ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រាប់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរក្នុងឆ្នាំ២០២៣ ត្រូវបានកំណត់ត្រឹម២០០ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ ដែលធ្វើឱ្យកម្មករទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលបន្ថែមចំនួន៦ដុល្លារទៀត បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០២២។
នៅព្រឹកថ្ងៃពុធទី២១ ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២២នេះ ភាគីរដ្ឋាភិបាល និយោជក និងសហជីពតំណាងកម្មករ ដោយមួយភាគីមានចំនួន១៧រូប បានបោះឆ្នោតកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលគោលអប្បរមាដែលមានការកំណត់តួលេខ ១៩៨ដុល្លារ ២០៦ដុល្លារ ២១០ដុល្លារ និង២១៣ដុល្លារ។ ជាលទ្ធផល អ្នកដែលបោះឆ្នោតជ្រើសយកតួលេខ១៩៨ដុល្លារមានចំនួន៤៦ លើ៥១សំឡេង ចំណែកអ្នកដែលបោះឆ្នោតជ្រើសយកតួលេខ២១៣ មានចំនួន ៥ លើ៥១សំឡេង។
រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក អ៊ិត សំហេង ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានថា ក្រោយការប្រើប្រាស់គោលការណ៍៧ចំណុចដើម្បីកំណត់យកតួលេខ១៩៨ដុល្លារ រដ្ឋាភិបាលបានបន្ថែម២ដុល្លារ ទើបធ្វើឱ្យប្រាក់ឈ្នួលគោលអប្បបរមាសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣មានចំនួន២០០ដុល្លារ។
លោកថ្លែងថា៖ «សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣ បងប្អូនកម្មករនិយោជិតក្នុងវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង និងកាបូប គឺមានប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា២០០ដុល្លារអាមេរិក។ ហើយបូកបន្ថែមនឹងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗដែលមានស្រាប់ ដូចជាប្រាក់សោហ៊ុយធ្វើដំណើរ ស្នាក់នៅ ប្រាក់រង្វាន់ការងារទៀងទាត់ ប្រាក់រង្វាន់អតីតភាព គឺបងប្អូនកម្មករយើងមានពី២២១ឡើងទៅ។ ឡើងទៅដល់២៣២ដុល្លារអាមេរិកក្នុងមួយខែ»។
អនុប្រធានសហព័ន្ធនិយោជក និងសមាគមពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា លោក ណាង សុធី លើកឡើងថា ប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន២០០ដុល្លារនេះជាតួលេខដែលភាគីនិយោជកអាចទទួលយកបាន បើទោះបីជាវិស័យកាត់ដេររងផលប៉ះពាល់ពីជំងឺកូវីដ១៩ និងសង្គ្រាមរវាងអ៊ុយក្រែន និងរុស្ស៊ី ព្រមទាំងបន្ទុកថ្មី គឺការបង់សោធននិវត្តន៍សម្រាប់កម្មករក៏ដោយ។
លោកថ្លែងថា៖ «ជាការណ៍ពិតវាមានការលំបាក លំបាកខ្លះ។ វាមិនមែនថា ជាបន្ទុករហូតដល់ទទួលមិនបានទេ ពីព្រោះវិបត្តិអ៊ុយក្រែននោះ។ សភាពការណ៍សហគមន៍ អឺរ៉ុប ពិភពលោក down [ធ្លាក់ចុះ]។ វិបត្តិថាមពល វិបត្តិអតិផរណា យើងដឹងទាំងអស់គ្នា។ ដូច្នេះបើមនុស្សឃ្លានបាយ អត់អីញ៉ាំ អត់ភ្លើងប្រើ តែបើខោអាវ ដូចវាមិនសង្ឃឹមទេ។ ប៉ុន្តែបើពិនិត្យសភាពការណ៍ជាក់ស្តែងនៅប្រទេសយើងវិញ ក៏វាអាចទទួលយកបាន»។
