ភ្នំពេញ —
ក្រុមសហជីពនិងកម្មករបានច្រានចោលការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលកម្មកររោងចក្រត្រឹម១០០ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែដោយរក្សាជំហរធ្វើបាតុកម្មដើម្បីទាមទារការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះឲ្យដល់១៦០ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈលោកអ៊ិត សំហេង កាលពីថ្ងៃអង្គារបានសម្រេចឲ្យមានការដំឡើងប្រាក់ខែគោលពីចំនួន៨០ដុល្លារក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នឲ្យដល់១០០ដុល្លារសម្រាប់កម្មករផ្នែកកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់និងផលិតស្បែកជើងហើយការដំឡើងប្រាក់ខែនេះនឹងអនុវត្តចាប់ពីថ្ងៃទី១ខែកុម្ភៈឆ្នាំ២០១៤តទៅ។
លោកអាត់ ធន់ ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពCCAWDU មានប្រសាន៍នៅថ្ងៃពុធនេះថាទាំងសហជីពទាំងកម្មករមិនយល់ស្របលើការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះទេ។
«ខាងសហជីពបានប្រជុំគ្នាហើយថាចំនួននេះនៅតែជាចំនួនតិចទេហើយយើងចង់ឲ្យមានការជជែកគ្នាថាតើខាងរោងចក្រនិងខាងរដ្ឋាភិបាលមានលទ្ធភាពត្រឹមប៉ុន្មាន។ខ្ញុំបានជជែកជាមួយកម្មករហើយពួកគេមិនទាន់យល់ព្រមទេ»។
ក្រុមកម្មកររោងចក្របានចាប់ផ្តើមធ្វើបាតុកម្មនិងកូដកម្មជាបន្តបន្ទាប់ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី២៤ខែធ្នូគឺនៅពេលដែលគណៈកម្មការក្រុមប្រឹក្សាការងាររបស់រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចដំឡើងប្រាក់ខែអប្បបរមារបស់កម្មករដល់ត្រឹមតែ៩៥ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ក្រុមកម្មករនិងសហជីពអះអាងថាប្រាក់ខែនេះមិនអាចស្មើល្មមនឹងអតិផរណានៃតម្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារសព្វថ្ងៃបានទេ។
ពួកគេបានទាមទារប្រាក់ខែគោលទាបបំផុតចំនួន១៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលនិងសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា(GMAC)បដិសេធការដំឡើងប្រាក់ខែនេះ។
ក្រុមសហជីពនិងកម្មករបានដឹកនាំបាតុកម្មចំនួនបីថ្ងៃកាលពីសប្តាហ៍មុននិងដើមសប្តាហ៍នេះនៅពីមុខក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈដោយមិនបានលទ្ធផលអ្វីនៅឡើយ។
លោកជា មុន្នី ប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាលើកឡើងថាបើទោះជាប្រាក់ខែកម្មករដល់១០០ដុល្លារក្នុងមួយខែក៏ពួកគេនៅតែមិនអាចចាយវាយគ្រប់គ្រាន់ដែរ។
«១០០ដុល្លារហ្នឹងក៏កម្មករចាយមិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ។អតិផរណាទីផ្សារឡើង ដូច្នេះនៅពេលដែលបៀវត្សរ៍កម្មករអត់ឡើង កម្មករនឹងធ្វើចំណាកស្រុក។កាលណាកម្មករចំណាកស្រុកឧស្សាហកម្មកាត់ដេរដួលឯង។ដូច្នេះយើងគួរតែដំឡើងបៀវត្សរ៍ឲ្យកម្មករបានរស់ដើម្បីទប់ស្កាត់កម្មករកុំឲ្យធ្វើចំណាកស្រុក រីឯឧស្សាហកម្មកាត់ដេរក៏ចំណេញដែរ»។
រោងចក្រកាត់ដេរគឺជាឧស្សាហកម្មដ៏មានសារៈសំខាន់បំផុតក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលបម្រើឲ្យការនាំចេញដ៏លើសលុបរបស់ប្រទេសក្រីក្រនេះ។
កម្មករច្រើនជាង៤០ម៉ឺននាក់កំពុងបម្រើការក្នុងវិស័យនេះ។
កញ្ញាឈាង ធីតា បម្រើការនៅរោងចក្រគីនតាយ នៅតាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ២ប្រតិកម្មដោយកំហឹងហើយមិនទទួលយកការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលត្រឹម១០០ដុល្លារនេះទេដោយសារនាងគិតថាប្រាក់ឈ្នួលនេះនៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់។
«ខ្ញុំនិយាយមែនទែនទៅគ្រាន់តែឆ្កែពួកវាក៏ស៊ីសាច់គោដែរ ទំរាំពួកខ្ញុំមិនដែលបានសាច់គោមួយខាំស៊ីម្តងផង»។
គេនៅមិនទាន់ដឹងថាពីការណាត់ជួបចរចារវាងក្រុមសហជីពជាមួយនឹងថៅកែរោងចក្រដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិដំឡើងប្រាក់ខែកម្មករនៅពេលណានៅឡើយ។
លោកខេន លូ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាមិនបានឆ្លើយតបទូរស័ព្ទរួមទាំងសារអេឡិកត្រូនិកទេ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្រុមសហជីពនិងកម្មករគ្រោងនឹងធ្វើបាតុកម្មនៅតាមតំបន់រោងចក្ររបស់ខ្លួនចាប់ពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍តទៅ៕
