នេះគឺជាពាក្សស្លោកពេញនិយមមួយដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងចំណោមអ្នកសារព័ត៌មាននៅទូទាំងពិភពលោក។ ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់លោក Ajmeer និងសហការីរបស់លោក ពាក្យស្លោកនេះប្រហែលជាមានន័យយ៉ាងពិសេសសម្រាប់ពួកគេ។
កាលពីឆ្នាំ២០១២ទូរទូស្សន៍ Rohingya Vision ឬហៅកាត់ថា R-Vision បានក្លាយជាបណ្តាញសារព័ត៌មានដំបូងគេរបស់ក្រុមជនជាតិភាគតិចរ៉ូហ៊ីងយ៉ា និងផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានសម្រាប់ជនជាតិភាគតិចរ៉ូហ៊ីងយ៉ា ដែលជាក្រុមជនជាតិភាគតិចកាន់សាសនាឥស្លាមគ្មានរដ្ឋសម្រាប់រស់នៅ ហើយជាក្រុមជនជាតិភាគតិចដែលរដ្ឋាភិបាលមីយ៉ាន់ម៉ាដែលភាគច្រើនជាអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា មិនទទួលស្គាល់អត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេ និងត្រូវបានគេបដិសេធមិនព្រមឲ្យចូលសញ្ជាតិ បើទោះបីជាពួកគេរស់នៅចាក់ឬសចាក់គល់លើទឹកដីនេះអស់រាប់ជំនាន់មកហើយក្តី។
ក្រុមជនជាតិភាគតិចទាំងនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលត្រូវបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងពិភពលោក។ បច្ចុប្បន្នមានជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាជាង១លាននាក់រស់នៅក្នុងជំរំជនភៀសខ្លួននៅភាគខាងកើតប្រទេសបង់ក្លាដែស។ ពួកគេបានរត់ភៀសខ្លួនចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេក្នុងរដ្ឋ Rakhine ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ដោយសារការបង្ក្រាបនិងការវាយឆ្មក់យ៉ាងព្រៃផ្សៃដោយពួកយោធាមីយ៉ាន់ម៉ា។ ចំណែកជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀតដែលរស់នៅក្នុងរដ្ឋ Rakhine ត្រូវបានគេផ្តាច់ចេញពីសហគមន៍នានា ចេញពីផ្សារក្នុងតំបន់ មន្ទីពេទ្យនិងសាលារៀនផងដែរ។
ទាហានមីយ៉ាន់ម៉ាបានអះអាងថា ប្រតិបត្តិការវាយឆ្មក់ចុងក្រោយរបស់ពួកគេកាលពីឆ្នាំ២០១៧ គឺជាផ្នែកមួយនៃប្រតិបត្តិការស្របច្បាប់ប្រឆាំងនឹងពួកសកម្មជនរ៉ូហ៊ីងយ៉ា នៅរដ្ឋRakhineភាគខាងជើង។ ពួកទាហានបានជំទាស់ទៅនឹងរបាយការណ៍ជាច្រើនអំពីការដុតសម្លាប់ជាប្រព័ន្ធ ការចាប់រំលោភសេពសន្ថវៈ និងការកាប់សម្លាប់មនុស្សដោយកងកម្លាំងសន្តិសុខ ខណៈខ្លួនបានរឹតបន្តឹងមិនឲ្យអ្នកកាសែត និងក្រុមផ្តល់ជំនួយចូលទៅកាន់តំបន់នោះ។
រូបភាពឯកសារ៖ បុរសរ៉ូហ៊ីងយ៉ា១០នាក់ត្រូវបានកងកម្លាំងមីយ៉ាន់ម៉ាចងដៃ និងឲ្យលុតជង្គង់ នៅក្នុងភូមិ Inn Din កាលពីថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧។
លោក Muhammad Noor ជាអ្នកបង្កើតទូរទស្សន៍ R-Vision ដើម្បីប្រឆាំងនឹងការឆ្លើយដោះសាររបស់ពួកយោធា។
លោក Muhammad Noor បានកើតនិងបានធំដឹងក្តីក្នុងប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតជាមួយឳពុកម្តាយជាជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា ដែលបានភៀសខ្លួនចេញពីរដ្ឋ Rakhine កាលពីទសវត្ស១៩៧០។ អ្នកវិភាគប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យារូបនេះក៏ចង់វាយបកទៅលើការរាយការណ៍ព័ត៌មានដែលលោកគិតថាតែងតែរាយការណ៍ព័ត៌មានមិនតំណាងឲ្យពលរដ្ឋរបស់លោក និងមិនរាយការណ៍អំពីស្ថានភាពពិតប្រាកដដែលពួកគេកំពុងប្រឈម។ លោក Noor បានប្រាប់ VOA ថា «យើងគិតថា យើងមិនអាចរង់ចាំទាល់តែមានបណ្តាញសារព័ត៌មានផ្សេងទៀតមកសួរនាំអំពីរឿងរ៉ាវរបស់យើងទេ។ បើវាជាបញ្ហារបស់យើង នោះយើងនឹងផ្សព្វផ្សាយវា។ យើងត្រូវតែផ្តួចផ្តើមគំនិតឡើង»។
