ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

អតិថិជន​វៀតណាម​ប្រឆាំង​នឹង​ចិន ស្រប​ពេល​ដែល​មន្ត្រី​ព្យាយាម​សម្រួល​ទំនាក់ទំនង​រវាង​គ្នា​នឹង​គ្នា


(រូបថត​ឯកសារ)​ ថ្ងៃទី៩​ ខែមីនា​ ឆ្នាំ២០១៣​ កម្មករ​លើក​ទំនិញ​កំពុងលើកដាក់ប្រអប់​ផ្លែឈើ​នាំចូល​ពីប្រទេសចិន​ ក្នុងផ្សារ​លក់ទំនិញបោះដុំ​ Long Bien ដែល​លក់​ផ្លែឈើ​ និង​បន្លែក្នុង​ទីក្រុងហាណូយ​ ប្រទេស​វៀតណាម។
(រូបថត​ឯកសារ)​ ថ្ងៃទី៩​ ខែមីនា​ ឆ្នាំ២០១៣​ កម្មករ​លើក​ទំនិញ​កំពុងលើកដាក់ប្រអប់​ផ្លែឈើ​នាំចូល​ពីប្រទេសចិន​ ក្នុងផ្សារ​លក់ទំនិញបោះដុំ​ Long Bien ដែល​លក់​ផ្លែឈើ​ និង​បន្លែក្នុង​ទីក្រុងហាណូយ​ ប្រទេស​វៀតណាម។

នៅ​ពេល​នាង​ Ha Tran​ ដែល​រស់​នៅ​ទីក្រុង ហូជីមិញ ​ដើរ​ផ្សារ​ទិញ​ម្ហូប​ សម្លៀក​បំពាក់​ ឬ​គ្រឿង​អេឡិចត្រូនិក​ នាង​ចៀសវាង​មិន​ទិញ​ទំនិញ​ដែល​នាំចូល​មក​ពី​ប្រទេស​ជិតខាង​ដ៏មហិមា​មួយ​របស់​ប្រទេស​វៀតណាម​ គឺ​ប្រទេស​ចិន។ នាង​ផ្តល់​ហេតុផល​ថា​ សម្ភារៈប្រើប្រាស់ទាំង​នោះ​ប្រហែល​ជា​មិន​ដំណើរការ​ល្អ​ទេ ម្យ៉ាង​ទៀត ចិន​ក៏មិន​មែន​ជាមិត្ត​របស់​ប្រទេស​វៀតណាមដែរ។​

«ចិន​បាន​នាំចេញ​ទំនិញ​ជាច្រើន​ ដែល​មាន​គុណភាព​អន់​មកកាន់​ប្រទេស​វៀតណាម ប៉ុន្តែ​យើង​ដឹងថា​ពួកគេ​មិន​នាំចេញ​ទំនិញដែល​អន់ទៅបណ្តា​ប្រទេស​ផ្សេងទៀត​ជុំវិញ​ពិភពលោកនោះ​ទេ​។​ ដូច្នេះ​យើង​ព្យាយាម​មិន​ទិញ​នូវ​ទំនិញ​ណា​ដែល​ផលិត​នៅ​ប្រទេស​ចិន​ទេ។​» នេះ​ជា​ការលើកឡើង​របស់នាង​ Ha វ័យ​២៤​ឆ្នាំ​ដែល​ជា​បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន​រចនា​ម៉ូតមួយ​នៅក្នុងទីក្រុង​ដែល​ជា​បណ្តុំ​ហិរញ្ញវត្ថុនៃ​ប្រទេស​វៀតណាម​នេះ​។

ជនជាតិ​វៀតណាម​ចូលចិត្ត​ទិញទំនិញ​ដែល​នាំ​ចូល​ពី​ប្រទេស​ជប៉ុន​ឬ​បស្ចិម​ប្រទេស។ នាង Ha បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា «យើង​បាន​ព្យាយាម​ទិញ​ទំនិញ​នាំ​ចូល​ពី​ចិន​ជា​ច្រើន​ដង​កាល​ពី​មុន ប៉ុន្តែ​ទំនិញ​ទាំង​នោះ​ងាយ​នឹង​ខូច​ណាស់»។

