គ្រោះទឹកជំនន់ដ៏អាក្រក់ក្នុងរយៈពេល៦ឆ្នាំ គិតត្រឹមសប្តាហ៍មុននេះនៅរដ្ឋធានីហ្សាការតានៃប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី បានសម្លាប់មនុស្សយ៉ាងតិចណាស់៦០នាក់ហើយ។ ការណ៍នេះ នាំឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់គិតគូរកែលម្អវិធានការទប់ស្កាត់គ្រោះទឹកជំនន់មុនពេលអាចផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរដ្ឋធានី។
ភ្លៀងធ្លាក់មិនឈប់ នៅថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ និងថ្ងៃទី១ ខែមករា កន្លងទៅនេះបង្កឱ្យមានទឹកជំនន់ជន់លិចផ្លូវ ២៦៨ ខ្សែក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី ក្នុងនោះមានផ្លូវ១៥៨ខ្សែស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ដីទាបក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតា នេះបើយោងតាមព័ត៌មានលើគេហទំព័រនៃសហព័ន្ធអន្តរជាតិកាកបាទក្រហម និងអឌ្ឍចន្ទក្រហម។ ប្រព័ន្ធលូ និងច្រាំងថ្មដែលការពារទឹកជំនន់ក្នុងរដ្ឋធានី មិនទាន់អាចទប់ទល់នឹងកម្លាំងព្យុះនៅឡើយទេ នេះបើតាមក្រុមសេដ្ឋវិទូអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
យោងតាមអត្ថបទលើគេហទំព័រសារព័ត៌មាន The Jakarta Post ថា កម្រិតទឹកភ្លៀងឡើងដល់៣៧៧មីលីម៉ែត្រនៅយប់ថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ ជាកម្រិតខ្ពស់បំផុតក្នុងកំណត់ត្រាសម្រាប់ទីក្រុងហ្សាការតា នេះរាប់ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៧មក។ ទឹកភ្លៀងបង្កឱ្យមានការបាក់ដី ធ្វើឱ្យប្រជាជនជាប់ក្នុងផ្ទះ និងបង្ខំឱ្យជម្លៀសប្រជាជនជាង១៩.០០០នាក់ នេះបើយោងតាមការរាយការណ៍របស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានក្នុងស្រុក។ សហព័ន្ធកាកបាទក្រហម បានកំណត់ចំនួនប្រជាជនដែលភៀសខ្លួនថា មានប្រមាណជា៣១.២៣២នាក់។
គ្រូបង្រៀនផ្នែកទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិអ្នកស្រី Paramita Supamijoto នៃសាកលវិទ្យាល័យ Bina Nusantara ក្នុងរដ្ឋធានីហ្សាការតា បាននិយាយថា៖
«យើងមិនអាចសូម្បីតែចេញក្រៅផ្ទះ យើងគិតថា យើងដូចនៅកណ្តាលត្រពាំងដ៏ធំអ៊ីចឹង»។
អ្នកស្រី Paramita Supamijoto ប្រាប់ VOAតាមរយៈទូរសព័្ទថា កម្ពស់ទឹកក្នុងផ្ទះឡើងដល់ជិត៤០សង់ទីម៉ែត្រ (៤តឹក)ធៀបនឹងផ្ទៃបាត។ អ្នកស្រីបានបន្តថា៖
«ហើយកម្ពស់ទឹកជំនន់នៅក្រៅផ្ទះវិញរឹតតែខ្ពស់ជាងនេះទៅទៀត ខ្ញុំគិតថាអាចមានកម្ពស់៥០ ឬ ៦០ សង់ទីម៉ែត្រ ស្ទើរតែត្រឹមចង្កេះមនុស្សពេញវ័យទៅហើយ។ បន្ទាប់ពីទឹកស្រក វាបន្សល់នូវភក់ស្អុយ»។
