អង្គការឃ្លាំមើលសិទិ្ធមនុស្ស Human Rights Watch នៅថ្ងៃពុធនេះ លើកឡើងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាទើបតែពិភាក្សាចប់នៅមានចំណុចខ្វះខាតច្រើន ដែលមិនស្របនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមគ្នាមួយរបស់អង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស Human Rights Watch និងអង្គការ Article 19 ដែលធ្វើការលើកកម្ពស់សិទ្ធិបញ្ចេញមតិ ចេញថ្ងៃទី១១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩នេះ បញ្ជាក់ថា អង្គការទាំងពីរនេះជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាធ្វើវិសោធនកម្មសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះបានឲ្យដឹងថា៖ «ការវាយតម្លៃរបស់អង្គការ Article 19 និងអង្គការឃ្លាំមើលសិទិ្ធមនុស្ស Human Rights Watch លើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ គឺផ្ទុយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មានដែលថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមានលក្ខណៈស្របនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា»។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះបន្តថា៖ «សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមានបទប្បញ្ញត្តិមិនច្បាស់ និងនិយមន័យមិនច្បាស់លាស់ និងលុបចោលសមាសធាតុសំខាន់ៗនៃសិទ្ធិទទួលបានច្បាប់ស្ដីពីព័ត៌មាន»។
អង្គការសិទ្ធិមនុស្សទាំងពីរបន្ថែមក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ ដោយលើកពីចំណុចខ្វះខាតចំនួន៨ ដូចជា និយមន័យតូចចង្អៀតនិងមិនច្បាស់លាស់ពាក់ព័ន្ធនឹងការបង្ហាញព័ត៌មានទៅសាធារណជន ការមិនកំណត់និយមន័យថាអ្វីទៅជាផលប្រយោជន៍សាធារណៈ និងបែបបទមិនចាំបាច់សម្រាប់នីតិវិធីស្នើសុំព័ត៌មាន ព្រមទាំងមានបទប្បញ្ញត្តិមួយចំនួនដែលគំរាមកំហែងដល់សិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិជាដើម។
លោក Matthew Bugher ប្រធានកម្មវិធីរបស់អង្គការ ARTICLE 19 ប្រចាំតំបន់អាស៊ី បានលើកឡើងនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះថា៖ «ច្បាប់ដ៏រឹងមាំមួយអាចបើកឲ្យមានចរន្តសម្រាប់ការប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយ លើកកម្ពស់គណនេយ្យភាព និងធ្វើឲ្យមានការចូលរួមពីសាធារណៈក្នុងដំណើរធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តជាផ្លូវការ។ ទោះជាយ៉ាងណា រដ្ឋាភិបាលនៅមិនទាន់បញ្ចូលអនុសាសន៍សំខាន់ៗទេ ទោះបីជាដំណើរការពិគ្រោះយោបល់មានរយៈពេលយូរក៏ដោយ»។
អង្គការឃ្លាំមើលសិទិ្ធមនុស្ស Human Rights Watch នៅថ្ងៃពុធនេះ លើកឡើងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាទើបតែពិភាក្សាចប់នៅមានចំណុចខ្វះខាតច្រើន ដែលមិនស្របនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមគ្នាមួយរបស់អង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស Human Rights Watch និងអង្គការ Article 19 ដែលធ្វើការលើកកម្ពស់សិទ្ធិបញ្ចេញមតិ ចេញថ្ងៃទី១១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩នេះ បញ្ជាក់ថា អង្គការទាំងពីរនេះជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាធ្វើវិសោធនកម្មសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះបានឲ្យដឹងថា៖ «ការវាយតម្លៃរបស់អង្គការ Article 19 និងអង្គការឃ្លាំមើលសិទិ្ធមនុស្ស Human Rights Watch លើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ គឺផ្ទុយនឹងសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងព័ត៌មានដែលថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមានលក្ខណៈស្របនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា»។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះបន្តថា៖ «សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមានបទប្បញ្ញត្តិមិនច្បាស់ និងនិយមន័យមិនច្បាស់លាស់ និងលុបចោលសមាសធាតុសំខាន់ៗនៃសិទ្ធិទទួលបានច្បាប់ស្ដីពីព័ត៌មាន»។
អង្គការសិទ្ធិមនុស្សទាំងពីរបន្ថែមក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ ដោយលើកពីចំណុចខ្វះខាតចំនួន៨ ដូចជា និយមន័យតូចចង្អៀតនិងមិនច្បាស់លាស់ពាក់ព័ន្ធនឹងការបង្ហាញព័ត៌មានទៅសាធារណជន ការមិនកំណត់និយមន័យថាអ្វីទៅជាផលប្រយោជន៍សាធារណៈ និងបែបបទមិនចាំបាច់សម្រាប់នីតិវិធីស្នើសុំព័ត៌មាន ព្រមទាំងមានបទប្បញ្ញត្តិមួយចំនួនដែលគំរាមកំហែងដល់សិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិជាដើម។
