ថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្សកុម្មុយនិស្តចិនបានការពារយ៉ាងមុតមាំចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេ នៅខណៈពេលដែលមានការអំពាវនាវថា សកម្មភាពរបស់ពួកគេអាចត្រូវបានចាត់ទុកថាជាឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ។
សកម្មភាពទាំងនោះរួមមានការឃុំឃាំងមនុស្សរាប់សិបម៉ឺននាក់ ឬប្រហែលជាអាចដល់ជាងមួយលាននាក់ ដែលជាអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមនៅតំបន់ស្វយ័ត Xinjiang ការកម្ទេចនិងបិទចោលនូវវិហារគ្រិស្តសាសនានៅទូទាំងប្រទេស និងការបង្ក្រាបជាប្រព័ន្ធទៅលើពួកអ្នកប្រឆាំង។
លោក Dilxat Raxit គឺជាអ្នកនាំពាក្យរបស់អង្គការសមាជជនជាតិអ៊ុយហ្គួរពិភពលោក ដែលមានស្នាក់ការកណ្ដាលនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់។
លោកបានថ្លែងថា៖ «ឆ្នាំ២០១៨ គឺជាឆ្នាំដ៏មហន្តរាយសម្រាប់សិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសចិន។ ប្រទេសចិនគឺជាទីដែលមនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈទទួលរងនូវការរំលោភបំពានសិទ្ធិ។ នៅឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ប្រទេសចិនបានអនុវត្តជាប្រព័ន្ធនូវគោលនយោបាយធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដោយឥតកោតក្រែងបំផុត»។
ការបង្ខំឲ្យធ្វើការ
បន្ទាប់ពីបដិសេធអស់ជាច្រើនខែថា មិនមានជំរំរបស់ជនជាតិអ៊ុយហ្គួរនោះទេ ចិនបានសារភាពថា ពិតជាមានជំរំជនជាតិវីហ្គឺប្រាកដមែន ហើយចិនបានបើកយុទ្ធនាការឃោសនាទូទាំងសាកលលោកដើម្បីការពារការឃុំខ្លួនជនជាតិភាគតិចវីហ្គឺ និងជនជាតិភាគតិចកាន់សាសនាឥស្លាមផ្សេងទៀតនៅតំបន់ភាគខាងលិចនៃតំបន់ Xinjiang។
រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងមិនបានបញ្ជាក់ថាតើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ត្រូវបានឃុំឃាំងនោះទេ ប៉ុន្តែបានហៅ«មណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ» ថាជាផ្នែកមួយចាំបាច់សម្រាប់ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម និងពួកអ្នកជ្រុលនិយមខាងសាសនា។ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកតស៊ូមតិសិទ្ធិមនុស្សបានអះអាងថា តាមពិតគឺថា ពួកជនជាតិភាគតិចកាន់សាសនាឥស្លាមទាំងនោះត្រូវបានគេឃុំឃាំងនិងបង្ខំឲ្យធ្វើការថែមម៉ោង ហើយមិនទទួលបានប្រាក់កម្រៃទេ នៅក្នុងរោងចក្រទាំងនោះដែលគេហៅថា «ការហ្វឹកហាត់ការងារ»។
ប្រទេសចិនត្រូវគេរាយការណ៍ថា កំពុងរៀបផែនការឲ្យមានជំរំ «អប់រំឡើងវិញ» នៅក្នុងតំបន់ស្វយ័ត Ningxia ដូចដែលបានធ្វើក្នុងតំបន់ Xinjiang ដែរ។ តំបន់ Ningxia គឺជាតំបន់ដែលជនជាតិភាគតិច Hui កាន់សាសនាឥស្លាមរស់នៅ។ ការវិវត្តនេះបញ្ជាក់ពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រឹងខ្លាំងក្លារបស់បក្សកុម្មុយនិស្តចិនក្នុងការលុបបំបាត់អ្នកកាន់សាសនាឥស្លាម និងពង្រីកការគ្រប់គ្រងទៅលើក្រុមអ្នកកាន់សាសនានានា។ នេះបើតាមលោក Raxit។
