មេដឹកនាំសហជីពបានជំរុញឱ្យដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលរបស់កម្មករចន្លោះពីចំនួន ២៥០ ទៅ ៣០០ ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ នៅឆ្នាំ ២០២៤ ខាងមុខនេះ ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ជីវភាពរបស់ពួកគេ ខណៈតម្លៃទំនិញផ្សេងៗនៅតែបន្តឡើងថ្លៃ។
ការអំពាវនាវរបស់ពួកគេធ្វើឡើង ស្របពេលដែលភាគីពាក់ព័ន្ធកំពុងពិភាក្សាលើប្រាក់ឈ្នួលថ្មីរបស់កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរ និងស្បែកជើង សម្រាប់ឆ្នាំ ២០២៤។ ប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករបច្ចុប្បន្ននេះ មានចំនួន ២០០ ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ ដែលដំឡើងបាន ៦ ដុល្លារ បើធៀបនឹងឆ្នាំ ២០២២។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា (CLC) លោក អាត់ ធន់ ប្រាប់វីអូអេថា ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករក្នុងឆ្នាំ ២០២៣ បានត្រឹមតែ២០០ដុល្លារអាមេរិកប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែការចំណាយរបស់កម្មករហាក់បីហក់ឡើងខ្ពស់រហូតឈានទៅដល់ ២៥០ ទៅ ៣០០ ដុល្លារក្នុងមួយខែដោយសារតែទំនិញឡើងថ្លៃ។ លោកជំរុញឱ្យដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលកម្មករនៅឆ្នាំ ២០២៤ ខាងមុខនេះ ទើបអាចឱ្យពួកគេទទួលបានប្រាក់ខែដែលសមស្របទៅនឹងការចំណាយ។
លោកថ្លែងថា៖ «សម្រាប់ឆ្នាំថ្មី ថាតើរំពឹងយ៉ាងម៉េចថាប្រាក់ឈ្នួលឡើងប៉ុន្មាន។ បើសិនជាឡើងឱ្យដល់បានរស់សមរម្យបាន ខ្ញុំគិតថា ទាល់តែឡើង ២៥០ ទៅ ៣០០ ដុល្លារ[ក្នុងមួយខែ] ទើបអាចចាយរស់សមរម្យបាន»។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មេដឹកនាំសហជីពរូបនោះមិនរំពឹងថាអាចនឹងមានការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះបានទេ និងថាបើទោះបីជាប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករកើនឡើងបន្ថែមទៀតក៏ដោយ ក៏កម្មករនៅតែអាចជួបវិបត្តិអតិផរណាដដែល។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «បើនិយាយពីអាហារដែលជាតម្រូវការជិត៧០ទៅ៨០ភាគរយនៃចំណាយរបស់កម្មករហ្នឹង គឺវាឡើងជាង ១០ ភាគរយ អ៊ីចឹងវាធ្វើឱ្យមានការលំបាកមែនទែន បើទោះបីប្រាក់ឈ្នួលកើនឡើងក៏ដោយ ក៏វាមិនទប់អារឿងអតិផរណាឡើងផង។នេះមិនទាន់គិតអំពីប្រាក់ឈ្នួលនៅទាបមិនដល់កម្រិតរស់នៅសមរម្យទេ»។
លោក អាត់ ធន់ បន្តថា រដ្ឋាភិបាលក៏ត្រូវគិតគូបន្ថែមដែរ ពាក់ព័ន្ធនឹងការចូលរួមកាត់បន្ថយតម្លៃអតិផរណាទំនិញផ្សេងៗ ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការរស់នៅរបស់កម្មករ ដែលកំពុងប្រឈមនឹងការទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទាប។
ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជាអ្នកស្រី យ៉ាង សោភ័ណ្ឌ យល់ឃើញថា ប្រាក់ឈ្នួលដែលកម្មករទទួលបាន ២០០ ដុល្លារក្នុងមួយខែ នៅឆ្នាំ ២០២៣ គឺជាប្រាក់ឈ្នួលដែលមានកម្រិតទាបនៅឡើយដែលធ្វើឱ្យកម្មករពិបាកក្នុងការចាយវាយ។ អ្នកស្រីបន្តថាតម្លៃប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនទាន់ឆ្លើយតបទៅនឹងការរស់នៅរបស់កម្មករនៅឡើយទេ។
