ខណៈដែលកម្មករកម្មការនីខ្មែរជាច្រើនបានវិលត្រឡប់ពីប្រទេសថៃដើម្បីចូលរួមពិធីកាន់បិណ្ឌនិងភ្ជុំបិណ្ឌក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានពលករខ្មែរមួយចំនួនទៀតមិនបានមកជួបជុំក្រុមគ្រួសារនៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេនោះទេ។ មូលហេតុដោយសារតែពួកគេមិនមានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការធ្វើដំណើរ និងចាយវាយ។ ប៉ុន្តែពួកគេបានព្យាយាមប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌក្នុងវត្តមួយ នៅក្នុងទីក្រុងបាងកក ដើម្បីរំឮកដល់គុណូបក្ការៈនៃបុព្វការីជនរបស់ពួកគេ។
ពលកររាប់រយនាក់ ដែលស្លៀកពាក់សម្លៀកបំពាក់ចម្រុះពណ៍និងម៉ូដបានប្រមូលផ្តុំគ្នាកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ នៅវត្តស៊ីសុដារាម ក្នុងទីក្រុងបាងកក ដើម្បីប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ដែលត្រូវជាបិណ្ឌទី៩ នៅប្រទេសកម្ពុជា។
ស្របនឹងសំឡេងព្រះសង្ឃសូត្រធម៌ និងឲ្យពរទៅពុទ្ធបរិស័ទជាភាសាខ្មែរ លាន់ឮពេញផ្ទៃវត្ត អ្នកស្រី ឆាន់ សារ៉ន រៀបរាប់ថា អ្នកស្រីបានចូលរួមពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅវត្តនេះចំនួនបីឆ្នាំជាប់ៗគ្នា ដោយមិនបានទៅស្រុកកំណើតឯខេត្តកណ្តាលនោះទេ។ ជាពលការិនី វ័យជាង៤០ឆ្នាំនៅរោងចក្រមួយស្ថិតក្នុងខេត្តអយុធ្យា អ្នកស្រីសម្រេចចិត្តមិនទៅជួបជុំគ្រួសារឯស្រុកកំណើតនៅខេត្តកណ្តាលក្នុងពីធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ដោយសារកង្វះខាតថវិកាសម្រាប់ធ្វើដំណើរ។
«ភ្ជុំអត់បានទៅទេ ចូលឆ្នាំខ្មែរបានបានទៅ។ ភ្ជុំព្រោះអីដូចថាលុយវាតិច។ ភ្ជុំនៅខ្មែរ និងនៅទីនេះខុសគ្នា។ នៅខ្មែរយើងទៅវត្តរាល់ថ្ងៃ ហើយនៅទីនេះមួយឆ្នាំយើងបានមកតែម្តងទេ ព្រោះការងារវារវល់ អត់មានពេលមកទេ ដល់ពេលថ្ងៃអាទិត្យយើងបានមក។ អញ្ចឹងមានពេលតែម្តងទេមួយឆ្នាំ»។
នៅកម្ពុជាតាមវត្តអារាមនីមួយៗ គេតែងឃើញប្រជាពលរដ្ឋដែលជាពុទ្ធបរិស័ទមានកាន់ចានស្រាក់ពោរពេញដោយម្ហូបអាហារដើម្បីយកទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ។ ប៉ុន្តែនៅប្រទេសថៃ មិនមានពលរដ្ឋខ្មែរដែលចូលរួមពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ នៅវត្តស៊ីសុដារាម ណាម្នាក់កាន់ចានស្រាក់ដាក់ម្ហូបនោះទេ។ យ៉ាងណាក្តីក៏គេនៅតែឃើញមានពិធីរាប់បាត្របង្សុកូលដូចនៅខ្មែរផងដែរ។
ដោយមានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់អាវស សំពត់ខ្មៅ អ្នកស្រី សេង បួរ ពលកររោងចក្រមួយនៅជាយក្រុងបាងកក ក៏បានត្អូញត្អែរពីកង្វះសោហ៊ុយសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកកំណើតដែរ។
