តុលាការខេត្តកោះកុងបានចោទប្រកាន់ប្រជាពលរដ្ឋ៣នាក់ជាស្រ្តីរស់នៅក្នុងស្រុកស្រែអំបិលពីបទញុះញង់ឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបង្កឲ្យមានភាពវឹកវរដល់សន្តិសុខសង្គម ដែលពលរដ្ឋលើកឡើងថា ដើម្បីបំបិទសំឡេង និងការតវ៉ារបស់ពួកគេ។
នៅក្នុងដីកាបង្គាប់ឲ្យចូលខ្លួន លោក ឡោ ក្រឹម ចៅក្រមស៊ើបសួរនៃសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង បានកោះហៅមនុស្ស៣នាក់ គឺឈ្មោះផាវ ញ៉ឺង ឈ្មោះសេង លីន និងឈ្មោះខន ផុន ដោយចោទពីបទញុះញង់ឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបង្កឲ្យមានភាពវឹកវរដល់សន្តិសុខសង្គម និងបទបរិហារកេរ្តិ៍ជាសាធារណៈ ដែលប្រព្រឹត្តទៅនៅមុខក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩។ ប៉ុន្តែប្រជាពលរដ្ឋអះអាងថា ដីកានេះនគរបាលទើបតែយកមកឲ្យពួកគេ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ។ ពួកគេបញ្ជាក់ថា ការចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់នេះ កើតឡើងក្រោយពួកគេចេញមុខតវ៉ានៅភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២០។
តុលាការខេត្តកោះកុងបញ្ជាក់ថា បើពួកគេទាំង៣នាក់ មិនចូលខ្លួនទៅតុលាការនៅថ្ងៃទី៧ ខែតុលានោះទេ នោះតុលាការនឹងចេញដីកាបង្គាប់ឲ្យនាំខ្លួន។
អ្នកស្រី ផាវ ញ៉ឺង អាយុ៤៥ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិព្រែកជីក ឃុំជីខក្រោមស្រុកស្រែអំបិល ថ្លែងប្រាប់VOAនៅថ្ងៃពុធនេះថាអ្នកស្រីមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនលីយ៉ុងផាត់ តាំងពីឆ្នាំ២០០៧ហើយមានការផ្តល់ដី និងសំណងមួយចំនួនកាលពីឆ្នាំ២០១៧។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថា អ្នកស្រីមកតវ៉ានៅភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញា ដើម្បីសុំឲ្យធ្វើប្លង់កម្មសិទ្ធិសម្រាប់ដីរបស់អ្នកស្រី។ អ្នកស្រីបន្តថា ដីរបស់អ្នកស្រីស្ថិតនៅឆ្ងាយ ហើយមិនមានផ្លូវធ្វើដំណើរសមរម្យនោះទេ។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ការតវ៉ាថ្មីៗនេះនាំឲ្យមានការចោទប្រកាន់ថា អ្នកស្រីញុះញង់ដែលអ្នកស្រីថា ជារឿងអយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកស្រី។
អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការចោទប្រកាន់នេះខ្ញុំអត់ទទួលយកតែម្តង។ខ្ញុំច្រានចោលហ្មង។ថាខ្ញុំញុះញង់ ! ខ្ញុំញុះញង់រឿងអី?គេ បើដីផ្ទះខ្ញុំអត់ទាន់បានបណ្ណកម្មសិទ្ធិ។ ខ្ញុំទៅដាក់ស្នើសុំប្លង់កម្មសិទ្ធិដីផ្ទះខ្ញុំ»។អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកហ៊ាននិយាយដូចខ្ញុំហើយត្រូវបានគេប្តឹង ហើយរដ្ឋមិនបានការពារបំពេញកាតព្វកិច្ចការពារខ្ញុំ ថ្ងៃក្រោយប្រជាពលរដ្ឋដទៃទៀត គាត់ធ្វើម៉េច?»
