ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មករកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧ ត្រូវបានសម្រេចជាផ្លូវការក្នុងទឹកប្រាក់ចំនួន១៥៣ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ ដោយដំឡើងចំនួន១៣ដុល្លារបន្ថែមសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧ លើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាចំនួន១៤០ដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០១៦។ ការសម្រេចនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីក្រុមការងារត្រីភាគី ដែលបានកំណត់តួលេខ៣ប្រភេទខុសគ្នាដើម្បីចរចា បានជ្រើសយកតួលេខរួមមួយកំណត់ដោយរដ្ឋាភិបាល។
គណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារ នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ ប្រកាសដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាជាផ្លូវការត្រឹម១៥៣ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ដល់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧ ក្រោយការបោះឆ្នោតជាសម្ងាត់ដោយត្រីភាគីលើសំឡេង២២លើ២៤។
ក្នុងការបោះឆ្នោតនោះ ភាគីសហជីពចំនួន១៦នាក់ តំណាងឲ្យកម្មករដែលស្នើចំនួន១៧១ដុល្លារ ភាគីតំណាងនិយោជកចំនួន១៦នាក់ដែលស្នើ១៤៧ដុល្លារ និងតំណាងរដ្ឋាភិបាលចំនួន១៤នាក់ដែលស្នើចំនួន១៤៨ដុល្លារ។ ក្រោយការបោះឆ្នោត សំឡេងភាគច្រើនគាំទ្រចំនួន១៤៨ដុល្លារ ហើយតំណាងក្រសួងការងារបានប្រកាសថា លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានបន្ថែមចំនួន៥ដុល្លារទៀត ធ្វើឲ្យប្រាក់ឈ្នួលនេះត្រូវដំឡើងដល់១៥៣ដុល្លារ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារនិងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក អ៊ិត សំហេង លើកឡើងក្រោយបញ្ចប់ការបោះឆ្នោតសម្រេចនោះថា ការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលដោយត្រីភាគីចំនួន១៥៣ដុល្លារនេះ គឺជាប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ឬជាប្រាក់ឈ្នួលទាបបំផុតសម្រាប់កម្មករនិយោជិត ដូច្នេះកម្មករអាចទទួលបានប្រាក់កម្រៃច្រើនជាងនេះទៅតាមការងាររបស់ពួកគេ។
លោករដ្ឋមន្ត្រីមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អ្នកកាសែតថា៖
«១៥៣នេះ គឺសម្រាប់កម្មករនិយោជិតពេញសិទ្ធិ ហើយក្រៅពីនេះអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងទៀត ក្នុងហ្នឹងមានប្រាក់រង្វាន់ការងារទៀងទាត់១០ដុល្លារមួយខែ នៅរក្សាដដែល ប្រាក់ធ្វើដំណើរ៧ដុល្លារ ក៏នៅរក្សាដដែល ប្រាក់អតីតភាពដែលមានពី២ដុល្លាររហូតដល់១១ដុល្លារ ក៏នៅរក្សាដដែល អញ្ចឹងទេគឺបូកផ្សំទៅខ្ញុំគិតថា សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧ បងប្អូនកម្មករនិយោជិតរបស់យើងគឺ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាមានកំណើន»។
លោកបន្ថែមថា បើទោះបីជាប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងការទាមទាររបស់កម្មករនិយោជិត ប៉ុន្តែលោកបានអំពាវនាវឲ្យគ្រប់ភាគីចូលរួមអនុវត្តឲ្យបានទាំងអស់គ្នា។
លោក អ៊ិត សំហេង បញ្ជាក់បន្ថែមថា៖
«ខ្ញុំក៏អំពាវនាវដែរថា សូមឲ្យទាំងអស់គ្នាគឺទទួលយកនូវសំណើនេះ ព្រោះនេះបានក្លាយទៅជាបទដ្ឋានហើយដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវអនុវត្ត ហើយក៏អំពាវនាវឲ្យរោងចក្រសហគ្រាស គ្រឹះស្ថានទាំងឡាយចាប់ពីខែមួយទៅគឺត្រូវអនុវត្ត បងប្អូនកម្មករសហជីពទាំងឡាយត្រូវចូលរួមអនុវត្ត ក្រសួងនឹងត្រួតពិនិត្យហ្មត់ចត់ ហើយបើសិនមានអ្នកណាមិនអនុវត្តតាម ក្រសួងនឹងចាត់វិធានការទៅតាមច្បាប់»។