សហព័ន្ធកាកបាទក្រហម រាយការណ៍ថា គ្រោះទឹកជំនន់នេះបណ្តាលឱ្យមានមនុស្ស១០០នាក់ រងរបួស។ ស្ថាប័ននេះ អំពាវនាវឱ្យមានការបរិច្ចាកគចំណីអាហារ ភួយមុងខ្នើយ កញ្ចប់ជំនួយសម្រាប់កុមារ ទឹកស្អាត និងថ្នាំសង្កូវ។ ផ្ទះមួយចំនួនទឹកជន់លិចដល់ជាន់ទី២។
លោក Rajiv Biswas ប្រធានក្រុមសេដ្ឋវិទូប្រចាំតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកនៃក្រុមហ៊ុនស្រាវជ្រាវទីផ្សារIHS Markit ថ្លែងថា ប្រជាជន១១លាននាក់ក្នុងទីក្រុងនេះ ស្នើសុំឱ្យរដ្ឋាភិបាលគិតគូរកែលម្អប្រព័ន្ធការពារទឹកជំនន់ បើទោះជារដ្ឋាភិបាលបានធ្វើច្រើនណាស់មកហើយក៏ដោយ។ កាលពីខែកក្កដាឆ្នាំមុន លោកប្រធានាធិបតី Joko Widodo បានណែនាំឱ្យសាងសង់ច្រាំងថ្មទប់ទឹកសមុទ្រជុំវិញរដ្ឋធានីហ្សាការតា ដែលដីក្នុងតំបន់នោះ ភាគច្រើនស្ថិតនៅក្រោមនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ។
លោក Biswas បាននិយាយថា ក្រុមមន្រ្តីទាំងអស់ ត្រូវតែបង្ហាញការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងកម្រិតថ្មីមួយ។
ជំហានធំបំផុត អាចជាការរកទីតាំងថ្មីសម្រាប់រដ្ឋធានីនៃប្រទេសប្រជុំកោះដ៏ធំនេះ គឺប្តូរទៅតំបន់ Kalimantan ខាងកើត នៅលើកោះ Borneo វិញ។ លោកប្រធានាធិបតី បានប្រកាសថាការប្តូរទៅទីតាំងថ្មីនេះ នឹងធ្វើនៅខែសីហា បន្ទាប់ពីមានការសិក្សាអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំ។ ទីក្រុងថ្មីនោះ មានកំពង់ផែសមុទ្រ អាកាសយានដ្ឋាន ហើយមានប្រជាជនមានជីវភាពមធ្យម និងកម្រិតយល់ដឹងល្អរួចជាស្រេច។
លោក Biswas បាននិយាយថា៖
«ខ្ញុំគិតថា មិនមែនដោយសារតែហេតុផលគ្រោះទឹកជំនន់នេះ ធ្វើឱ្យមានការងើបតវ៉ាខាងនយោបាយនោះទេ។ ប្រសិនបើ វាជារឿងនយោបាយនោះ វាអាចជារឿងមានប្រយោជន៍ដល់លោកប្រធានាធិបតី ដែលកំពុងជំរុញឱ្យកសាងរដ្ឋធានីថ្មីដែលមានទីតាំងថ្មីនៅកោះមួយផ្សេងទៀត ហើយហេតុផលមួយទៀត គឺការកសាងទីក្រុងថ្មី នៅទីតាំងដែលអាចរងផលប៉ះពាល់ដោយគ្រោះទឹកជំនន់ និងគ្រោះធម្មជាតិផ្សេងៗតិចតួចជាង។
ក្រុមអ្នកវិភាគ លើកឡើងដោយប្រុងប្រយ័ត្នថា ការផ្លាស់ប្តូរទីក្រុងថ្មីនេះ នឹងចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំ។ ក្នុងពេលនេះ រដ្ឋធានីហ្សាការតា កំពុងមានប្រជាជនច្រើនកុះករស្រាប់ និងជាគោលដៅភ្ញៀវទេសចរ និងជាមជ្ឈមណ្ឌលរបស់រដ្ឋាភិបាលរួចទៅហើយ។