លោក Bob Fu ស្ថាបនិកអង្គការ China Aid ក៏យល់ឃើញដូច្នេះដែរ។ អង្គការរបស់លោកដែលមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋ តិចសាស សហរដ្ឋអាមេរិក ប្ដេជ្ញាលើកកម្ពស់សេរីភាពសាសនានៅក្នុងប្រទេសចិន។
លោក Bob Fu បាននិយាយថា៖ «នេះជាជំរំឃុំឃាំងសតវត្សរ៍ទី២១ គឺដូចទៅនឹងជំរំរបស់ពួកណាស៊ីនៅអាល្លឺម៉ង់ក្នុងទសវត្សរ៍ ១៩៣០ និង១៩៤០ ដែរ។ ដូច្នេះ សហគមន៍អន្តរជាតិគួរតែថ្កោលទោសដោយដាច់អហង្កា ហើយជំរុញឲ្យរបបដឹកនាំចិនបញ្ឈប់បទល្មើសនេះជាបន្ទាន់»។
រូបឯកសារ៖ ជនជាតិភាគតិច Hui ចិនកាន់សាសនាឥស្លាមកំពុងបួងសួងក្នុងពិធី Eid al-Fitr នៅវិហារ Niujie ក្នុងទីក្រុងប៉េកាំង។
ការអំពាវនាវឲ្យមានការដាក់ទណ្ឌកម្ម
ក្រុមអ្នកតស៊ូមតិសិទ្ធិមនុស្សបានអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាលនៅលើពិភពលោកដាក់ទណ្ឌកម្មលើមន្ត្រីចិនដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស។
ព្រឹទ្ធសភាសហរដ្ឋអាមេរិកដែលរួមមានលោក Marco Rubio បានប្រឆាំងទៅនឹងការបង្កើតជំរំឃុំឃាំងនៅតំបន់ Xinjiang និងការរំលោភបំពានផ្សេងទៀត ដោយលើកឡើងថា អាចជាបទឧក្រិដ្ឋប្រឆាំងមនុស្សជាតិ។ កាលពីខែវិច្ឆិកា លោក Rubio និងក្រុមតំណាងរាស្ត្រនៃគណបក្សទាំងពីរនៅអាមេរិក បានបង្ហាញច្បាប់មួយដើម្បីដោះស្រាយស្ថានការណ៍នេះ និងបានជំរុញឲ្យអ្នកបង្កើតគោលនយោបាយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកយល់ឲ្យបានច្បាស់អំពីលទ្ធផលជាសាកលនៃការរឹតត្បិតនៅក្នុងប្រទេសចិន។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់របស់គណបក្សទាំងពីរបានជំរុញឲ្យរដ្ឋបាលលោកប្រធានាធិបតី ដូណាល់ ត្រាំ ប្រើប្រាស់វិធានការនានា ដែលរួមមានការដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចដើម្បីការពារជនជាតិភាគតិចវីហ្គឺ និងជនជាតិភាគតិចកាន់សាសនាឥស្លាមដទៃទៀត។ ប្រសិនបើទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចនោះពិតជាត្រូវបានអនុម័តមែននោះ ប្រទេសចិននិយាយថា ខ្លួននឹងសងសឹកវិញក្នុងកម្រិតមួយដូចគ្នា។
ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញកាន់តែខ្លាំង
មិនត្រឹមតែអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាមទេ ដែលមើលឃើញថា ពួកគេជាប់នៅក្នុងផ្ទាំងស៊ីបរបស់បក្សកុម្មុយនិស្ត។ លោក Fu នៃអង្គការ China Aid បាននិយាយថា ចិនក៏កំពុងបន្ថែមការបង្ក្រាបរបស់ខ្លួនទៅលើសហគមន៍អ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តផងដែរ។
