រដ្ឋាភិបាលឡាវបានការពារគោលជំហររបស់ខ្លួនទាក់ទងនឹងគម្រោងសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីដនសាហុង នាភាគខាងត្បូងប្រទេសឡាវដោយនិយាយថា ពួកគេបានធ្វើកិច្ចការភាគច្រើនដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងកង្វល់នានារបស់ប្រទេសដែលនៅខ្សែទឹកខាងក្រោមនិងក្រុមអ្នកជំនាញឯករាជ្យ អំពីផលប៉ះពាល់នៃចរាចរត្រីនិងលំហូរទឹក ដែលអាចបណ្តាលមកពីការកសាងទំនប់ដនសាហុង។
លោកសាយ មុន្នីនៃវីអូអេបានធ្វើបទសម្ភាសន៍ផ្តាច់មុខមួយជាមួយលោកបណ្ឌិតដាវវង្ស ផនកែវ (Daovong Phonekeo) ជាអគ្គនាយកនៃនាយកដ្ឋានផែនការ និងគោលនយោបាយថាមពលនៃក្រសួងរ៉ែ និងថាមពលរបស់ប្រទេសឡាវ នៅក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចមួយរបស់លោកទៅកាន់ទីតាំងនៃទំនប់ដែលមានចម្ងាយប្រមាណតែ២គីឡូម៉ែត្រពីព្រំដែនកម្ពុជា កាលពីខែធ្នូកន្លងទៅនេះ។
សូមលោកអ្នកនាងតាមដានស្តាប់បទសម្ភាសន៍នេះទាំងស្រុងដូចតទៅ៖
សំណួរ៖ ជម្រាបសួរ លោកដាវវង្ស ផនកែវ។ ដូចលោកបានជ្រាបហើយថា មានការព្រួយបារម្ភជាច្រើនអំពីផលប៉ះពាល់នៃគម្រោងទំនប់ដនសាហុងរបស់ប្រទេសឡាវ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងបញ្ហាចរាចររបស់ត្រី និងលំហូរទឹកតាមបណ្តោយទន្លេមេគង្គទាំងមូល។ តើលោកឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្តេចទៅនឹងការព្រួយបារម្ភទាំងនេះ?
ចម្លើយ៖ យើងបានដឹងអំពីការព្រួយបារម្ភទាំងនោះ។ យើងបានចាប់ផ្តើមសិក្សាគម្រោងនេះតាំងពីឆ្នាំ២០០៦មក ហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ យើងមានព័ត៌មាន និងទិន្នន័យជាច្រើន។ យើងជឿជាក់យ៉ាងខ្លាំងថា វិធានការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ដែលយើងនឹងធ្វើនឹងមានឥទ្ធិពលតិចតួចណាស់ទៅលើចរាចរត្រីនៅខ្សែទឹកខាងក្រោម និងខាងលើ។
ដូចលោកឃើញស្រាប់ហើយ ឥឡូវយើងកំពុងធ្វើការទៅលើច្រកទាំងពីរដើម្បីជំនួសច្រកដនសាហុង សម្រាប់ឲ្យត្រីហែលឆ្លងកាត់។ ដូច្នេះ យើងមានភស្តុតាងដ៏ល្អតាមលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ ដែលបង្ហាញថា ត្រីអាចប្រើប្រាស់ច្រកផ្សេងទៀត ដើម្បីហែលឆ្លងកាត់បាន។ ហេតុដូច្នេះហើយ យើងគិតថា វានឹងគ្មានផលប៉ះពាល់ទៅលើប្រទេសនៅខ្សែទឹកខាងក្រោមទេ។