លោក Matthew Bugher ប្រធានកម្មវិធីរបស់អង្គការ ARTICLE 19 ប្រចាំតំបន់អាស៊ី បានលើកឡើងនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះថា៖ «ច្បាប់ដ៏រឹងមាំមួយអាចបើកឲ្យមានចរន្តសម្រាប់ការប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយ លើកកម្ពស់គណនេយ្យភាព និងធ្វើឲ្យមានការចូលរួមពីសាធារណៈក្នុងដំណើរធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តជាផ្លូវការ។ ទោះជាយ៉ាងណា រដ្ឋាភិបាលនៅមិនទាន់បញ្ចូលអនុសាសន៍សំខាន់ៗទេ ទោះបីជាដំណើរការពិគ្រោះយោបល់មានរយៈពេលយូរក៏ដោយ»។
រូបឯកសារ៖ លោក Phil Robertson នាយករងអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស Human Rights Watch ប្រចាំតំបន់អាស៊ីថ្លែងក្នុងសន្និសីទកាសែតមួយនៅក្នុងក្រុងភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ទី១២ ខែមិនា ឆ្នាំ២០១៥។ (AP Photo/Heng Sinith)
លោក Phil Robertson នាយករងអង្គការឃ្លាំមើលសិទិ្ធមនុស្ស Human Rights Watch ប្រចាំតំបន់អាស៊ីបញ្ជាក់ក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះថា៖ «អង្គការយូណេស្កូ រដ្ឋាភិបាលបរទេស និងម្ចាស់ជំនួយគួរតែទទូចឲ្យរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ពិនិត្យសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះឡើងវិញដើម្បីឲ្យស្របទៅនឹងស្តង់ដារអន្តរជាតិ»។
លោក មាស សុភ័ណ្ឌ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងព័ត៌មានប្រាប់ VOA ថា ក្រុមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សទាំងនោះមានសិទ្ធិក្នុងការលើកឡើងពីអ្វីដែលពួកគេយល់ឃើញ ប៉ុន្តែលោកថា ក្រសួងបានប្រើពេលជាច្រើនឆ្នាំ បើកឲ្យមានការចូលរួមផ្តល់យោបល់ និងប្រមូលនូវអនុសាសន៍ផ្សេងៗបញ្ចូលក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ។
«សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះគឺត្រូវបានតំណាងយូណេស្កូប្រចាំកម្ពុជាទទួលស្គាល់ថា ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់មួយដែលមានលក្ខណៈបើកទូលាយ ហើយមានជាលក្ខណៈស្តង់ដាមួយ ហើយជាទម្រង់មួយសម្រាប់បណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់យកគំរូតាមសេចក្តីព្រាងនេះផងដែរ»។
លោក មាស សុភ័ណ្ឌ បន្ថែមថា ក្រសួងកំពុងពិភាក្សាបន្ថែមជាមួយក្រសួងយុត្តិធម៌ ពាក់ព័ន្ធនឹងការសម្រេចលើទោសបញ្ញត្តិដើម្បីបញ្ចូលក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ប៉ុន្តែលោកមិនទាន់អាចបញ្ជាក់លម្អិតនៅឡើយ។
លោកSardar Umar Alam តំណាងប្រចាំប្រទេសកម្ពុជានៃអង្គការយូណេស្កូ លើកឡើងថា លោកជឿថា ក្រសួងនឹងពិចារណាលើមតិយោបល់របស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សទាំងពីរ ក៏ដូចជា ភាគីពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត។
«ពួកគេ [ក្រសួងព័ត៌មាន] មិនបានប្រកាសថាច្បាប់នេះត្រូវបានបញ្ចប់នៅឡើយទេ។ ហើយជាការពិតណាស់យើងកំពុងរង់ចាំទទួលកំណែថ្មី ហើយយើងបានចូលរួមពាក់ព័ន្ធ ហើយយើងនឹងចាំមើល។ ហើយយើងនឹងបន្តផ្តល់មតិយោបល់ ប្រសិនបើមានគម្លាតនៅក្នុងច្បាប់។ យើងនឹងផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវជំនួយបច្ចេកទេស ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចតាក់តែងបាន»។
លោក ណុប វី នាយកផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៃមជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ ដែលបានចូលរួមក្នុងការផ្តល់យោបល់លើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ លើកឡើងថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះគួរតែត្រូវបានអនុម័តឲ្យបានឆាប់ដើម្បីផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ពលរដ្ឋ និងអ្នកសារព័ត៌មាន។ លោកបន្ថែមថា អនុសាសន៍ផ្សេងៗអាចពិភាក្សាបន្ថែមនៅពេលក្រោយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការបារម្ភ គឺពាក់ព័ន្ធនឹងប្រសិទ្ធភាពនៃការអនុវត្តរបស់អាជ្ញាធរ។
«រឿងសំខាន់ដែលយើងបារម្ភគឺរឿងទាក់ទងនឹងការប្រើប្រាស់ច្បាប់ហ្នឹងទេ រឿងទាក់ទងថាតើច្បាប់ហ្នឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយប្រសិទ្ធភាពដែរ ឬក៏យ៉ាងម៉េច? ហើយនិងចំណុចមួយទៀត គឺទាក់ទងនឹងការពិនិត្យរបស់ក្រុមការងារអន្តរក្រសួង និងអ្នកច្បាប់នៅទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តី តើលោកទទួលយកនូវសំណៅដើម ពីអ្វីដែលសម្រេចពីក្រុមការងារបច្ចេកទេសហ្នឹងដែរឬទេ»។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មានមាន៩ជំពូកនិង៣៨មាត្រាដែលតាក់តែឡើងអស់រយៈពេលជាងជាង៦ឆ្នាំ ត្រូវបានអន្តរក្រសួងបញ្ចប់ការពិនិត្យទាំងស្រុងកាលពីចុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ ដោយគ្រោងបញ្ជូនច្បាប់នេះទៅទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីពិនិត្យសម្រេច ដើម្បីដាក់ទៅរដ្ឋសភាអនុម័តជាផ្លូវការនៅដើមខែមករា ឆ្នាំ ២០២០ ខាងមុខ៕