ឈើម្រះព្រៅកម្ពុជាបានគង់វង្សរាប់រយឆ្នាំមកហើយ នៅប្រទេសកម្ពុជា ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតដោយសារឈើនេះមានតម្លៃខ្ពស់បានធ្វើឲ្យវានេះលំបាកទប់ទល់នឹងជនល្មើសកាប់យកទៅលក់សូម្បីតែនៅក្នុងតំបន់ព្រៃអភិរក្ស។
គេមិនអាចដឹងច្បាស់បានទេថា អ្នកណានៅពីក្រោយការកាប់រំលំឈើម្រះព្រៅ ព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់នោះទេ ប៉ុន្តែបទឈ្មើកាប់ដើមម្រះព្រៅកើតមានជាបន្តបន្ទាប់ ដែលបានធ្វើឲ្យអ្នកភូមិរាប់រយនាក់បោះបង់ចោលគម្រោងការពារព្រៃសហគមន៍របស់ពួកគេហើយមានការកាប់ដើមឈើកាន់តែច្រើន។
ឧបទ្ទវហេតុនេះគូសបញ្ជាក់ពីបញ្ហាប្រឈមក្នុងការការពារព្រៃឈើរបស់ប្រទេសនេះដែលក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនិយាយថា បានបាត់យ៉ាងឆាប់រហ័សដោយសារតែការកាប់ឈើ និងការផ្តល់ដីសម្បទានកសិកម្មឱ្យក្រុមហ៊ុន។
យោងតាមការសិក្សាមួយដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី Science Advances ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ ប្រទេសកម្ពុជាបានបាត់បង់ព្រៃឈើចំនួន១លាន៦សែនហិកតានៅចន្លោះឆ្នាំ២០០១ និងឆ្នាំ ២០១៤ រួមមាន៣៨ភាគរយនៃ «ទេសភាពព្រៃឈើ»ដែលការសិក្សាបានគេកំណត់ថា ជា«ព្រៃឈើដែលពីមុនគ្មានស្នាមកាប់និងជាប្រព័ន្ធអេកូធម្មជាតិដែលគ្មានដើមឈើណាត្រូវការប៉ះពាល់នោះទេ»។
អ្នកអភិរក្សបានធ្វើការអស់ជាច្រើនឆ្នាំដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលរដ្ឋាភិបាល និង ប្រជាជននៅតំបន់ដាច់ស្រយាលដើម្បីពិនិត្យមើលការបាត់បង់ព្រៃឈើហើយ ការអភិរក្សគំរូព្រៃឈើសហគមន៍គឺជាយុទ្ធសាស្ត្រសំខាន់។
ប្រជាពលរដ្ឋយល់ស្របក្នុងការថែរក្សាព្រៃសហគមន៍ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យបន្តធ្វើចំការលើដីដែលកំពុងដាំដុះ ហើយពួកកេអាចប្រមូលអនុផលព្រៃឈើ កាប់ឈើសម្រាប់សំណង់ផ្ទះ ឬសំណងនានា ប្រសិនបើពួកគេទទួលបានការអនុញ្ញាត។
លោក Ben Davis ដែលបានធ្វើការអភិរក្សព្រៃឈើនៅកម្ពុជាចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩២មក ហើយដែលបានជួយបង្កើតកម្មវិធីអភិរក្សព្រៃសហគមន៍ឈើជិតភូមិតាបូសក្នុងខេត្តព្រះវិហារ បាននិយាយថា កម្មវិធីនេះមិនទទួលបានជោគជ័យទេ។ លោកនិយាយថា ការកាប់ដើមឈើកើតមានភ្លាមៗ បើគ្មានអ្នកការពារនៅទីនោះ។ កម្មវីធីនេះធ្វើបានជោគជ័យលុះត្រាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលបង្កើតការិយាល័យនៅក្នុងព្រៃ៕
