ព្យុះត្រូពិចដែលកើតមានជាបន្តបន្ទាប់ បានបណ្តាលឲ្យមនុស្សជាង១០០នាក់បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតនៅប្រទេសវៀតណាម ដោយសារតែទឹកជំនន់នាពេលថ្មីៗនេះ ដោយបានបង្កឲ្យមានការព្រួយបារម្ភថា បញ្ហាប្រែប្រួលអាកាសធាតុបាននាំឲ្យមានអាកាសធាតុអាក្រក់កាន់តែច្រើនឡើងមកលើប្រទេសនេះ។
វៀតណាមស្ថិតនៅក្នុង «តំបន់រងគ្រោះដោយព្យុះស៊ីក្លូន» មួយក្នុងចំណោមតំបន់ចំនួនប្រាំនៅលើពិភពលោក និងទទួលរងព្យុះជាមធ្យមចំនួន ៤,៣លើក។ គិតត្រឹមខែតុលាឆ្នាំនេះ ព្យុះត្រូពិចចំនួន៦បានបោកបក់មកលើប្រទេសវៀតណាម នេះបើយោងទៅតាមស្ថាប័នសិក្សាស្រាវជ្រាវនិងប្រឹក្សាយោបល់ឥណ្ឌូចិន។
លោក Adam McCarty សេដ្ឋកិច្ចវិទូជាន់ខ្ពស់នៅវិទ្យាស្ថាន Mekong Economics ក្នុងទីក្រុងហាណូយបាននិយាយថា៖«បញ្ហាមិនសំខាន់ស្ថិតនៅលើការខាតបង់ច្រើន ឬតិចជាងមុននៅឆ្នាំនេះនោះទេ។ បញ្ហាគឺថា និន្នាការកើតមានព្យុះកំពុងតែកើនឡើង ហើយនេះគឺជា បញ្ហានៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ»។
សូម្បីតែនៅក្នុងរបាយការណ៍កាលពីឆ្នាំ ២០១១ ស្តីពីប្រទេសវៀតណាម ទីភ្នាក់ងារទទួលបន្ទុកស្បៀងអាហារនិងកសិកម្មរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានបង្ហាញថា ព្យុះទីហ្វុងដែលបានសន្ទុះខ្យល់ខ្លាំងជាងព្យុះត្រូពិច «ហាក់ដូចជា កើតមានឡើងកាន់តែញឹកញាប់»។ ហើយរបាយការណ៍នេះគឺតាំងពី ១០ឆ្នាំមុនមកម៉្លេះ។
ប្រទេសវៀតណាមដែលមានប្រជាជនចំនួន ៩៧លាននាក់ គឺជា ប្រទេស «ងាយរងគ្រោះ» ជាងគេបង្អស់មួយ។ នេះបើយោងទៅតាមទិន្នន័យគេហទំព័រ Climatelinks.org ដែលត្រូវបានដឹកនាំដោយទីភ្នាក់ងារសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍអន្តរជាតិអាមេរិក។ គេហទំព័រ Climatelinks បានឲ្យដឹងថា ប្រទេសវៀតណាមគួរតែរំពឹងថា នឹងមានសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ជាងមុន កំណើនលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុធ្ងន់ធ្ងរ និងកំណើននីវ៉ូទឹកសមុទ្រ។
ព្យុះត្រូពិច Linfa បានសម្លាប់មនុស្សយ៉ាងហោចណាស់ ១១៤នាក់ និងបណ្តាលឲ្យ ២១នាក់ទៀតបាត់ខ្លួនគិតមកត្រឹមថ្ងៃទី២១ ខែតុលា ដោយសារតែព្យុះនេះបានបោកបក់ឆ្លងកាត់តំបន់ភាគកណ្តាលប្រទេសវៀតណាម។ ព្យុះទីពីរគឺ ព្យុះ Nangka បានបោកបក់មកលើតំបន់ដូចគ្នានេះកាលពីថ្ងៃពុធ ទី២១ ខែតុលា។ ហើយមនុស្សចំនួន ២៨ នាក់ត្រូវបានរាយការណ៍ថា បានបាត់បង់ជីវិត។
សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកបានរាយការណ៍ថា ព្យុះនានាកាលពីខែតុលាបានបង្កការខូចខាតទៅលើផ្ទះសម្បែងយ៉ាងហោចណាស់ ២៧៤.៥០០ពាន់ខ្នង។ ព្យុះទាំងនេះបានបោកបក់មកលើតំបន់កសិកម្ម ដែលសម្បូរទៅដោយដំណាំស្រូវ ដូង និងផ្លែឈើប្រចាំតំបន់ត្រូពិច។ ជាទូទៅ ដំណាំទាំងនេះត្រូវបានដាំនៅតំបន់វាលទំនាប ដែលងាយនឹងរងគ្រោះដោយសារទឹកជំនន់។
គេហទំព័រសារព័ត៌មានតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតឈ្មោះថា Nhan Dan Online គ្រប់គ្រងដោយគណបក្សកុម្មុយនីស្តវៀតណាមបានរាយការណ៍ថា គ្រោះបាក់ដីនៅការដ្ឋានគម្រោងទំនប់វារីអគ្គិសនីនៅខេត្ត Thua Thien Hue បានបណ្តាលឲ្យកម្មករចំនួន ១៧នាក់បាត់ខ្លួន ។ ក្រុមអ្នកជួយសង្គ្រោះចំនួន១៣នាក់នៅខេត្តមួយទៀតដែលមានគ្រោះបាក់ដីក៏កំពុងតែបាត់ខ្លួនផងដែរ។
