ពេលដែលប្រទេសសិង្ហបុរី ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំជំនួបកំពូលលើកទីដំបូងកាលពីខែមិថុនា ឆ្នាំទៅរវាងប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិកលោក ដូណាល់ ត្រាំ និងមេដឹកនាំកូរ៉េខាងជើង គីម ជុងអ៊ុន ពាណិជ្ជករនៅក្នុងរដ្ឋជាទីក្រុងនោះបានរកប្រាក់មកពីសម្ភារៈនិងទីកន្លែងសម្រាប់ជំនួបកំពូលនោះ។ ពួកអ្នកកាសែតប្រហែល២,៥០០នាក់បានទៅទស្សនាប្រទេសនោះ ហើយលោក Lee Hsien Loong នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃប្រទេសសិង្ហបុរី បានត្រូវគេដកស្រង់សម្តីមកនិយាយថា ជំនួបកំពូលនោះ នឹងលើកស្ទួយកិត្យានុភាពរបស់ប្រទេសលោកនៅបរទេស។
ឥឡូវនេះ វៀតណាម ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំជំនួបកំពូលលើកទី២រវាងលោកគីមនិងប្រធានាធិបតីត្រាំដែលបានគ្រោងធ្វើឡើងពីថ្ងៃទី២៧ដល់ថ្ងៃទី២៨ខែកុម្ភៈនេះ គួររំពឹងទទួលបានកិត្យានុភាពកាន់តែខ្លាំងឡើងនៅឯបរទេស។ នេះបើតាមសម្តីរបស់ពួកអ្នកជំនាញអំពីប្រទេសវៀតណាម។
ជំនួបកំពូលនៅទីក្រុងហាណូយ ដែលនឹងពិភាក្សាអំពីការព្រួយកង្វល់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកអំពីការផលិតអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើង នឹងធ្វើឲ្យវៀតណាមទទួលបានការគោរពថ្មីទាំងមកពីប្រទេសកាន់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនិងប្រទេសកុម្មុយនីស្តដែលជាការល្អសម្រាប់គោលនយោបាយការបរទេសរបស់វៀតណាមជាមួយប្រទេសផ្សេងៗទៀតនិងកិត្តិស័ព្ទរបស់ខ្លួនជាប្រទេសមួយសម្រាប់ពាណិជ្ជកម្មរួមបញ្ចូលទាំងកិច្ចប្រជុំអន្តរជាតិធំៗ។
លោក Carl Thayer ជាអតីតសាស្រ្តាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យ New South Wales ក្នុងប្រទេសអូស្រ្តាលី បាននិយាយថា៖ «ប្រទេសពាក់ព័ន្ធទាំងអស់មាន កូរ៉េខាងជើង សហរដ្ឋអាមេរិក ចិន និងកូរ៉េខាងត្បូង ទុកចិត្តវៀតណាមថាជាម្ចាស់ផ្ទះមានអព្យាក្រិត្យភាព»។ ចិនគាំទ្រកូរ៉េខាងជើងដែលរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកភ័យខ្លាចថា កំពុងអភិវឌ្ឍអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ។
លោកបាននិយាយទៀតថា៖ «ជោគជ័យរបស់វៀតណាម នឹងបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវភាពត្រឹមត្រូវនៃគោលនយោបាយការបរទេសចម្រុះរបស់ខ្លួននិងទំនាក់ទំនងក្រៅប្រទេសពហុភាគីរបស់ខ្លួននិងជាមិត្តភ័ក្រ្តដែលអាចទុកចិត្តបានរបស់ប្រទេសទាំងអស់។ វៀតណាមទទួលបានផលប្រយោជន៍មកពីសក្ដានុពលដែលខ្លួនទទួលបានជាម្ចាស់ផ្ទះសម្រាប់ជំនួបកំពូលលើកទី២នេះ»។
ការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ចដ៏ឆាប់រហ័សរបស់វៀតណាមដែលត្រូវបានបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសង្គ្រាមកាលពីមុនចាប់តាំងពីចុងទសវត្សរ៍១៩៨០មក នឹងធ្វើឲ្យសហរដ្ឋអាមេរិកយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងពិសេសនៅឯជំនួបកំពូលនេះ។