អ្នកស្រីប្រាប់វីអូអេថា៖ «ប្រាក់ឈ្នួលនេះមានកម្រិតទាបពេក ហើយវាអត់ទាន់ឆ្លើយតបទៅនឹងការរស់នៅរបស់កម្មករនិយោជិតដែលវាផ្ទុយទៅនឹងច្បាប់ការងាររបស់យើងដែលបានចែងថាប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករនិយោជិតជាប្រាក់ឈ្នួលមួយដែលត្រូវធានានូវការរស់នៅរបស់កម្មករនិយោជិត ដើម្បីឱ្យកម្មករនិយោជិតរបស់យើងរស់នៅមានជីវិតរស់នៅសមរម្យ ថ្លៃថ្នូរនៅក្នុងសង្គម»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថាគួរតែមានការសិក្សាមួយឱ្យបានច្បាស់លាស់អំពីការចំណាយរបស់កម្មករ និងថាតើប្រាក់ឈ្នួល ២០០ ដុល្លារអាចធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់ពួកគេរស់នៅបានសមរម្យដែរឬទេ។
អ្នកស្រីថ្លែងថា៖ «គួរតែមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយឱ្យច្បាស់លាស់ បន្ទាប់មកការសិក្សាស្រាវជ្រាវហ្នឹងគួរតែមានធាតុផ្សំនៃភាគីពាក់ព័ន្ធចូលរួម មានភាគីកម្មករនិយោជិត សហជីពហ្នឹងឯង មានភាគីនិយោជក និងភាគីរដ្ឋាភិបាល។ យើងគួរតែមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយឱ្យច្បាស់ទៅ។ បន្ទាប់មក យើងដាក់កំណត់ឱ្យជាក់លាក់ឱ្យច្បាស់ទៅ។ បន្ទាប់មក យើងយកអាហ្នឹងជាមូលដ្ឋានគោល។ បន្ទាប់មក មួយឆ្នាំម្តងៗដែលយើងជជែកគ្នាហ្នឹង យើងឡើងទៅតាមកត្តាសេដ្ឋកិច្ច កត្តាសង្គមទៅ»។
វីអូអេពុំទាន់អាចសុំការអត្ថាធិប្បាយពីលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបាននៅឡើយទេ។
កាលពីថ្ងៃទី ១៦ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០២៣ នេះ ក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបានចាប់ផ្តើមការចរចាស្តីពីប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាប្រចាំខែសម្រាប់កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរ ស្បែកជើង និងទំនិញធ្វើដំណើរសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២៤។ ប៉ុន្តែសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានដែលផ្សព្វផ្សាយដោយក្រសួងការងារមិនទាន់ចេញជាលទ្ធផលនៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២៤ នៅឡើយទេ ដោយរង់ចាំការពិភាក្សាជាបន្តបន្ទាប់ទៀត។
វិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង និងផលិតផលធ្វើដំណើរ គឺជាក្បាលម៉ាស៊ីននៃការនាំចេញទំនិញធំបំផុតរបស់កម្ពុជា ដែលមានទីផ្សារធំនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុប។ វិស័យនេះបានស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មប្រមាណជាង ៨០ ម៉ឺននាក់ដែលភាគច្រើន គឺជាប្រជាពលរដ្ឋមកពីបណ្តាខេត្ត និងជនបទ។ ប៉ុន្តែវិស័យនេះក៏កំពុងរងផលប៉ះពាល់ដោយសារសង្រ្គាមរុស្ស៊ីឈ្លានពានអ៊ុយក្រែន និងវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ ផងដែរ៕