នាង​ Ha បន្ត​ទៀតថា​ ទំនាក់ទំនង​ផ្នែក​នយោបាយ​រវាង​ប្រទេស​ចិន​និងវៀតណាម​ ក៏​ជាកត្តា​មួយ​ផ្សេង​ទៀតដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គ្មានការ​លើកទឹកចិត្ត​ក្នុងការ​ជាវ​ទំនិញ​ពី​ប្រទេស​ចិន​ដែរ។

នាងHa​ ក៏​មិន​ខុស​ពី​អ្នក​ទិញ​ទំនិញ​ជនជាតិ​វៀតណាម​ដ​ទៃ​ទៀត​ដែរ។ អតិថិជន​នៅ​វៀតណាម ជាទូទៅ ចៀសវាង​មិន​ទិញ​ទំនិញ​ដែល«​ផលិត​នៅ​ចិន»​នោះ​ទេ ដើម្បី​ប្រឆាំង​នឹង​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​យល់​ឃើញ​ថា​ជា​ទំនិញ​ដែល​មាន​គុណភាព​អន់ និងនាំ​ចូលពីប្រទេស​មួយដែល​មាន​ជម្លោះ​នឹង​ប្រទេស​របស់​ពួក​គេ​។ ជា​ឧទាហរណ៍ ជម្លោះ​នៃ​ប្រទេស​ទាំងពីរ​ រួមមាន​ដូចជា ជម្លោះ​នៅ​សមុទ្រចិន​ខាង​ត្បូង​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ភាគ​ខាងកើត​នៃ​ប្រទេស​វៀតណាម។​ ការ​ទាមទារ​ដូចគ្នា​នេះ​បាន​បង្កឲ្យ​មាន​សង្គ្រាម​តាម​ជើងទឹកពី​ឆ្នាំ​ ១៩៧៤ ដល់​ ឆ្នាំ១៩៨៨​។

ប្រទេសទាំងពីរ​ក៏បាន​ប្រយុទ្ធដណ្តើម​ព្រំ​ប្រទល់​ដី​គោក​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ទសវត្សរ៍​១៩៧០​ផង​ដែរ។​ ប្រជាជន​វៀតណាម​មាន​អារម្មណ៍ថា​ ប្រទេស​ចិនដើរ​ខ្សែលើ​យ៉ាងអយុត្តិធម៌​ចំពោះ​ជម្លោះដែន​សមុទ្រ​ តាមរយៈ​ការ​ប្រើប្រាស់​កម្លាំងយោធា​ដ៏​ច្រើន​លើសលុប​របស់ខ្លួន​ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​លើ​ប្រជុំ​កោះ​ប៉ារ៉ា​សែល​ (Paracel Islands) ដែល​មាន​ជម្លោះ។

កំណើន​អតិថិជនវៀតណាមកើន​ឡើង​ជាលំដាប់ បើ​យោង​ទៅតាម​ក្រុមហ៊ុន​ប្រឹក្សា Boston Consulting Groupដែល​បាន​ព្យាករណ៍​ថា ត្រឹម​ឆ្នាំ​២០២០ ប្រជាជន​វៀតណាម​ជាង​មួយភាគបីនៃ​ប្រជាជន​សរុប​ប្រមាណ​ជិត ៩៣​ លាន​នាក់​នឹងមាន​កម្រិត​ជីវភាព​មធ្យម​ឬ​ប្រសើរ​ជាង​នេះ​។​ តាំងពី​ឆ្នាំ២០១២​មក កំណើន​ខ្លាំង​នៃ​ការ​នាំ​ចេញ​ទំនិញ បាន​ជួយ​ដល់​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​វៀតណាម​ តាមរយៈ​ការ​បង្កើត​ការងារ​។ ​