ការវិនិយោគទុនបរទេសដោយផ្ទាល់បានត្រូវទាក់ទាញដោយសារពលកម្មថោកបានធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះរីកលូតលាស់រវាង៦ទៅ៧ភាគរយចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១២មក។ គ្រាន់តែខែមុន ការវិនិយោគទុនដែលបានចុះបញ្ជីមកពីបរទេសបានកើនឡើង២៧,៤ភាគរយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងខែដូចគ្នាកាលពីមួយឆ្នាំមុន។ នៅក្នុងខែមុននោះដែរ វៀតណាមបានចូលរួមភាពជាដៃគូធំទូលាយនិងជឿនលឿនឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ជាកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីមួយដែលមានសេដ្ឋកិច្ចចំនួន១៣,៥ភាគរយរបស់ពិភពលោក។
រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក បានដាក់ទណ្ឌកម្មពាណិជ្ជកម្មវៀតណាមអស់រយៈពេល១៩ឆ្នាំរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩៤។
លោក Rajiv Biswas ជាប្រធានសេដ្ឋវិទូសម្រាប់តំបន់អាស៊ីនិងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកនៅឯក្រុមហ៊ុនស្រាវជ្រាវទីផ្សារ IHS Marikit បាននិយាយថា ពួកអ្នកប្រើប្រាស់ទំនិញអាមេរិកាំងនៅពេលឥឡូវនេះ ទិញស្បែកជើង សម្លៀកបំពាក់និងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកដែលផលិតនៅប្រទេសវៀតណាមនៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនសហរដ្ឋអាមេរិកសម្លឹងមើលជនជាតិវៀតណាមវណ្ណៈកណ្តាលកាន់តែកើនឡើងជាទីផ្សារសម្រាប់នាំទំនិញចេញ។
លោក Biswas បាននិយាយទៀតថា៖ «ទំនាក់ទំនងរបស់វៀតណាមជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រាកដនឹងក្លាយជាលក្ខណៈពិសេសដ៏សំខាន់មួយនៃជំនួបនេះ។ ទោះជា ជំនួបនេះគឺរវាងសហរដ្ឋអាមេរិកនិងកូរ៉េខាងជើងក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំគិតថា រូបភាពរបស់ប្រធានាធិបតីត្រាំដែលបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសវៀតណាម ក៏ជាសញ្ញាវិជ្ជមានសម្រាប់វៀតណាមដែរ។ ការណ៍នេះផ្តល់ឱកាសសម្រាប់ការចរចាទ្វេភាគី»។
លោកនិយាយទៀតថា ទំនាក់ទំនងរវាងសហរដ្ឋអាមេរិកនិងវៀតណាម កំពុងធ្វើចលនាទៅកាន់កម្រិតខ្ពស់ថ្មីមួយហើយជំនួបកំពូលនេះ បានបង្ហាញឲ្យឃើញនិន្នាការនេះ។
លោក Frederick Burke ដៃគូជាមួយក្រុមហ៊ុនច្បាប់ Baker McKenzie នៅក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ និយាយថា កាលពីឆ្នាំ២០១៧ ប្រធានាធិបតីត្រាំ បានសរសើរការជឿនលឿនខាងសេដ្ឋកិច្ចរបស់វៀតណាមថាជា «អព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្សមួយ» ថ្វីបើការនាំចេញទំនិញពីប្រទេសវៀតណាម ចូលមកលក់ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកមានចំនួនច្រើនជាងទំនិញអាមេរិកចូលទៅលក់នៅវៀតណាមក៏ដោយ។អត្ថាធិប្បាយរបស់លោកត្រាំ ប្រាប់កូរ៉េខាងជើងថា ប្រទេសមួយដែលគ្រប់គ្រងតាមបែបកុម្មុយនិស្តដូចជាវៀតណាម ក៏អាចធ្វើឲ្យមានភាពប្រសើរឡើងដែរ»។