អាជ្ញាធរបានកម្ទេចចោលទីសក្ការៈនានាសម្រាប់ធ្វើការបួងសួង ហើយនៅកន្លែងផ្សេងទៀត មានការខិតខំធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអ្នកដែលមានអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំមិនអាចចូលរួមក្នុងពិធីសាសនានៅព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនាបាន ឬមិនឲ្យជឿលើសាសនានេះ។ ចិនគឺជាប្រទេសដែលមិនជឿលើសាសនាអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែអះអាងថា ប្រទេសនេះអនុញ្ញាតឲ្យមានសេរីភាពខាងជំនឿសាសនា។
កាលពីដើមខែធ្នូកន្លងទៅ ប៉ូលិសចិនបានចាប់ខ្លួនគ្រូគង្វាល Wang Yi រួមជាមួយនឹងសមាជិកជាង១០០នាក់ទៀតនៃព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនារបស់លោកដែលមានឈ្មោះថា «ការសន្យាទឹកភ្លៀងដំបូង» ឬជាភាសាអង់គ្លេសថា Early Rain Covenant Church នៅទីក្រុង Chengdu ខេត្ត Sichuan។
ការចាប់ខ្លួននេះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសារតែការប្រកាសរបស់លោកដែលមានឈ្មោះថា «សម្មាធិនៅលើសង្គ្រាមសាសនា» ដែលលោកបានថ្កោលទោសបក្សកុម្មុយនិស្ត និងជំរុញឲ្យអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តអនុវត្តទង្វើមិនគោរពច្បាប់។
លោក Fu បានថ្លែងប្រាប់បណ្ដាញព័ត៌មាន CNN កាលពីពេលថ្មីៗនេះទៅលើករណីនេះថា៖ «វាគ្រាន់តែជារូបភាពតូចមួយនៃការបង្ក្រាបជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសចិនប៉ុណ្ណោះ ចាប់តាំងពីលោកប្រធានាធិបតី ស៊ី ជីនពីង ឡើងកាន់អំណាចមក»។
រូបឯកសារ៖ នាង Li Wenzu ដែលកោរសក់ដើម្បីតវ៉ាការឃុំខ្លួនប្ដីរបស់នាងនិងអ្នកច្បាបការពារសិទ្ធិមនុស្សចិន Wang Quanzhang ដែលត្រូវឃុំខ្លួននៅក្នុងការចាប់ខ្លួនមនុស្ស៧០៩នាក់ នៅទីក្រុងប៉េកាំង ប្រទេសចិន។
ក្រុមអ្នកប្រឆាំងនយោបាយ
ប្រសិនបើរកឃើញកំហុស លោក Wang អាចប្រឈមមុខនឹងការជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់១៥ឆ្នាំ ហើយលោកបានប្ដេជ្ញាថាមិនទទួលកំហុស ឬសារភាពទេ ដរាបណាមិនមានការធ្វើទារុណកម្មលើរូបរាងកាយ។ នេះបើតាមលោក Jonathan Liu អ្នកបង្រៀនសាសនាគ្រិស្តនៃក្រុមអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តជនជាតិចិន ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង San Francisco រដ្ឋ កាលីហ្វ័រញ៉ា សហរដ្ឋអាមេរិក។
លោក Liu និយាយថា ការឃុំខ្លួនគ្រូគង្វាលនេះ គឺមានគោលបំណងពីរ។ ទីមួយគឺដើម្បីគាបសង្កត់លើអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្ត ហើយទីពីរគឺដើម្បីបំបិទមាត់អ្នកប្រឆាំងនឹងនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសចិន ដោយសារតែលោក Wang គឺជាមនុស្សនៃក្រុមកាន់លិទ្ធិ Calvinism។ លទ្ធិនេះគឺជាផ្នែកមួយនៃក្រុមអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តនិកាយប្រូតេស្តង់ ដែលផ្ដោតលើយុត្តិធម៌សង្គម។