រដ្ឋធានីហ្សាការតា ត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាទីក្រុងមានខ្យល់ពុល ហើយប្រជាជនរស់នៅកកកុញ ដោយក្នុងនោះប្រជាជនជាច្រើនគ្រួសាររស់នៅផ្ទះជញ្ជាំងជាប់ៗគ្នាតាមបណ្តោយមាត់ទន្លេ។
អ្នកស្រី Supamijoto និយាយថា ផ្ទះសម្បែងមិនត្រូវសង់នៅក្នុងតំបន់ទឹកជំនន់ទេ ហើយប្រជាជន ត្រូវឈប់ចោលសំរាមក្នុងទន្លេ។ អ្នកស្រី ផ្តល់យោបល់ថា ទន្លេគួរតែរក្សាតាមលក្ខណៈធម្មជាតិរបស់វា។
លោក Biswas និយាយថា ប្រព័ន្ធលូក្នុងទីក្រុង តែងតែស្ទះនៅពេលមានគ្រោះទឹកជំនន់ធំៗ។
អ្នកស្រី Supamijoto បានបន្តថា៖
«ការផ្លាស់ទីតាំងរដ្ឋធានីថ្មី គឺជាគំនិតល្អ ប៉ុន្តែវាមិនអាចផ្លាស់ប្តូរក្នុងរយៈពេល២-៣នាទីបានឡើយ ពីព្រោះរដ្ឋធានីហ្សាការតា ធ្លាប់ជារដ្ឋធានីអស់រយៈកាលជាយូរមកហើយ ម្យ៉ាងទៀតប្រជាជនស៊ាំនឹងការរស់ទៅទីនេះស្រាប់ទៅហើយ។ អ៊ីចឹង ប្រសិនបើ គេចង់ឱ្យពួកយើងផ្លាស់ទៅរដ្ឋធានីថ្មី វានឹងត្រូវឆ្លងនីតិវិធី និងបញ្ហាច្រើនណាស់ យើងមិនអាចធានាថា រដ្ឋធានីថ្មីនេះ នឹងមានសុវត្ថិភាពពីគ្រោះទឹកជំនន់ និងគ្រោះធម្មជាតិផ្សេងៗឡើយ»។
អ្នកស្រី Marie Diron នាយកគ្រប់គ្រងនៃក្រុមហ៊ុន Moody ផ្តល់សេវាជូនវិនិយោគិននៅប្រទេសសិង្ហបុរី និយាយថា រដ្ឋធានីហ្សាការតា ធ្លាប់រងគ្រោះដោយទឹកជំនន់ជាញឹកញាប់ និងត្រូវចំណាយពេល២-៣សប្តាហ៍ដើម្បីអាចស្តារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញបាន។ គ្រោះទឹកជំនន់កាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០១៣ បានសម្លាប់មនុស្សជាច្រើនសិបនាក់ និងបានបង្កឱ្យលិចលង់តំបន់ទីប្រជុំជនពាណិជ្ជកម្មរដ្ឋធានីហ្សាការតានោះផងដែរ។
អ្នកស្រី Marie Diron បានបន្តថា៖
«ដំបូង យើងនឹងផ្តើមសង្កេតលើល្បឿននៃការស្តារឡើងវិញ ថាតើមានវិធានការបែបណាដើម្បីដោះស្រាយផលប៉ះពាល់ដោយគ្រោះទឹកជំនន់នេះ»។
អ្នកស្រី Marie Diron រំពឹងថាប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងវិលទៅរក «ស្ថានភាពដែលមានសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចធម្មតាវិញ» ក្នុងរយៈពេល២-៣សប្តាហ៍ទៀត។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចមិនវិលទៅស្ថានភាពធម្មតាទេ យើងនឹងបន្តសង្កេតតាមដានស្ថានភាពប្រទេសទាំងមូលតែម្តង។
សហព័ន្ធកាកបាទក្រហមបានឲ្យដឹងថា តាមការព្យាករណ៍ឃើញថា មានភ្លៀងធ្លាក់ច្រើននៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី អំឡុងពេល១០ថ្ងៃដើមខែមករា ដែលនេះ នឹងធ្វើឱ្យ «កម្រិតទឹកនឹងបន្តកើនឡើង»៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក កោះ សុគន្ធី
