សាក្សីបានរៀបរាប់ថា ពួកខ្មែរក្រហមក្នុងមន្ទីរសន្តិសុខក្រាំងតាចាន់បានធ្វើទារុណកម្មលើស្ត្រីបីនាក់ដោយសម្រាតសម្លៀកបំពាក់ទាំងស្រុង ហើយបន្ទាប់មកពួកគេបានពុះទ្រូងស្ត្រីទាំងនេះទាំងរស់ដើម្បីយកគ្រឿងក្នុងយកទៅចម្អិនធ្វើជាអាហារ។
លោក កែវ ច័ន្ទតារា បានឃើញព្រឹត្តិការណ៍ព្រៃផ្សៃទាំងនេះផ្ទាល់នឹងភ្នែកក្នុងពេលដែលលោកស្ថិតក្នុងការឃុំឃាំងចំនួន២៩ថ្ងៃ។
លោកបញ្ជាក់នៅក្នុងសវនាការក្នុងសំណុំរឿង០០២វគ្គទី២នៅថ្ងៃច័ន្ទនេះថា ពួកខ្មែរក្រហមបានប្រមូលអ្នកទោសផ្សេងទៀតឲ្យមើលការធ្វើទារុណកម្មលើស្រ្តីចំនួនបីនាក់ដែលត្រូវយកមកសួរចម្លើយទាំងខ្លួនអាក្រាត។
«នារី ដែលគេនាំចូលមកនោះ ត្រូវគេសម្រាតននលគោក គ្មានខោអាវ។ ក្នុងចំណោមអ្នកនាំមកនោះមានម្នាក់កាន់ដង្កាប់ ម្នាក់កាន់ដបទឹកអាស៊ីត ម្នាក់ទៀតមានយួរទឹក។ ចូលទៅដល់ គេឲ្យស្ត្រីទាំងនោះអង្គុយផ្ទាល់ដី។ គេយកដង្កាប់ច្របាច់ ឮសូរខ្លប់ៗ កាន់ដើរសំដៅរកនារីនោះ។ គេប្រើដង្កាប់នោះចាប់ត្រង់ច្រមុះ ត្រចៀក ថ្ពាល់ បបូរមាត់ កន្ត្រាក់ចាប់សាច់ដែលគេអាចចាប់កៀបបាន ដាច់ចេញឈាម។ ក្រោយពេលចេញឈាម នារីនោះគ្រាន់តែលាន់មាត់ថា អ៊ឹស អ៊ឹស អ៊ឹស។ ហើយម្នាក់ទៀតយកទឹកអាស៊ីតគ្រវីដាក់ ប្រកាច់ននៀលពេញដីទាំងបីនាក់។ អត់អ្នកណាហ៊ានស្រែកឈឺថាអូយ! មួយម៉ាត់ទេ។ យើងទាំងអស់គ្នាអង្គុយមើលស្លុតចិត្ត»។
ស្ត្រីទាំងបីនាក់គឺជាអតីតអ្នកតស៊ូក្នុងចលនាបដិវត្តន៍របស់ពួកកុម្មុយនិស្តខោអាវខ្មៅខ្មែរក្រហម។ ហើយពួកគេត្រូវចាប់ខ្លួនពីស្រុកស្រែអំបិលខេត្តកោះកុង។
ការដែលពួកខ្មែរក្រហមឲ្យអ្នកទោសដទៃអង្គុយមើលការធ្វើទារុណកម្មដ៏ឃោរឃៅលើស្ត្រីទាំងនោះគឺដើម្បីគំរាមឲ្យអ្នកទាំងនោះឆ្លើយដោយមិនចាំបាច់លាក់លៀម។ នេះបើផ្អែកតាមសាក្សីលោកកែវ ច័ន្ទតារា។
សាក្សីឆ្លើយទៅនឹងសំណួរតំណាងសហព្រះរាជអាជ្ញាថា ដោយស្ត្រីទាំងបីនាក់សន្លប់ ពួកខ្មែរក្រហមយកទឹកជះលើពួកនាង។
«គេលើកនារីទាំងបី ហើយយកទឹកជះដាក់។ នារីពីរនាក់នៅសន្លប់ដដែល។នារីម្នាក់ងើបអង្គុយ។ ដល់ពេលហ្នឹងគេសួរ។ គេសួរថា តើអ្នកណាទៅបំពាក់បំប៉នឲ្យនាងឯងនៅស្រែអំបិល ឈ្មោះអី? នារីនោះ ដូចជាឡេងឡង់លែងដឹងអី អត់ឆ្លើយ។ គេក៏សម្រេចលើកនារីនោះទៅព្យួរនៅជញ្ជាំងស្លឹកដូងពីខាងលិចដោយថ្ពក់ពីចង្កាទម្លាយទៅមាត់។ ហើយម្នាក់ទៀតចូលមកដោយកាន់កាំបិតសស្ញាច។ ហើយវះពីដើមទ្រូងទៅទល់គ្នានឹងឆ្អឹងថ្ងាសខាងក្រោម (លើប្រដាប់ភេទ)។ កន្ត្រាក់យកថ្លើម និងជាប់បេះដូងមួយផងដើរកាន់កាត់លើក្បាលយើងទាំងអស់គ្នា។ គេទៅដល់មាត់ទ្វារ គេហៅគ្នាគេថា 'ឯងយកទៅឆាអឺក ទុកផឹកស្រា។ ហើយប្រម៉ាត់ អារទុកឲ្យអញ'។ គេធ្វើដូច្នេះលើនារីទាំងបីនាក់»។