ខណៈពន្យល់អំពីឈ្មោះរបស់បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយ លោកបានថ្លែងថា «ឈ្មោះនេះមានន័យថា យើងត្រូវតែយកទស្សនៈវិស័យរបស់យើងត្រឡប់មកវិញ យើងចាំបាច់ត្រូវផ្តល់ទស្សនៈវិស័យមួយដល់ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា ឲ្យមើលឃើញពីពិភពលោកនិងត្រូវមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងពិភពលោក និងត្រូវធ្វើឲ្យពិភពលោកឮសំឡេងរបស់ពួកយើង»។
ស្ថានីយ៍ R-Vision ត្រូវបានសម្ពោធដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់នៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត ហើយបន្ទាប់មកបានបើកសាខាទីពីររបស់ខ្លួននៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីកាលពីឆ្នាំ២០១៤ និងបានជ្រើសរើសជនភៀសខ្លួនជាច្រើនក្នុងសហគមន៍រ៉ូហ៊ីងយ៉ាឲ្យធ្វើជាបុគ្គលិកនៅក្នុងគម្រោងរបស់ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ ដូចជាលោក Noor ដែលមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ ឬធ្លាប់បានចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលការងារកាសែតជាផ្លូវការពីមុនមកនោះ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ស្ថានីយ៍ R-Vision បានបើកសាខាតូចៗបន្ថែមទៀតទៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស ប៉ាគីស្ថាន និងកាណាដា ដែលផ្សាយព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃតាមអ៊ិនធឺណិតជាភាសារ៉ូហ៊ីងយ៉ា និងមានផ្សាយតិចតួចជាភាសាអារ៉ាប់ ភាសាភូមា និងភាសាអង់គ្លេស។
លោក Noor និយាយថា ចំនួននៃការចូលមើលព័ត៌មាននៅលើគ្រប់បណ្តាញផ្សព្វផ្សាយទាំងអស់របស់ស្ថានីយ៍អាចមានដល់ទៅ២សែនដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ដើម្បីទម្លាយរបាំងព័ត៌មានក្នុងរដ្ឋ Rakhine ស្ថានីយ៍ R-Vision បានជួលបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយដែលជាប្រភពសម្ងាត់របស់ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា និងបានបណ្តុះបណ្តាលពួកគេឲ្យក្លាយជាអ្នកសារព័ត៌មាន ដើម្បីផ្តល់ព័ត៌មានឲ្យអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មាននៅខាងក្រៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ លោក Noor បាននិយាយទៀតថាស្ថានីយ៍បានលួចផ្ញើទូរស័ព្ទរាប់ពាន់គ្រឿង និងបន្ទះសូឡាទៅរដ្ឋ Rakhine នៅប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបញ្ចូលថ្មទូរស័ព្ទ និងបានបង្រៀនពីរបៀបប្រើ និងប្រាប់ពីគន្លឹះសំខាន់ៗដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពពួកគេផងដែរ។
លោក Ajmeer បាននិយាយនៅអំឡុងពេលអាហារពេលល្ងាចនៅក្នុងហាងកាហ្វេតូចមួយនៅជិតការិយាល័យរបស់លោកក្នុងទីក្រុងកូឡាឡាំពួរយ៉ាងដូច្នេះថា «បើសិនជាអាជ្ញាធរមីយ៉ាន់ម៉ាដឹងថាអ្នកគឺជាអ្នកផ្តល់ព័ត៌មានឲ្យស្ថានីយ៍ R-Vision នោះ ពួកគេនឹងសម្លាប់អ្នក»។ លោក John Quinley អ្នកជំនាញសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការ Fortify Rights ដែលតាមដានបញ្ហាជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាបានថ្លែងថា ក្រុមរបស់លោកនិងអ្នកផ្សេងទៀតពឹងលើរបាយការណ៍របស់ស្ថានីយ៍ R-Vision និងពីប្រភពផ្សេងៗទៀតដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីអ្វីនៅពីក្រោយសកម្មភាពរបស់យោធាមីយ៉ាន់ម៉ានៅរដ្ឋ Rakhine ភាគខាងជើង។
