មានការប្រគុំតន្ត្រី ការទទួលទានអាហារ និងការតុបតែងនៅវិមានរដ្ឋរបស់ប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ នៅពេលអ្នកវិនិយោគចិនបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងកាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែកញ្ញាកន្លងទៅ ដើម្បីសាងសង់ទីតាំងផលិតលោហធាតុសម្រាប់ផលិតថ្មអគ្គិសនី ដែលមានទឹកប្រាក់ ២ពាន់ ៨០០ លានដុល្លារអាមេរិកនោះ។
អាជ្ញាធរស៊ីមបាវ៉េនិយាយថា ផលិតផលលីច្យូម ផ្លាទីន និងនីកែលនឹងត្រូវប្រើប្រាស់ដើម្បីផលិតថ្មអគ្គិសនីដើរដោយថាមពលព្រះអាទិត្យ។
ប្រធានាធិបតីស៊ីមបាវ៉េលោក Emmerson Mnangagwa បានថ្លែងថា ទីតាំងគម្រោងនេះ ដែលប្រើពេលធ្វើដំណើរប្រមាណ ១ ម៉ោង ទៅភាគពាយព្យនៃរដ្ឋធានីហារ៉ារ៉េ នៃប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ នឹងជួយសង្គ្រោះសេដ្ឋកិច្ចដែលធ្លាក់ចុះរបស់ប្រទេសនេះ។
លោកប្រធានាធិបតីថ្លែងដូចនេះថា៖
«ធនធានរ៉ែដែលមាននៅសួនឧស្សាហកម្ម នឹងបង្ហាញពីការកើនឡើងនៃការបន្ថែមតម្លៃរបស់រដ្ឋាភិបាលខ្ញុំ និងផលប្រយោជន៍នៃធនធានរ៉ែ ព្រមទាំងជំរុញតួនាទីដ៏សំខាន់ដែលខ្សែសង្វាក់តម្លៃធនធានរ៉ែមាននៅក្នុងកម្មវិធីឧស្សាហូបនីយកម្មជាតិ។ វាត្រូវបានគេកំណត់ថាជាការចាប់ផ្តើមនៃខ្សែសង្វាក់ថ្មលីច្យូមអ៊ីយ៉ុងនៅក្នុងប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ។ គម្រោងនេះនឹងដាក់ប្រទេសស៊ីមបាវ៉េទៅក្នុងបញ្ជីអ្នកផលិតថ្មលីច្យូមអ៊ីយ៉ុងក្នុងពិភពលោក»។
រដ្ឋាភិបាលស៊ីមបាវ៉េមានគម្រោងផ្តល់ដី និងធនធានរ៉ែសម្រាប់សួនឧស្សាហកម្មនេះ ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនចិនចំនួន ២ ដែលធ្វើការវិនិយោគនោះ នឹងផ្តល់គ្រឿងចក្រនិងមូលនិធិដែលត្រូវការ។
លោក Mnangagwa មានគម្រោងសម្រេចឱ្យបាននូវវិស័យរ៉ែ ដែលមានទឹកប្រាក់ ១២ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកនៅក្នុងប្រទេសស៊ីមបាវ៉េនៅត្រឹមឆ្នាំក្រោយ។
លោក Lionel Mhlanga ជានាយកនៃក្រុមហ៊ុន Hong Kong Eagle International Holdings ដែលជាក្រុមហ៊ុនវិនិយោគមួយរបស់ចិន បានថ្លែងដូចនេះថា៖
«គម្រោងនេះនឹងធ្វើបដិវត្តន៍វិស័យរ៉ែ និងថាមពលក្នុងប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ ដោយធានាឱ្យមានការបន្ថែមគុណតម្លៃខ្ពស់បំផុតសម្រាប់រ៉ែទាំងអស់ដែលត្រូវបានរុករកនៅក្នុងស្រុក។ ស៊ីមបាវ៉េមានអំណោយផលដោយសារមានរ៉ែភាគច្រើន ដែលគេត្រូវការនៅក្នុងទិសដៅថាមពលស្អាត។ ក្រុមហ៊ុន Eagle International Investment Holdings និងក្រុមហ៊ុន Pacific Goal Investment កំពុងសហការធ្វើជាដៃគូជាមួយរដ្ឋាភិបាលស៊ីមបាវ៉េ ដើម្បីបង្កើតសួនឧស្សាហកម្មនេះឡើង។ នៅពេលបញ្ចប់ការសាងសង់ គម្រោងដែលមានទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកនេះ នឹងមានប្រាក់ចំណូលច្រើនលើសពី ១៣ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយឆ្នាំៗ»។
អ្នករិះគន់កត់សម្គាល់ថា ប្រទេសស៊ីមបាវ៉េបានប្រកាសគម្រោងជាច្រើន ដែលមានទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ប៉ុន្តែគម្រោងទាំងនោះមិនបានជោគជ័យទេ ដែលរួមមានគម្រោងរុករករ៉ែប្លាទីនដោយអ្នកវិនិយោគទុនរុស្ស៊ី និងគម្រោងរុករករ៉ែពេជ្រដោយអ្នកវិនិយោគចិនជាដើម។