លោក ណាង សុធី បន្ថែមថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល៦ដុល្លារបន្ថែមសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣នេះនឹងមិនធ្វើឱ្យស្ថានភាពកម្មករមានភាពប្រសើរនោះទេ ដោយសារតម្លៃទំនិញឡើងថ្លៃដូចឆ្នាំមុនៗ។ ប៉ុន្តែលោកថា ប្រសិនបើដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដល់២១៣ ឬ២១៥ដុល្លារ ទៅតាមការទាមទាររបស់កម្មករ នោះនឹងធ្វើឱ្យអ្នកវិនិយោគងាកទៅបង្កើតរោងចក្រក្នុងបណ្តាប្រទេសជិតខាងកម្ពុជាជំនួសវិញ។
នៅមុនពេលមានការសម្រេចបោះឆ្នោតកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមានេះ គេឃើញសហជីព និងកម្មករមួយចំនួនបានធ្វើយុទ្ធនាការតាមបណ្តាញសង្គម ទាមទារឱ្យមានការផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន២១៥ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពួកគេទាមទារដោយលើកឡើងថា តម្លៃទំនិញ និងប្រេងសាំងនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន មានការកើនឡើងខ្លាំង ជាហេតុធ្វើឱ្យពួកគេប្រឈមនឹងបញ្ហាជីវភាព។
ប្រធានសហជីពចលនាកម្មករកម្ពុជា លោក ប៉ាវ ស៊ីណា លើកឡើងថា ការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា២០០ដុល្លារនេះមិនអាចធ្វើឱ្យជីវភាពកម្មករបានប្រសើរឡើងនោះទេ។
លោកថ្លែងថា៖ «ពីរឆ្នាំមកនេះកម្មករយើងគឺពិតជាមានការជួបការលំបាកខ្លាំងមែនទែនផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគាត់ ដោយសារតែពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាកូវីដ ហើយអ្វីដែលសំខាន់យើងឃើញនៅឆ្នាំ២០១៩ ក៏ដូចជា២០២២នេះ យើងឃើញកម្មករមានការបាត់បង់ផលប្រយោជន៍ជាច្រើន តាមរយៈការកាត់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ក៏ដូចជាការលុបបំបាត់ថ្ងៃបុណ្យសងអីហ្នឹង។ យើងឃើញគាត់មានការខាតបង់ច្រើន»។
លោកបន្ថែមថា ដោយសារការសម្រេចនេះធ្វើឡើងដោយមតិភាគច្រើន ដូច្នេះភាគីសហជីពត្រូវតែទទួលយក។ ទោះយ៉ាងណាលោកថា ដើម្បីសម្រួលជីវភាពរបស់កម្មករកុំឱ្យកាន់តែមានបញ្ហាប្រឈម រដ្ឋាភិបាលគួរទប់ស្កាត់ការកើនឡើងនូវតម្លៃទំនិញដើម្បីសម្រួលដល់ការចំណាយរបស់ពួកគាត់។
លោករៀបរាប់ថា៖ «ភាគីរដ្ឋាភិបាលគួរតែពិនិត្យតម្លៃទំនិញទីផ្សារផ្សេងៗ ថ្លៃផ្ទះ ថ្លៃអគ្គិសនីអីផ្សេងៗ ក៏ដូចជាការផ្តល់មធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនអីផ្សេងៗទៅដល់បងប្អូនកម្មករអីជាដើម ដែលជាផ្នែកមួយដែរក្នុងការកាត់បន្ថយការចំណាយរបស់ពួកគាត់។ ដូច្នេះការឡើងប្រាក់ឈ្នួលក្នុងស្ថានភាពណាមួយក៏ដោយ ប្រសិនបើមានការទប់ស្កាត់របស់ទាំងនោះបាន ការឡើងហ្នឹងវាអាចឆ្លើយតបនឹងការឡើងទំនិញទីផ្សារដែរ»។
វិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងគឺជាក្បាលម៉ាស៊ីននៃការនាំចេញទំនិញធំបំផុតលំដាប់ទីមួយរបស់កម្ពុជា។ វិស័យនេះបានស្រូបយកកម្លាំងពលកម្មប្រមាណជាង៨០ម៉ឺននាក់ដែលភាគច្រើនគឺជាប្រជាពលរដ្ឋមកពីបណ្តាខេត្ត និងជនបទ។
វិស័យដ៏សំខាន់មួយនេះបានរងផលប៉ះពាល់ដោយសារការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ១៩មួយផ្នែក ហើយមួយផ្នែកទៀត គឺដោយសារការបាត់បង់២០%នៃប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងលើកលែងតែសព្វាវុធ (EBA) របស់សហភាពអឺរ៉ុប កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ ដែលបណ្តាលមកពីការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរក្នុងប្រទេសកម្ពុជា៕
