ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី (Asian Development Bank) ឲ្យដឹងថា ភស្តុតាងនៃការលូតលាស់យឺតជាងមុននៅក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិក នឹងទាក់ទាញក្រុមអ្នកវិនិយោគកាន់តែច្រើនឡើងឲ្យបែរទៅរកប្រទេសអាស៊ី ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿនជាង(នៅកន្លែងទាំងពីរ)។ នៅពេលដែលក្រុមអ្នកវិភាគនៅមានសុទិដ្ឋិនិយមអំពីអនាគតនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ទ្វីបអាស៊ីនៅក្នុងឆ្នាំក្រោយនេះក៏ដោយ ក៏ប្រាក់ដុល្លារដែលចុះថោក និងសេដ្ឋកិច្ចរួមរួញនៅក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិក នឹងធ្វើឲ្យអន់ថយដល់ការនាំចេញរបស់ប្រទេសអាស៊ី ដែលជាកត្តាដ៏សំខាន់មួយនៃការលូតលាស់។
ទោះបីជាផ្សារហ៊ុនមិនមានថេរភាពនៅក្នុងពេលថ្មីៗនេះក៏ដោយ ក៏ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី ហៅកាត់ជាអង់គ្លេសថា ADB នៅតែមានសេចក្តីសង្ឃឹមខ្លាំងចំពោះការលូតលាស់សម្រាប់ទ្វីបអាស៊ី។ នៅក្នុងសេចក្តីរាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំមួយស្តីអំពីផ្សារមូលធនអាស៊ី ក្រុមអ្នកវិភាគរបស់ធនាគារបានធ្វើការទស្សទាយថានឹងមានការលូតលាស់ចំនួនប្រាំពីរភាគរយក្នុងតំបន់ សម្រាប់ឆ្នាំ ២០១១និង២០១២។
លោក អៃវ៉ាន ចេ អាស៊ិស (Iwan J. Azis) នាយកការិយាល័យនៃការរួមបញ្ចូលសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់របស់ធនាគារ ADB (Office of Regional Economic Integration) រំពឹងថា ភាពលូតលាស់សេដ្ឋកិច្ចខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងថ្មីៗនេះនៃទ្វីបអាស៊ី នឹងធ្វើឲ្យក្រុមអ្នកវិនិយោគមានការចាប់អារម្មណ៍។ ក៏ប៉ុន្តែលោកបានថ្លែងដែរថា លំហូរចូលនៃមូលធននេះ ក៏នឹងបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាកើតឡើងដែរ។
«នៅពេលដែលបរិយាកាសមានសភាពភ្លឺថ្លាឡើងវិញ ខ្ញុំជឿជាក់ថាលំហូរចូលនៃមូលធននៅមានចូលជាបន្តទៅក្នុងទ្វីបអាស៊ី ហើយករណីនេះនឹងបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហា ដែលនឹងបង្កើតឲ្យមានការប្រឈមជាច្រើនសម្រាប់តំបន់នេះ។ បន្ទាប់ពីសេដ្ឋកិច្ចសកលលោកលែងមានការលូតលាស់ក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ភ្លាម ហើយនិងការរលំដួលនៃធនាគារវិនិយោគ ‘លីមិន ប្រឌ័រស៍’ (Lehman Brothers) លំហូរចូលនៃមូលធនដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ទៅក្នុងតំបន់បានបណ្តាលឲ្យមានភាពវឹកវរ ហើយករណីនេះអាចកើតមានឡើងជាថ្មីទៀតបាន បន្ទាប់ពីធូលីបានហុយផុតទៅគឺបរិយាកាសមានសភាពភ្លឺថ្លាឡើងវិញ»។
ការហូរចូលនៃមូលធនណាក៏ដោយ នឹងជំរុញឲ្យរូបិយប័ណ្ណនៅក្នុងតំបន់ឡើងថ្លៃប្រៀបធៀបជាមួយនិងប្រាក់ដុល្លារ ហើយនឹងធ្វើឲ្យទន់ខ្សោយដល់ឧស្សហកម្មដែលពឹងផ្អែកទៅលើការនាំទំនិញចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិកនិងទ្វីបអឺរ៉ុប។ នេះបើតាមយោបល់របស់លោក អាស៊ិស។
«រឿងនេះបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាឬការប្រឈមផ្សេងៗសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចក្នុងទ្វីបអាស៊ីដែលពឹងផ្អែកទៅលើការនាំចេញ ដូចជាប្រទេសថៃជាដើម។ ពួកគេនឹងត្រូវខំប្រឹងធ្វើការយ៉ាងខ្លាំងក្លា ដើម្បីស្វែងរកមធ្យោបាយដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះពីចំណុចពីរ - ចំណុចទីមួយគឺចំនួននិងតម្លៃ - និងចំណុចទីពីរគឺ អត្រាប្តូររូបិយប័ណ្ណ»។
លោក អាស៊ិស (Azis) ថ្លែងថា រហូតមកទល់និងពេលថ្មីៗនេះ ក្រុមអ្នកសេដ្ឋសាស្រ្តរបស់ធនាគារមានការព្រួយបារម្ភភាគច្រើន អំពីសម្ពាធអតិផរណានៅក្នុងទ្វីបអាស៊ី ដែលបណ្តាលមកពីការឡើងថ្លៃនៃវត្ថុប្រើប្រាស់និងម្ហូបអាហារ។ ក៏ប៉ុន្តែលោកបានថ្លែងថា ឥឡូវនេះសេចក្តីព្រួយបារម្ភទាំងនោះបានផ្លាស់ប្ដូរ ពីព្រោះការចុះថយនៃសេចក្តីត្រូវការនៅក្នុងសកលលោកបានបន្ធូរសម្ពាធទៅលើតម្លៃនៃវត្ថុប្រើប្រាស់ ដូចជាប្រេងជាដើម។
លោក ណារ៉ុងឆៃ អក្ខរាសានី (Narongchai Akrasanee) អតីតរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មថៃ និងជាទីប្រឹក្សានៃធនាគារវត្ថុនាំចូលនិងនាំចេញអាហរ័ណនីហរ័ណថ្លែងថា ចាប់តាំងពីមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុក្នុងទសវត្សរ៍ ១៩៩០ មក តំបន់នេះមានការពឹងផ្អែកតិចជាងមុនទៅលើទីផ្សារអឺរ៉ុបនិងសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយមានការទាក់ទងច្រើនជាងមុនជាមួយនិងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិននិងឥណ្ឌា។
«អ្វីដែលបានកើតឡើងគឺ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៧និង២០០៨ យើងមានសមត្ថភាពអាចពឹងផ្អែកតិចជាងមុនទៅលើទីផ្សារបស្ចឹមប្រទេស បើប្រៀបធៀបទៅនិងរយៈពេលមុននេះ។ ហេតុនេះហើយបានជាយើងអាចងើបឡើងវិញបានឆាប់រហ័សជាងគេ ក្រោយឆ្នាំ២០០៩។ ខ្ញុំគិតថា ឥឡូវនេះទីផ្សារអាស៊ីជាជំនួយដ៏ធំមួយសម្រាប់យើង នាពេលបច្ចុប្បន្ន»។
ក្រុមអ្នកសេដ្ឋសាស្រ្តធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី និយាយថា ធនាគារកណ្តាលក្នុងតំបន់ប្រហែលជាត្រូវពិនិត្យមើលគោលនយោបាយឡើងវិញ ដូចជាការត្រួតត្រាមូលធនជាដើម ដើម្បីចាត់ចែងលើលំហូរថ្មីនៃមូលធន។
ក៏ប៉ុន្តែសេចក្តីរាយការណ៍កាលពីថ្ងៃអង្គារនិយាយថា លំនាំមួយនៃការលូតលាស់យឺតនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿន ប្រហែលជានឹងនៅមានបន្តហួសពីឆ្នាំ២០១១។ នៅពេលដែលការងើបឡើងវិញនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសជប៉ុន កំពុងទទួលការជំរុញខ្លាំងពីការសាងសង់ជាថ្មីនៅក្រោយការរញ្ជួយផែនដីកាលពីខែមិនា ការជឿនលឿនយ៉ាងយឺតៗខាងវិស័យការងារនៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក និងបញ្ហាខាងសារពើពន្ធនៅក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប ត្រូវគេរំពឹងថានឹង «រក្សាមិនឲ្យមានការលួតលាស់ក្នុងរយៈពេលយូរទៅថ្ងៃមុខទៀត»៕
ប្រែសម្រួលដោយ កែរ យ៉ាន
