កម្មកររ៉ែក្នុងស្រុកបានចាប់ផ្តើមជីកយកមាសនៅក្រុង Betare Oya ក្នុងឆ្នាំ២០០៧។ បីឆ្នាំក្រោយមក ជនជាតិចិនបានមកដល់។
កម្មករជីករ៉ែឈ្មោះ Emmanuel Manga និយាយថា គាត់មិនអាចប្រជែងជាមួយពួកគេបានទេ ហើយគាត់ត្រូវចាប់អាជីពជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប។ គាត់និយាយថា សព្វថ្ងៃ គាត់រកចំណូលបានត្រឹមតែ៦០ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយខែ ដែលបរិមាណនេះស្មើនឹងមួយភាគបួននៃបរិមាណដែលគាត់ធ្លាប់រកបាន។
គាត់បានបន្ថែមទៀតថា ប្រទេសកាមេរូនមិនគួរអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិចិនមកជីកកកាយតំបន់រ៉ែមាស ឬជួលកម្លាំងពលកម្មក្នុងតម្លៃថោកនោះទេ ព្រោះនេះជាហេតុបង្កឲ្យប្រជាជនកាមេរូនក្រ។
កម្មករជនជាតិចិនប្រមាណ៣០០នាក់បច្ចុប្បន្នកំពុងតែធ្វើការក្នុងតំបន់នោះ ដែលលើសពីអ្វីដែលអាជ្ញាធរប្រទេសកាមេរូនបានកំណត់។
កម្មករជីករ៉ែមាសជនជាតិចិនប្រើប្រាស់ត្រាក់ទ័ររបស់ក្រុមហ៊ុន Caterpillarនិងឧបករណ៍សម្អាតថ្មព្រមទាំងរែងដី។ ការណ៍នេះអាចឲ្យពួកគេរកបានរ៉ែមាសបានរហ័សជាងកម្មករក្នុងស្រុកដែលប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ដោយប្រើកម្លាំងបាយ។
កម្មករក្នុងស្រុកដែលកំពុងខឹងសម្បារទាំងនេះមានប្រតិកម្មដោយកាត់សំបកកង់ បំផ្លាញឧបករណ៍ ព្រមទាំងវាយដំទៅលើកម្មករជនជាតិចិនថែមទៀតផង។ ជនជាតិចិនទាំងនោះបានរត់គេចខ្លួនទៅតំបន់ជិតខាងដើម្បីសុវត្ថិភាពហើយត្រឡប់មកវិញត្រឹមដើម្បីមើលការខុសត្រូវការងារជំនួញរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។
លោក Adamou Assamou ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងប្រចាំតំបន់ជាយូរមកហើយនោះមានប្រសាសន៍ថា ប្រជាជនក្នុងស្រុកមិនបានឃើញនូវការអភិវឌ្ឍតាមការសន្យានោះទេ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា ពួកគេត្រូវបានគេប្រាប់ថា កម្មកររ៉ែចិនទាំងនោះត្រូវមកទិញដី និងសង់ផ្ទះស្អាតៗក្នុងភូមិរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែគាត់ពោលថារឿងទាំងអស់នេះមិនទាន់កើតឡើងនៅឡើយទេ។ ផ្ទុយទៅវិញជនជាតិចិនទាំងនោះបានមកសង់ជំរុំជាបណ្តោះអាសន្នក្បែរកន្លែងរកមាស។ ពួកគេមិនបានបិទរណ្តៅវិញនៅពេលពួកគេធ្វើការងារចប់នោះទេ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា ពួកគេបានឃើញជនជាតិចិនទាំងនោះតែពេលដែលពួកគេមកទិញចំណីអាហារតែប៉ុណ្ណោះ។
ប្រជាជនក្នុងស្រុកបាននិយាយថា ការជីកយកមាសបានធ្វើឲ្យខូចរណ្តៅព្រមទាំងបំផ្លាញបន្លែ និងជម្រកសត្វផងដែរ។
ប៉ុន្តែអ្នកជីកយករ៉ែមាសជនជាតិចិនឈ្មោះ Chris Ho និយាយថា ក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់ដែលជាក្រុមហ៊ុនកំពុងដំណើរការបណ្តោះអាសន្នបានផ្តល់ផ្លូវ ម៉ាស៊ីនភ្លើង និងទឹកស្អាតដល់ពួកគេ។
លោក Ho បាននិយាយថា៖ «ពួកយើងបានសាងសង់ផ្ទះ និងអ្វីៗផ្សេងៗច្រើនណាស់។ ជនជាតិចិនជាច្រើនធ្លាប់បានមកដល់ទីនេះរួចហើយ។ ពួកគេបាននាំរបស់ជាច្រើនមកកាន់តំបន់មួយនេះ ហើយបានធ្វើឲ្យជីវិតប្រជាជនក្នុងស្រុកផ្លាស់ប្តូរ ព្រោះថាជនជាតិចិននិងជនជាតិកាមេរូនរស់នៅជុំគ្នា ហើយពួកយើងយល់ពីគ្នាច្រើនជាងមុន»។
ប្រទេសហ្គាណា (Ghana) ដែលជាប្រទេសនាំមុខគេក្នុងការផលិតមាសក្នុងពិភពលោក បានជួបប្រទះនូវភាពតានតឹងប្រហាក់ប្រហែលគ្នានេះដែរ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ រដ្ឋាភិបាលបានរឹតបន្តឹង និងចាប់ខ្លួនកម្មកររ៉ែបរទេស ហើយជាចុងក្រោយបាននិរទេសជនជាតិចិនជាច្រើនចេញពីប្រទេស។
អ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចឈ្មោះ Emmanuel Mihamle មានប្រសាសន៍ថា ប្រទេសកាមេរូនក៏អាចធ្វើបែបនោះបានដែរ ថ្វីត្បិតតែមានចំណងសម្ព័ន្ធភាពយូរអង្វែងជាមួយប្រទេសចិនក៏ដោយ។
លោកបានបន្តទៀតថា ចាប់តាំងពីប្រទេសកាមេរូនទទួលបានឯករាជ្យឆ្នាំ១៩៦០មក ចិនបានសាងសង់ផ្លូវ មន្ទីពេទ្យ សាលារៀន និងទំនប់វារីអគ្គិសនី ហើយជាការតបស្នង ប្រទេសកាមេរូនបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិចិនទាញយក និងនាំចេញធនធានធម្មជាតិដូចជា មាស ប្រាក់ កៅស៊ូ ពេជ្រ និងឈើ។ ប៉ុន្តែលោកបានបន្ថែមថា សកម្មភាពទាំងនេះក៏គួរតែផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមកដែរ។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ រដ្ឋាភិបាលបានរឹតបន្តឹងទៅលើការនាំចេញមាស និងពេជ្រខុសច្បាប់ ហើយបានបញ្ឈប់កិច្ចសន្យារុករករ៉ែរបស់បរទេសមួយចំនួន៕
ប្រែសម្រួល៖ ស៊ូ រ៉ូហ្សានិច