សំណួរ៖ ប៉ុន្តែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយចំនួននិយាយថា ច្រកទាំងពីរគឺច្រក សាដាម និងច្រកសាមភឿកទំនងជាមិនអាចជំនួសបានទេ ដោយសារច្រកទាំងពីរមានទំហំតូច និងរាក់ជាងច្រកដនសាហុង។ ហើយប្រភេទត្រី ដែលធ្លាប់តែហែលឆ្លងកាត់ច្រកដនសាហុងអស់ជាច្រើនជំនាន់មកហើយ ក៏ប្រហែលជាមិនស៊ាំនឹងច្រកជំនួសទាំងពីរនោះដែរ។
ចម្លើយ៖ មានការយល់ខុសថា ត្រីផ្លាស់ទីតែតាមច្រកដនសាហុងតែមួយគត់។ ប្រសិនបើយើងសួរប្រជាជននៅទីនេះ ត្រីអាចហែលឆ្លងកាត់តាមគ្រប់ច្រកនានា។ របាយការណ៍ខ្លះនិយាយថា ត្រីភាគច្រើនហែលឆ្លងកាត់តែតាមច្រកដនសាហុង ពីព្រោះច្រកផ្សេងៗទៀតមានទំហំតូចជាង និងត្រីត្រូវរាំងខ្ទប់ដោយកំណកដីល្បាប់ និងថ្ម ហើយគ្មាននរណាធ្វើអ្វីមួយនៅលើច្រកដនសាហុង ដូច្នេះត្រីអាចហែលឆ្លងកាត់យ៉ាងស្រួល។
ពីមុន គ្មានបទបញ្ញត្តិណាមួយឡើយ ដូច្នេះ អ្នកនេសាទបានដាក់លបនៅតាមច្រកផ្សេងៗ ដែលធ្វើឲ្យត្រីភ័យខ្លាច មិនអាចប្រើប្រាស់ច្រកទាំងនោះបាន។ អញ្ចឹងហើយបានជារដ្ឋាភិបាលបានដាក់បទបញ្ញតិ្តមួយចំនួន មិនមែនត្រឹមតែលើច្រកដែលត្រូវធ្វើទំនប់នោះទេ គឺនៅគ្រប់ច្រកទាំងអស់ គឺហាមមិនឲ្យអ្នកនេសាទដាក់លបកាត់តាមច្រកទាំងនោះឡើយ។ ពួកគេនៅតែអាចនេសាទដោយប្រើប្រាស់វិធីងាយៗ ដូចជាប្រើសន្ទូច ឬសំណាញ់ជាដើម ប៉ុន្តែមិនមែនលបទេ។ នៅពេលដែលអ្នកប្រើប្រាស់លប ត្រីមិនអាចហែលឆ្លងកាត់បានទេ។ អញ្ចឹងហើយបានជាយើងដាក់បទបញ្ញត្តិស្តីពីរបៀបធ្វើនេសាទនៅតាមច្រកទាំងនោះ ដើម្បីកែលម្អចរាចរត្រី។
សំណួរ៖តើវាជាការណ៍ពិតទេ ដែលថា ច្រកដនសាហុង គឺជាច្រកតែមួយគត់ដែលត្រីអាចហែលឆ្លងកាត់ចុះឡើងបានពេញមួយឆ្នាំនោះ?
ចម្លើយ៖ទេ វាមិនពិតទេ ដែលថា ច្រកដនសាហុង គឺជាច្រកតែមួយគត់ដែលត្រីហែលឆ្លងកាត់នោះ។ យើងមើលឃើញថា វាប្រហែលជាច្រកដែលសំខាន់ជាងគេ ប៉ុន្តែមិនមែនជាច្រកតែមួយគត់នោះទេ។
សំណួរ៖ អ្នកខ្លះលើកឡើងថា នៅរដូវប្រាំង ច្រកដនសាហុង គឺជាច្រកតែមួយគត់ដែលមានទឹកហូរកាត់បាន ដោយសារវាមានជម្រៅជ្រៅជាងគេ។ ចំណែកឯច្រកដទៃទៀត មិនមានទឹកច្រើនទេ?
