ចរន្តទឹកទន្លេមេគង្គហូរចូលបឹងទន្លេសាបមានភាពយឺតយ៉ាវរយៈពេលពីរឆ្នាំជាប់ៗគ្នា ដែលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ការនេសាទត្រី និងគំរាមកំហែងដល់ការផ្គត់ផ្គង់ប្រភពប្រូតេអ៊ីនរបស់ប្រជាជនជាងមួយលាននាក់។ នេះបើយោងតាមអ្នកជំនាញខាងទន្លេ។
មន្រ្តីនានាបាននិយាយថា ចរន្តទឹកហូរបញ្ច្រាសចូលបឹងទន្លេសាបដ៏សំខាន់នេះប្រហែលយឺតយ៉ាវរហូតដល់ខែក្រោយ ដោយសារតែភាពគ្រោះរាំងស្ងួត និងទំនប់វារីអគ្គិសនីជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសចិននិងឡាវដែលត្រូវបានគេវាយតម្លៃថា បានរំខានដល់លំហូរតាមធម្មជាតិនៃទន្លេមេគង្គ។
បឹងទន្លេសាប ជាធម្មតារីកធំនៅរដូវវស្សាពេលទឹកទន្លេមេគង្គ និងទឹកស្ទឹងនានាហូរចូលក្នុងបឹងនេះបណ្តាលឲ្យបឹងនេះមានផ្ទៃធំ បង្កើតជាតំបន់ព្រៃលិចទឹក ដែលផ្តល់ជម្រកដល់ត្រីយ៉ាងច្រើនដែលពងនិងបន្តពូជ។ ប៉ុន្តែចរន្តទឹកតាមធម្មជាតិគ្មានពីរនេះមិនទាន់កើតមានទេ ហើយប្រជាជនដែលពឹងផ្អែកលើបឹងនេះកំពុងតស៊ូរស់ដោយលំបាក។
លោក ខុន ខែក អាយុ ៣៧ ឆ្នាំដែលកំពុងជួសជុលសំណាញ់នៅក្រោមផ្ទះរបស់គាត់នៅកំពង់ឃ្លាំងដែលជាភូមិអណ្តែតទឹកដែលសឹងតែរីងស្ងួតនៅ ខេត្តសៀមរាប បាននិយាយថា លោកចេញទៅនេសាទពីរយប់ តែនេសាទមិនបានគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ផលនេសាទរយៈពេលពីរយប់នោះ លោកលក់បាន ១ ម៉ឺន ២ ពាន់រៀលប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែកាលពីឆ្នាំមុន ក្នុងមួយថ្ងៃលោករកបានពី ៥ ទៅ ១០ ម៉ឺនរៀលគឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារដែលមានគ្នា៦នាក់។
ភរិយារបស់លោកឈ្មោះ រ៉េត ថារី បារម្ភថា គ្រួសារអ្នកស្រីលែងរកបានបែបនេះទៀតហើយ។ និយាយអំពីបំណុល១.០០០ ដុល្លារ លោកស្រីថ្លែងថា បើវានៅតែដូចនេះទៀតគឺអស់សង្ឃឹមហើយ។ ពួកគេក៏ជំពាក់លុយធនាគារដែរ។
ជាធម្មតា ទឹកទន្លេមេគង្គហូរបញ្ច្រាសចូលបឹងទន្លេសាបរយៈពេល ១២០ ថ្ងៃ ហើយធ្វើឲ្យបឹងនេះរីកធំ ៦ ដងគឺមានទំហំ ១ ម៉ឺនគីឡូម៉ែត្រក្រឡាមុនទឹកបឹងទន្លេសាបហូរចូលទន្លេមេគង្គវិញនៅចុងរដូវវស្សានាចុងខែកញ្ញា។ ពេលដែលទឹកបឹងទន្លេសាបនេះរីកធំ ត្រីអាចបង្កើតកូន ដែលអាចឲ្យអ្នកនេសាទចាប់លក់ នៅពេលដែលទឹកបឹងនេះស្រកវិញ ក្រោយរដូវវស្សា។
លោក ឡុង សារ៉ាវុធ អគ្គលេខាធិការរងគណៈកម្មការជាតិទន្លេមេគង្គកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា តាមទិន្នន័យទឹកភ្លៀង លំហូរបញ្ច្រាសទឹកទន្លេសាបគឺនៅខែសីហា។ គណៈកម្មការទន្លេមេគង្គថា លំហូរបញ្ច្រាសយឺតពេលនេះបណ្តាលមកពីភ្លៀងតិចក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ និងទំនប់វារីអគ្គិសនីនៅផ្នែកខាងលើនៃទន្លេមេគង្គគឺទំនប់ចំនួនពីរនៅប្រទេសឡាវ និងទំនប់ចំនួន ១១ នៅប្រទេសចិន។
គណៈកម្មការទន្លេមេគង្គបាននិយាយថា ចាប់ពីពេលនេះទៅ ពេលវេលានៃលំហូរបញ្ច្រាសទឹកទន្លេសាបទំនងជានឹងមិនដូចកាលពីមុនទៀតទេ។
ប្រទេសឡាវនិងចិននិយាយថា ទំនប់ទាំងនេះនាំមកនូវផលប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗហើយវាគ្រប់គ្រងលំហូរទឹក ជួយការពារទឹកជំនន់ និងគ្រោះរាំងស្ងួត។ ប៉ុន្តែលោក សាវុធ អ្នកនេសាទអាយុ ២៥ឆ្នាំ ចង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាចរចាបើកទឹកពីទំនប់ទាំងនោះដើម្បីជួយពលរដ្ឋចំនួន ២.០០០ គ្រួសារនៅកំពង់ឃ្លាំង។
លោក សាវុធ ចង់ទៅក្រុងសៀមរាបចម្ងាយ ៥៥ គីឡូម៉ែត្រដើម្បីរកការងារសំណង់។ លោកនិយាយថា លោកមិនអាចនេសាទត្រីបានទៀតទេ។ គ្មានទឹកគឺគ្មានត្រី។
ខណៈវីរុសកូរ៉ូណារារាំងអ្នកដំណើរអន្តរជាតិនោះ អ្នកភូមិកំពង់ឃ្លាំង គ្មានសង្ឃឹមថា អាចទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរក្នុងស្រុកធ្វើដំណើរតាមទូកនៅភូមិកំពង់ឃ្លាំងទេ ដែលជាធម្មតាមានអ្នកដំណើរ៦០០នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ។
ទូកទេសចរណ៍ប្រហែល ១៣០ គ្រឿងត្រូវម្ចាស់ទុកចោលនៅក្បែរការិយាល័យទេសចរណ៍ ដែលគេចាក់សោរចោលនិងមានស្មៅដុះព័ទ្ធជុំវិញ។
លោក លី សំអាត ម្ចាស់ទូកទេសចរណ៍និយាយថា ប្រជាជនកំពង់ឃ្លាំងគឺជាអ្នកនេសាទ ដែលគ្មានត្រីសម្រាប់នេសាទ និងគ្មានការងារកសិកម្មសម្រាប់ធ្វើទេ៕
ប្រែសម្រួលដោយលោកពិន ស៊ីសុវណ្ណ
