ភាសាហិណ្ឌីឬភាសាអង់គ្លេស? បញ្ហាភាសាដ៏ចម្រូងចម្រាសនេះបានលេចឡើងជាថ្មីនៅឥណ្ឌា ជាទីដែលរដ្ឋាភិបាលថ្មីកំពុងស្នើឱ្យដាក់ភាសាហិណ្ឌីជាភាសាគោលសម្រាប់ការទំនាក់ទំនងផ្លូវការ។ រដ្ឋភាគខាងត្បូងរបស់ឥណ្ឌាដែលមិននិយាយភាសាហិណ្ឌីរបស់អ្នកនៅភាគខាងជើងបានជំទាស់នឹងសំណើបែបនេះ ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធការិយាធិបតេយ្យនៅរដ្ឋធានីរបស់ឥណ្ឌាកំពុងតែធ្វើឱ្យច្របូកច្របល់ដល់ការពង្រឹងជំនាញភាសាហិណ្ឌីរបស់ខ្លួន។
មិនថាក្នុងពេលនិយាយក្នុងសភា និយាយជាមន្ត្រីឥណ្ឌាឬជាមួយមេដឹកនាំបរទេសនោះទេ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី Narendra Modi ប្រើប្រាស់ភាសាហិណ្ឌីសម្រាប់ទំនាក់ទំនង តាំងពីបានឡើងកាន់តំណែងកាលពីចុងខែឧសភាកន្លងទៅនេះ។
អ្នកវិភាគនយោបាយឯករាជ្យ លោក Neerja Chowdhury អះអាងថា មេដឹកនាំឥណ្ឌារូបនេះ ដែលជាកូនកសិករដាំតែក្រីក្រម្នាក់ គឺស្ទាត់ជំនាញខាងភាសាហិណ្ឌីជាងភាសាអង់គ្លេស។ សព្វថ្ងៃភាសាទាំងពីរត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងផ្លូវការរបស់រដ្ឋាភិបាលសហព័ន្ធមួយនេះ។
«យើងស៊ាំនឹងមេដឹកនាំយើងទៅហើយ ដែលភាគច្រើនបានទទួលការសិក្សានៅប្រទេសលោកខាងលិច ដែលយកភាសាអង់គ្លេសជាយាន។ ប៉ុន្តែលោក Modi តំណាងឱ្យប្រទេសឥណ្ឌាដែលផ្សេងមួយ។ គាត់ក៏បានឡើងតាមឋានៈរាជការផងដែរ។ ដូចអ្នកបានដឹងហើយអំពីជីវប្រវត្តិរបស់គាត់ចេញពីត្រកួលអ្នកក្រ ហើយគាត់បានរកមធ្យោបាយឡើងកាន់តំណែងដោយខ្លួនឯង។ ដូច្នេះភាសាហិណ្ឌីគឺជាភាសាដែលងាយស្រួលសម្រាប់គាត់ក្នុងកិច្ចការទំនាក់ទំនង»។
ទោះបីជាគ្មាននរណាម្នាក់ឆ្ងល់ពីជម្រើសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាក៏ដោយ ប៉ុន្តែមានការតវ៉ាទៅនឹងគម្រោងរបស់រដ្ឋាភិបាលលោកក្នុងការដកភាសាអង់គ្លេសចេញ ដោយយកភាសាហិណ្ឌីជាមធ្យោបាយទំនាក់ទំនងក្នុងរង្វង់អ្នកមានអំណាចជាជំនួសវិញ។
មេដឹកនាំនយោបាយនៅរដ្ឋភាគខាងត្បូងបានសម្ដែងការតវ៉ាខ្លាំងៗ នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកបានបង្គាប់នាពេលថ្មីៗនេះឱ្យមន្ត្រីរបស់ខ្លួនយកភាសាហិណ្ឌីជាអាទិភាពជាងភាសាអង់គ្លេស សម្រាប់ទំនាក់ទំនងផ្លូវការ និងតាមបណ្ដាញសង្គមអ៊ីនធឺណិតនានាដូចជា Twitter និងគេហទំព័ររបស់រដ្ឋាភិបាលជាដើម។
រដ្ឋាភិបាលនេះបានឆ្លើយបំភ្លឺភ្លាមៗថា ការបង្គាប់នេះគឺសំដៅតែទៅបណ្តារដ្ឋឥណ្ឌាភាគខាងជើងប៉ុណ្ណោះ ដែលភាសាហិណ្ឌីត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយនៅទីនោះ ហើយក៏ជាទីដែលគណបក្ស Bharatiya Janata របស់រដ្ឋាភិបាលគ្រប់គ្រងអំណាចមួយនេះទទួលបានកៅអីច្រើនបំផុតដែរ។ ប៉ុន្តែបណ្តារដ្ឋភាគខាងត្បូងនិងខាងកើតតែងតែជ្រើសរើសយកភាសាដើមក្នុងរដ្ឋឬក៏ភាសាអង់គ្លេស។ កាលពី៥ទសវត្សរ៍មុន ការប៉ុនប៉ងនានាក្នុងការដាក់ភាសាហិណ្ឌីជាភាសាផ្លូវការតែមួយគត់របស់ប្រទេសនោះ បាននាំឱ្យមានការបះបោរហិង្សាជាច្រើននៅភាគខាងត្បូងប្រទេស។
