រថភ្លើងធ្វើដំណើរមកពីក្រុង Stuttgart ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ កំពុងបើកចូលស្ថានីយរថភ្លើង Gare de l'Est នៅភាគខាងជើងទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំង។ នេះជារថភ្លើងមួយក្នុងចំណោមរថភ្លើងមួយចំនួនដែលដឹកជនភៀសខ្លួនអ៊ុយក្រែនថ្មីៗមកដល់ស្ថានីយនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
នាង Anastasia Starozhitska និងម្តាយរបស់នាងឈ្មោះ Maria កំពុងនិយាយជាមួយបុគ្គលិកអង្គការកាកបាទក្រហម ដែលមកស្វាគមន៍អ្នកមកដល់ថ្មីនៅស្ថានីយនេះ។ ស្ត្រីទាំងពីរទើបតែបានបញ្ចប់ការធ្វើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមួយ។
នាង Starozhitska ថ្លែងថា៖ «យើងមកពីទីក្រុងកៀវ។ ហើយនៅថ្ងៃវាយប្រហារលើអង់តែនទូរទស្សន៍ យើងធ្វើដំណើរទៅទីក្រុង Lviv។ យើងស្នាក់នៅក្នុងទីក្រុង Lviv ជាមួយមិត្តភក្តិយ៉ាងសុខសាន្តអស់មួយសប្ដាហ៍ រួចហើយយើងបន្តដំណើរទៅកាន់ទីក្រុងប៊ែរឡាំង ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ហើយបន្ទាប់មកទៅកាន់ទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំង។... នេះពិតជារឿងចម្លែកមែន។... យើងធ្វើដំណើរពាសពេញអ៊ឺរ៉ុប ដោយសារតែបុរសចម្លែកម្នាក់ដែលប្រឆាំងនឹងពិភពលោក»។
«បុរស» ដែលនាងបានលើកឡើងនេះគឺប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ីលោក Vladimir Putin ដែលបានបញ្ជាកងកម្លាំងយោធារបស់លោកឲ្យទៅវាយប្រហារលើអង់តែនទូរទស្សន៍ក្នុងរដ្ឋធានីកៀវ ប្រទេសអ៊ុយក្រែន កាលពីប៉ុន្មានសប្តាហ៍មុន។ ការឈ្លានពានរបស់លោកបង្កើតឲ្យមានវិបត្តិមនុស្សធម៌មួយដែលកំពុងតែរីករាលដាលកាន់តែធំឡើង។
នាង Starozhitska និងម្តាយនាងគឺជាផលិតករភាពយន្ត។ ភាពយន្តរបស់ពួកគេ ដែលមានចំណងជើងថា «The War of Chimeras» បានបញ្ចាំងនៅតាមមហោស្រពភាពយន្តអន្តរជាតិផ្សេងៗ។ ភាពយន្តនេះនិយាយអំពីជម្លោះនៅតំបន់ Donbas ដែលស្ថិតនៅភាគខាងកើតនៃប្រទេសអ៊ុយក្រែន ក្រោយពីកងកម្លាំងបំបែកខ្លួនដែលគាំទ្ររុស្ស៊ីបានប្រកាសឯករាជ្យ។ ភាពយន្តនេះបានជួយផ្ដល់នូវមូលដ្ឋានសម្រាប់សង្គ្រាមបច្ចុប្បន្ននេះនៅអ៊ុយក្រែន។
នាង Starozhitska និយាយថា៖ «យើងធ្វើសង្គ្រាមក្នុងតំបន់ Donbas កាលពីឆ្នាំ ២០១៤ ហើយនេះគឺដូចនឹងរឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំអ៊ីចឹងដែរ នៅពេលដែលមិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំទៅធ្វើសង្គ្រាម ហើយខ្ញុំទៅតាមគាត់»។
ឥឡូវនេះ មិត្តប្រុសរបស់នាងកំពុងប្រយុទ្ធជាមួយរុស្ស៊ីជាថ្មីម្តងទៀត។ ឪពុកនិងជីតារបស់នាងបានកន្លែងជ្រកកោននៅទីក្រុង Lviv។ បុរសដែលមានអាយុធ្វើទាហានមិនអាចចាកចេញពីប្រទេសអ៊ុយក្រែនបានទេ។ នាងនិងម្តាយរបស់នាងគឺជាជនភៀសខ្លួន។
អ្នកស្រី Elodie Esteve គឺជាបុគ្គលិកនៃអង្គការកាកបាទក្រហមបារាំង។ អង្គការរបស់អ្នកស្រីធ្វើការជាមួយអង្គការសប្បុរសធម៌និងអាជ្ញាធរក្រុងនៅទីក្រុងប៉ារីស ដើម្បីជួយស្វែងរកកន្លែងជ្រកកោន ជំនួយសុខាភិបាល និងសេវាផ្សេងៗទៀតជូនពលរដ្ឋអ៊ុយក្រែន។ សេវាកម្មរថភ្លើង SNCF របស់បារាំង ក៏ដូចជាសេវាកម្មរថភ្លើងផ្សេងៗទៀតនៅអឺរ៉ុបដែរ អនុញ្ញាតឲ្យជនភៀសខ្លួនជិះដោយឥតគិតថ្លៃ។
