នៅក្នុងទ្វីបអាស៊ី តម្លៃនៃរូបិយវត្ថុនៃប្រទេសជាច្រើនដែលក្នុងនោះមានដូចជាប្រទេសចិន ឥណ្ឌា ឥណ្ឌូនេស៊ី និងមីយ៉ាន់ម៉ាជាដើម បានធ្លាក់ចុះចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំ ២០១៨ មក។ រូបិយវត្ថុរូពីរបស់ប្រទេសឥណ្ឌាបានធ្លាក់ចុះទាបបំផុតកាលពីខែមិថុនា ហើយប្រាក់យ័នរបស់ប្រទេសចិនបានធ្លាក់ចុះចំនួន ៣,២ ភាគរយ ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំគិតមកទល់ខែមិថុនាកន្លងមកនេះ។
សេដ្ឋកិច្ចវិទូនានាបានចង្អុលបង្ហាញនូវបញ្ហាមួយចំនួនដែលបណ្ដាលឲ្យតម្លៃរូបិយវត្ថុទាំងនេះធ្លាក់ចុះ ដូចជាបញ្ហាដែលអាចបណ្ដាលមកពីវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុនៅក្នុងប្រទេសតួកគី និងការព្រួយបារម្ភអំពីការវិនិយោគនៅក្នុងទ្វីបអាស៊ីដោយសារតែសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិន។
លោក Song Seng Wun សេដ្ឋកិច្ចវិទូនៃសាខាធនាគារឯកជនមួយនៃធនាគារ CIMB នៅក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី បានមាននិយាយថា៖ «នេះគឺជារឿងរ៉ាវប្រសព្វគ្នាគ្រប់យ៉ាងដែលយើងព្រួយបារម្ភនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ»។
ប៉ុន្តែសេដ្ឋកិច្ចវិទូនានាជឿជាក់ថា អាជ្ញាធរផ្នែករូបិយវត្ថុនៅអាស៊ីបានរៀនសូត្រពីការធ្លាក់ចុះរូបិយវត្ថុកាលពីឆ្នាំ ២០១៣ ឆ្នាំ ២០១៥ និងឆ្នាំ ២០១៦ អំពីវិធីឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ។
មូលហេតុនៃការធ្លាក់ចុះ
ក្រុមអ្នកវិភាគបាននិយាយថា មិនមែនមានតែមូលហេតុតែមួយនោះទេដែលជំរុញឲ្យតម្លៃរូបិយវត្ថុនៅទូទាំងទ្វីបអាស៊ីធ្លាក់ចុះនោះ។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាបានរាយការណ៍ថា ការកើនឡើងនៃតម្លៃប្រេងបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់រូពីរបស់ឥណ្ឌា ដោយសារតែឥណ្ឌាត្រូវចំណាយច្រើនដើម្បីទិញប្រេងនាំចូល។
រីឯប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាវិញ បានរាយការណ៍ថា ដោយសារតែការកើនឡើងនូវការនាំចូលទំនិញទៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ដែលជាប្រទេសកំពុងលូតលាស់ខ្លាំងនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះ និងដោយសារតែការសន្សំទុកតែប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក បានជាធ្វើឲ្យរូបិយវត្ថុមីយ៉ាន់ម៉ាធ្លាក់ចុះ។
ចំណែកឯនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមវិញ ក្រុមហ៊ុន Bao Viet Securities នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម បានបញ្ជាក់ថា ការធ្លាក់ចុះប្រាក់ដុងចំនួន ១,៣ ភាគរយ គឺបណ្ដាលមកពីទទួលរងសម្ពាធនៃការធ្លាក់ចុះតម្លៃរូបិយវត្ថុនានានៅក្នុងទ្វីបអាស៊ី ដែលក្នុងនោះមានទាំងការធ្លាក់ចុះនៃប្រាក់យ័នរបស់ចិន និងការធ្លាក់ចុះប្រាក់ rupiahរបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី ចំនួន ៧ ភាគរយផងដែរគិតត្រឹមខែមិថុនាកន្លងទៅនេះ។