លោក Daniel Molokele សមាជិកសភាពីគណបក្សប្រឆាំងនិងជាសកម្មជនសិទ្ធិមនុស្ស បានថ្លែងថា គម្រោងដែលដំណើរការទៅមុខនោះ កម្រផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េសាមញ្ញទូទៅណាស់។ លោកលើកឡើងដូចនេះថា៖
«វិធីសាស្ត្ររុករករ៉ែដែលយើងកំពុងធ្វើ ផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ប្រទេសនានាដូចជាចិនជាដើម ហើយវាជាការខាតបង់ដ៏ធំសម្រាប់ប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េក្រីក្រ ដោយសារវិធីសាស្ត្រវិនិយោគនេះ ត្រូវបានគេហៅថា ជាការជីកប្រមូលយករ៉ែទាំងមូលនោះ។ វាមានផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកវិនិយោគជាជាងសហគមន៍មូលដ្ឋាន។ ដូច្នេះប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េមិនទទួលបានផលប្រយោជន៍នោះទេ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ក្នុងកម្រិតប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញទូទៅដែរ រហូតទាល់តែយើងមានវិធីសាស្ត្ររុករករ៉ែដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់សហគមន៍មូលដ្ឋាន ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការចូលភាគហ៊ុន និងបែងចែកប្រាក់ចំណេញសម្រាប់សហគមន៍មូលដ្ឋាន នៅក្នុងការវិនិយោគរុករករ៉ែទាំងអស់»។
ស៊ីមបាវ៉េជាប្រទេសដែលមានធនធានរ៉ែមានតម្លៃថ្លៃៗដូចជារ៉ែមាស រ៉ែដែក ពេជ្រ លីច្យូម បា្លទីន និងក្រូមជាដើម។ ប៉ុន្តែធនាគារពិភពលោកនិយាយថា ប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េចំនួនពាក់កណ្តាលរស់នៅដោយមានចំណូលតិចជាង ១ ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយថ្ងៃ។
លោក Farai Maguwu ជានាយកនៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់អភិបាលកិច្ចធនធានធម្មជាតិ ដែលជាអង្គការមួយធ្វើការដើម្បីធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវអភិបាលកិច្ចធនធានធម្មជាតិស៊ីមបាវ៉េ។
លោកនិយាយថា កិច្ចព្រមព្រៀងសួនឧស្សាហ៍កម្មផលិតលោហធាតុនេះ ត្រូវមានតម្លាភាព និងមានទិសដៅជួយប្រជាជនមូលដ្ឋាន បើមិនដូច្នេះទេប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ នឹងនៅតែជាប្រទេសដែលត្រូវបណ្តាសាពីប្រភពធនធានធម្មជាតិរបស់ខ្លួនដដែល។
លោកថ្លែងបន្តទៀតថា៖
«ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលគ្រាន់តែមើលពីជ្រុងនៃការបង្កើតការងារតែមួយមុខនោះ វាគ្រាន់តែជាការរំពឹងទុកតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចទទួលបានពីគម្រោងនេះ។ អ្វីដែលយើងមើលឃើញចំពោះអ្នកវិនិយោគចិននៅស៊ីមបាវ៉េនោះ គឺថាពួកគេនឹងយកអ្វីៗទាំងអស់ដែលគេទទួលបានទៅប្រទេសចិនវិញ។ ដូច្នេះហើយ បានជាការហូរចូលនៃអ្នកវិនិយោគចិនដ៏ច្រើនក្នុងប្រទេសស៊ីមបាវ៉េ មិនបានជួយរួមចំណែកអ្វីទាល់តែសោះ សូម្បីតែចំនួនសាច់ប្រាក់នៅក្នុងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុរបស់យើង ដោយសារតែប្រជាជនស៊ីមបាវ៉េមិនបានចូលរួមក្នុងគម្រោងទាំងនេះ។ យើងគ្រាន់តែឱ្យពួកគេចូលមកយកធនធានរបស់យើង ដោយមិនមានផែនការអ្វីមួយច្បាស់នោះទេ»។
សួនឧស្សាហកម្មផលិតលោហធាតុសម្រាប់ធ្វើថ្មអគ្គិសនីនេះ ត្រូវបានគេរំពឹងថា មានទំហំរហូតដល់ ៥០ គីឡូម៉ែត្រការ៉េនៅពេលបញ្ចប់ការសាងសង់ក្នុងរយៈពេលប្រមាណ ៣ ឆ្នាំ៕
