នៅក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់អំពី «បទល្មើសបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន» ដែល VOA ទទួលបានមានចែងអំពីការផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត ក្នុងនោះទាក់ទងនឹងលទ្ធផលបោះឆ្នោត និងការផ្សព្វផ្សាយបង្កឲ្យមានការរើសអើងពូជសាសន៍ ដែលនាំឲ្យមានការដាក់ទោសទណ្ឌរហូតដល់ជាប់ពន្ធនាគារ។ សេចក្តីព្រាងច្បាប់ដែល VOA ទទួលបាននេះ មិនត្រូវបានបញ្ជាក់ឬក៏ច្រានចោលដោយមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃក្រសួងមហាផ្ទៃ ទទួលបន្ទុកលើការតាក់តែងសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទេ។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ដែលមាន ៥០ មាត្រាចែងថា ច្បាប់នេះមានគោលបំណងធានាសុចរិតភាពនៃការប្រើប្រាស់ ការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រ ទិន្នន័យកុំព្យូទ័រ និងការពារសន្តិសុខ សណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ព្រមទាំងការពារសិទ្ធិសេរីភាពរបស់បុគ្គល ដោយកំណត់អំពីវិធានការបង្ការទប់ស្កាត់ និងបង្រ្កាបបទល្មើសបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន។
ប៉ុន្តែ ចំណុចមួយចំនួននៅក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះនាំឲ្យមានការព្រួយបារម្ភអំពីការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាព ក្នុងការបញ្ចេញមតិតាមប្រព័ន្ធសង្គមហ្វេសប៊ុក ដែលប៉ះពាល់សិទ្ធិឯកជនភាព និងជាបន្ទុកដ៏ធំមួយ សម្រាប់អ្នកផ្តល់សេវាដែលតម្រូវឲ្យសហការជាមួយសមត្ថកិច្ចក្នុងការផ្តល់ព័ត៌មាន។
មាត្រា ៤៥ នៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ចែងអំពីការផ្តល់ព័ត៌មានមិនពិត ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខជាតិ ប៉ះពាល់ដល់សុខភាពសុវត្ថិភាពសាធារណៈ ឬហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ ប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជានិងប្រទេសដទៃ ប៉ះពាល់ដល់លទ្ធផលនៃការបោះឆ្នោតជាតិ ញុះញង់ឲ្យមានភាពអមិត្តមានការស្អប់ខ្ពើម រើសអើងពូជសាសន៍ជាដើម។ អំពើនេះត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ ឆ្នាំទៅ ៣ ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ២ លានរៀល ដល់ ១០ លានរៀល។
មាត្រា ៤០ ចែងថា បុគ្គលណាដែលមានចេតនា ហើយបានប្រព្រឹត្តការរំខានការបំភ័យ ការគំរាមកំហែង ការរំលោភបំពាន ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ឬការជេរប្រមាថអ្នកដទៃ តាមរយៈមធ្យោបាយកុំព្យូទ័រ ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ ខែទៅ ៦ ខែ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ២ លានរៀលទៅ ៥ លានរៀល។
ចំណែកមាត្រា ៣៨ ចែងថា ជនណាដែលប្រើប្រាស់មធ្យោបាយបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ដោយដាក់បង្ហាញ ឬផ្សព្វផ្សាយរូបភាពអាសអាភាស ដោយប្រើប្រាស់មធ្យោបាយបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ត្រូវផ្តន្ទាទោសពី ១ ខែទៅ ៦ ខែ។
សេចក្តីព្រាងនេះក៏ចែងអំពីកម្មសិទ្ធិបញ្ញា៖ «ជនណាដែលយកកម្មសិទ្ធិបញ្ញារបស់អ្នកដទៃ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ឬដោយគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាតទៅចែកចាយផលិត ឬលក់តាមប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ២ ខែទៅ ១ ឆ្នាំ»។
