ដោយ Anita Powell
ប្រែសម្រួលដោយ លី សុខឃាង
ជារឿយៗ ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង (South Africa) ត្រូវបានគេហៅថាជា «ទីក្រុងនៃអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈរបស់ពិភពលោក» ហើយមានការប៉ាន់ស្មានថា ស្ត្រីជាង៧០ភាគរយធ្លាប់ជួបប្រទះនឹងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ។ កាលពីថ្ងៃអង្គារសប្តាហ៍មុន បុរស៥នាក់បានវាយប្រហារនិងរំលោភជាក្រុមទៅលើស្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់នៅក្នុងទីក្រុង ប្រេតូរីយ៉ា (Pretoria)។ នៅក្រោមស្រមោលនៃការវាយប្រហារស្រដៀងគ្នានេះដែរនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ដែលបានបង្កឲ្យមនុស្សរាប់លាននាក់ចេញមកតវ៉ា សកម្មជននៅទីក្រុង ចូហានណេសប៊ឺក (Johannesburg) និយាយថា ពួកគេមិនយល់ទេថាតើហេតុអ្វីបានជាជនជាតិអាហ្វ្រិកខាងត្បូងជាច្រើនមិនមានការខឹងសម្បារខ្លាំងក្លាបែបនេះ។ Anita Powell រាយការព័ត៌មានបន្ថែមពីទីក្រុង ចូហានណេសប៊ឺក។
ក្រុមប៉ូលីសនិយាយថា ស្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់នេះកំពុងរង់ចាំនៅក្នុងជួរ នៅយប់ថ្ងៃអង្គារ ដើម្បីចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកទេសថ្វាណេ (Tshwane University of Technology)។
បុរស៥នាក់បានចាប់អូសនាងចូលទៅក្នុងគុម្ពោតព្រៃ រំលោភនាង ហើយលួចទូរស័ព្ទនិងប្រាក់របស់នាង។ ក្រុមប៉ូលីសនិយាយថា មិនមានជនសង្ស័យណាមួយ ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅឡើយទេ។
នៅពេលដែលនិស្សិតវ័យក្មេងម្នាក់នៅទីក្រុង ញ៉ូវដេលី (New Delhi) ត្រូវបានរំលោភជាក្រុមដោយបុរស៦នាក់ វាយដំ ហើយបណ្តាលឲ្យស្លាប់កាលពីខែមុន សកម្មភាពដ៏ឃោរឃៅនេះបានបណ្តាលឲ្យមានការតវ៉ាយ៉ាងធំ នៅទូទាំងប្រទេសឥណ្ឌា។
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ឪពុករបស់ជនរងគ្រោះបានប្រកាសឈ្មោះរបស់នាងទៅដល់ពិភពលោក។ ឈ្មោះរបស់នាងគឺ យ៉ូទី (Jyoti) ដែលជាឈ្មោះក្នុងសាសនាហិនឌូ ដែលមានន័យថា «រស្មី»។
ហើយស្ថានភាពដ៏អាក្រក់របស់នាង បានបង្កឱ្យមានជាស្ថានភាពសមស្របមួយ ដែលបានទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់ពិភពលោក ទៅលើភាពរីករាលដាលនៃអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈ នៅក្នុងប្រទេស ឥណ្ឌា។ ជនសង្ស័យ៥នាក់ក្នុងចំណោមជនសង្ស័យ៦នាក់បានបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះមុខតុលាការទីក្រុង ញ៉ូវដេលី ហើយត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់ជំរិត ការរំលោភជាក្រុម និងការសម្លាប់។ ចំណាត់ការឆាប់រហ័សនៃរឿងក្តីនេះ មិនធ្លាប់ឮទេនៅក្នុងប្រទេសមួយ ដែលជាធម្មតា រដ្ឋអាជ្ញាចំណាយពេលជាច្រើនខែ ដើម្បីកសាងសំណុំរឿងសម្រាប់រឿងក្តីមួយ។
សកម្មជន ហ្ស៊ូបេដា ដានហ្គោ (Zubeda Dangor) ថ្លែងថា នៅក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង វាទំនងជាថា ពិសោធន៍ដ៏ឃោរឃៅរបស់និស្សិតម្នាក់នេះ នឹងសាបរលាបចេញពីមតិសាធារណដោយសាមញ្ញ។ លោក ដានហ្គោ ដែលមានសែស្រឡាយឥណ្ឌាដែរនោះ គឺជានាយកប្រតិបត្តិរបស់វិទ្យាស្ថាននីស្សាដើម្បីអភិវឌ្ឍស្ត្រី (Nisaa Institute for Women’s Development)។ ឈ្មោះអង្គការមិនមែនសាសនាមួយនេះនិយាយយោងដល់ជំពូកមួយរបស់គម្ពីរកូរ៉ាន ដែលនិយាយអំពីសិទ្ធិរបស់ស្ត្រី។