«​ប្រសិន​បើ​គេឃើញថា​ផលិតផលណាមួយ​ដែល​អាច​មាន​តម្លៃដូចគ្នា​ ហើយឃើញ​ថា​ទំនិញ​មួយ​មកពី​ចិន ហើយ​ទំនិញ​មួយទៀត​មក​ពី​ជប៉ុន​ កូរ៉េ​ ឬ​ប្រទេស​ផ្សេង​ អ្នកនឹង​ដឹងថា​គេ​ជ្រើស​រើស​យក​មួយ​ណា​»​។ នេះ​ជា​ការ​លើក​ឡើង​របស់​លោក Oscar Mussons អ្នក​ស្រាវ​ជ្រាវ​ជាន់ខ្ពស់​នៃ​ក្រុមហ៊ុន​ប្រឹក្សា​អាជីវកម្ម​ Dezan Shira & Associates នៅ​ទីក្រុង​ហូជីមិញ។​ លោក​បន្តថា​៖ «​ជនជាតិ​វៀតណាម​មិន​មែនឃើញ​ពួកគេ [ចិន] ​ជា​បង​ធំ​នោះទេ​ តែ​ជា​គូ​ប្រកួតប្រជែង​»។​

​លោក​ Musson​ បន្តថា​៖ «ម្យ៉ាង​ទៀត​ នេះ​ក៏​បណ្តាល​មកពីបញ្ហា​នា​ពេល​ថ្មីៗនេះ​ ដូចជាចិន​បាន​ប៉ះពាល់​ទៅ​លើ​និមិត្តរូបជាតិ​ផ្សេងៗ​ ដូចជា​កោះ​នានានៅ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​ជាដើម»​។​ លោក​បានឲ្យដឹងទៀតថា៖​ «សម្រាប់​ជនជាតិ​វៀតណាម​ នេះ​គឺ​ជា​អ្វី​មួយដែលគេ​មិនអាច​ទទួល​យក​បាន​នោះ​ទេ​ ទោះ​បី​ជាអ្នក​មិនបាន​ឮ​ជារឿយៗ​ពី​វា​ ឬរដ្ឋាភិបាល​មិនបាន​ព្យាយាមធ្វើ​ឲ្យ​រឿង​នេះ​ផ្សព្វផ្សាយ​ជា​សាធារណៈ​ក៏​ដោយ​»។

មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល​វៀតណាមព្យាយាម​ងាក​ចេញ​ពី​ជម្លោះ​នយោបាយ​ជាមួយ​នឹង​ចិន​ ចាប់​តាំង​ពី​កុបកម្ម​ប្រឆាំង​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​ចិន​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៤​មក ដែល​បាន​សម្លាប់មនុស្ស​អស់ជាង​២០នាក់​ និង​គំរាម​កំហែង​ធ្វើ​ឲ្យ​វិនិយោគិន​ភ័យ​ខ្លាច​ទៀត​ផង។​ ការ​បន្ត​សាងសង់កន្លែង​ជីក​ប្រេង​របស់​ចិន​នៅ​លើ​ដែន​សមុទ្រ​ដែល​មាន​ជម្លោះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​មាន​ការ​ផ្ទុះ​កុបកម្ម​ឡើង​។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ វៀតណាម​នៅតែចាត់ទុក​ចិន​ជា​ដៃគូពាណិជ្ជកម្ម​ដ៏​ធំ​បំផុត​របស់​ខ្លួន។​ ការនាំចេញ​និង​នាំចូល​មាន​តម្លៃ​ជា​ទឹកប្រាក់​សរុប​ជាង​២៥​ពាន់​លាន​ដុល្លារ​អាមេរិក​ នៅ​ក្នុងកំឡុង​ពេល៤ខែ​ដំបូង​នៃ​ឆ្នាំ​នេះ។ នេះ​បើ​តាម​ការ​ឲ្យ​ដឹង​ពីសេចក្តីរាយការណ៍​របស់​សារព័ត៌មាន​វៀត​ណាម។ រោងចក្រ​ផលិតនៅវៀតណាម​ដែល​នាំ​ទំនិញ​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​ ក៏​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើវត្ថុធាតុដើម​ពី​ចិន​ផងដែរ។