មានកំណើតកើតជាក្នុងខេត្តសៀមរាប អ្នកស្រី សេង បួរ លើកឡើងថា ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅថៃ បើទោះបីជាស្រដៀងទៅហ្នឹងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅខ្មែរក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែអ្នកស្រីនៅតែចង់ចូលរួមពិធីបុណ្យនៅស្រុកខ្មែរច្រើនជាង។
ស្រ្តីវ័យ៤០ឆ្នាំរូបនេះ និយាយទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែកថា៖ «គិតថានៅខ្មែរសប្បាយជាង ព្រោះអីជួបបងប្អូនច្រើន ឯណោះក៏មានម៉ែឪ មានអីអញ្ចឹង។ យើងធ្វើនៅទីនេះក៏បានដូចគ្នា តែមិនមានបងប្អូន ដូចយើងបងប្អូនជួបជុំគ្រួសារយើងអញ្ចឹង»។
ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ជាពិធីបុណ្យប្រពៃណីដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលជាអ្នកគោរពបដិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនា។ ក្នុងរយៈពេល១៥ថ្ងៃ គឺចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ខែភទ្របទ ដែលជាថ្ងៃកាន់បិណ្ឌទី១ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៥រោច ឬហៅថាថ្ងៃភ្ជុំធំ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅតាមភូមិនីមួយៗ បានចែកវេនគ្នា យកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលដល់ញាតិការទាំងប្រាំពីរសន្ដាន ដែលបានចែកឋានទៅ។ ដោយឡែកពលរដ្ឋខ្មែរនៅទីក្រុងបាងកក ប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌបែបខ្មែរតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។
លោក ជា លី ពលករក្នុងរោងចក្រផលិតប្រេងកូឡា លើកឡើងថា ការប្រាព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅប្រទេសថៃ ក៏អាចវេរបញ្ជូនមគ្គផលជូនដល់ដូចតាដែលបានចែកឋានទៅដូចគ្នានឹងការប្រារព្ធនៅកម្ពុជាដែរ។
«អាចដល់ម្តាយឪពុកយើងដែលបានចែកឋានទៅ គាត់ទៅកើតជាឋានមួយដែលយើងគិតមិនដល់ អាចថាប្រេត នរក តិរច្ឆានអីអញ្ចឹង យើងវេរទៅតាមរយៈបុណ្យរបស់យើង វេទៅឲ្យបានដល់ឪពុកម្តាយយើង។ ហើយចំណែកមួយទៀតបុណ្យដែលយើងធ្វើមិនបាច់ថាទៅដល់អ្នកស្លាប់ទេ យើងអាចឧទ្ទិសជូនបុណ្យដល់ឪពុកម្តាយយើងដែលនៅស្រុក បានដូចគ្នា»។
ពលករវ័យ៣៦ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថា ក្រៅពីការធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលដល់ដូចតា ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅប្រទេសថៃនេះ ក៏អាចធ្វើឲ្យពលករខ្មែរដែលមិនមានពេលវេលា និងលុយកាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទៅចូលរួមពិធីបុណ្យនៅឯស្រុកកំណើត បានជួបជុំគ្នាដើម្បីធ្វើបុណ្យ និងកំសាន្ត។
«បងប្អូនខ្មែរយើង ពលករមកចំណាកស្រុកមកឆ្ងាយ ឆ្ងាយហើយមកយូរឆ្នាំ អ្នកខ្លះទៅ៤ឆ្នាំ អ្នកខ្លះទៅ៥ឆ្នាំ អត់សូវបានទៅលេងស្រុកទេ។ អញ្ចឹងមានពិធីបុណ្យធំៗ ដូចជាចូលឆ្នាំក៏មានចាត់ដែរ ក៏ប៉ុន្តែពេលចូលវស្សានេះ បុណ្យភ្ជុំធំមានតែមួយថ្ងៃហ្នឹង អញ្ចឹងបានន័យថាល្អមែនទែន ធ្វើឲ្យបងប្អូនខ្មែរយើងមានភាពសាមគ្គី»។
ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ មានប្រារព្ធតែនៅកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះ។ យ៉ាងហោចណាស់វត្តអារាមចំនួនជាង៥ពាន់នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា តែងរៀបចំប្រារព្ធពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌដែលមានរយៈពេល១៤ថ្ងៃ និងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌដែលជាថ្ងៃបញ្ចប់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ សម្រាប់នៅប្រទេសថៃមានតែវត្តចំនួនពីរប៉ុណ្ណោះដែលមានប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌសម្រាប់ពលករខ្មែរដែលមិនបានទៅស្រុកកំណើតនោះគឺវត្តស៊ីសុដារាម ក្នុងទីក្រុងបាងកក និងវត្តប្រធាតុភ្នំ ស្ថិតក្នុងខេត្តណាខនភ្នំ ប្រទេសថៃ។
ព្រះតេជគុណ មឿន សុភ័ក្រ ប្រធានសមាគមខេមរនិស្សិតនៃសាកលវិទ្យាល័យមហាចុឡាលុងកនរាជវិទ្យាល័យ ដែលនិមន្តទៅវត្តស៊ីសុដារាមដើម្បីចូលរួមពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្យជាមួយពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរ មានថេរដីកាថា នៅប្រទេសថៃមិនមានពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌដូចនៅកម្ពុជានោះទេ។ ព្រះអង្គមានថេរដីកាបន្តថា នៅប្រទេសថៃព្រះសង្ឃខ្មែរកំនត់យកតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះដើម្បីប្រាព្ធ ដូច្នេះការរៀបចំធ្វើឡើងមិនពេញលេញដូចនៅខ្មែរដែលមានរហូតដល់១៥ថ្ងៃនោះឡើយ។
«ការរៀបចំយើងវាអាចដូចគ្នាខ្លះ និងអាចធ្វើសង្ខេបខ្លះ។ ដូចថា ពិធីការនៅក្នុងការរៀបចំ ការរៀបចំសូត្រមន្ត ការរៀបចំបង្សុកូលឧទ្ទិសកុសល និងការរៀបចំពិធីកម្មផ្សេងៗគឺដូចគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែការរៀបចំ គឺនៅខ្មែរយើងអាចសូត្រមន្តរយៈពេលតាំងពីល្ងាចរហូតដល់ពេលព្រឹកថ្ងៃត្រង់។ ប៉ុន្តែនៅទីនេះ នៅក្នុងប្រទេសថៃ គឺប្រើពេលតែមួយថ្ងៃ ចាប់ពីពេលព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ចប់តែម្តង»។
បើតាមតួលេខរបស់ធនាគារពិភពលោក មានពលករកម្ពុជាប្រមាណ១,៨លាននាក់កំពុងបម្រើការងារក្នុងប្រទេសថៃ។
សេចក្តីរាយការណ៍នានាបង្ហាញថា ពលករជាច្រើនបានសម្រុកចូលមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាវិញក្នុងសប្តាហ៍នេះ ដើម្បីមកចូលរួមពិធីបុណ្យភ្ជុំជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។
បើតាមព្រះអង្គ មឿន សុភ័ក្រ មានពលរដ្ឋខ្មែរប្រមាណជាជាង៣ពាន់នាក់ បានចូលរួមពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនៅវត្តស៊ីសដារាម នាទីក្រុងបាងកកនេះ។ ក្នុងកម្មវិធីត្រឹមតែមួយថ្ងៃ ពិធីបុណ្យបានបញ្ចប់ដោយមានការចាក់ភ្លេង និងចម្រៀង ដើម្បីឲ្យពលករកម្ពុជាបានកំសាន្តជុំគ្នាផងដែរ៕