«ហេតុអ្វីបានជាសង្គមអាហ្វ្រិកខាងត្បូងស្កប់ស្កល់ក្នុងរឿងបែបនេះយ៉ាងដូច្នេះ? ហើយមេរៀនដែលយើងពិតជាបានទទួលមកពីបទពិសោធន៍របស់ឥណ្ឌាគឺថា យើងពិតជាត្រូវការលទ្ធភាពក្នុងការក្រោកឈរឡើង។ យើងគឺជាមនុស្សដែលមានប្រវត្តិសាស្ត្រប្រកបដោយការតស៊ូមួយ និងដែលមានការរៀបចំឡើង។ យើងបានរៀបចំទាក់ទងទៅនឹងការរំដោះប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ប៉ុន្តែយើងហាក់ដូចជាមិនអាចរួបរួមសកម្មភាពរបស់យើង ទាក់ទងនឹងការរៀបចំប្រឆាំងនឹងអំពើហិង្សាផ្លូវភេទសោះ»។
ក្រុមប៉ូលីសអាហ្វ្រិកខាងត្បូងបានចងក្រងសំណុំឯកសារនៃអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈជាង៦៤.០០០ ករណី កាលពីឆ្នាំទៅ។ ហើយតួលេខនេះរាប់បញ្ចូលតែអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈ ដែលត្រូវបានរាយការតែប៉ុណ្ណោះ។ ការរំលោភផ្លូវភេទគឺជាអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលមិនសូវត្រូវបានរាយការភាគច្រើនបំផុតនៅទូទាំងពិភពលោក។
ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ២០១០ដែលត្រូវបានដកស្រង់យ៉ាងទូលំទូលាយ បានរកឃើញថា បុរសអាហ្រ្វិកខាងត្បូងចំនួនជាង១ភាគ៤បានសារភាពថាបានរំលោភក្មេងស្រី ឬស្ត្រី។ បុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមបុរស៧នាក់បានសារភាពថា បានចូលរួមការរំលោភជាក្រុម។
លោក ដានហ្គោ ថ្លែងថា គ្មានស្ត្រីណាម្នាក់មានសុវត្ថិភាពទេ។ ជនរងគ្រោះនៃអំពើរំលោភសេពសន្ថវៈ រាប់បញ្ចូលទាំងទារក ក្មេងស្រី និងស្រ្តីវ័យចំណាស់។
ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូងក៏បានតស៊ូជាមួយនឹងកម្រិតនៃការរំលោភបំពានយ៉ាងខ្ពស់ ដែលមិនអាចទទួលយកបានផងដែរ។ យោងតាមតួលេខរបស់រដ្ឋាភិបាល ស្ត្រីចំនួន៩០ភាគរយ បានជួបប្រទះនូវការរំលោភបំពានខាងផ្លូវចិត្តនិងរូបរាងកាយ ហើយ៧១ភាគរយ បានជួបប្រទះនូវការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ។
អង្គការរបស់លោក ដានហ្គោ បានជួយប្រមូលហត្ថលេខារាប់ពាន់សម្រាប់ការធ្វើញ្ញាត្តិជូនទៅរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា ដែលត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាលពីថ្ងៃអង្គារសប្តាហ៍មុន។ ញ្ញាត្តិនេះស្នើសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាចាត់វិធានការប្រឆាំងនឹងអំពើចាប់រំលោភ និងការពារជនរងគ្រោះនៃអំពើចាប់រំលោភ។ លោក ដានហ្គោ និយាយថា បទពិសោធន៍របស់ឥណ្ឌាផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ប្រទេសអាហ្រ្វិកខាងត្បូង ដែលជាប្រទេសកំណើតរបស់លោក។
«ខ្ញុំគិតថា មេរៀនដែលយើង ក្នុងនាមជាជនជាតិអាហ្រ្វិកខាងត្បូង អាចរៀនពីរឿងនេះ គឺថាមនុស្សគ្រប់គ្នាកោតសរសើរសង្គមឥណ្ឌាចំពោះការក្រោកឈរឡើង ជាពិសេសនៅក្នុងពេលនេះតែម្តង។ ដូច្នេះជនរងគ្រោះ ដែលជាស្ត្រីនៃអំពើរំលោភឬការបំពាបំពានផ្សេងៗ អាចទទួលបានការជួយឧបត្ថម្ភ។ យើងដឹងថា ក្រុមប៉ូលីសឥណ្ឌា មានភាពយឺតយ៉ាវយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការចាត់វិធានការ ហើយនោះគឺជាស្ថានភាព ស្រដៀងគ្នានៅក្នុងប្រទេសអាហ្រ្វិកខាងត្បូងដែរ។ យើងមានច្បាប់យ៉ាងល្អ ប៉ុន្តែច្បាប់របស់យើងមិនត្រូវបានអនុវត្តឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ស្រ្តីដើម្បីទទួលបានយុត្តិធម៌នោះទេ។
ស្រ្តីអ្នកនាំពាក្យរបស់ក្រុមប៉ូលីសអាហ្វ្រិកខាងត្បូងមួយរូប បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយអំពីរឿងនេះទេ ប៉ុន្តែក្រុមប៉ូលីសបាននិយាយថា ពួកគេប្តេជ្ញាចិត្តប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការរំលោភផ្លូវភេទ។
ប៉ុន្តែ ទម្រាំតែពួកគេទទួលបានជោគជ័យ វាទំនងជាថា នៅថ្ងៃស្អែក ក្មេងស្រីនិងស្ត្រីអាហ្រ្វិកប្រហែល១៧៥នាក់ទៀត នឹងត្រូវបានរំលោភ។
ហើយ១៧៥នាក់ទៀតនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ហើយនិងបន្តបន្ទាប់ទៅទៀត៕