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈលោកអ៊ិត សំហេង កាលពីថ្ងៃអង្គារបានសម្រេចឲ្យមានការដំឡើងប្រាក់ខែគោលពីចំនួន៨០ដុល្លារក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នឲ្យដល់១០០ដុល្លារសម្រាប់កម្មករផ្នែកកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់និងផលិតស្បែកជើងហើយការដំឡើងប្រាក់ខែនេះនឹងអនុវត្តចាប់ពីថ្ងៃទី១ខែកុម្ភៈឆ្នាំ២០១៤តទៅ។
លោកអាត់ ធន់ ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពCCAWDU មានប្រសាន៍នៅថ្ងៃពុធនេះថាទាំងសហជីពទាំងកម្មករមិនយល់ស្របលើការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះទេ។
«ខាងសហជីពបានប្រជុំគ្នាហើយថាចំនួននេះនៅតែជាចំនួនតិចទេហើយយើងចង់ឲ្យមានការជជែកគ្នាថាតើខាងរោងចក្រនិងខាងរដ្ឋាភិបាលមានលទ្ធភាពត្រឹមប៉ុន្មាន។ខ្ញុំបានជជែកជាមួយកម្មករហើយពួកគេមិនទាន់យល់ព្រមទេ»។
ក្រុមកម្មកររោងចក្របានចាប់ផ្តើមធ្វើបាតុកម្មនិងកូដកម្មជាបន្តបន្ទាប់ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី២៤ខែធ្នូគឺនៅពេលដែលគណៈកម្មការក្រុមប្រឹក្សាការងាររបស់រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចដំឡើងប្រាក់ខែអប្បបរមារបស់កម្មករដល់ត្រឹមតែ៩៥ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ក្រុមកម្មករនិងសហជីពអះអាងថាប្រាក់ខែនេះមិនអាចស្មើល្មមនឹងអតិផរណានៃតម្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារសព្វថ្ងៃបានទេ។
ពួកគេបានទាមទារប្រាក់ខែគោលទាបបំផុតចំនួន១៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលនិងសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា(GMAC)បដិសេធការដំឡើងប្រាក់ខែនេះ។
ក្រុមសហជីពនិងកម្មករបានដឹកនាំបាតុកម្មចំនួនបីថ្ងៃកាលពីសប្តាហ៍មុននិងដើមសប្តាហ៍នេះនៅពីមុខក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈដោយមិនបានលទ្ធផលអ្វីនៅឡើយ។
លោកជា មុន្នី ប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាលើកឡើងថាបើទោះជាប្រាក់ខែកម្មករដល់១០០ដុល្លារក្នុងមួយខែក៏ពួកគេនៅតែមិនអាចចាយវាយគ្រប់គ្រាន់ដែរ។
«១០០ដុល្លារហ្នឹងក៏កម្មករចាយមិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ។អតិផរណាទីផ្សារឡើង ដូច្នេះនៅពេលដែលបៀវត្សរ៍កម្មករអត់ឡើង កម្មករនឹងធ្វើចំណាកស្រុក។កាលណាកម្មករចំណាកស្រុកឧស្សាហកម្មកាត់ដេរដួលឯង។ដូច្នេះយើងគួរតែដំឡើងបៀវត្សរ៍ឲ្យកម្មករបានរស់ដើម្បីទប់ស្កាត់កម្មករកុំឲ្យធ្វើចំណាកស្រុក រីឯឧស្សាហកម្មកាត់ដេរក៏ចំណេញដែរ»។
រោងចក្រកាត់ដេរគឺជាឧស្សាហកម្មដ៏មានសារៈសំខាន់បំផុតក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលបម្រើឲ្យការនាំចេញដ៏លើសលុបរបស់ប្រទេសក្រីក្រនេះ។
កម្មករច្រើនជាង៤០ម៉ឺននាក់កំពុងបម្រើការក្នុងវិស័យនេះ។
កញ្ញាឈាង ធីតា បម្រើការនៅរោងចក្រគីនតាយ នៅតាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ២ប្រតិកម្មដោយកំហឹងហើយមិនទទួលយកការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលត្រឹម១០០ដុល្លារនេះទេដោយសារនាងគិតថាប្រាក់ឈ្នួលនេះនៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់។
«ខ្ញុំនិយាយមែនទែនទៅគ្រាន់តែឆ្កែពួកវាក៏ស៊ីសាច់គោដែរ ទំរាំពួកខ្ញុំមិនដែលបានសាច់គោមួយខាំស៊ីម្តងផង»។
គេនៅមិនទាន់ដឹងថាពីការណាត់ជួបចរចារវាងក្រុមសហជីពជាមួយនឹងថៅកែរោងចក្រដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិដំឡើងប្រាក់ខែកម្មករនៅពេលណានៅឡើយ។
លោកខេន លូ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាមិនបានឆ្លើយតបទូរស័ព្ទរួមទាំងសារអេឡិកត្រូនិកទេ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្រុមសហជីពនិងកម្មករគ្រោងនឹងធ្វើបាតុកម្មនៅតាមតំបន់រោងចក្ររបស់ខ្លួនចាប់ពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍តទៅ៕