មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃក្រសួងព័ត៌មានបានឲ្យដឹងនៅថ្ងៃពុធនេះថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មានកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលពិភាក្សាជាមួយក្រសួងយុត្តិធម៌ ដោយសង្ឃឹមថាសេចក្តីព្រាងមួយនេះ នឹងត្រូវអនុម័តដោយស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញតិនៅចុងឆ្នាំ២០២១នេះ។
នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក មាស សុភ័ណ្ឌ អនុរដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យនៃក្រសួងព័ត៌មាន ដែលបានថ្លែងនៅក្នុងកម្មវិធីបើកសន្និសីទថ្នាក់ជាតិស្តីពី«សិទ្ធិទទួលព័ត៌មានសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា»ដែលរៀបចំដោយក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល។
លោក មាស សុភ័ណ្ឌ បានថ្លែងថាមកដល់ពេលនេះ ក្រសួងបានបញ្ចប់កិច្ចពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់នៅកម្រិតក្រុមការងារបច្ចេកទេស និងកិច្ចពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់នៅកម្រិតអន្តរក្រសួងរួចរាល់ហើយ។ បច្ចុប្បន្ន សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះកំពុងស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលពិគ្រោះយោបល់រវាងក្រសួងព័ត៌មាន និងក្រសួងយុត្តិធម៌លើជំពូកទោសបញ្ញត្តិ និងជំពូកដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំពូកទោសបញ្ញត្តិ ដែលនឹងឈានដល់ពេលបញ្ចប់ក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុខនេះ។
អ្នកនាំពាក្យរូបនោះបញ្ជាក់ថាដោយសារតែការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ ទើបដំណើរការនៃកិច្ចពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់ជាមួយក្រសួងយុត្តិធម៌ និងការដាក់សំណើក្នុងការស្នើសុំការអនុម័តសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទៅស្ថាប័ននីតិប្រតិបត្តិ និងស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិ ត្រូវបានពន្យារពេលជាបន្តបន្ទាប់។
លោក មាស សុភ័ណ្ឌ បានបញ្ជាក់នៅក្នុងសន្និសីទនៅថ្ងៃពុធថា៖ «បន្ទាប់ពីបញ្ចប់កិច្ចពិភាក្សាពិគ្រោះយោបល់ជាមួយក្រសួងយុត្តិធម៌ ក្រសួងព័ត៌មាននឹងរៀបចំដាក់ស្នើសុំការអនុម័តសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះទៅស្ថាប័ននីតិប្រតិបត្តិ និងស្ថាប័ននីតិប្បញ្ញត្តិឲ្យបានឆាប់បំផុត ហើយក្រសួងសង្ឃឹមថាសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះនឹងត្រូវអនុម័តក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ»។
បើតាមអ្នកនាំពាក្យក្រសួងព័ត៌មាន ក្នុងដំណើរការនៃការរៀបចំតាក់តែងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មាន ក្រសួងបានសិក្សាស្រាវជ្រាវច្បាប់ និងលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តិជាតិដែលពាក់ព័ន្ធ និងច្បាប់សិទ្ធិទទួលព័ត៌មានរបស់បណ្តាប្រទេសមួយចំនួនផងដែរ ព្រមទាំងសិក្សាពីគោលការណ៍គ្រឹះជាសាកលទាំង៩នៃសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន។ លោកបន្ថែមថាក្រសួងព័ត៌មានក៏បានបើកឱកាសក្នុងការពិគ្រោះយោបល់យ៉ាងទូលំទូលាយជាមួយប្រជាពលរដ្ឋ តាមរយៈការផ្តល់លទ្ធភាព និងសហការជាមួយអង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលជាសមាជិកក្រុមការងារបច្ចេកទេស ហៅកាត់ថា(TWG-A2I)។
មាត្រា៣នៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មានចែងថា ច្បាប់នេះមានវិសាលភាពអនុវត្តចំពោះព័ត៌មានគ្រប់ប្រភេទ ដែលត្រូវផ្តល់ដោយស្ថាប័នសាធារណៈ ទាំងរដ្ឋបាលថ្នាក់ជាតិ ទាំងរដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ លើកលែងតែព័ត៌មានសម្ងាត់ដែលស្ថិតក្នុងបទបញ្ញត្តិហាមឃាត់។ ព័ត៌មានសម្ងាត់ដែលស្ថាប័នសាធារណៈអាចបដិសេធមិនផ្តល់ឲ្យមាន ដូចជាព័ត៌មានបណ្តាលឲ្យអន្តរាយ និងប៉ះពាល់ដល់វិស័យសាធារណៈនិងឯកជន ដូចជាអន្តរាយដល់វិស័យការពារជាតិ និងសន្តិសុខជាតិ ដូចជាការនាំចូល ការផលិត ការរក្សាទុក និងការប្រើប្រាស់គ្រឿងសព្វាវុធគ្រប់ប្រភេទ។ ព័ត៌មានដែលបណ្តាលឲ្យអន្តរាយដល់ទំនាក់ទំនងជាមួយរដ្ឋបរទេសឬអន្តរជាតិ ព័ត៌មានធ្វើឲ្យអន្តរាយដល់សេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុជាតិ។ ព័ត៌មានបណ្តាលឲ្យរាំងស្ទះដល់ដំណើរការស៊ើបអង្កេតបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ ការអនុវត្តច្បាប់និងការសម្ងាត់របស់តុលាការ ដែលត្រូវយកមកអនុវត្ត។ ព័ត៌មានដែលបណ្តាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពឯកជន ព័ត៌មានសម្ងាត់ដែលទាក់ទងទៅនឹងកិច្ចប្រជុំផ្ទៃក្នុង និងដំណើរនៃការតែងតាំងរបស់ស្ថាប័នសាធារណៈ និងព័ត៌មានសម្ងាត់ដទៃទៀត ដែលបទបញ្ញត្តិហាមឃាត់។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ក៏មានចែងការដាក់ទោសទណ្ឌលើមន្រ្តីទទួលបន្ទុកសារព័ត៌មាន ឬមន្រ្តីស្ថាប័នសាធារណៈ ដែលអាក់ខាន ឬក៏មិនបានបំពេញតួនាទីភារកិច្ចតាមខ្លឹមសារនៃច្បាប់នេះ៕