លោក Song Seng Wun បាននិយាយថា ការធ្លាក់ចុះធ្ងន់ធ្ងររបស់ក្រដាសប្រាក់លីរ៉ារបស់ប្រទេសតួកគី ក៏ដូចជាអតិផរណា និងការណ៍មិនមានលទ្ធភាពសងប្រាក់កម្ចីនានា ដែលទាំងអស់នេះកំពុងតែទាញសេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសផ្សេងៗទៀតឲ្យធ្លាក់ចុះនោះ កំពុងតែជះឥទ្ធិពលដល់អត្រារូបិយវត្ថុនានានៅទ្វីបអាស៊ី។
សេដ្ឋកិច្ចវិទូ និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនានានៅក្នុងប្រទេសដែលរងផលប៉ះពាល់ ជាទូទៅបានបញ្ជាក់ថា បុព្វហេតុដ៏ចម្បងនៃការធ្លាក់ចុះនេះគឺដោយសារតែការរីករាលដាលនៃសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងប្រទេសចិន។ ជម្លោះនេះបានចាប់ផ្ដើមដំបូងនៅដើមឆ្នាំ ២០១៨ នៅពេលដែលប្រធានាធិបតីអាមេរិកលោក ដូណាល់ ត្រាំ បាននិយាយថា រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងកំពុងធ្វើពាណិជ្ជកម្មដោយមិនមានយុត្តិធម៌។
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាបានរាយការណ៍ថា សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មបានរារាំងអ្នកវិនិយោគពីការវិនិយោគលើអចលនទ្រព្យនានានៅក្នុងប្រទេស។ ចំណែកឯនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមវិញ ការធ្លាក់ចុះប្រាក់យ័នរបស់ចិនកាលពីខែមិថុនា និងភាពតានតឹងពាណិជ្ជកម្មរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការនាំចេញរបស់វៀតណាម។ ប្រាក់យ័នទាបរបស់ចិនបានជួយក្រុមហ៊ុននាំចេញនានារបស់ចិនឲ្យរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមទៀតលើទំនិញដែលនាំចេញទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក។
លោក Maxfield Brown បុគ្គលិកជាន់ខ្ពស់នៃក្រុមហ៊ុនពិគ្រោះយោបល់មួយដែលមានឈ្មោះថា Dezan Shira & Associates បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា មានហេតុផលជាច្រើនដែលបណ្ដាលឲ្យរូបិយវត្ថុទាំងនោះធ្លាក់ចុះ»។
លោកបានបញ្ជាក់បន្តថា៖ «មន្ត្រីវៀតណាមកំពុងតាមដានអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងរវាងប្រទេសចិននិងសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយជាការពិតគឺរដ្ឋាភិបាលចិនបានទម្លាក់តម្លៃរូបិយវត្ថុរបស់ខ្លួន ហើយចំណុចនេះហើយដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់លទ្ធភាពរបស់ប្រទេសវៀតណាមនៅក្នុងការនាំចេញផលិតផលរបស់ខ្លួន។ ប្រទេសនីមួយៗកំពុងតាមដានស្ថានការណ៍នេះ»។
យុទ្ធសាស្ត្រដោះស្រាយ
អ្នកស្រី Marie Diron នាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន Moody's Investors Service នៅក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី បាននិយាយថា អាជ្ញាធររូបិយវត្ថុអាស៊ីអាចគ្រប់គ្រងលើការធ្លាក់ចុះតម្លៃរូបិយវត្ថុទាំងនេះបាននៅក្នុងឆ្នាំនេះ បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងឆ្នាំ ២០១៣ ស្របពេលដែលដើមទុននានាបានហូរចេញពីទ្វីបអាស៊ី ដោយសារតែការកើនឡើងសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។
