ក្រៅពីការជួបជុំគ្នាធ្វើបុណ្យទានតាមប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ និង រកវិធីជួយដល់ សហគមន៍ ហើយនឹងប្រទេសកំណើតទៅតាមលទ្ធភាពភាពនោះ ជនអន្តោប្រវេសន៍ និងជនភៀសខ្លួនខ្មែរដែលមករស់នៅសហរដ្ឋអាមេរិករួមទាំងពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្នុងរដ្ឋ មីនីសូតា បានថ្លែងថានៅលើទឹកដីពោរពេញដោយឱកាសកសាងជីវិតដូចជាប្រទេសអាមេរិកនេះ បានផ្តល់ភាពជោគជ័យដល់ពួកគេទៅតាមការប្រឹងប្រែងតស៊ូរៀងៗខ្លួន។
Your browser doesn’t support HTML5
ខ្មែរនៅអាមេរិកបង្ហាញពីភាពជោគជ័យដោយឱកាសនិងការតស៊ូ
ធ្វើម្ហូបបណ្តើរនិយាយបណ្តើរ លោក ហេង សំណាងម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានមួយកន្លែង ក្នុងសង្កាត់ Rochester រដ្ឋមីនីសូតា ថ្លែងកោតសរសើរសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលមាន ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងរដ្ឋល្អផ្តល់ឱកាសច្រើនសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ជាពិសេសរូបលោក ដែលបានចាប់ផ្តើមតាំងពីបាតដៃទទេ រហូតក្លាយជាម្ចាស់ហាងចិនមួយឈ្មោះ ហ៊ូណាន់ (Hunan)។
«ខ្ញុំគិតថា យើងជាខ្មែរ ហើយមកស្រុកគេនេះ ខ្ញុំគិតថាយើងមានឱកាសច្រើនណាស់។ មានឱកាសច្រើនសំខាន់គឺបងប្អូនខ្មែរយើងខ្លះបណ្តោយឱកាសហ្នឹងវាហួស វាទៅ ចោល។ អីចឹងឱកាសមនុស្សម្នាក់ៗមិនមែនធ្លាក់ពីលើមេឃរាល់ថ្ងៃទេ វាមានយូរៗ ម្តងអីចឹង។ ហើយយើងត្រូវចាប់ឱកាសហ្នឹង ហើយយើងត្រូវគិតមើលថាកន្លែងណា ដែលវាល្អជាង ដែលហៅថាស្វែងរកការងារល្អ និងរកកន្លែងល្អនោះណា»។
ម្ហូបក្នុងហាងរបស់លោក មានទាំងម្ហូបបែបចិននិងម្ហូបខ្មែរខ្លះ ដែលមានតម្លៃសមរម្យ ចាប់ពី៨ ដុល្លារ ដល់ជាង១០ដុល្លារ មានសេវាកម្មល្អ រហ័ស ស្អាត និង ទីតាំងល្អ ដែលអាចតទល់នឹងការប្រកួតប្រជែងជាមួយហាងនានា ក្នុងទីក្រុងដែលលោកថា មានមនុស្សជាង១០ម៉ឺននាក់រស់នៅនេះ។
លោកថាមកដល់ពេលនេះ លោកមានប្រព័ន្ធកម្មង់អនឡាញនិងការដឹកជញ្ជូនដល់ កន្លែងផងដែរ ដើម្បីតម្រូវតាមភ្ញៀវដែលមិនអាចមកភោជនីយដ្ឋានបាន។ លោកថាចាប់តាំងពីលោកទិញហាងថ្មីនេះពីថៅកែចិនរយៈពេល៣ឆ្នាំមក លោកថា ពេលនេះលោកទទួលបានប្រាក់ចំណេញហើយ ក្រោយពីលោកមិនសូវបានទទួល ជោគជ័យក្នុងមុខជំនួញកាលពីជាង១០ឆ្នាំមុន។
លោក ហេង សំណាង ម្ចាស់ហាងខ្មែរចិន នៅសង្កាត់ Rochester រដ្ឋមីនីសូតា។(សាយ មុន្នី/VOA)