អ្នកស្រី Esteve និយាយថា៖ «យើងមកទីនេះដើម្បីស្វាគមន៍ពួកគេ ដើម្បីប្រាប់ពួកគេថាមិនអីទេ ថាពួកគេមានសុវត្ថិភាព ហើយជួយតម្រង់ទិសពួកគេអាស្រ័យទៅតាមគម្រោងរបស់ពួកគេ។ អ្នកខ្លះដឹងថាខ្លួនចង់ទៅទីណា។ វាអាចជាទីក្រុងមួយទៀតនៅបារាំង ឬក៏អាចជាប្រទេសមួយផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះយើងទាំងអស់គ្នាមកទីនេះ ដើម្បីព្យាយាមស្វែងរកដំណោះស្រាយជូនពួកគេឲ្យបានទៅដល់ទីក្រុងឬក៏ប្រទេសណាដែលពួកគេចង់ទៅ»។
កន្លងមកមានពលរដ្ឋអ៊ុយក្រែនតែប៉ុន្មានពាន់នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលរកបានកន្លែងជ្រកកោនក្នុងប្រទេសបារាំង ប៉ុន្តែចំនួននេះកំពុងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ រដ្ឋាភិបាលបារាំងនិយាយថា ខ្លួនសុខចិត្តទទួលយកជនភៀសខ្លួនអ៊ុយក្រែនរហូតដល់ ១០០.០០០ នាក់។
ខុសពីវិបត្តិជនភៀសខ្លួនឆ្នាំ ២០១៥ របស់ពលរដ្ឋដែលមកពីទ្វីបអាហ្វ្រិក ប្រទេសស៊ីរី និងប្រទេសដទៃទៀត ដែលនៅពេលនោះ បណ្ដាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបមានការឆ្លើយតបផ្សេងៗគ្នា គេឃើញថាបណ្ដាប្រទេសអឺរ៉ុបជាច្រើននៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះបានស្វាគមន៍ជនភៀសខ្លួនអ៊ុយក្រែន។
អ្នកស្រី Viva ដែលជាពលរដ្ឋក្រុងប៉ារីសមកពីប្រទេសលីទុយអានី បានមកស្ថានីយ៍រថភ្លើង Gare de l'Est ដើម្បីមើលថាតើមានអ្វីដែលគាត់អាចជួយបាន។
អ្នកស្រីថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំទើបតែឮគេថាខ្វះមនុស្សដែលចេះនិយាយភាសារុស្ស៊ី។ ខ្ញុំចេះនិយាយភាសារុស្ស៊ី។ ហើយខ្ញុំមកទីនេះដោយសារមូលហេតុមនុស្សធម៌។ ខ្ញុំចង់ជួយដែរ ពីព្រោះមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងកំពុងធ្វើដំណើរមក ហើយពួកគេកំពុងកើតទុក្ខនិងមិនដឹងទៅទីណា។ ពួកគេមិនដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនោះទេ ដូច្នេះយ៉ាងហោចណាស់ក៏យើងអាចជួយពួកគេបានបន្តិចបន្តួចដែរ»។
អ្នកស្រី Natalia Palubniak ដែលជាពលរដ្ឋរស់នៅទីក្រុងប៉ារីសម្នាក់ទៀត គឺជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជួយបកប្រែភាសាឲ្យអង្គការកាកបាទក្រហម។ អ្នកស្រីមានដើមកំណើតមកពីក្រុងតូចមួយនៅភាគខាងលិចនៃប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា អ្នកស្រីទើបតែត្រឡប់មកពីប្រទេសអ៊ុយក្រែនវិញដើម្បីនាំម្តាយចំណាស់របស់អ្នកស្រីទៅប្រទេសប៉ូឡូញ។ ប្អូនប្រុសរបស់អ្នកស្រីម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុង Chicago សហរដ្ឋអាមេរិក បានត្រឡប់ទៅមាតុប្រទេសវិញដើម្បីជួយក្នុងវិស័យមនុស្សធម៌។
នាង Anastasia Starozhitska និងម្តាយរបស់នាងឈ្មោះ Maria ដែលអ្នកទាំងពីរគឺជាផលិតករភាពយន្តនោះ កំពុងស្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងប៉ារីសសម្រាប់ពេលឥឡូវនេះ។
អ្នកស្រី Maria និយាយថា៖ «មិត្តភក្តិរបស់យើងជួយយើងប្រហែលមួយឬពីរសប្ដាហ៍ ហើយបន្ទាប់ពីនោះ យើងសង្ឃឹមថាសង្គ្រាមនឹងចប់»។
នាង Anastasia Starozhitska មានទំនុកចិត្តថា ពួកគេនឹងត្រឡប់ទៅប្រទេសអ៊ុយក្រែនវិញនៅថ្ងៃណាមួយ។
នាងថ្លែងដូច្នេះថា៖ «ចាស! ពិតប្រាកដហើយ។ យើងត្រូវការតែជ័យជម្នះប៉ុណ្ណោះ»។
ស្ត្រីទាំងពីរបានបញ្ជាក់ថា អ្វីដែលកំពុងរង់ចាំពួកគេនៅផ្ទះគឺទូទឹកកកមួយដែលពោរពេញទៅដោយម្ហូបអាហារ និងសមាជិកក្រុមគ្រួសារទាំងអស់៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក ប៉ូច រាសី