ចម្លើយ៖ មិនពិតទេ។ យើងអាចមើលឃើញលំហូរទឹកពីច្រកពីរផ្សេងទៀតដែលអ្នកជំនាញយកមកពិសោធន៍នៅពេលនេះ គឺថា លំហូរទឹកនៅលើច្រកហ៊ូសាដាម និងច្រកហ៊ូសាមភឿកគឺមានបរិមាណច្រើនជាងលំហូរទឹកនៅលើច្រកហ៊ូសាហុងកាលពី១០ឆ្នាំមុន។ នេះមានន័យថា លំហូរឥឡូវនេះ គឺស្រដៀងគ្នា ដូច្នេះមានន័យថា មានទឹកគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យត្រីអាចប្រើប្រាស់បាន។ អញ្ចឹងហើយបានជាយើងចង់បង្ហាញ និងអញ្ជើញភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ឲ្យមកមើលដល់ទីតាំងផ្ទាល់ ពីព្រោះប្រសិនបើពួកគេអានតែកាសែត ឬរបាយការណ៍ ហើយមិនឃើញទីកន្លែងផ្ទាល់ទេ នោះពួកគេមិនអាចឃើញទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែងបានល្អនោះទេ។ អញ្ចឹងហើយបានជាយើងចង់ឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាមកមើលអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើ។ នេះគឺជាវិធីដ៏ងាយបំផុតដើម្បីឲ្យយល់ថា ទំនប់នេះនឹងគ្មានផលប៉ះពាល់ធំដុំណាមួយឡើយ។
សំណួរ៖ តើទំនប់ដនសាហុងនេះ មានសារៈសំខាន់យ៉ាងដូចម្តេចទៅសម្រាប់ប្រទេសឡាវ?
ចម្លើយ៖ ជាការណ៍ពិតណាស់ សម្រាប់ប្រទេសឡាវ ទំនប់ណាក៏ដោយគឺមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះឡាវគ្មានជម្រើសអ្វីផ្សេងដើម្បីពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួននោះទេ។ យើងជាប្រទេសដែលសម្បូរភ្នំ។ យើងគ្មានដីច្រើនសម្រាប់ធ្វើស្រែនោះទេ។ យើងក៏គ្មានសមុទ្រ។ ដូច្នេះ យើងមិនអាចយកត្រីពីសមុទ្រមកចិញ្ចឹមប្រជាជនយើងបានទេ។ ហើយជាការណ៍ពិតណាស់ យើងក៏គ្មានធនធានធម្មជាតិ ដូចជាឧស្ម័ន ឬប្រេងកាតដែរ។ ដូច្នេះជម្រើសតែមួយគត់របស់យើងគឺអភិវឌ្ឍថាមពលវារីអគ្គិសនី។ ដូចខ្ញុំនិយាយពីខាងដើមស្រាប់ ប្រទេសរបស់យើងគឺជាប្រទេសសម្បូរភ្នំ ដូច្នេះវាសមស្របសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍវារីអគ្គិសនី ពីព្រោះយើងមានទីខ្ពស់ៗ ហើយយើងមានទន្លេជាច្រើនដែលហូរចូលទៅក្នុងទន្លេមេគង្គ។ នេះគឺជាស្ថានភាពអំណោយផលពីធម្មជាតិដើម្បីអភិវឌ្ឍវារីអគ្គិសនីដ៏ល្អ។
សំណួរ៖ តើប្រទេសឡាវ ឬក៏ក្រុមហ៊ុនម៉ាឡេស៊ី Mega First នឹងសាងសង់ទំនប់ដនសាហុងនេះ នៅពេលណា?