បន្ថែម​ពី​លើ​បញ្ហា​នយោបាយ​ អតិថិជន​វៀតណាម​សង្ស័យ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ថា​ចិន​បាន​បញ្ជូន​ទំនិញ​ដែល​មាន​គុណភាព​អន់​មក​ឲ្យ​ពួកគេ​ប្រើប្រាស់។​ ក្រុមហ៊ុន​ធំៗ​របស់​ចិន ដែល​ភាគច្រើន​ធំ​ជាង​ក្រុមហ៊ុន​របស់​វៀតណាម​ អាច​នាំ​ចូល​ទំនិញ​លើសលប់ពី​តម្រូវការ​ដើម្បី​លក់​ក្នុង​តម្លៃ​ទាប ​ដោយសារ​តែ​ទំហំ​នៃ​ការ​ផលិត​របស់​ពួកគេ​មាន​ចំនួន​ច្រើន។​

លោក Jason Moy នាយក​ក្រុមហ៊ុន​ប្រឹក្សា Boston Consulting Group បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «​ជាទូទៅ​ ក្នុង​ចំណោម​ប្រជាជន​វៀតណាម​ ផលិតផល​របស់​ចិន​ត្រូវ​បាន​គេ​យល់​ថា​ មាន​គុណភាព​អន់។​ ការ​យល់​ឃើញ​មួយ​ចំនួន​គឺ​ជា​ការពិត ក៏ប៉ុន្តែ​មួយចំនួន​គឺ​ត្រូវបានជំរុញ​ដោយ​បណ្តាញ​ព័ត៌មាន​សង្គម​ និង​ជា​មតិ​យោបល់​ប៉ុណ្ណោះ»។​ លោក​បាន​ឲ្យដឹងទៀតថា​ អ្នក​មាន​ចំណូល​ទាប​ឬ​មាន​ការ​អបរ់រំ​ទាប​ ងាយ​នឹង​ជឿលើ​ទស្សនៈ​ទាំង​នោះ​ «ហេតុដូចនេះហើយ​ ផលិត​ផល​ចិន​ត្រូវបាន​គេជ្រើសរើស​មក​ប្រើប្រាស់​ជា​ជម្រើស​ចុង​ក្រោយ​ ឬដោយសារ​គ្មាន​ជម្រើស​ផ្សេង​ទៀត»។

ទំនិញ​ដូចជា​ស្បែក​ជើង​ ឧបករណ៍​សម្រាប់​ក្មេង​លេង​ និង​សម្ភារៈ​ប្រើប្រាស់​ប្រចាំថ្ងៃ​ដែល​លក់ដូរ​តាម​ព្រំប្រទល់ ភាគ​ច្រើន​មានតម្លៃ​ទាប​ ក៏​ប៉ុន្តែ​សង្ស័យ​ថា​ជា​ផលិតផល​ដែល​នាំចូលមកពីចិន​។ អ្នក​ដែល​មាន​ចំណូល​ទាប​ទិញ​វា​ដោយសារ​តែ​វា​មាន​តម្លៃ​ថោក។​ នេះបើតាម​ការលើក​ឡើងរបស់ លោក​ Le Hong Hiep អ្នកស្រាវជ្រាវ​នៃ​វិទ្យាស្ថាន​ ISEAS Yusof Ishak នៃ​ប្រទេស​សិង្ហបុរី។

លោក​បន្ត​ទៀត​ថា ​ការ​រៀបចំ​ធ្វើ​ពហិការប្រឆាំង​នឹង​ផលិតផល​ចិន​ បន្ទាប់ពី​កុបកម្ម​ឆ្នាំ​២០១៤​ បាន​ទទួល​ឥទ្ធិពល​តិចតួច ពីព្រោះប្រជាជន​ក្រីក្រ​មិនមាន​លទ្ធភាព​ទិញ​ទំនិញ​ពី​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត​។​