លោកកែវ ច័ន្ទតារា ឆ្នាំនេះអាយុ៧៥ឆ្នាំ។ លោកគឺជាអតីតនិស្សិតពេទ្យ។ លោកត្រូវចាប់ខ្លួននៅចុងខែមិនាឆ្នាំ១៩៧៥គឺមុនពេលពួកខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាច។ លោកត្រូវបញ្ជូនទៅដាក់គុកនៅក្រាំងតាចាន់ ក្រោយពីការសួរចម្លើយរយៈពេលប្រាំថ្ងៃនៅក្នុងមន្ទីរសន្តិសុខក្របីព្រៃ ឬគុកក្របីព្រៃ។
មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ លោកកែវ ច័ន្ទតារារំឭកបន្ថែមថា ស្ត្រីទើបនឹងសម្រាលកូនរួចក៏ត្រូវយកទៅសម្លាប់ចោល ដោយមិនឆ្លងកាត់ការសាកសួរនោះដែរ។
«ពេលខ្លះអ្នកទោសយកទៅដល់កន្លែងហ្នឹងភ្លាម សម្លាប់ភ្លាម។ អត់សួរ។ ថ្ងៃមួយ ល្ងាចប្រហែលជាម៉ោង៥ ខ្ញុំឃើញគេនាំនារីម្នាក់ដឹកដៃកូនតូច អាយុប្រហែលជាបីឆ្នាំ។ កូនមួយពរនឹងដៃ។ ប្រហែលជាទើបនឹងកើត ពីព្រោះម្តាយនៅធ្លាក់ឈាមតាមសំពត់។ នារសារពីរនាក់មានកាំភ្លើងពីរដើមនាំ[នារីនោះ] មកឈរកន្លែងឃុំឃាំង។ គេប្រាប់គ្នាគេថា មិនបាច់ដាក់គុកទេ។ គេក៏នាំនារីនោះទៅក្រឡុកមួយនៅខាងកើតផុតនៃមន្ទីរក្រាំងតាចាន់ហ្នឹង។ខ្ញុំនៅក្បែរមាត់ទ្វារមុខទៅត្បូងដែរក៏បានឃើញ។ ឈ្លបពីរនាក់ក៏ដើរចេញទៅ។ ពីរនាក់ទៀតទៅជួបនារីនោះក្រោមដើមអំពិលទឹកបារាំង។ ហើយមានដើមថ្ងាន់មួយនៅខាងជើង។ វាទៅយកកូនបីនឹងដៃរបស់នារីនោះបោកនឹងគល់ថ្ងាន់នោះ។ រួចបោះចូលគ្រលុក។ នាងនោះដួល។ កូនអាយុប្រហែលបីឆ្នាំនោះយំ។ វាក៏ចាប់កូននោះបោកនឹងគល់អំពិលបារាំង។ នារីនោះសន្លប់ហើយ។ ពួកវាវាយថែមពីរបីដំបងទៀត រួចរុញទម្លាក់ចូលក្នុងរណ្តៅហ្នឹង។ ដូច្នេះមិនចាំបាច់ជំនុំជម្រះ ដូចកន្លែងយើងនេះទេ គឺវាសម្លាប់បែបនេះ»។
សាក្សីអះអាងថា ក្នុងមួយថ្ងៃអ្នកទោសមិនតិចជាង៥០នាក់ឡើយត្រូវសម្លាប់នៅក្នុងគុកក្រាំងតាចាន់ ហើយអតីតអ្នកតស៊ូ និងកម្មាភិបាលរបស់ខ្មែរក្រហមភាគច្រើនត្រូវសម្លាប់នៅទីនោះដែរ។
លោកកែវ ច័ន្ទតារាក៏ត្រូវពួកខ្មែរក្រហមប្រើឲ្យអូសសាកសពអ្នកទោសទៅទម្លាក់ចូលរណ្តៅផងដែរ។ អ្នកទោសយ៉ាងតិច១៥.០០០នាក់ត្រូវសម្លាប់នៅគុកឧក្រិដ្ឋនេះ។ លោកកែវ ច័ន្ទតារាធ្លាប់បានចូលរួមគាស់សាកសពបានចំនួនប្រមាណ១២.០០០លលាដ៍ក្បាល។ សាកសពទាំងនេះត្រូវកប់ក្នុងរណ្តៅធំៗចំនួនបី៕