លោក ហេង សំណាងដែលបានមកដល់សហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីដើមឆ្នាំ២០០១នោះ មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។
អ្នកជំនួញដែលបានជោគជ័យ ផ្នែករោងចក្រក្នុងសង្កាត់ Bloomington រដ្ឋមីនីសូតា គឺ លោក ស្រុ៊ន តាំង ហ៊ាង (Heang T. Srun) បានថ្លែងថា ចាប់តាំងពីលោកបានចាប់ ផ្តើមដំណើរការរោងចក្រនិងក្រុមហ៊ុន ឈ្មោះ Quality Tech Services ផ្នែកវេចខ្ចប់ ដែលមានបុគ្គលិក ជាង ១៦០នាក់ ជិត ២០ឆ្នាំ តាំងពីឆ្នាំ២០០១ មកនោះ លោកបានទទួលជោគជ័យក្នុងមុខជំនួញនេះ។
លោក ស្រ៊ុន តាំងហ៊ាង ម្ចាស់រោងចក្រ និងក្រុមហ៊ុនឈ្មោះ Quality Tech Services ក្នុងសង្កាត់ Bloomington រដ្ឋមីនីសូតា។ (សាយ មុន្នី/VOA)
«បានខ្ញុំមកធ្វើជំនួញជាមួយមិត្តអាមេរិកាំង ខាតឆ្នាំទី១ តែ១៧ ឆ្នាំដែលខ្ញុំធ្វើជំនួញ ខ្ញុំចំណេញលុយរហូត។ ដូច្នេះជាជោគជ័យមួយដោយសារការខិតខំ ហើយជាសំណាង មួយដែលមិនដែលបានធ្លាក់ទឹក»។
រោងចក្ររបស់លោកអាចរកចំណូលយ៉ាងតិច៣៦លានដុល្លារក្នុង១ឆ្នាំ តែលោក និង ដៃគូជំនួញ បានលក់រោងចក្រនេះហើយប៉ុន្មានខែថ្មីៗនេះ ដោយសារលោកថាលោក ដល់អាយុត្រូវចូលនិវត្តន៍។ រោងចក្ររបស់លោកនេះគឺមានទំនាក់ទំនងជាមួយក្រុម ហ៊ុនជាង២០០ ដែលនាំឧបករណ៍ និងសម្ភារៈត្រូវផលិត វេចខ្ចប់ លាងសម្អាតមកកាន់ រោងចក្ររបស់លោកជាប្រចាំ។ សម្ភារៈទាំងនោះមានឧបករណ៍វះកាត់ឆ្អឹងខ្នង ឧបករណ៍ដាំធ្មេញ និងឧបករណ៍ខាងវះកាត់បេះដូងជាដើម។
លោក ស្រ៊ុន តាំងហ៊ាង អាយុជាង៦០ឆ្នាំមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវបានមក ដល់សហរដ្ឋអាមេរិក កាលពីឆ្នាំ១៩៨0 ធ្លាប់ទទួលបរាជ័យខ្លះក្នុងមុខជំនួញមុននៅឆ្នាំ ដំបូងៗ ហើយក៏ធ្លាប់ធ្វើការជាបុគ្គលិករោងចក្រផងដែរ មុនពេលបានរៀនសូត្រនិង ទទួលបានសញ្ញាប័ត្រផ្នែកវិស្វករមេកានិកនិង ក្លាយជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុននិងរោងចក្រ ។
លោក ចិន្តា សួគ៌ នាយករងក្រុមហ៊ុន Ludwig Financial Group នៅសង្កាត់ Minneapolis រដ្ឋមីនីសូតា។ (សាយ មុន្នី/VOA)