ពួកអ្នកវិភាគ និយាយទៀតថា ជំនួបកំពូលនេះ នឹងបន្ថែមវៀតណាមចូលក្នុងបញ្ជីប្រទេសរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍អន្តរជាតិសំខាន់ៗ។ លោក Thayer និយាយថា «ប្រទេសនានានៅតំបន់អាស៊ី ដឹងថា វៀតណាមមានសមត្ថភាពក្នុងការផ្តល់សន្តិសុខ កន្លែងស្នាក់នៅដ៏ល្អបំផុត និងបទពិសោធន៍ការទូតតាមបែបវិជ្ជាជីវៈដើម្បីចាត់ចែងជំនួបកំពូលនេះ»។
ជំនួបរបស់មេដឹកនាំកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ចតំបន់អាស៊ីនិងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកដែលមានប្រទេស២១ជាសមាជិក បានធ្វើឡើងនៅឆ្នាំ២០១៧នៅទីក្រុងដាណាង ដែលជាទីក្រុងតាមបណ្តោយឆ្នេរសមុទ្រភាគកណ្តាលនៃប្រទេសវៀតណាម។ នៅឆ្នាំក្រោយ វៀតណាម នឹងធ្វើជាប្រធានសមាគមប្រជាជាតិអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលមានប្រទេស១០ជាសមាជិក ជាតួនាទីមួយដែលតម្រូវឲ្យធ្វើពិធីកាន់តែធំឡើងជាបន្តបន្ទាប់។
លោក ទ្រង់ ងៀន ជាព្រឹទ្ធបុរសទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនៅឯសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសង្គមនិងមនុស្សសាស្រ្តនៅទីក្រុងហូ ជីមិញបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ពួកមេដឹកនាំវៀតណាម ប្រាកដជាមិនមានទំនុកចិត្តក្នុងឆាកអន្តរជាតិ។ នេះជាឱកាសមួយសម្រាប់ពួកគេត្រូវប្រើប្រាស់ឆាកអន្តរជាតិនេះដើម្បីទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងពិភពលោក»។
លោក Burke និយាយថា វៀតណាមដែលបានទទួលការទុកចិត្តដោយភាគីដែលចូលរួមក្នុងជំនួបកំពូលនោះរួចហើយ នឹងថ្លែងជាសាធារណៈនៅខែនេះចំពោះការគាំទ្រការខំប្រឹងប្រែងសន្តិភាពនៅក្នុងតំបន់ ប្រសិនបើ អ្នកចូលរួមជំនួបកំពូល២នាក់នេះ ធ្វើឲ្យមានការជឿនលឿនលើការដោះស្រាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់កូរ៉េខាងជើងនោះ។
លោក Burke បាននិយាយទៀតថា៖ «វាជាកេរ្តិ៍ឈ្មោះមួយចំណែកក្នុងសហគមន៍អន្តរ ជាតិ មិនមែនត្រឹមតែជាសមាជិកមួយដែលមានការទទួលខុសត្រូវប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រាកដជាមេដឹកនាំមួយរូបដែលបង្កើនកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនិងដោះស្រាយបញ្ហាអន្តរជាតិ»។
រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម ក៏ដូចជារដ្ឋាភិបាលផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែរ បានប្រតិបត្តិគោលនយោបាយការបរទេសធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពដើម្បីទទួលបានប្រ យោជន៍ខាងសន្តិសុខនិងសេដ្ឋកិច្ចមកពីប្រទេសចិននិងមកពីមហាអំណាចលោកខាងលិច។
នៅឯជំនួបកំពូលក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី ប្រធានាធិបតីត្រាំនិងគីម ជុងអ៊ុន បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមដ៏ធំមួយដែលទាក់ទិននឹងការធានាខាងសន្តិសុខសម្រាប់កូរ៉េខាងជើងហើយបានសម្តែងការគាំទ្រចំពោះការកាត់បន្ថយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ៕
ប្រែសម្រួលដោយជឹង ប៉ូជីន