លោកបានថ្លែងបន្តទៀតថា «ពួកគេទាំងនោះប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដើម្បីស្វែងរកព័ត៌មានផ្ញើចេញទៅក្រៅប្រទេស ហើយអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើនបានតាមដានសេចក្តីរាយការណ៍លម្អិតដែលពួកគេបានផ្សព្វផ្សាយនៅលើគេហទំព័ររបស់ស្ថានីយ៍»។ លោកបាននិយាយបន្ថែមទៀតដោយសំដៅទៅលើប្រភពបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយនានាថា «ពួកអ្នកស្វែងរកការពិតទាំងនេះកំពុងយកជីវិតពួកគេប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ ដើម្បីស្វែងរកព័ត៌មានអំពីការរំលោភបំពាននានា ដែលអ្នកផ្សេងទៀតមិនអាចរកបាន»។ ចាប់តាំងពីខែមិថុនាមក យោធាបានកាត់ផ្តាច់ប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិតក្នុងរដ្ឋ Rakhine ដែលការណ៍នេះបានបង្កការលំបាកនៅក្នុងការបំពេញការងារដ៏សំខាន់របស់អ្នកសារព័ត៌មានទាំងនោះ។
ខណៈព្យាយាមប្រឆាំងទៅនឹងភាពលម្អៀងរបស់រដ្ឋាភិបាលមីយ៉ាន់ម៉ា និងបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយ ស្ថានីយ៍ R-Vision ត្រូវបានចោទប្រកាន់ថាជាស្ថានីយ៍មានភាពលម្អៀងក្នុងការផ្យាយព័ត៌មាន។
លោក Noor គ្មានការសោកស្តាយទេ ចំពោះអ្វីដែលលោកបានធ្វើនៅក្នុងការចែករំលែកព័ត៌មានជាមួយនឹងអ្នកសារព័ត៌មានបស្ចឹមប្រទេសដែលបានលើកឡើងអំពីបញ្ហានេះនៅអំឡុងពេលសន្និសីទនៅទីក្រុងបាងកក។
លោកបាននិយាយថា «ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា នៅពេលនិយាយដល់ព័ត៌មានរ៉ូហ៊ីងយ៉ា មានបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយបីប្រភេទ។ ទីមួយគឺបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយដែលគាំទ្ររដ្ឋាភិបាល ទីពីរបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយនៅកណ្តាល ហើយមួយទៀតគឺជាពួកយើងជាបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយគាំទ្រជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា។ ហើយយើងនិយាយដោយសាមញ្ញថាយើងគាំទ្រជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាមែន»។ លោកបានរំឭកពីការចែករំលែកព័ត៌មាននាពេលនោះថា «ខ្ញុំដឹងថា អ្នកក៏មានជនជាតិភាគតិចផ្ទាល់ខ្លួនដែរ ហើយអ្នកក៏មានរបៀបវារៈផ្ទាល់ខ្លួនដែរ។ អ្នកចង់និយាយនៅកណ្តាល។ យើងមិនចង់នៅកណ្តាលទេ។ បើនិយាយឲ្យសាមញ្ញទៅគឺយើងនៅទីនេះដើម្បីឈរនៅជាមួយនឹងជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា»។
លោក Noor បានអះអាងថាវាមិនមែនជាបញ្ហានៃភាពសុក្រិតរបស់របាយការណ៍ទេ។ លោកបាននិយាយថា ស្ថានីយ៍ R-Vision យករបាយការណ៍ពីពីរទៅបីប្រភពដែលមិនស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក សូម្បីតែពួកគេនៅជិតគ្នាក៏ដោយ ដើម្បីត្រួតពិនិត្យរបាយការណ៍មុននឹងចាក់ផ្សាយ។
លោក Quinley បានថ្លែងថា ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មាន និងអ្នកតាមដានសិទ្ធិមនុស្ស
គួរពិនិត្យឲ្យបានទ្វេដងចំពោះអ្វីដែលស្ថានីយ៍ R-Vision បានរាយការណ៍ និងបាននិយាយទៀតថា លោកក៏ចង់ឲ្យមានរបាយការណ៍អំពីបញ្ហានេះពីខាងបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយផ្សេងៗទៀតផងដែរ។ លោកបានថ្លែងថា «ពួកគេពិតជាធ្លាប់មានកំហុសកាលពីអតីតកាល ប៉ុន្តែភាគច្រើនពួកគេផ្សព្វផ្សាយពីព័ត៌មានដែលអាចទុកចិត្តបាន»៕
ប្រែសម្រួលដោយ ស៊ូ ពេជ្រចិន្តា