាំ​ឲ្យចំណូល​លោក​ធ្លាក់​ចុះពាក់​កណ្តាល។

លោក​បានប្រាប់​វីអូអេ​ថា៖ «ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ បាន​ ៥០ ម៉ឺន[រៀល]​ ទៅ​ ៦០ ម៉ឺន[រៀល] ដល់​ឥឡូវធ្លាក់​នៅសល់​ ៣០ ម៉ឺន​ ២០​ [ម៉ឺនរៀល]ជាង»។

នៅឯ​ស្រុក​បន្ទាយស្រី​វិញ ដែល​ជា​ទីរមណីដ្ឋាន​ប្រាសាទ​បុរាណ​ដ៏​ពេញ​និយម​មួយ​ដែរ​នោះ អាជីវករ​មួយ​ចំនួន​ ក៏កំពុង​ប្រឈម​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ច​ដោយសារ​ប្រាក់​ចំណេញ​ពី​ការលក់ដូរ​ត្រូវ​ខាតបង់​ច្រើន​ផងដែរ។

លោក​ ឈុន ឆាន​ អាជីវករ​នៅ​ស្រុក​បន្ទាយ​ស្រី​ ខេត្ត​សៀម​រាប ថ្ងៃ​ទី​ ១៤​ ខែកក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
លោក​ ឈុន ឆាន​ អាជីវករ​នៅ​ស្រុក​បន្ទាយ​ស្រី​ ខេត្ត​សៀម​រាប ថ្ងៃ​ទី​ ១៤​ ខែកក្កដា​ ឆ្នាំ​ ២០២២។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)

លោក ឈុន​ ឆាន​ អាជីវករ​ម្នាក់​នៅ​ស្រុក​បន្ទាយស្រី បាន​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា៖​ «កាល​សាំង​មិន​ទាន់​ឡើង​ យើង​អាច​លក់​ដាច់​ជាង​មុន​ ពីព្រោះ​សាំង​មិន​ទាន់​ឡើង​ គាត់​អាច​ចាក់​បន្តិច​ទៅ​ គាត់ឆ្លៀត​អាលុយ​ មាន​តិច​តួច​ គាត់​ទិញ​របស់​របរ​ហូប​ចឹងទៅ។ ដល់​ពេលឥឡូវ​ សាំង​ឡើង​ គាត់​ចាក់​តែ​សាំង»។

អ្នក​ជំនាញ​ក្នុង​វិស័យ​ទេសចរណ៍​បាន​វាយ​តម្លៃ​កន្លង​មក​ថា ​វិបត្តិ​ជំងឺ​ឆ្លង​កូវីដ​១៩ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​វិស័យ​ទេស​ចរណ៍​កម្ពុជា​ជួប​ស្ថានភាព​អាក្រក់​បំផុត​ ដែល​មិន​ធ្លាប់​មាន​ពី​មុន​មក​ ក្នុង​រយៈពេល​ ៣០​ ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ។​ អំឡុង​ពេល​កម្ពុជារង​ការ​វាយ​ប្រហារ​ខ្លាំង​ ដោយសារការ​ឆ្លង​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ នេះ​ ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​មានចំណូលពឹង​លើវិស័យ​ទេសចរណ៍​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ បាន​បាត់​បង់​ការងារ​ធ្វើ​ ហើយ​សណ្ឋាគារ​នៅ​ជាង ​៣.៦០០​ ទីតាំង​ បាន​បិទ​ទ្វារ។

សហប្រធាន​ក្រុម​ការងារ​ទេសចរណ៍​ផ្នែក​ឯកជន​លោក ហូ​ វណ្ណឌី​ បាន​ប្រាប់វីអូអេ​ កាលពី​ថ្ងៃ​ទី ៥​ ខែ​កញ្ញា ថា​ ក្រោយ​ការ​ធូរស្រាល​នៃ​វិបត្តិ​ជំងឺឆ្លង​កូវីដ​១៩ ក្នុងប្រទេស​ អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ក្នុងវិស័យ​ទេសចរណ៍​គួរ​រង់ចាំ​ស្ថានការណ៍​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​មានភាព​ធូរស្រាល​ ពោល ដូច​ជា​បញ្ហា​តម្លៃ​ប្រេងសាំង​ដែល​កើនថ្លៃ​ដោយសារ​តែ​សង្គ្រាម​នៅប្រទេស​អ៊ុយក្រែន ដែល​កំពុងបង្ក​ផល​ប៉ះពាល់​ជា​អវិជ្ជមាន​លើ​ប្រទេស​សេដ្ឋកិច្ច​តូច​ធំ​ តួយ៉ាង ចិន និងថៃ​ជាដើម។

លោក​បាន​ថ្លែងថា​៖ «ផល​ប៉ះពាល់​នេះ​ វា​មិន​តែ​ស្រុក​យើង​ទេ។ និយាយ​រួម​ទៅ​មួយ​ពិភពលោក​ទាំងមូល។ ហើយ​ការប៉ះពាល់​ទៅដល់​ចំណូល​ នៅក្នុង​ក្រុម​គ្រួសារ​ទៀត​ មិនមែន​តែ​វិស័យ​ទេសចរណ៍​ទេ​ វាប៉ះ​ពាល់​ទៅដល់​ផ្នែក​អីផ្សេង​ទៀត​ច្រើន​ណាស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នីមួយៗ។ កន្លង​មក​ យើង​ឃើញ​ហើយ​ សូម្បី​វិស័យ​អចលន​ទ្រព្យក៏​ប៉ះពាល់​ខ្លាំង​ក្លា​ និងធ្ងន់​ធ្ងរ​ផង​ដែរ។ យើង​មើល​តែប្រទេស​ចិន​ ​ប៉ុន្មាន​ក្រុមហ៊ុន​ហើយ​ ដែល​ជា​ក្រុម​ហ៊ុនយក្ស​ត្រូវបាន​គេហៅថា​ មាន​ហានិភ័យ​ផ្នែក​ហ្នឹង។ ទន្ទឹមអាហ្នឹង​នៅស្រុក​ថៃ ជាមួយនឹង​វៀតណាម»។

លោក​បន្ថែម​ថា៖​ «និយាយ​រួម​គឺ​ការ​ប្រើប្រាស់​វិស័យ​ទេសចរណ៍​ ការ​ផ្តល់​សេវាកម្ម​ វា​មិន​ទាន់​មាន​សន្ទុះ​ខ្លាំង​នៅ​ឡើយ​ទេ។ ហើយ​ការ​ផ្តល់​នូវ​សេវាកម្ម​នោះ​គឺ​មានតែ​ភាគច្រើន​ គឺនៅ​ក្នុងស្រុក​ រីឯ​ក្រៅ​ស្រុក​វិញ​ទៀត​សោត​ យើង​ឃើញ​ហើយ​ថា​ ភាគច្រើន​គឺ​គាត់​ធ្វើដំណើរ​តាម​ផ្លូវអាកាស»។

អាស្រ័យ​លើ​ហេតុផល​ទាំង​អស់​នេះ ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ពឹងផ្អែក​លើ​វិស័យ​ទេសចរណ៍​រាប់​ពាន់នាក់ ដូចជា​អ្នកស្រី ឃុន ជីវ័ន ទំនង​ជា​នឹង​បន្ត​ទទួល​អម្រែក​ជីវិត​ដែល​រួតរឹត​ដោយ​បំណុល​នេះ​តទៅទៀត៕

XS
SM
MD
LG