ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

ការ​ដួល​រលំ​នៃ​សហភាព​សូវៀត​កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​បាន​ប៉ះពាល់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដល់​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក


គណបក្ស​​ដែល​ធ្លាប់​ទទួល​បាន​​ការ​គាំទ្រ​ពី​សហភាព​សូវៀត ហើយ​ដែល​នៅ​កាន់​អំណាច​ទល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​​រួម​មាន គណបក្ស​ចលនា​ប្រជាជន​រំដោះ​ប្រទេស​អង់ហ្គោឡា​ (People's Movement for the Liberation of Angola) របស់​ប្រធានាធិបតី​អង់ហ្គោឡា Jose Eduardo dos Santos (ឆ្វេង
គណបក្ស​​ដែល​ធ្លាប់​ទទួល​បាន​​ការ​គាំទ្រ​ពី​សហភាព​សូវៀត ហើយ​ដែល​នៅ​កាន់​អំណាច​ទល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​​រួម​មាន គណបក្ស​ចលនា​ប្រជាជន​រំដោះ​ប្រទេស​អង់ហ្គោឡា​ (People's Movement for the Liberation of Angola) របស់​ប្រធានាធិបតី​អង់ហ្គោឡា Jose Eduardo dos Santos (ឆ្វេង

ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ជា​លំដាប់​នៃ​សហភាព​សូវៀត​ដែល​បញ្ចប់​ដោយ​ការ​រលាយ​បាត់​កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​ មាន​ផល​ប៉ះពាល់​យ៉ាង​ច្រើន​បែប​ច្រើន​យ៉ាង​លើ​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក។ ផល​ប៉ះពាល់​ទាំង​នោះ​រាប់​ចាប់​ពី ការណ៍​ដែល​បណ្តា​រដ្ឋាភិបាល​និង​ចលនា​និយម​លទ្ធិ​ម៉ាក្សនិយម (Marxist)​ ត្រូវ​បាត់បង់​មេកើយ​ រហូត​ដល់​ការ​កើត​ជម្លោះ​ថ្មីៗ​ដែល​ពោរពេញ​ដោយ​អាវុធ​ និង​ទាហាន​ស៊ីឈ្នួល​ពី​អតីត​សហភាព​សូវៀត។

ក្នុង​អំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម​ត្រជាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​បកស្រាយ​ដោយ​អ្នក​វិភាគ​ជា​ច្រើន​ថា​ជា​ល្បែង​អុក​ភូមិសាស្រ្ត​រវាង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ និង​សហភាព​សូវៀត​ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​សាយភាយ ឬ​ទប់ស្កាត់​ប្រព័ន្ធ​សង្គមនិយម​ ទ្វីប​អាហ្រ្វិក​កាល​នោះ​មិន​បាន​រួច​ពី​អនុភាព​សង្រ្គាម​នេះ​ទេ។

ប្រទេស​ អង់ហ្គោឡា (Angola) គឺ​ជា​ឧទាហរណ៍​មួយ​អំពី​ស្ថានភាព​ដែល​ពេល​ខ្លះ​អាច​ក្លាយ​ទៅ​ជា​សង្រ្គាមស៊ីវិល​អូស​បន្លាយ។

អ្នក​ឈ្នះ​សង្រ្គាម និងពួក​មេដឹកនាំ​អង់ហ្គោឡា​តាំង​ពី​បាន​ឯករាជ្យ​ពី​ប្រទេស​ព័រទុយហ្គាល់ (Portugal) ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៧៥​ សុទ្ធ​តែ​ជាមនុស្ស​ពី​«ចលនា​ប្រជាជន​រំដោះ​ប្រទេស​អង់ហ្គោឡា» (People's Movement for the Liberation of Angola) ដែល​គាំទ្រ​ដោយ​សូវៀត។

ក៏​ប៉ុន្តែ​នៅ​ពេល​ដែល​កងទ័ព​គុយបា​ គាំទ្រ​ដោយ​សូវៀត​ចាក​ចេញ​ទាំង​ស្រុង​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩១ ហើយ​ពេល​ដែល​សហភាព​សូវៀត​ឈប់​នាំ​ចូល​អាវុធ និង​ផ្តាច់​ជំនួយ​រដ្ឋាភិបាល​អង់ហ្គោឡាក៏​បាន​លះបង់​លទ្ធិ​ម៉ាក្សនិយម (Marxism) ហើយ​រើស​យក​គោល​នយោបាយ​ទីផ្សារ​សេរី​មក​អនុវត្ត​វិញ។