ចម្លើយ៖ យើងរំពឹងថា នឹងចាប់ផ្តើមធ្វើវានៅរដូវប្រាំងនេះ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការពិគ្រោះយោបល់ជាមុន។ ដំណើរការពិគ្រោះយោបល់ជាមុននេះនឹងបញ្ចប់នៅថ្ងៃទី២៥ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥។ បន្ទាប់ពីនោះ ក្រុមហ៊ុននឹងចុះហត្ថលេខាជាមួយក្រុមហ៊ុនជាប់កិច្ចសន្យាមួយចំនួន ពីព្រោះយើងមានក្រុមហ៊ុនជាប់កិច្ចសន្យាជាច្រើន។ យើងមានខាងស៊ីវិល ខាងគ្រឿងម៉ាស៊ីន។ល។ ដូច្នេះក្រុមហ៊ុនជាប់កិច្ចសន្យាផ្សេងៗគ្នានឹងចុះកិច្ចសន្យាដើម្បីចាប់ផ្តើមធ្វើការងារ។ បន្ទាប់មកនឹងមានការប្រមូលផ្តុំកម្លាំងគ្នានៅក្នុងជំរំមួយ ដែលចំណាយពេលប្រមាណពីរខែ។ បន្ទាប់ពីនោះទៅ ពួកគេអាចចាប់ផ្តើមការងារជីកកកាយ និងសាងសង់បានហើយ។ គម្រោងនេះនឹងត្រូវបញ្ចប់រួចរាល់នៅឆ្នាំ២០១៨។
សំណួរ៖ ក្រុមអ្នករិះគន់ខ្លះនិយាយថា ដំណើរការពិគ្រោះយោបល់ជាមុននេះ គឺគ្រាន់តែជាដំណើរការដែលគ្មានន័យ គ្មានខ្លឹមសារអ្វីទាំងអស់ ពីព្រោះ ទោះបីជាប្រទេសខ្លះ ដែលជាសមាជិកនៃគណៈកម្មការទន្លេមេគង្គ មិនចង់ឲ្យមានការសាងសង់ទំនប់នេះក៏ដោយ ក៏ប្រទេសឡាវនៅតែអាចសង់បាន ប្រសិនបើខ្លួនចង់នោះ។
ចម្លើយ៖ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍទន្លេមេគង្គ យើងមិនត្រូវការឯកច្ឆ័ន្ទ ឬទាល់តែព្រមព្រៀងគ្នាទាំងអស់នោះទេ។ គោលបំណងនៃការពិគ្រោះយោបល់ជាមុននេះ គឺដើម្បីផ្តល់ឲ្យប្រទេសជាសមាជិកផ្សេងទៀតនូវព័ត៌មាន ហើយត្រូវស្តាប់ការព្រួយបារម្ភពីបណ្តាប្រទេសជាសមាជិកទាំងនោះ ហើយបន្ទាប់មកយើងនឹងសិក្សាពីក្តីព្រួយបារម្ភទាំងនោះ។ ប្រសិនបើការព្រួយបារម្ភនោះ សមហេតុសមផល ហើយពិតជាមានការព្រួយបារម្ភអញ្ចឹងមែន យើងនឹងកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ និងសហការជាមួយគ្នា។ ហើយយើងអាចបង្ហាញអ្វីដែលក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍទំនប់អាចធ្វើបាន ដែលនឹងមិនធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរ។
ខ្ញុំគិតថា ប្រសិនបើគេនិយាយថា ដំណើរការពិគ្រោះយោបល់ជាមុននេះ គ្មានប្រយោជន៍ វាមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ប្រសិនបើយើងមិនពិគ្រោះគ្នាជាមុន តើប្រទេសដទៃទៀតអាចផ្តល់ក្តីកង្វល់របស់ពួកគេមកឲ្យយើងជាផ្លូវការយ៉ាងដូចម្តេចបាន? យើងមិនអាចស្តាប់តែអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ឬក៏មនុស្សមួយចំនួន ដែលនិយាយដោយគ្មានមូលដ្ឋាន ឬភស្តុតាងណាមួយនោះទេ។ ខ្ញុំបានឮក្តីកង្វល់ខ្លះថា ប្រសិនបើទំនប់ដនសាហុងត្រូវបានសាងសង់មែន នោះនឹងមានការបាត់បង់ទឹក៥០%។ ខ្ញុំគិតថា នោះគឺជាអំណះអំណាងដែលគ្មានន័យសោះ។ តើយើងអាចរក្សាទឹកទុកបាន៥០%បានយ៉ាងដូចម្តេចទៅ? បើទោះជាយើងចង់ ក៏យើងមិនអាចធ្វើបានដែរ។
សំណួរ៖ ប៉ុន្តែប្រទេសបីទៀត ដែលជាសមាជិកនៃគណៈកម្មការទន្លេមេគង្គបានសម្តែងក្តីកង្វល់របស់ពួកគេកន្លងមក។ តើប្រទេសឡាវបានឆ្លើយតបទៅនឹងកង្វល់របស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច?
