នៅក្នុងប្រទេសស៊ូដង់ ស្ត្រីដែលធ្វើការមានចំនួនច្រើន។ ស្ត្រីទាំងនោះក៏សកម្មនៅក្នុងការតវ៉ាជាសាធារណៈនានាផងដែរ ដោយគេឃើញថា ស្ត្រីមានចំនួនជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងចំណោមក្រុមអ្នកតវ៉ាដែលទាមទារចង់បានតំណាងបន្ថែមទៀតពីរដ្ឋាភិបាលអន្តរកាលថ្មីរបស់ពួកគេនៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ។
ប៉ុន្តែ ស្ត្រីជាច្រើនដូចជាអ្នកស្រី Nahid Bustami ដែលជាអ្នកចេញមុខតវ៉ានៅក្នុងការទម្លាក់លោកប្រធានាធិបតី Omar al Bashir ដែលកាន់អំណាចយូរ ចេញពីតំណែងជាដើម បានបញ្ជាក់ថា ពួកគេមានការព្រួយបារម្ភថា រដ្ឋាភិបាលថ្មីនឹងមិនខ្វាយខ្វល់ខ្លាំងចំពោះសិទ្ធិរបស់ស្ត្រី។
អ្នកស្រី Bustami និយាយថា ទោះបីជាមានស្ត្រីមួយចំនួននៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលបណ្ដោះអាសន្ននេះក៏ដោយ ក្នុងនាមជាសកម្មជនគាំទ្រសិទ្ធិស្ត្រី អ្នកស្រីគិតថា រដ្ឋាភិបាលថ្មីនេះមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះផលប្រយោជន៍របស់ស្ត្រីឡើយ។
ស្ត្រីមួយចំនួនបានប្រឹងប្រែងឲ្យមានកូតាចំនួន ៥០ ភាគរយ សម្រាប់ស្ត្រីនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសភានៃរដ្ឋាភិបាលអន្តរកាលនេះ ប៉ុន្តែទោះបីជាពួកគេយល់ព្រមចំពោះកូតាតែចំនួន ៤០ ភាគរយ ក៏ដោយ ក៏ចំនួននេះនៅតែមិនអាចសម្រេចបានដដែល។
អ្នកស្រី Haifa'a Farouq គឺជាសមាជិកម្នាក់នៃសមាគមអ្នកវិជ្ជាជីវៈស៊ូដង់ ដែលជាសហជីពការងារដែលដើរតួនាទីដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងការពិភាក្សាជុំវិញការបង្កើតរដ្ឋាភិបាលថ្មី។
អ្នកស្រីបន្តតវ៉ាប្រឆាំងនឹងសមាគមអ្នកវិជ្ជាជីវៈស៊ូដង់នេះ ដោយនិយាយថា សហជីពនេះមិនបានប្រឹងប្រែងឲ្យបានខ្លាំងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីតំណាងឲ្យស្ត្រីដែលរួមចំណែកនៅក្នុងការតវ៉ាទ្រង់ទ្រាយធំកន្លងមកនេះ។
អ្នកស្រី Farouq និយាយថា តួនាទីរបស់ស្ត្រីនៅក្នុងការចរចានៅក្នុងអំឡុងពេលធ្វើបដិវត្តន៍នេះគឺតិចជាងអ្វីដែលអ្នកស្រីបានសង្ឃឹមទុកទៅទៀត។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ទាំងការធ្វើការឲ្យ និងទាំងការតវ៉ាចំពោះសមាគមអ្នកវិជ្ជាជីវៈស៊ូដង់នេះ បានជួយជំរុញឲ្យសហជីពការងារនេះដើរលើទិសដៅត្រឹមត្រូវ ដោយគេឃើញមន្ត្រីនៃសហជីពនេះលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើការតវ៉ាទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលធ្វើតាមការចង់បានរបស់ពួកគេ។ ជារឿយៗ មន្ត្រីសហជីពនេះនឹងចេញទៅជួបជាមួយនឹងអ្នកតវ៉ាដោយផ្ទាល់ ដើម្បីស្ដាប់ការចង់បានរបស់ពួកគេ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងតួនាទីអន់ថយរបស់ស្ត្រីនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលថ្មី លោក Rasheed Saeed អ្នកនាំពាក្យសមាគមអ្នកវិជ្ជាជីវៈស៊ូដង់ បាននិយាយថា សមភាពពេញលេញត្រូវការពេលវេលា។
លោក Saeed និយាយថា លោកលើកទឹកចិត្តស្ត្រីឲ្យបន្តទាមទារអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។ លោកក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា ការណ៍ដែលការទាមទាររបស់ពួកគេមិនអាចសម្រេចបានបានបង្ហាញថា រយៈពេលពីរបីខែកន្លងមកនេះមិនអាចបញ្ជាក់ថាជាបដិវត្តន៍ទាំងស្រុងនោះទេ។ លោកបាននិយាយទៀតថា គណបក្សប្រឆាំងនៅត្រូវគេបង្ខំឲ្យសម្របសម្រួលលើបញ្ហាមួយចំនួនជាមួយនឹងពួកយោធា។
ប៉ុន្តែ ស្ត្រីមួយចំនួនមានចម្ងល់ថាតើសមាគមអ្នកវិជ្ជាជីវៈស៊ូដង់ និងសហជីពការងារផ្សេងទៀតកំពុងប្រឹងប្រែងដើម្បីផលប្រយោជន៍ដ៏ប្រសើរបំផុតសម្រាប់ស្ត្រីឬក៏យ៉ាងណានោះ។
អ្នកស្រី Niemat Koko ដែលជាអតីតអ្នកនយោបាយ និងជាអ្នកស្រាវជ្រាវដែលផ្ដោតលើទ្រឹស្ដីស្ដីពីស្ត្រី បានពន្យល់ថា ទោះបីជាមេដឹកនាំខាងគណបក្សប្រឆាំងជាបុរសមួយចំនួនត្រូវបានគេចាប់ដាក់ឃុំក្ដី គឺស្ត្រីឯណោះទេដែលជាអ្នកដឹកនាំការតវ៉ានៅតាមដងផ្លូវ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលបុរសទាំងនោះត្រូវបានដោះលែង ពួកគេគឺជាអ្នកដែលត្រឡប់ទៅកាន់តំណែងជាអ្នកដឹកនាំនេះឡើងវិញ គឺមិនមែនស្ត្រីដែលដឹកនាំការតវ៉ានោះទេ។
អ្នកស្រី Koko និយាយថា តម្លៃដែលគិតថាបុរសជាអ្នកគ្រប់គ្រងនោះនៅតែមានឥទ្ធិពលគ្របដណ្ដប់ក្នុងសង្គមនៃប្រទេសស៊ូដង់។ អ្នកស្រីជឿថា គំនិតនេះបានបណ្ដាលឲ្យបុរសទាំងនោះត្រឡប់ទៅកាន់មុខតំណែងដឹកនាំរបស់ពួកគេឡើងវិញ ដោយមិនខ្វល់ពីស្ត្រី។
អ្នកស្រី Koko បានបញ្ជាក់ថា តាំងពីទសវត្សរ៍ ១៩៨០ មក នៅពេលដែលប្រព័ន្ធច្បាប់ឥស្លាមមួយ ដែលហៅថាច្បាប់ Sharia ត្រូវបានដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ ដែលប៉ះពាល់ភាគច្រើនដល់សិទ្ធិ និងសេរីភាពរបស់ស្ត្រីមក ស្ត្រីស៊ូដង់មានអារម្មណ៍ថាពួកគេត្រូវបានគេគាបសង្កត់។ ហើយស្របពេលដែលភាពចលាចលនៅតែបន្តនៅក្នុងប្រទេស ស្ត្រីគឺមិនសុខចិត្តនៅស្ងៀមស្ងាត់ និងមិនសុខចិត្តឲ្យខ្លួនមានតំណាងតិចតួចនោះឡើយ៕
ប្រែសម្រួលដោយ ភី សុភាដា