ដូច្នេះហើយបានជាលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី Modi ដែលជាមេដឹកនាំដ៏មានចេះបត់បែនតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែងម្នាក់ និងជាអ្នកដែលចង់ពង្រឹងគណបក្សលោកនៅភាគខាងត្បូងប្រទេសនោះ បានផ្ដល់សារដ៏វៃឆ្លាតមួយគឺថា លោកមិនប្រសប់ជាមួយភាសាអង់គ្លេស ប៉ុន្តែក៏មិនបានជំទាស់នឹងភាសានេះដែរ។
បន្ទាប់ពីបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកនូវការបើកឱ្យដំណើរការប្រព័ន្ធផ្កាយរណបនៅរដ្ឋ Andhra Pradesh នាភាគខាងត្បូងប្រទេស លោកបានធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយសុន្ទរកថាជាភាសាអង់គ្លេសដំបូងបង្អស់របស់លោក តាំងពីលោកឡើងកាន់តំណែង។ ច្បាស់ណាស់ វាគឺជាការប្រឹងប្រែងមួយរបស់លោក ប៉ុន្តែក៏ជាចំណាត់ការដ៏វៃឆ្លាតមួយដែលធានាជំហរលោកជាថ្មីដល់រដ្ឋនៅភាគខាងត្បូងដែរ ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រឥណ្ឌាជាច្រើនរូប។
«ខ្ញុំសូមអបអរសាទរដល់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអវកាសវ័យឆ្លាតនានា និងនាយកដ្ឋានអវកាសសម្រាប់ការបើកឱ្យដំណើរការប្រព័ន្ធផ្កាយរណបប៉ូលមួយទៀតដោយជោគជ័យ»។
ទោះបីជារដ្ឋនៅប៉ែកខាងត្បូងអាចប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងភាសា(អង់គ្លេស)មួយនេះដែលបានបន្សល់ទុកពីមេដឹកនាំអង់គ្លេស មន្ត្រីក្នុងរដ្ឋធានីញូវដែលីវិញនៅតែស្ថិតក្រោមសម្ពាធឲ្យប្រើភាសាហិណ្ឌីជំនួសវិញ។ ហើយមនុស្សជាច្រើនពិតជាមានការមិនសប្បាយចិត្តចំពោះរឿងនេះ។
ក្រុមវណ្ណៈកណ្ដាលថ្នាក់ខ្ពស់នៅប្រទេសឥណ្ឌា ដែលរួមបញ្ចូលមន្ត្រីការិយាធិបតេយ្យជាន់ខ្ពស់ជាច្រើនរូប បានធំឡើងដោយប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសភាគច្រើននៅផ្ទះរបស់ពួកគេ។ ពួកគេភាគច្រើនបានសិក្សានៅសាលាដែលយកភាសាអង់គ្លេសជាមធ្យោបាយបង្រៀន។ ហើយពួកគេខ្លះទៀតបានទៅសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យក្នុងប្រទេសលោកខាងលិចទៀតផង។ ទោះបីជាពួកគេចេះនិយាយភាសាហិណ្ឌី ក៏ជំនាញខាងការសរសេរភាសានេះគឺមានការលំបាក។
ក្នុងកិច្ចប្រឹងប្រែងរៀនភាសាសរសេររបស់ហិណ្ឌីដែលទទួលអាទិភាពថ្មីនេះ អ្នកការិយាធិបតេយ្យជាច្រើននាក់កំពុងតែធ្វើស្រវាស្រទេញពង្រឹងចំណេះដឹងភាសាហិណ្ឌីរបស់ពួកគេ ជាពិសេសពាក្យដែលប្រើក្នុងការទំនាក់ទំនងផ្លូវការ។
លោក Subhash Kashyap អតីតមន្ត្រីក្នុងសភាមួយរូប និយាយថាគំរូអាណានិគមដែលយកភាសាអង់គ្លេសជាមូលដ្ឋានគឺជាទម្លាប់យ៉ាងវែងឆ្ងាយមួយនៃប្រព័ន្ធការិយាធិបតេយ្យនេះ។ លោកនិយាយថាមិនគួរមានការប្រឆាំងនឹកការលើកតម្កើងភាសាហិណ្ឌីនោះ ព្រោះជាភាសាដែលប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញភាគច្រើនត្រូវចេះ។ ប៉ុន្តែគេមិនគួរបង្ខំនោះទេ។