សន្ទុះសេដ្ឋកិច្ចកើនឡើងបន្ទាប់ពីមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោកបានកើតឡើងកាលពីឆ្នាំ ២០០៨ មក បានជំរុញឲ្យវិនិយោគិននានាទិញអចលនទ្រព្យនៅទ្វីបអាស៊ី ដែលជាទ្វីបមួយដែលវិស័យអចលនទ្រព្យមានការរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅតាមការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងទ្វីបនេះ។
ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ Rupiah អាជ្ញាធររូបិយវត្ថុរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីបានដំឡើងអត្រាការប្រាក់ចំនួន ៤ ដង ក្នុងរយៈពេល ៣ ខែកន្លងមកនេះ។ ចំណែកឯអាជ្ញាធររូបិយវត្ថុនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌានិងប្រទេសហ្វីលីពីនវិញ បានដំឡើងអត្រាការប្រាក់នៅក្នុងឆ្នាំនេះផងដែរ។ អត្រាការប្រាក់កើនឡើងនេះ ជាទូទៅបានបង្កើនតម្លៃរូបិយវត្ថុ បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងប្រទេសដែលមិនដំឡើងការប្រាក់។
អ្នកស្រី Marie Diron បាននិយាយថា បណ្ដាប្រទេសនានានៅទ្វីបអាស៊ីកំពុងរក្សាទុករូបិយប័ណ្ណបរទេសបន្ថែមទៀតនៅក្នុងថវិកាបម្រុងទុករបស់ខ្លួន និងកំពុងគ្រប់គ្រងបានប្រសើរជាងមុននូវឱនភាពថវិកាផងដែរ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖ «ធនាគារកណ្ដាលបានបង្កើតការការពារថវិកាបម្រុងបរទេស ដូច្នេះពួកគេអាចមានការត្រៀមខ្លួនបន្ថែម ប្រសិនបើចង់ជួយដល់ការធ្លាក់ចុះតម្លៃរូបិយវត្ថុ»។
លោក Maxfield Brown បាននិយាយថា នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម ការគ្រប់គ្រងមិនត្រឹមត្រូវលើរូបិយវត្ថុកាលពីអតីតកាលបានបង្រៀនដល់មេដឹកនាំទាំងឡាយឲ្យយល់ពីរបៀបដែលត្រូវឆ្លើយតប ហើយពួកគេចង់បាន «ការឆ្លើយតបដែលមានវិធានការច្បាស់លាស់» មួយ។
ប្រទេសចិនទំនងជាបង្កើនតម្លៃរូបិយវត្ថុរបស់ខ្លួនឡើងវិញ ជាមួយនឹងការបង្កើនថវិកាសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស ដោយបន្ធូរបន្ថយការព្រួយបារម្ភនៅទីផ្សារផ្សេងៗទៀត។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់ធនាគារ Natixis នៅក្នុងកំណត់សម្គាល់ស្រាវជ្រាវរបស់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃទី ១៧ ខែសីហាកន្លងទៅនេះ។
សេដ្ឋកិច្ចវិទូនានាបាននិយាយថា ការធ្លាក់ចុះរូបិយវត្ថុនៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសនៅទ្វីបអាស៊ីទំនងជាមិនអាចឈានដល់កម្រិតនៃវិបត្តិនោះទេ។
លោក Song Seng Wun បាននិយាយថា ក្នុងករណីខ្លះ បណ្ដាប្រទេសដែលពឹងផ្អែកលើការធ្វើពាណិជ្ជកម្មដូចជាប្រទេសភាគច្រើននៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ជាដើម អាចមានសេដ្ឋកិច្ចល្អជាងនេះ នៅពេលដែលរូបិយវត្ថុទាំងនោះធ្លាក់ចុះ ដោយសារតែក្រុមហ៊ុននាំចេញនឹងរកចំណូលបានច្រើនបន្ថែមទៀត នៅពេលប្ដូរប្រាក់ចំណូលដែលរកបានជាប្រាក់ដុល្លារអាមេរិកទៅជារូបិយវត្ថុរបស់ពួកគេ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ហេង រស្មី