លោក Ralf Matthaes ជនបរទេសមករស់នៅរយៈពេលវែង និងស្ថាបនិកក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាស្រាវជ្រាវ Infocus Mekong Research ក្នុងក្រុងហូជីមិញ បាននិយាយថា គ្រោះបាក់ដីបានកើតមាននៅតំបន់ភ្នំជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
លោក Matthaes បាននិយាយថា៖ «តំបន់ភ្នំគឺជា កន្លែងកើតមានគ្រោះបាក់ដីជាទូទៅ។ យើងកំពុងស្ថិតនៅចំកណ្តាលរដូវភ្លៀងធ្លាក់ ដូច្នេះ ខ្ញុំគិតថា វាមិនមែនជារឿងខុសធម្មតាដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ»។
ព្យុះត្រូពិចភាគច្រើនកើតមាននៅតំបន់ភាគកណ្តាលប្រទេសវៀតណាម ដោយមិនប៉ះចំរដ្ឋធានីហាណូយ និងទីក្រុងហូជីមិញ ដែលជាមជ្ឈមណ្ឌលហិរញ្ញវត្ថុ និងជាតំបន់ឧស្សាហកម្មរបស់ប្រទេស វៀតណាមនោះទេ។ ប្រជាជននៅតំបន់ភាគកណ្តាលវៀតណាមជាទូទៅជាប្រជាជនក្រីក្ររស់នៅក្នុងផ្ទះចាស់ទ្រុឌទ្រាមក្នុងតំបន់ដែលឧស្សាហ៍រងគ្រោះពីទឹកជំនន់។
លោក McCarty បាននិយាយថា ការកើតមានជាញឹកញាប់នៃបាតុភូតព្យុះប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់បានធ្វើឲ្យផែនការជួយសង្គ្រោះពេលមានគ្រោះធម្មជាតិរបស់រដ្ឋាភិបាលមានលក្ខណៈជា «ប្រព័ន្ធ»។ លោកបានបន្ថែមថា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធក៏កំពុងតែរីកចម្រើន ខណៈវិស័យកសិកម្មកំពុងបោះជំហានទៅមុខដោយមានការប្រើប្រាស់គ្រឿងចក្រកាន់តែច្រើនជាងមុន ហើយប្រជាជនកំពុងតែងាកពីការធ្វើកសិកម្មមកធ្វើការនៅទីក្រុង។
ក្រុមអ្នកវិភាគនៅវៀតណាមនិយាយថា មនុស្សភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសតាមដានទំហំនៃការខូចខាតបន្ទាប់ពីមានព្យុះ និងស្វះស្វែងជួយជនរងគ្រោះតាមមធ្យោបាយផ្សេងៗ ប៉ុន្តែពួកគេចាប់ផ្តើមលែងសូវយកចិត្តទុកដាក់អំពីការគំរាមកំហែងពីព្យុះដែលកើតមានឡើងថ្មីៗហើយ។
លោក Nguyen Thanh Trung នាយកមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាអន្តរជាតិនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រនៅទីក្រុងហូជីមិញបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ពួកគេស៊ាំទៅនឹងការកើតមានព្យុះទៅហើយ។ នៅវៀតណាម នៅពេលដែលយើងឮដំណឹងពីព្យុះតាមរយៈព័ត៌មាននៅតាមបណ្តាញសង្គម អ្វីដែលយើងយកចិត្តទុកដាក់មុនគេនោះគឺ ការខូចខាត និងផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗ»។
លោក Nguyen បានបន្តថា ប្រជាជនដែលមានជីវភាពប្រសើរនៅក្រុងហូជីមិញ តាមដានបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយអំពីព័ត៌មានទាក់ទិននឹងផលប៉ះពាល់ដោយសារបាតុភូតព្យុះដោយផ្នែក ដើម្បីពួកគេអាចបរិច្ចាគជួយជនរងគ្រោះ។ លោកបានបន្ថែមថា ការបរិច្ចាគបានក្លាយជារឿងធម្មតាទៅហើយនៅវៀតណាម ដោយសារតែមានព្យុះជាទៀងទាត់៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក ណឹម សុភ័ក្រ្តបញ្ញា