Sousa Jamba អ្នក​និពន្ធ​ជនជាតិ​អង់ហ្គោឡា និង​ជា​អ្នក​កាសែត​របស់​កាសែត Semanario Angolense បាន​និយាយ​ថា​ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​មនោគមវិជ្ជា​សង្គមនិយម​គឺភ្លាមៗ​ហើយ​មិន​ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​ពន្យល់​ពី​ការ​ផ្លាស់ប្តូរ​នេះ​ឡើយ។

«នៅ​ពេល​មួយ​នោះ ​ពួក​គេ​គឺ​ជា​អ្នកនិយម​លទ្ធិម៉ាក្ស​យ៉ាង​ក្លៀវក្លា ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​សហភាព​សូវៀត​រលំ​ទៅ​ អ្វី​ដែល​គេ​និយាយ​នោះ​គឺ​ថា​ យើង​ក៏​ត្រូវតែ​បំបាត់​លិទ្ធិ​ម៉ាក្ស​ចោល​ផង​ដែរ។ សំណួរ​របស់​ខ្ញុំកាល​នោះ​គឺ​ថា​ តើ​ពួក​គេ​ជា​អ្នក​និយម​លទ្ធិ​ម៉ាក្ស​ ដោយ​ហេតុ​តែ​ពួកគេ​ជឿ​លើ​មនោគមវិជា្ជ​នេះ​ ឬ​ក៏​ការ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​និយម​លទ្ធិម៉ាក្ស​ក្នុង​ពេល​នោះ គឺ​ដើម្បី​ទទួល​ការ​គាំទ្រ​ពី​សហភាព​សូវៀត? ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ទទួល​បាន​ចម្លើយ​ចំពោះ​សំណួរ​នេះ​ទេ។»

នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ផ្សេងៗ​ដូចជា​ប្រទេស​អេត្យូពី (Ethiopia) ពេល​ដែល​សហភាព​សូវៀត​បញ្ឈប់​ការ​គាំទ្រ​ដល់​រដ្ឋាភិបាល​ ពួក​អ្នកដឹកនាំ​ត្រូវ​បាន​គេ​បណ្តេញ​ចេញ​ពី​អំណាច​ភ្លាមៗ​ដែរ។ មេដឹកនាំ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​គំាទ្រ​ដោយ​សូវៀត​ដូចជា Mathieu Kerekou របស់​ប្រទេស​បេណាំង (Benin) ទាត់ចោល​លទ្ធិ​ម៉ាក្សនិយម​ ហើយ​បាន​ចាញ់​ឆ្នោត​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​ពហុបក្ស។

រដ្ឋាភិបាល​ផ្តាច់ការ​ប្រឆាំង​លទ្ធិ​កុម្មុយនិស្ត​គាំទ្រ​ដោយ​ សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ និង​ បណ្តា​ប្រទេស​អឺរ៉ុប ក៏​បាន​ងាក​បន្តិច​ម្តងៗ​ទៅ​រក​ការ​បោះឆ្នោត​ពហុបក្ស។

Leonard Wantchekon សាស្រ្តាចារ្យ​ផ្នែក​នយោបាយ​នៅ​សាកល​វិទ្យាល័យ Princeton (ស.រ.អ.) ដែល​មក​ពីប្រទេស​បេណាំង​និយាយ​ថា ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ពហុបក្ស​គឺ​ជា​ការ​រីក​ចម្រើន​មួយ ប៉ុន្តែ​វា​ក៏​ជា​ការ​ខកចិត្ត​មួយ​ផង​ដែរ​សម្រាប់​ប្រជាជន​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក​ជាច្រើន។

«ខកចិត្ត​នោះ​មិនមែន​ដោយ​សារ​ការ​បោះឆ្នោត​ទេ​ តែ​ខកចិត្ត​ត្រង់​ថា​ការ​បោះឆ្នោត​នេះ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​អភិបាលកិច្ច​និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស​តិចតួច​បំផុត»។

ការ​ដួល​រលំ​នៃ​សហភាព​សូវៀត​ក្នុង​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក​ក៏​ត្រូវ​បាន​បន្ត​ដោយ​ព្រឹត្តិការណ៍​ដូចជា ការ​បាត់បង់​ឥទ្ធិពល​របស់​បុគ្គលិក​រដ្ឋាភិបាល​និង​សកម្មជន​ប្រឆាំង​ដែល​ធ្លាប់​សិក្សា​នៅ​សូវៀត​ ការ​សម្រុក​ធ្វើ​ឯកជនភាវូបនីយកម្ម និង​ការ​ពឹងផ្អែក​កាន់​តែ​ខ្លាំង​លើ​ភ្នាក់ងារ​ជំនួយ​បរទេស​ដើម្បី​ផ្តស់​សេវាកម្ម​មូលដ្ឋាន​ទាំងឡាយ។ លោក Jamba អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ជាតិ​អង់ហ្គោឡា​យល់​ថា​ អភិបាលកិច្ច​ក៏​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​ផង​ដែរ។