ថ្លែងប្រាប់ VOA នៅក្នុងវត្តមុនីសុតារាម ពេលមានពិធីបុណ្យធំៗផ្នែកព្រះពុទ្ធសាសនា លោក ចិន្តា សួគ៌ (Chanda Sour) អាយុ ៤៧ ឆ្នាំ នាយករងនៃក្រុមហ៊ុន Ludwig Financial Group ទទួលបន្ទុកផ្នែករៀបចំគម្រោងហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ជីវិតគ្រួសារ និងបុគ្គល ជាអតិថិជនចំនួនជាង ២៥០នាក់ បានអះអាងពីការតស៊ូយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីធ្វើការងារជាង២០ឆ្នាំ មុនទទួលបានសម្រេចជោគជ័យ រហូតឈានដល់ការគ្រប់គ្រងលើគម្រោងហិរញ្ញវត្ថុជាច្រើនដែលមានទឹកប្រាក់រាប់សិបលានដុល្លារ សម្រាប់អ្នកជំនួញ ម្ចាស់សហគ្រាស អ្នកចូលនិវត្តន៍ពីការងារ អ្នកមានអាជីពជំនាន់ថ្មី។
«អ្នកខ្លះគេថាគេចង់សន្សំទឹកលុយទិញផ្ទះ ដូច្នេះទៅខ្ញុំជួយបង្វិល ឧទាហរណ៍ថាគេឲ្យ ខ្ញុំ ៥០០០ ខ្ញុំបង្វិលទៅហើយដាក់នៅកន្លែងណាដែលបានការប្រាក់ទៅ ហើយខ្ញុំប្រាប់ គេឲ្យសន្សំ១ខែ២០០ ១ខែ ៣០០ ទៅ ហើយគេបានល្មមទៅ គេយកលុយហ្នឹងទៅកក់ ដើម្បីទិញផ្ទះ (Down payment on a home) ដើម្បីទិញផ្ទះ។ ដូច្នេះនេះគឺជាគម្រោង ហិរញ្ញវត្ថុ (So that’s some financial planning) ។ ជួនកាលខ្ញុំធ្វើគម្រោងការបង់លុយ កូនចូលរៀនមហាវិទ្យាល័យ ( college planning)។ ឧទាហរណ៍ថាបងមានកូនតូចមួយ ឥឡូវទើបអាយុ៩ឆ្នាំ ខ្ញុំប្រាប់បងឯងៗដាក់អញ្ចេះៗទៅ ដាក់ចំនួនទឹកលុយប៉ុណ្ណេះៗ ហើយពេលវាអាយុ១៨ទៅបងឯងមិនបង់សាលារៀនទៀតទេ។ ហើយលុយហ្នឹង យើងបង្វិលយ៉ាងម៉េចឲ្យភ្ញៀវបានការប្រាក់សមរម្យ»។
លោក ចិន្តា ដែលបានចាកចេញពីស្រុកកំណើតនៅរាជធានីភ្នំពេញមករស់នៅ សហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីឆ្នាំ១៩៨១ ជាជនភៀសខ្លួនក្នុងជំរុំជាយដែនថៃនោះ បានអះ អាងថាពលរដ្ឋខ្លះក៏ចេះធ្វើកិច្ចការនេះដែរ តែខ្លះក៏មិនបានចេះឬមិនបានដឹងរឿងផ្ទេរប្រាក់ដល់ក្រុមគ្រួសារពេលស្លាប់ទៅ។
«ប៉ុន្តែចំណុចមួយគេអត់ដឹងថាពេលខូច (ស្លាប់)ទៅគេអត់ដឹងថាធ្វើយ៉ាងម៉េចផ្ទេរលុយ ទៅកូនចៅគេ បើមិននេះទេ ឲ្យព្រះវិហារ ឲ្យវត្ត ឲ្យអី គេអត់ចេះកន្លែងហ្នឹង។ ដូច្នេះ ហើយសេវាកម្មខ្ញុំចូលមកកន្លែងហ្នឹងវិញ។ តើគេអាចផ្ទេរលុយពីការទិញលក់ផ្ទះទៅ ឲ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយរបៀបម៉េច (How do you pass that real estate to the next generation)។ ដូច្នេះទៅខ្ញុំផ្តល់សេវាកម្មហ្នឹង ដូច្នេះកន្លែង ហ្នឹងខ្ញុំហៅអ្នកច្បាប់ មេធាវី អ្នកគណនីយមកចូលរួមនិងធ្វើសំណុំរឿងជូន»។
ពលរដ្ឋកម្ពុជាជាច្រើនបានទទួលជោគជ័យលើទឹកដីអាមេរិក ពេលពួកគេមកដល់ សហរដ្ឋអាមេរិក ហើយចាប់ផ្តើមរៀនភាសា ប្រឡងចូលសញ្ជាតិ តាំងចិត្តខ្ពស់ ក្លាហាននិងអត់ធ្មត់លើទឹកដី ដែលគេហៅថាជាទឹកដី សំបូរទៅដោយឱកាសឬហៅថា The Land of opportunities៕