ចម្លើយ៖ យើងបានឆ្លើយតបទៅនឹងក្តីព្រួយបារម្ភទាំងនោះហើយ។ យើងបានជួលអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សា។ យើងបានជួលអ្នកជំនាញការឲ្យមកមើលគម្រោងនិងផលប៉ះពាល់។ ប្រសិនបើផលប៉ះពាល់ទាក់ទងនឹងត្រី យើងជួលអ្នកជំនាញខាងត្រីឲ្យមកសិក្សា។ ដូចខ្ញុំនិយាយពីខាងដើមអញ្ចឹង ការសិក្សានេះមិនមែនធ្វើឆ្នាំមុនទេ។ ពួកគេបានសិក្សាតាំងពីឆ្នាំ២០០៧មកម្ល៉េះបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងយោគយល់គ្នា (MoU)។ វាបានកន្លងទៅជិត៧ឆ្នាំទៅហើយ ហើយយើងបានប្រមូលភស្តុតាងជាច្រើន។ប្រសិនបើមានផលប៉ះពាល់ យើងនឹងកាត់បន្ថយវា។ របៀបកាត់បន្ថយគឺអាចទទួលយកបាន។
ខ្ញុំគិតថា អ្នកដែលមានការព្រួយបារម្ភ ត្រូវតែមកទីនេះ មកមើលអ្វី ដែលយើងកំពុងធ្វើឲ្យជាក់ស្តែង មិនមែនគ្រាន់តែស្តាប់អ្នកផ្សេង ដែលមិនដឹងថា យើងកំពុងធ្វើអ្វីនោះទេ។ ខ្ញុំយល់ថា អ្នកខ្លះគិតថា យើងកំពុងរាំងខ្ទប់ទន្លេមេគង្គទាំងមូលតែម្តង អញ្ចឹងហើយបានជាពួកគេបារម្ភ ពីព្រោះពួកគេមិនដឹងការណ៍ពិត។ ខ្ញុំយល់ពីពួកគេ។ អញ្ចឹងហើយបានជាយើងចង់ឲ្យមានការពិគ្រោះយោបល់នេះដើម្បីយើងផ្តល់ព័ត៌មានដល់ពួកគេ។ យើងអញ្ជើញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលឲ្យមកមើល ដើម្បីពន្យល់ពួកគេ និងស្តាប់ក្តីកង្វល់របស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ កុំនៅតែផ្ទះ ហើយនិយាយថា «ខ្ញុំបារម្ភណាស់ខ្លាចអត់មានត្រីឆ្លងកាត់បាន»។ល។ ដោយមិនបានឃើញអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើ។ នេះប្រហែលមិនមែនជារបៀបដ៏ត្រឹមត្រូវនោះទេ។ ខ្ញុំឃើញថា អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួន ដែលពីមុននិយាយថា ពួកគេបារម្ភខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែពួកគេមិនដែលមកមើលទីតាំងផ្ទាល់ទេ ពេលដែលយើងអញ្ជើញពួកគេ។ យើងបានរៀបចំទស្សនកិច្ចសិក្សាចំនួនពីរលើករួចមកហើយ ប៉ុន្តែអង្គការទាំងនោះមិនដែលចូលរួមទេ។ ពួកគេនិយាយថា ទំនប់នេះគ្មាននិរន្តរភាព និងមានផលប៉ះពាល់ច្រើន ប៉ុន្តែពួកគេមិនដែលមកទេ ដោយរួមទាំងទស្សនកិច្ចសិក្សា ដែលរៀបចំដោយលេខាធិការដ្ឋាននៃគណៈកម្មការទន្លេមេគង្គនេះផងគឺពួកគេមិនចូលរួម។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវធ្វើដូចម្តេចទេ មិនដឹងពន្យល់ពួកគេយ៉ាងម៉េច ឬផ្តល់ព័ត៌មានដល់ពួកគេយ៉ាងដូចម្តេចទេ។
យើងមិនអាចដើរគោះទ្វារគ្រប់គ្នាដើម្បីផ្តល់ព័ត៌មានឲ្យគេនោះទេ។ វាច្រើនពេក។ យើងមិនអាចធ្វើបានទេ។ វាហួសពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន។