«ប្រព័ន្ធការិយាធិបតេយ្យ ជាធម្មតា ពីព្រោះពួកគេស៊ាំនឹងទម្លាប់ចាស់ៗ ដែលមិនគួរឱ្យមានការជំទាស់ទៅហ្នឹងទម្លាប់នេះទេ។ ប៉ុន្តែវាគួរតែជាដំណើរការយ៉ាងយឺតនិងសន្សឹមៗមួយតាមធម្មជាតិរបស់វា។ វាគួរតែចំណាយពេលដោយខ្លួនឯង មិនគួរមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានបង្ខិតបង្ខំ ឬមានអារម្មណ៍ថាការប្រើភាសាណាមួយត្រូវបានបង្ខំនោះទេ»។
អ្នករិះគន់មួយចំនួនយល់ស្របថា រដ្ឋាភិបាលមិនគួរពេញចិត្តតែភាសាណាមួយជាងភាសាដទៃទៀតក្នុងប្រទេសដែលទទួលប្រយោជន៍ពីចំណេះដឹងភាសាអង់គ្លេសរបស់ខ្លួននេះទេ។ ភាសាអង់គ្លេសបានភ្ជាប់ប្រទេសដ៏ចម្រុះមួយនេះទៅហ្នឹងភាសាផ្លូវការចំនួន២២ទៀត ដែលភាគច្រើនជាភាសាតំបន់។ វាជាភាសាសម្រាប់ធ្វើជំនួញ។
ជំនាញភាសាអង់គ្លេសរបស់វិស្វករឥណ្ឌាបានផ្ដល់ភាពរឹងមាំដល់ការរីកចម្រើនរបស់ឧស្សាហកម្មវិស័យព័ត៌មានវិទ្យាដែលល្បីល្បាញរបស់ប្រទេសនេះ។ ប្រជាពលរដ្ឋឥណ្ឌាភាគច្រើនដែលចេញមកពីក្រុមមានចំណូលទាបកំពុងតែសម្រេចបញ្ជូនកូនរបស់ពួកគេទៅសាលារៀនប្រើភាសាអង់គ្លេសដើម្បីឱ្យពួកគេមានភាពប្រកួតប្រជែងក្នុងទីផ្សារការងារ។
លោក Neerja Chowdhury និយាយថាក្នុងពិភពលោកដែលកំពុងធ្វើសាកលភាវូបនីយកម្ម ការចេះភាសាអង់គ្លេសច្បាស់របស់ឥណ្ឌាជាអត្ថប្រយោជន៍ដ៏ធំមួយ។
«ពិភពលោកកំពុងតែរំកិលទៅមុខ គួរក្រឡេកមើលពីរបៀបដែលជនជាតិចិនកំពុងរៀនភាសាអង់គ្លេស។ ដូច្នេះហេតុអ្វីបានយើងត្រូវបោះបង់ចោលអត្ថប្រយោជន៍ពីធម្មជាតិមួយនេះ ដែលយើងមានជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះ?»
ការជំរុញឱ្យបញ្ឈប់ការយកភាសាអង់គ្លេសជាគោលសម្រាប់ការទំនាក់ទំនងផ្លូវការត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាផ្នែកមួយនៃការប៉ុនប៉ងបំបែកចេញពីប្រពៃណីដែលកំណត់ដោយគណបក្សCongressដ៏ចំណាស់ ដែលបានកាន់អំណាចក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាតាំងពីបានទទួលឯករាជ្យ ហើយដែលមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ត្រូវបានរើសចេញពីពួកវណ្ណៈអភិជន។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី Modi និងគណបក្ស BJP របស់លោកចង់ពង្រឹងឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួន ជាគណបក្សជាតិនិយមហិណ្ឌូមួយដែលនឹងតំណាងឱ្យមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងដែលចូលរួមក្នុងវណ្ណៈកណ្ដាល និងដែលទំនងមិនបានប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសសម្រាប់ទំនាក់ទំនងនោះទេ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឃួន ធារ៉ា