មាត្រាផ្សេងទៀតមានចែងអំពីការក្លែងបន្លំអត្តសញ្ញាណលើអ៊ីនធឺណិត៖ «ជនណាដែលមានចេតនាប្រើឈ្មោះ រូបថត អត្តសញ្ញាណ ស្លាកសញ្ញាសម្គាល់ ឬព័ត៌មានកំណត់អត្តសញ្ញាណរបស់បុគ្គលផ្សេងទៀត ដោយពុំមានការអនុញ្ញាត ក្នុងគោលបំណងបង្កើតគណនីអនឡាញ វេបសាយ គណនីសារអេឡិចត្រូនិក ឬគណនីបណ្តាញសង្គម ប្រព្រឹត្តអំពើឆបោក ឬបំភិតបំភ័យ ឬគំរាមកំហែងជនណាម្នាក់ ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ ឆ្នាំទៅ ៣ ឆ្នាំ»។
លោក ប៊ុន ហុន រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃទទួលបន្ទុកធ្វើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ មិនបានបញ្ជាក់ឬក៏បដិសេធថាតើសេចក្តីព្រាងដែល VOA ទទួលបានជាសេចក្តីព្រាងដែលកំពុងពិភាក្សា ឬយ៉ាងណា។ លោកបញ្ជាក់ថា នៅមានការពិភាក្សាជាច្រើនទៀត មុនសម្រេចបាននូវសេចក្តីព្រាងច្បាប់ផ្លូវការមួយដាក់ទៅរដ្ឋាភិបាល។
លោកប្រាប់ VOA ថា៖ «សេចក្តីព្រាងនេះវាមិនមែនជាសេចក្តីព្រាងដែលយើងបានបញ្ចប់កិច្ចការអីនៅឡើយទេ។ អ៊ីចឹង ហើយសូមថាកុំទាន់យកផ្សាយអី ព្រោះរឿងនេះអ្នកឲ្យហ្នឹងមិនដឹងគាត់ពីណាពីណីមកឲ្យទេ ព្រោះយើងក៏មិនទាន់បញ្ចប់ការពិភាក្សាគ្នាចូលមកសុំគោលការណ៍រដ្ឋាភិបាលថា ទទួលយកសេចក្តីព្រាងហ្នឹងនៅឡើយទេ។ អ៊ីចឹងស្អីៗ ហ្នឹងនៅមានបញ្ហាច្រើនទៀត។ ហើយអ្នកណាអ្នកឲ្យសេចក្តីព្រាងបែបហ្នឹងទៅ? ជួនកាលអ្នកឲ្យហ្នឹង គាត់បានមកពីណាមកពីណីអត់ដឹងដែរទេ។ អ៊ីចឹងខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា មិនទាន់មានសេចក្តីព្រាងផ្លូវការពីរដ្ឋាភិបាល»។
បើតាមមាត្រា ៨ នៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ អ្នកផ្តល់សេវាត្រូវមានកាតព្វកិច្ចរក្សា និងគ្រប់គ្រងការចុះបញ្ជី និងសំណុំបែបបទអ្នកប្រើប្រាស់សេវារបស់ខ្លួនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងរក្សាទុកទិន្នន័យចរាចរណ៍យ៉ាងហោចណាស់ ១៨០ ថ្ងៃ។ អ្នកផ្តល់សេវាតម្រូវឲ្យមានបច្ចេកទេសគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការស្រាវជ្រាវ និងផ្តល់ព័ត៌មានអ្នកប្រើប្រាស់តាមសំណូមពររបស់សមត្ថកិច្ចណាមួយ ដែលច្បាប់អនុញ្ញាតឲ្យស្នើសុំព័ត៌មាននោះ។
នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការគណៈកម្មាធិការសហប្រតិបត្តិការដើម្បីកម្ពុជាលោក សឿង សារឿន ថ្លែងប្រាប់ VOA ថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមានពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យឯកជន និងសាធារណជនច្រើន ដូច្នេះលោកជំរុញឲ្យមានការផ្តល់ធាតុចូលពីភាគីពាក់ព័ន្ធ ក្នុងនោះមានអង្គការសង្គមស៊ីវិលផងដែរ។ លោកបារម្ភអំពីទិន្នន័យឯកជនភាពរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ ដែលមិនត្រូវបានការពារ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «នៅពេលយើងពិនិត្យជាបឋមទៅលើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ហ្នឹង ឃើញថាមានបញ្ហាមួយចំនួនដែលយើងកង្វល់។ ទីមួយ ទាក់ទងថា តើព័ត៌មានឯកជនភាពត្រូវបានការពារយ៉ាងដូចម្តេច។ ហើយយើងឃើញសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះផ្តល់សិទ្ធិទៅដល់វិស័យឯកជន ដើម្បីគ្រប់គ្រងព័ត៌មានរបស់ឯកជនរហូតដល់ ១៨០ ថ្ងៃអីជាដើម។ល។ យើងឃើញថា វាដូចជាមិនត្រឹមត្រូវទេ។ វិស័យឯកជនមិនអាចគួរធ្វើអ៊ីចឹងបានទេ»។
លោកបន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនធំមិនទាន់យល់ដឹងអំពីប្រភពព័ត៌មានក្លែងក្លាយ ដូច្នេះលោកព្រួយបារម្ភថា ពួកគេនឹងប្រឈមនឹងច្បាប់មួយនេះ។ លោកក៏ជំរុញឲ្យមានការសិក្សាឲ្យស៊ីជម្រៅថា តើច្បាប់នេះស្របទៅនឹងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ និងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ដែលរំពឹងថានឹងអនុម័ត នៅចុងឆ្នាំ២០២០នេះ។