តំណាងនិយោជក លោក ណាង សុធី លើកឡើងថា និយោជកសាទរចំពោះការសម្រេចនេះ ហើយលោករំពឹងថា កម្មករនិយោជិតនឹងសប្បាយចិត្តទទួលយកដូចគ្នា។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖
«ខ្ញុំជឿជាក់ថា ដោយសារការកំណើនជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលខាងនិយោជកក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មវាយនភណ្ឌ និងស្បែកជើងផ្តល់ជូនបងប្អូននឹងសប្បាយចិត្ត ពីព្រោះកំណើនជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយឆ្នាំក្រោយយើងនឹងឡើងជាបន្តបន្ទាប់ទៀត»។
ក្នុងការប្រជុំបោះឆ្នោតសម្រេចនេះ គេឃើញមិនមានភាពចម្រូងចម្រាសដូចការសម្រេចប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៦នោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណា តំណាងសហជីពហាក់មិនពេញចិត្តនឹងការសម្រេចនេះនៅឡើយ។
តំណាងសហជីព លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លើកឡើងថា សហជីពយល់ព្រមទទួលយកការសម្រេចប្រាក់ឈ្នួលនេះ ប៉ុន្តែលោកថា សហជីពទទួលយកទាំងមិនពេញចិត្តដោយសារចំនួននេះនៅតែធ្វើឲ្យកម្មករមិនអាចទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យ ខណៈតម្លៃទំនិញនៅតែមានការកើនឡើង។
លោកបន្ថែមថា បើទោះបីជាសហជីពយល់ព្រមចំពោះការសម្រេចនេះ ប៉ុន្តែលោកនឹងរង់ចាំមើលប្រតិកម្មរបស់កម្មករនិយោជិតថាពួកគាត់នឹងតវ៉ាឬអត់។ ទោះជាយ៉ាងណា លោកថា ទាំងសហជីព និងកម្មករសុទ្ធតែកំពុងមានសម្ពាធពីតុលាការនិងនិយោជក ដូច្នេះការតវ៉ាអាចនឹងត្រូវប្រឈមច្រើន។
លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា៖
«បើយើងមើលស្ថានភាព ពួកខ្ញុំដែលជាអ្នកចរចាសុទ្ធតែអ្នកនៅក្រោមបណ្តឹងដែលនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់តុលាការទាំងអស់ ដែលយើងមានការពិបាក ហើយកម្មករនិយោជិតមួយចំនួនខ្ញុំគិតថា គាត់ក៏មានការលំបាកក្នុងការតវ៉ាដែរ ព្រោះថ្មីៗនេះឃើញថា មានការរឹតបន្តឹងពីខាងនិយោជក និងខាងអាជ្ញាធរច្រើនទៅលើពួកគាត់ អញ្ចឹងខ្ញុំគិតថា មានការលំបាក ប៉ុន្តែចំពោះលទ្ធផលនេះខ្ញុំគិតថាមិនមែនពួកយើងពេញចិត្ត១០០ភាគរយទេ ប៉ុន្តែយើងគិតថាប្រហែលជាកម្មករមួយចំណែក គាត់អាចពិចារណាដែរ ដូច្នេះយើងនឹងជជែកគ្នាក្រោយពេលភ្ជុំបិណ្ឌយើងនឹងជជែកគ្នាថា យើងនឹងធ្វើយ៉ាងម៉េចជាបន្តទៀត យើងនឹងជម្រាបជូនតាមក្រោយ»។
មុនឆ្នាំ២០១៣ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មកររោងចក្រមានចំនួន១០០ដុល្លារអាមេរិក ប៉ុន្តែប្រាក់ឈ្នួលបានកើនឡើងបន្ទាប់ពីមានការធ្វើបាតុកម្មទាំងហិង្សានិងអហិង្សា។ យ៉ាងហោចណាស់មានកម្មករ៥នាក់ស្លាប់ និងជាច្រើននាក់ទៀតរងរបួសក្នុងបាតុកម្មធំមួយនាចុងឆ្នាំ២០១៣ និងដើមឆ្នាំ២០១៤។
ក្រោយការចរចានៅឆ្នាំ២០១៤ និង២០១៥ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាកម្មករត្រូវបានដំឡើងមួយកម្រិតទៀត គឺពី១២៨ដុល្លារ ដល់១៤០ដុល្លារ ប៉ុន្តែកម្មករនៅតែបន្តចាយវាយត្បិតត្បៀត តាមរយៈការបរិភោគអាហារគ្មានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ និងការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនហួសចំណុះ ដែលជារឿយៗបណ្តាលឲ្យគ្រោះថ្នាក់និងស្លាប់បាត់បង់ជីវិត៕