បើតាមអ្នកស្រីផាវ ញ៉ឺង ដីនៅតំបន់នោះត្រូវបានគេយកទៅលក់ដូច្នេះហើយទើបពលរដ្ឋដែលបានឃើញការយកដីលក់នោះទៅតវ៉ាដើម្បីឲ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធបានដឹង។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតអ្នកស្រី សេង លីន អាយុ៥៣ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងឃុំដងពែង ស្រុកស្រែអំបិល ដែលមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនលី យ៉ុងផាត់ដែរ មានប្រសាសន៍ថានេះជាការចោទប្រកាន់ដែលអយុត្តិធម៌សម្រាប់អ្នកស្រី។អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រីបានទទួលដីជាសំណងរួចហើយ ប៉ុន្តែដីសហគមន៍ដែលនៅសេសសល់ត្រូវបានគេយកទៅលក់ ហើយអាជ្ញាធរមិនបានដឹង។
អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «អត់សមហេតុផលទេ។ខ្ញុំអត់បានញុះញង់ទៅខូចសង្គមឯណាទេព្រោះអីខ្ញុំតវ៉ាដីដែលសេសសល់ គេយកលក់ហ្នឹងទេ»។
អ្នកស្រីស្នើឲ្យតុលាការចុះមកពិនិត្យមើលដីជាក់ស្តែងថា តើមានគេយកដីទៅលក់ ឬយ៉ាងណា។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «បើសិនជាតុលាការហ្នឹងយុត្តិធម៌ គាត់ចុះមកហើយ។បើសិនជាតុលាការហ្នឹងអត់យុត្តិធម៌ គាត់អត់ចុះមកទេ ពីព្រោះគាត់ជឿតែពាក្យសម្តីគេ។ គាត់អត់ទាន់ឃើញកន្លែងទីតាំងដីផង»។
VOA មិនអាចសុំការឆ្លើយតបពីលោក អ៊ុន សុវណ្ណធានី អ្នកនាំពាក្យតុលាការខេត្តកោះកុងបានទេកាលពីថ្ងៃអង្គារ និងថ្ងៃពុធនេះ។
កាលពីថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញា ប្រជាពលរដ្ឋរាប់រយនាក់ដែលមានដីធ្លីចម្រុះក្នុងខេត្តកោះកុង ក្នុងនោះមានពលរដ្ឋ៣នាក់ខាងលើដែលត្រូវបានតុលាការចោទប្រកាន់ បានឡើងមកតវ៉ានៅមុខក្រសួងរៀបចំដែនដីនគរូបនីយកម្ម និងសំណង់នៅភ្នំពេញ ដោយមានការយាមកាម ដោយកម្លាំងនគរបាល និងសន្តិសុខចម្រុះរាប់សិបនាក់។
នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានមួយចុះថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញា ក្រសួងរៀបចំដែនដីបានលើកឡើងថា ការទាមទាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមកពីក្រុមចម្រុះ«មិនមានមូលដ្ឋានផ្លូវច្បាប់»សម្រាប់ក្រសួងដោះស្រាយនោះទេ។
លោក ហ៊ុន ស៊ាងហាក់ អ្នកសម្របសម្រួលគម្រោងនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថាការចោទប្រកាន់នេះជាការបំភិតភ័យប្រជាពលរដ្ឋ និងប៉ះពាល់សិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ពួកគេ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ៊ីចឹងបើគាត់អនុវត្តនូវសិទ្ធិសេរីភាពជាមូលដ្ឋានរបស់គាត់ ដែលធានាដោយច្បាប់ជាតិឬច្បាប់អន្តរជាតិវាមិនមែនជាបទល្មើសទេ។វាមិនមែនជាបទព្រហ្មទណ្ឌអីទេ»។
លោកបន្ថែមថា ក្នុងរយៈពេល១២ខែ គឺចាប់ពីខែមេសា ឆ្នាំ២០១៩ ដល់ខែមីនាឆ្នាំ២០២០មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលផ្សេងទៀតបានកត់ត្រា«ការប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្រ្តបណ្តឹងផ្លូវច្បាប់»ប្រឆាំងនឹងការចូលរួមជាសាធារណៈចំនួន១៣២ករណី លើមនុស្ស៣៧៩នាក់ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សេរីភាពបញ្ចេញមតិ និងមិនលើកទឹកចិត្តក្នុងការចូលរួមរបស់ពលរដ្ឋ។
យុទ្ធសាស្រ្តបណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះគឺជាបណ្តឹងដែលធ្វើឡើងពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាល ឬស្ថាប័នតុលាការក្នុងទម្រង់ជាទណ្ឌកម្មផ្នែកព្រហ្មទណ្ឌដូចជាការកោះហៅមកសាកសួរ ឬការចោទប្រកាន់បទព្រហ្មទណ្ឌដោយតុលាការ។មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាលើកឡើងថា យុទ្ធសាស្រ្តបណ្តឹងផ្លូវច្បាប់នេះត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់ជាយុទ្ធសាស្រ្តមួយក្នុងការបំភិតបំភ័យបុគ្គលទាំងឡាយ តួអង្គសង្គមស៊ីវិល ថ្នាក់ដឹកនាំសហគមន៍ អ្នកកាសែត អ្នកផ្សាយព័ត៌មាននិងអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សឲ្យមានការភ័យខ្លាច និងនៅស្ងៀមស្ងាត់។
អ្នកសម្របសម្រួលផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សនៃសមាគមអាដហុក ប្រចាំខេត្តកោះកុង លោកថោង ច័ន្ទដារ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «វាជាការគំរាមកំហែងបំភិតបំភ័យដល់សិទ្ធិសេរីភាពជួបជុំរបស់ពួកគាត់ ដែលគ្រាន់តែទៅតវ៉ាដោយសន្តិវិធី តាមដានញត្តិរបស់ពួកគាត់ដែលដាក់នៅក្រសួងដែនដី(ថា) តើមានចំណាត់ការដល់ណាហើយ។ការចោទប្រកាន់ពួកគាត់ទាំងនេះមិនមានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ទាល់តែសោះ»៕