លោក Liu និយាយថា៖ «ដោយស្ថិតក្រោមឥទ្ធិពលនៃការគោរពលទ្ធិ Calvinism លោកតែងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារបញ្ហាសង្គម ឬអ្នកដែលការពារសិទ្ធិមនុស្ស។ ដូច្នេះព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនារបស់លោកបានបង្កើតឲ្យមានការរាប់អានជាច្រើនដើម្បីមើលថែមនុស្សទាំងនោះ។ នៅក្នុងខ្សែភ្នែករបស់រដ្ឋាភិបាលចិន ព្រះវិហាររបស់លោកបានក្លាយជាមណ្ឌលសម្រាប់ពួកអ្នកប្រឆាំងផ្នែកនយោបាយ»។
គ្មានសញ្ញាណនៃភាពប្រសើរឡើង
ក្នុងអំឡុងពេលត្រួតពិនិត្យឡើងវិញជារឿយៗអំពីបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ប្រទេសចិនបានការពារខ្លួនដោយផ្ដល់ទឡ្ហីករណ៍ថា ការរិះគន់នានា«មានលក្ខណៈនយោបាយ» ដោយសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិមានចេតនាមិនទទួលស្គាល់«សមិទ្ធផលគួរឲ្យកត់សម្គាល់»របស់ចិន។
ចំពោះអ្នករិះគន់ ទស្សនវិស័យសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៩ ទំនងជាមិនមានក្តីរំពឹងទេថានឹងប្រសើរឡើង។
លោក Albert Ho គឺជាប្រធានអង្គការបារម្ភពីសិទ្ធិមនុស្សនៅចិន ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង ហុងកុង។
លោកបានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំមើលមិនឃើញថាមានទិដ្ឋភាពណាមួយ ដែលអាចធ្វើឲ្យមានភាពប្រសើរឡើងនៅឆ្នាំថ្មីនេះទេ។ តាមពិតកាលពីឆ្នាំមុន រឿងដែលអាក្រក់បំផុតនោះដែលយើងបានឃើញនោះគឺថា រដ្ឋាភិបាលបានប្រព្រឹត្តទង្វើផ្ទុយនឹងច្បាប់យ៉ាងច្បាស់ក្រឡែត និងដោយមិនគោរពតាមប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ដែលពួកគេបានបង្កើតឡើងទាល់តែសោះ»។
លោក Ho និយាយថា ការពិតដែលថា មេធាវីសិទ្ធិមនុស្ស លោក Wang Quanzhang នៅកំពុងជាប់ឃុំឃាំងដោយមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃនោះ សបញ្ជាក់បានថា ចិនមានការគោរពច្បាប់របស់ខ្លួនតិចតួចណាស់។
ក្នុងចំណោមមេធាវីការពារសិទ្ធិមនុស្សនិងសកម្មជនជាង៣០០នាក់ដែលជាប់ក្នុងអន្ទាក់របស់ចិនក្នុងការបង្ក្រាបឆ្នាំ២០១៥នោះ មេធាវី Wang គឺជាមនុស្សចុងក្រោយដែលកំពុងរង់ចាំឡើងសវនាការជំនុំជម្រះ។
អ្នកស្រី Li Wenzu ដែលជាភរិយារបស់លោក Wang និងភរិយាបីនាក់ទៀតរបស់ក្រុមមេធាវីរងគ្រោះដែលបានធ្វើយុទ្ធនាការរយៈពេលយូរនិងយ៉ាងកងរំពង ដើម្បីស្វែងរកការដោះលែងលោក Wang និងមនុស្សផ្សេងទៀតនោះ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បានកោរសក់របស់ពួកគេដើម្បីតវ៉ាប្រឆាំងនឹងការឃុំឃាំង ដែលបានធ្វើឡើងអស់រយៈពេលបីឆ្នាំមកហើយ។
អ្នកស្រី Li និយាយថា៖ «ពួកអាជ្ញាធរនៅតែបន្តរំលោភច្បាប់ដោយឥតអៀនខ្មាស់។ ដូច្នេះហើយ ថ្ងៃនេះយើងកំពុងប្រើប្រាស់សកម្មភាពកោរសក់នេះជាការតវ៉ាប្រឆាំង ដើម្បីបង្ហាញថាពួកគេកំពុងរំលោភច្បាប់យ៉ាងមានះនិងឥតអៀនខ្មាស់»។
ប្រែសម្រួលដោយលោក នៀម ឆេង