សំណួរ៖ ឥឡូវ លោកអាចជម្រាបបានទេ ថាតើប្រទេសឡាវគ្រោងសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីប៉ុន្មាននៅលើទន្លេមេនៃទន្លេមេគង្គ ហើយប៉ុន្មានទៀតនៅលើដៃទន្លេនេះ។
ចម្លើយ៖ នៅលើទន្លេមេគង្គ ដោយផ្អែកតាមរបាយការណ៍ពីគណៈកម្មការទន្លេមេគង្គ យើងបានកំណត់យកគម្រោងចំនួន៥ នៅផ្នែកខាងលើទីក្រុងវៀងច័ន្ទ និងគម្រោងចំនួនពីរទៀតនៅភាគខាងត្បូង។ ដូច្នេះ ប្រទេសឡាវ មាន៧គម្រោងដែលអាចអភិវឌ្ឍបាន។ យើងក៏មានគម្រោងរួមគ្នាជាមួយប្រទេសថៃ ចំនួន២ទៀត។ បើប្រទេសថៃយល់ព្រមអភិវឌ្ឍ យើងអាចអភិវឌ្ឍបាន។ បើថៃមិនយល់ព្រម យើងក៏មិនអាចអភិវឌ្ឍបានដែរ ព្រោះគម្រោងទាំងពីរជាគម្រោងរួមគ្នា។
នៅលើដៃទន្លេមេគង្គ ឥឡូវយើងមានគម្រោងដែលកំពុងដំណើរការសាងសង់ចំនួន១៤គម្រោងដែលអាចផលិតថាមពលបានប្រមាណ៥ពាន់មេហ្គាវ៉ាត់ និងគម្រោងប្រមាណ៥០ទៀតកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលសិក្សានៅឡើយ ដែលគ្រោងនឹងផ្តល់ថាមពលប្រមាណ៩ពាន់មេហ្គាវ៉ាត់ទៀត។សំណួរ៖តើលោកមានអ្វីបន្ថែមជាចុងក្រោយទេ?
ចម្លើយ៖ខ្ញុំចង់បញ្ជូនសារមួយចំនួនថា អ្នកត្រូវតែស្តាប់ភាគីទាំងពីរគឺអ្នកនៅខ្សែទឹកខាងក្រោម និងអ្នកដែលចង់អភិវឌ្ឍ។ អ្នកត្រូវតែស្តាប់ការណ៍ពិតទាំងអស់។ ខ្ញុំយល់ថា អ្នកខ្លះដែលកំពុងប្រឆាំងនឹងទំនប់របស់ឡាវ គឺដើម្បីកុំឲ្យមានការសាង សង់ទំនប់ដទៃទៀត ដូចជានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជាដើម ឬមួយក៏ពួកគេមានរបៀបវារៈអាថ៌កំបាំងណាមួយ។ យើងមិនដឹងទេ ប៉ុន្តែយើងកំពុងព្យាយាមនិយាយថា សូមអ្នកទាំងអស់គ្នាមើលទំនប់ទាំងអស់ម្តងមួយៗ ពីព្រោះទំនប់មិនដូចគ្នាទេ។ ទំនប់ទាំងនេះមានទិដ្ឋភាពនិងលក្ខណៈសម្បត្តិផ្សេងៗគ្នា។ អញ្ចឹងហើយ សូមមកមើលដោយផ្ទាល់និងផ្តល់យោបល់របស់លោកអ្នកទៅតាមអ្វីដែលលោកអ្នកបានឃើញ។ កុំគ្រាន់តែនិយាយហើយនិយាយទៀត ដោយមិនបានឃើញទីតាំងគម្រោងផងនោះ។ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់ផ្តល់អនុសាសន៍ដល់អ្នកទាំងឡាយ អង្គការទាំងឡាយ ដែលជឿថា យើងមិនបានធ្វើអ្វីសោះនោះ។ តាមពិតយើង បានធ្វើអ្វីៗ ដែលយើងអាចធ្វើបានភាគច្រើន ដូចជាការជួលអ្នកជំនាញការនិងស្តាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ហើយនឹងយោបល់គ្រប់យ៉ាង ដើម្បីធ្វើឲ្យវិធានការបន្ថយផលប៉ះពាល់ មានលក្ខណៈប្រសើរឡើងនិងកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ឲ្យដល់កម្រិតតិចតួចបំផុត។
សំណួរ៖ បាទ សូមអរគុណសម្រាប់ពេលវេលារបស់លោក។
ចម្លើយ៖ បាទមិនអីទេ។ សូមអរគុណ៕
