នៅក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរដែលមិនល្អមានការរំលោភបំពាននិងការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មនោះ អ្នកស្រី យឹម ស្រីនាង និងសហការីមានសេចក្តីរីករាយនឹងការងារនៅរោងចក្រកាត់ដេរដែល មានស្ថិរភាព។
ពួកគេ និយាយល្អអំពីនិយោជករបស់ពួកគេ ដែលតំណាងឲ្យមនុស្ស៤ពាន់នាក់នៅរោងចក្រមួយនៅជាយក្រុងភ្នំពេញដែលផ្គត់ផ្គង់សម្លៀកបំពាក់ដល់ក្រុមហ៊ុន H & M ដ៏ធំ។ ប៉ុន្តែនៅពេលនិយាយអំពីអ្វីដែលគេហៅថា«ប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់រស់នៅសមរម្យ» ទស្សនរបស់គេផ្លាស់ប្តូរ។កម្មកររោងចក្រជាច្រើនចាប់ផ្តើមនិយាយអំពីតម្រូវការចាំបាច់ដូចជាម្ហូបអាហារ ទីជម្រក ការអប់រំ ការថែទាំសុខភាពនិងចំណាយរបស់ពួកគេ។
អ្នកស្រី ស្រីនាង បាននិយាយដូច្នេះនៅក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចរោងចក្ររៀបចំដោយក្រុមហ៊ុន H & M ដែលជាអ្នកលក់រាយសម្លៀកបំពាក់ដ៏ធំលំដាប់ទីពីរនៅលើពិភពលោកដែលមានហាងជាង៤ពាន់៨រយក្នុងប្រទេសចំនួន៧១។
ប្រាក់ខែរបស់យើងមិនអនុញ្ញាតឱ្យយើងសន្សំលុយទេ ស្ទើរតែមិនរស់់។ អ្នកស្រី ស្រីនាង គឺជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមកម្មករ១លាន៦សែននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកដែលធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រធ្វើផលិតផលក្រុមហ៊ុន H & M ដែលជាផ្នែកមួយនៃឧស្សាហកម្មសំលៀកបំពាក់សកលដែលមានបុគ្គលិកយ៉ាងតិច៦០លាននាក់។ នេះបើយោងតាមអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ILO។
ឧស្សាហកម្មនេះពឹងផ្អែកលើកម្លាំងពលកម្មថោកដែលភាគច្រើនជាយុវតី។គោលគំនិត«ប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់រស់នៅសមរម្យ»ជាយុទ្ធសាស្ត្រចៀសវាងការចំណាយមួយខែខ្វះមួយខែនោះគឺពិបាកសម្រេចបាន។ គ្រោះថ្នាក់ឬគ្រោះអាសន្នតែមួយគត់ដូចជាឈឺថ្កាត់ម្តងម្តាលក៏អាចធ្វើឱ្យគ្រួសារកម្មករមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុដែរ៕
