ប្រមុខរដ្ឋស្តីទីលោក សាយ ឈុំ ជាប្រធានព្រឹទ្ធសភាជំនួសឲ្យព្រះមហាក្សត្រ ដែលកំពុងមានវត្តមាននៅប្រទេសចិនបានប្រកាស កាលពីថ្ងៃពុធថា សេចក្តីស្នើច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងប្រទេសជាតិស្ថិតក្នុងភាពអាសន្ន បានក្លាយជាច្បាប់ជាធរមាន។
ច្បាប់នេះមាន ១២ មាត្រានិងត្រូវបានធ្វើឡើងតាមការស្នើរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ដែលលោកថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវការច្បាប់នេះដើម្បីត្រៀមក្នុងដៃ ពេលប្រទេសត្រូវការដាក់ក្នុងភាពអាសន្ន។ លោកថា ការធ្វើច្បាប់នេះ គឺដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ការរាតត្បាតវីរុសកូរ៉ូណាកាន់តែខ្លាំង ដែលតម្រូវឲ្យហាមឃាត់ពលរដ្ឋធ្វើដំណើរ និងរកស៊ី។
បើតាមព្រះរាជក្រមច្បាប់នេះ ត្រូវបានប្រកាសជាការប្រញាប់។
ច្បាប់នេះត្រូវបានរិះគន់ដោយមន្រ្តីសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ និងស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិផ្សេងទៀត។ ក្រុមអ្នកជំនាញ អ.ស.ប. បានលើកឡើងថា ច្បាប់នេះ «រំលោភសិទ្ធិឯកជនរឹតត្បិតការបញ្ចេញមតិដោយសេរី និងដាក់ជាបទព្រហ្មទណ្ឌចំពោះការជួបប្រជុំដោយសន្តិវិធី»។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះមិនត្រូវបានដាក់ឲ្យមានការពិភាក្សា ក្នុងចំណោមអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងសាធារណជនដើម្បីចូលរួមផ្តល់យោបល់នោះទេ។
បើតាមសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ រដ្ឋាភិបាលអាចហាមឃាត់ ឬដាក់កំហិតទៅលើសិទ្ធិសេរីភាពជាមូលដ្ឋាន ដូចជាការដើរហើរ ការជួបជុំប្រមូលផ្ដុំ ការប្រកបមុខរបរ ការចែកចាយព័ត៌មានដែលបង្ក«ចលាចល ឬដែលនាំឲ្យខូចខាតដល់សន្តិសុខជាតិ» និងបើកសិទ្ធិអំណាចឲ្យរដ្ឋាភិបាលតាមដានឃ្លាំមើល «ប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងទូរគមនាគមន៍គ្រប់រូបភាព»។
បើតាមសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ការដាក់ប្រទេសជាតិស្ថិតក្នុងភាពអាសន្នអាចធ្វើឡើងនៅពេលប្រទេសប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ ដូចជាគ្រោះថ្នាក់ដែលបង្កឡើងដោយសង្រ្គាម ឬការឈ្លានពានពីកម្លាំងបរទេសគ្រោះអាសន្នបន្ទាន់ ចំពោះសុខភាពសាធារណៈ បណ្តាលមកពីការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺភាពវឹកវរធ្ងន់ធ្ងរដល់សន្តិសុខជាតិ និងសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ព្រមទាំងគ្រោះមហន្តរាយធ្ងន់ធ្ងរដែលគំរាមកំហែង ឬអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់រីករាលដាលដល់កម្រិតទូទាំងប្រទេស៕