ប្រទេសចិនបាននិយាយនៅថ្ងៃចន្ទថា ខ្លួនបានប្រើប្រាស់ទឹកប្រាក់ប្រមាណ១៨២ លានលានដុល្លារនៃតម្លៃទ្រព្យរួមជាតិទាំងមូល ក្នុងក្តីសង្ឃឹមថា នឹងផ្តល់ការគាំទ្រដល់ការលើកកម្ពស់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនដែលមានការថយចុះ ដោយជំរុញឲ្យមានការប្រើប្រាស់ការចំណាយក្នុងស្រុក បន្ទាប់ពីការទប់ស្កាត់បាននៃការផ្ទុះរីករាលដាលនៃវីរ៉ុសកូរ៉ូណា។
ប៉ុន្តែទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុក ដែលត្រូវបានជាប់គាំងដោយសារតែគោលនយោបាយបិទប្រទេស និងបារម្ភពីបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុរបស់ខ្លួនផងនោះ ប្រហែលជាមិនអាចចេញទៅទិញទំនិញឬឥវ៉ាន់តាមហាងឲ្យបានព្រោងព្រាតដូចមុនទៀតនោះទេ។
ប្រាក់ចំណូលចុះទាប?
លោក Liang Kuo-yuan ប្រធានវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ Polaris ក្នុងទីក្រុងតៃប៉ិបានប្រាប់វីអូអេ ក្នុងសម្តីដើមថា «តិចឬច្រើន ប្រាក់ចំណូលរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ បានទទួលរងប៉ះពាល់ដោយជំងឺកូវីដ១៩។ ដូច្នេះក្នុងន័យជារួម វានឹងមិនមានប្រសិទ្ធភាពទេក្នុងការជំរុញសេដ្ឋកិច្ចចិន តាមរយៈការប្រើប្រាស់ការចំណាយរបស់ប្រជាជនក្នុងប្រទេស។
លោក Ning Jizhe អនុប្រធានគណៈកម្មាការកែទម្រង់និងអភិវឌ្ឍន៏ជាតិរបស់ចិន បានថ្លែងក្នុងសនិ្នសិទសារព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃចន្ទថា ការចំណាយក្នុងស្រុករបស់ពលរដ្ឋ មានការកើនឡើងប្រមាណ៨,៣ ភាគរយក្នុងអំឡុងពេលនៃខែមីនានិងមេសា បើទោះបីជានៅមានការធ្លាក់ចុះប្រមាណ៧,៥ភាគរយ បើប្រៀបធៀបរយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំមុនក៏ដោយ។
លោក Ning លើកឡើងថា លោកសង្ឃឹមថា នឹងមានភាពកាន់តែប្រសើរឡើងវិញទាក់ទងនឹងរឿងនេះនៅក្នុងខែឧសភា បើទោះបីជាគេមិនមានសញ្ញាណាមួយដែលថា នឹងមានការចំណាយរបស់ពលរដ្ឋទៅលើអ្វីដែលគេមិនបានទិញមុនពេលបិទប្រទេសកន្លងមកក្តី។ លោកបន្តថា រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង បានចាប់ផ្តើមវិធានការណ៏មួយចំនួន ក្នុងការជំរុញឲ្យមានការចំណាយទៅលើផលិតផលប្រើប្រាស់និងផ្នែកសេវាកម្ម។
មន្ត្រីចិនរូបនេះបន្ថែមទៀតថា ប្រទេសចិនក៏បានបេ្តជ្ញាផងដែរក្នុងការស្ថាបនាបណ្តាញទូរស័ព្ទ 5G និងការតភ្ជាប់ប្រព័ន្ធអិនធឺណិតល្បឿនលឿន ដើម្បីលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការធ្វើពាណិជ្ជកម្មអនឡាញ ក៏ដូចជាការចំណាយក្នុងការទិញផលិតផលកសិកម្មសរីរាង្គជាដើម។
ការជួយឧបត្ថម្ភផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច
បើតាមលោក Ning រដ្ឋាភិបាលចិន មានគម្រោងនឹងបញ្ចេញទឹកប្រាក់ប្រមាណ១៤០ពាន់លានដុល្លារ តាមរយៈការលក់មូលបត្ររយៈពេលខ្លី និងមូលបត្ររដ្ឋាភិបាលប្រមាណ៥២៦ពាន់លានដុល្លារទៀត សម្រាប់កិច្ចសន្យាគងម្រោងផ្សេងៗនៃរដ្ឋបាលនិងខេត្តនានារបស់ចិន ដើម្បីឧបត្ថម្ភគាំទ្រដល់វិស័យសេដ្ឋកិច្ចនេះ។
ដោយហៅតួលេខសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិនថា មានភាពមិនច្បាស់លាស់ លោក Liang បាននិយាយថា ការចំណាយក្នុងគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃសំរាប់របស់របរចាំបាច់នឹងជួយជំរុញខ្លះៗទៅលើការចំណាយការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុក។
លោកក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា ការចំណាយរបស់អ្នកប្រើប្រាស់លើទំនិញដែលមានតម្លៃថ្លៃៗ ទោះបីក្នុងចំណោមអ្នកធូរធារក្តី ក៏នឹងមិនមានចំនួនច្រើនដែរ។
បើតាមការលើកឡើងរបស់លោក Liang គឺថា ដោយមានបន្ទុកបំណុលជាច្រើន ជាពិសេសដែលបិទបាំងនៅក្នុងវិស័យធនាគារ ដែលមានការលាក់បាំងនោះ ប្រទេសចិននឹងមិនមានលទ្ធភាពក្នុងការបង្កើនការចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ដើម្បីស្តារសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន ដូចអ្វីដែលខ្លួនបានធ្វើកាលពីមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុក្នុងឆ្នាំ២០០៨នោះទេ។
ដោយឡែកលោក Liao Qun អ្នកសេដ្ឋវិទូនៃធនាគារ CITIC International Ltd ដែលមានស្នាក់ការក្នុងក្រុងហុងកុង បានលើកឡើងថា លោកមិនឯកភាពជាមួយហេតុផលដែលថា ប្រទេសចិនកំពុងមានបំណុលវ័ន្តកនោះឡើយ។
តែលោកឯកភាពថា ទោះបីជាអត្រាអ្នកសន្សំប្រាក់មានចំនួនច្រើនក្តី ការចំណាយរបស់អ្នកប្រើប្រាស់នឹងមិនកើនឡើងមុនពេលដែលគោលនយោបាយបិទប្រទេស ត្រូវបានគេដកចេញទាំងស្រុងនោះទេ។ លោកថា ទំហំប្រាក់បំណុលរបស់ចិន គឺស្ថិតនៅក្រោម ៦០ភាគរយនៃផលិតផលសរុបក្នុងស្រុកទាំងមូលរបស់ប្រទេសនេះ។
ការកើនឡើងនៃចំណាយលើការប្រើប្រាស់
លោក Liao ថា ការចំណាយលើការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុក មានប្រមាណ៥៥ភាគរយ នៃផលិតផលសរុបក្នុងស្រុករបស់ចិន ជាមួយនឹងចំណាយជាលក្ខណៈឯកជនមានប្រមាណ៤០ភាគរយ ហើយសល់ប៉ុន្មានជាចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ។ លោកថាសក្តានុពលដែលកើតមានសំរាប់ការចំណាយការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុកនឹងកើនឡើង ប្រសិនបើប្រាក់ចំណូលពីសេដ្ឋកិច្ចនៃរោងចក្រផលិតនៅតែរឹងមាំនោះ។
សេដ្ឋវិទូមិនចុះសម្រុងគ្នាទាក់ទងនិងរឿងថាតើសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិន អាចទប់ទល់ជាមួយការធ្លាក់ចុះដោយសារវីរ៉ុសកូរ៉ូណាដែរឬទេ។ សំណួរនេះបានកើតមានឡើង បន្ទាប់ពីនាយករដ្ឋមន្រ្តីចិនលោក Li Keqiang ខកខានមិនបានដាក់ចេញនូវទិសដៅនៃការរីកចម្រើនផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចក្នុងឆ្មាំ២០២០ នៅពេលដែលលោកថ្លែងសុន្ទកថានៅចំពោះមុខសន្និបាតសភាប្រជាជាតិចិនដែលបានពន្យារពេលបើកកិច្ចប្រជុំរបស់ខ្លួនដែលត្រូវបានពន្យារអស់រយៈពេលយ៉ាងយូរកាលពីថ្ងៃពីថ្ងៃសុក្រ។ កាលពីឆ្នាំ២០០២ ប្រទេសចិនខកខានមិនបានដាក់ចេញនូវទិសដៅសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនម្តងរួចហើយ។
មុនពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិនធ្លាក់ចុះប្រមាណ៦,៨ ភាគរយក្នុងត្រីមាសទី១កាលពីមួយឆ្នាំមុន ថ្នាក់ដឹកនាំកុម្មុយនីស្ត ដែលជារឿយៗពឹងផ្អែកលើកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងស្របច្បាប់របស់ខ្លួននោះ បានប៉ាន់ប្រមាណថា សេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិននឹងមានសន្ទុះកើនឡើងប្រមាណ៥,៦ ភាគរយក្នុងឆ្នាំនេះ។