ថ្វីបើ​ទូរស័ព្ទ​ទំនើប ​(ស្មាតហ្វូន) របស់ចិន​កំពុង​ទទួល​បាន​ការ​ពេញ​និយម​ក៏ដោយ​ ក៏​នាង​ Ha បាន​និយាយ​ថា នាង​ធ្លាប់​ទិញ​ទូរស័ព្ទ​ដែល​ផលិត​នៅ​ចិន​ជូន​ដល់​ម្តាយ​របស់​នាង​ ពីព្រោះ​តែង​នាងមាន​លទ្ធភាព​ទិញ​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណឹង​។​ ប៉ុន្តែ​នាង​ថា ទូរស័ព្ទ​នោះ​លែង​ដំណើរ​ការ​បន្ទាប់​ពី​ប្រើ​បាន​«២ទៅ៣ខែ»​ ដូច្នេះ​គ្រួសារ​នាងបាន​ទិញ​ទូរស័ព្ទ​មួយ​គ្រឿង​ទៀត​។​ នាង​លើក​ឡើង​ទៀត​ថា មាន​តែ​ស្បែកជើង​ផ្ទាត់ដែល​ផលិត​ដោយ​ចិន​ទេ ដែល​សាកសម​នឹង​ចំណាយ​លុយ​ទិញ​ ពីព្រោះ​វា​មាន​តម្លៃ​តែ​ប្រហែល១ដុល្លារ​ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​មួយ​គូ ហើយ​គេ​អាច​មាន​លទ្ធភាព​ទិញ​និង​ផ្លាស់ប្តូរ​ថ្មីក្រោយ​ពី​ប្រើ​បាន​ពីរ​ទៅ​បី​ដង​។​ លោក ​Le ​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ត​ថា៖ «ប្រជាជន​ដឹង​អំពី​បទដ្ឋាន​ទាប​ និង​គុណភាព​អន់​នៃ​ផលិតផល​ចិន​។ ខ្ញុំ​គិត​ថា​ហេតុផល​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​នោះ​គឺថា​ ទំនិញ​ទាំងនោះ​ជា​ទំនិញ​ប្រើប្រាស់​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​និង​ជា​ទំនិញ​ធុន​តូច ហើយ​ទំនិញ​ទាំងនោះ​ត្រូវ​បាន​នាំចូល​តាម​ព្រំដែន គឺ​មិន​មែន​តាមរយៈ​បណ្តាញ​ផ្លូវការ​ដែល​ជា​ធម្មតា​មាន​បទបញ្ញត្តិ​និង​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​តឹងរ៉ឹង​ដើម្បី​ធានា​គុណភាពនោះ​ទេ»​។​ អ្នក​ទិញ​ទំនិញ​ដែល​មាន​ប្រាក់​ចំណូល​ច្រើន​ចូលចិត្ត​ផលិត​ផល​ជប៉ុន ដោយសារតែ​វា​មាន​គុណភាព​ខ្ពស់​ ជា​ពិសេសផលិតផល​ដែល​មាន​ប្រជាប្រិយភាព​ដូចជាម៉ូតូ​និង​គ្រឿង​អេឡិចត្រូនិក​ជាដើម​។​ នេះ​បើ​យោង​តាម​ការ​លើកឡើង​របស់​លោក​ Moy​។ រីឯ​អាហារ​និងគ្រឿង​អេឡិចត្រូនិក​របស់​កូរ៉េ​ក៏​ទទួល​បាន​ការ​ពេញចិត្ត​ពីសំណាក់​អ្នក​ប្រើប្រាស់​ផង​ដែរ​៕

ប្រែសម្រួលដោយ​ ខាន់​ សុគុំមនោ


XS
SM
MD
LG