«ក្នុង​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន​ទាំង​នេះ​ អ្វី​ដែល​យើង​មាន​គឺ​ជា​ប្រភេទ​មូលធននិយម​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត​មួយ​ ដែល​ប្រជាជន​ប្រើប្រាស់​រដ្ឋ​ដើម្បី​លួច​លុយ​ និង​ធនធាន​របស់​ប្រទេស»។

ក្រៅ​ពី​ប្រទេស​អង់ហ្គោឡា សង្រ្គាម​ត្រជាក់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ដំណាល​គ្នានឹង​ចលនា​រំដោះ​ខ្លះ​របស់​ជនជាតិ​ជន​ស្បែក​ខ្មៅ ដែល​ចលនា​ខ្លះ​មាន​អំពើ​ហិង្សា​ និង​បណ្តាល​ឲ្យ​ឈាន​ដល់​សង្រ្គាម​ស៊ីវិល​ ហើយ​ចំណែក​នៅ​ក្នុង​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក​ខាងត្បូង​វិញ​ សង្រ្គាម​ត្រជាក់​មាន​ឡើង​ដំណាល​នឹងចលនា​ប្រឆាំង​រដ្ឋាភិបាល​ជន​ស្បែក​ស​ភាគតិច​ដែល​បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ផ្លាស់ប្តូរ​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។

Ibra Sene ប្រវត្តិវិទូ​ជនជាតិសេណេហ្គាល់ (Senegalese) ធ្វើ​ការ​នៅសាកលវិទ្យាល័យ Wooster ស.រ.អ. និយាយ​ថា​ ថ្វីបើ​ចលនា​តស៊ូ​ទាំង​នោះ​ភាគ​ច្រើន​បាន​បញ្ចប់​ទៅ​ជាមួយ​សង្រ្គាមត្រជាក់​ក៏​ដោយ ក៏​នៅ​មាន​ឥទ្ធិពល​អវិជ្ជមាន​ខ្លាំង​ខ្លះៗ​ដែល​នៅ​សេសសល់។

«នៅ​ទី​បញ្ចប់​នៃ​សង្រ្គាម​ទាំង​នោះ​ មាន​គំនរ​អាវុធ​ដ៏​ធំ​បាន​ចរាចរ​ជុំវិញ​ទ្វីប​ទាំង​មូល​ ហើយ​ដើរ​តួ​យ៉ាង​សំខាន់​ក្នុង​តំបន់​ដែល​មាន​កើត​សង្រ្គាម​ថ្មី​ទៀត។ នេះ​ជា​បញ្ហា​ដ៏​ធំ​មួយ​បន្ទាប់​ពី​សហភាព​សូវៀត(ដួល​រំលំ​ទៅ)»។

ដោយសារ​អតីត​ទាហាន​និង​អ្នក​បើក​យន្តហោះ​សូវៀតបាត់បង់​ការងារ​ធ្វើ​ ពួកគេ​មួយ​ចំនួន​បាន​ក្លាយ​ជា​ទាហាន​ស៊ីឈ្នួល​បញ្ជា​ប្រើប្រាស់​សព្វាវុធ​សូវៀត​ចាស់ៗ​នៅ​ក្នុង​ជម្លោះ​ថ្មីៗ​នៃ​ទ្វីប​អាហ្រ្វិក​ខាងលិច​ ដូចជា​នៅ​ប្រទេស​កូតឌីវ័រ (Ivory Coast) ឬ លីបេរីយ៉ា (Liberia)។

ជម្លោះ​ផ្សេងៗ​ដូចជា​ជម្លោះ​ដែល​កំពុង​បន្ត​នៅ​ភាគ​ខាង​កើត​សាធារណរដ្ឋ​កុងហ្គោ (Democratic Republic of Congo) និង​នៅ​សូម៉ាលី (Somalia) គឺ​នៅ​តែ​ពោរពេញ​ដោយ​អាវុធ​សស់​ពី​សង្រ្គាម​ត្រជាក់​ ឬ​ក៏​អាវុធ​ទទួល​បាន​ថ្មីៗ​ពី​ឃ្លាំង​សហភាព​សូវៀត​ ហើយ​ទាំង​នេះ​ស្តែង​ឲ្យ​ឃើញ​ថា ​ការ​ដួល​រលំ​របស់​អតីត​មហាអំណាច​ពិភពលោក​មួយ​នេះ​នៅ​តែ​មាន​ឥទ្ធិពល​នៅ​ក្នុង​ទ្វីបអាហ្រ្វិក​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ ចាប ចិត្រា

XS
SM
MD
LG