លោក Liang និយាយថា ទស្សនៈវិស័យទាក់ទងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិន មិនទាន់មានភាពប្រាកដនិយមនៅឡើយទេ ដោយអាជ្ញាធរបស់ចិនបានលើកឡើងខុសៗគ្នា។
ការងើបឡើងសេដ្ឋកិច្ចចិនចុះឡើងដែលមានរាងអក្សរ W
បើតាមការបញ្ជាក់របស់លោក Liang ប្រសិនបើមានការងើបត្រឡប់មកវិញនូវសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិននោះ យ៉ាងច្រើនបំផុតភាពប្រសើរនោះក៏មានរាងជាអក្ស W ដែរ ដែលនេះមានន័យថា សេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិនធ្លាក់ចុះ មុនពេលដែលងើបប្រសើរឡើងវិញទាំងស្រុង។
ទន្ទឹមគ្នានេះដែរ ប្រទេសចិននៅមានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនផងដែរ ក្នុងការសង្គ្រោះសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនឲ្យចេញផុតពីការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ១៩ ជាសកលនោះ។ អ្នកតាមដានប្រទេសចិនបានលើកឡើងថា អារម្មណ៏ប្រឆាំងចិនដែលមានសន្ទុះកើនឡើង និងបញ្ហាផ្សេងៗទៀត អាចជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសខ្លះកាត់បន្ថយការពឹងផ្អែកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចទៅលើកទីក្រុងប៉េកាំងតទៅទៀត ដោយបានបង្ខំចិត្តចាកចេញពីទីផ្សាររបស់ចិនយ៉ាងឆាប់រហ័សផងដែរ។
តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក Liao ថា លោកមិនទាន់ប្រាកដនៅឡើយទេថា និន្នាការនៃការផ្លាស់ទីតាំងរបស់ក្រុមហ៊ុនជំនួញនឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់មូលដ្ឋានគ្រឺៈនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ចិននោះ។ លោកថា និន្នាការនេះបានកើតមានរួចហើយ តាំងពី១០ឆ្នាំមុនម្ល៉េះនៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនជំនួញបរទេសមួយចំនួន បានដកទីតំាំងជំនួញរបស់ខ្លួនចេញពីប្រទេសចិន ទៅកាន់ប្រទេសអាស៊ីជិតខាង ដែលមានតម្លៃពលកម្មនិងតម្លៃដីទាបជាង។
ក្នុងរយៈពេលដូចគ្នានេះដែរ គឺការនាំចេញរបស់ចិនបានបន្តការរីកលូតលាស់។ លោក Liao ថាការនាំចេញរបស់ចិននៅពេលនោះ មានចំនួនប្រមាណ១៣ភាគរយ នៃចំនួនការនាំចេញសរុបរបស់ពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ដែលចំនួននេះកើនប្រមាណ៩ភាគរយ កាលពី១០ឆ្នាំមុន។
លោក Liao បានថ្លែងក្នុងសម្តីដើមថា «ប្រសិនបើនេះជាការគិតគូរនយោបាយនោះ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងរងគ្រោះ តាមទស្សនៈសេដ្ឋកិច្ច។ គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងដោយច្បាស់ទេថា តើជំហរនយោបាយមួយនេះ នឹងត្រូវគេប្រកាន់យកឬយ៉ាងណានោះ។ ប៉ុន្តែបើនិយាយពីការប្រកួតប្រជែងក្នុងន័យសេដ្ឋកិច្ចវិញ ឧស្សហកម្មនៅក្នុងប្រទេសចិន នៅតែមានតម្លៃថោក ដែលជាវិធីទាក់ទាញនិងមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះវិនិយោគិនបរទេស» ។
ប្រែសម្រួលដោយលោក ជ្រា វណ្ណារិទ្ធ