កាលពីកន្លងទៅ អង្គការគណៈកម្មាធិការសហប្រតិបត្តិការដើម្បីកម្ពុជាបានដាក់លិខិតមួយច្បាប់ ទៅរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃលោក ស ខេង ដើម្បីស្នើសុំសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីបទល្មើសបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ដែលពួកគេបង្ហាញក្តីព្រួយបារម្ភថា ច្បាប់នេះនឹងរឹតបន្តឹងសិទ្ធិសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ជាពិសេសបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ដែលមានអ្នកប្រើប្រាស់ដល់ទៅជិត ៩ លាននាក់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកស្រី ចក់ សុភាព នាយិការបស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ក៏បង្ហាញក្តីព្រួយបារម្ភដូចគ្នា ជាពិសេសការប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍មួយចំនួន ដែលមានន័យទូលំទូលាយមិនច្បាស់លាស់ និងងាយក្នុងការបកស្រាយ។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «យើងមើលឃើញថា មានការប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ដែលមានលក្ខណៈទូលំទូលាយ ហើយដែលងាយស្រួលក្នុងការដែលអាជ្ញាធរធ្វើការបកស្រាយទៅតាមឆន្ទានុសិទ្ធិរបស់ខ្លួន។ហើយយើងឃើញថា មិនមានការចែងនូវនិយមន័យឲ្យបានជាក់លាក់ថា តើនៅពេលដែលយើងសំដៅទៅដល់ការប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខហ្នឹង បានន័យថាយ៉ាងម៉េច»។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះ យើងបានប្រឈមរួចហើយស្ថានភាពនៃការបញ្ចេញមតិហ្នឹងបានរងនូវការបង្រ្កាបយ៉ាងខ្លាំង។ អ៊ីចឹងបន្ថែមលើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទៀត ប្រសិនបើចេញទៅ វានឹងបន្ថែមទម្ងន់ទៅលើពលរដ្ឋ ដែលកំពុងតែចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមយ៉ាងផុសផុលហ្នឹងលោក នឹងផ្តើមមានការពិចារណាថែមទៀតថា តើសេចក្តីថ្លែងការណ៍ហ្នឹងវានឹងអាចប៉ះពាល់ ឬអត់»។
លោកស្រីក៏បារម្ភថា សេចក្តីព្រាងនេះជាបន្ទុកមួយសម្រាប់អ្នកផ្តល់សេវាបច្ចេកវិទ្យា។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «មានការដាក់បន្ទុកខ្លាំងមែនទែនទៅលើអ្នកផ្តល់សេវាកម្ម។ សេវាកម្មបច្ចេកវិទ្យា ឬក៏ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតអីហ្នឹង គឺគាត់ទុកបន្ទុកក្នុងការដែលត្រូវតែរក្សាទិន្នន័យ ឬក៏គ្រប់គ្រងទិន្នន័យចរាចរណ៍ច្រើនហើយ ដែលត្រូវតែធ្វើការសហការជាមួយអាជ្ញាធរ»។
របាយការណ៍មួយរបស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ចេញផ្សាយកាលពីចុងខែកក្កដា ឲ្យដឹងថា នៅរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មានរបាយការណ៍ជាច្រើនលើកឡើង អំពីវិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាលធ្វើការរាំងខ្ទប់គេហទំព័រ ការលុបមាតិកា ការត្រួតពិនិត្យលើការចងក្រង បណ្តាញការយាយីលើអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស គណបក្សជំទាស់ អ្នកសារព័ត៌មាន និងប្រជាពលរដ្ឋដែលធ្វើសកម្មភាពរបស់ខ្លួន នៅលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណិត។
របាយការណ៍នេះបន្តថា រដ្ឋាភិបាលបានប្រើប្រាស់ច្បាប់ដែលមានខ្លឹមសារទូលំទូលាយ និងមិនច្បាស់លាស់ ដើម្បីរឹតត្បិតសេរីភាពលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ក្នុងការជួបប្រជុំនិងចងក្រងសមាគម៕
