យុវជនពីររូបនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជាក្នុងក្រុងភ្នំពេញបានចំណាយពេលជាច្រើនខែ ច្នៃបង្កើតនូវឧបករណ៍ robot (រូបយន្ត)ដ៏តូចច្រលឹង។ លក្ខណៈពិសេសរបស់ robot (រូបយន្ត)នេះស្ថិតនៅត្រង់ថា វាទទួលបញ្ជាធ្វើចលនាដោយប្រើប្រាស់រលកសញ្ញាណចិត្តនៃខួរក្បាលរបស់មនុស្ស។
កាលពីដើមឆ្នាំ២០១៦នេះ ដើម្បីជាការផលិតគម្រោងបច្ចេកវិទ្យាជាកិច្ចការបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្ររបស់ខ្លួននៅដេប៉ាតឺម៉ង់អគ្គិសនី និងថាមពលនៃវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា លោកអ៊ឹម ដារ៉ូ និងកញ្ញាជាតិ មរកតបានផ្ដួចផ្ដើមគំនិតចង់ច្នៃប្រឌិតឧបករណ៍ទំនើបណាមួយដែលជាប្រយោជន៍រួមចំណែកជួយដោះស្រាយបញ្ហារបស់សហគមន៍។
ជាលទ្ធផល គំនិតមួយបានផុសឡើងរវាងយុវសិស្សទាំងពីររូបគឺការបង្កើត robot (រូបយន្ត)ដែលបញ្ជាដោយចិត្ត (Mind-controlled Robot) ដែលអ្នកទាំងពីររំពឹងថាអាចនឹងវិវឌ្ឍទៅបំពាក់លើឧបករណ៍ធំៗ ដូចជារទេះរុញរបស់ជនពិការជាដើម។
ក្រោយពីបានចំណាយពេលបីខែធ្វើការស្រាវជ្រាវផ្គុំដំឡើង និងសាកល្បងអស់ជាច្រើនលើកច្រើនសារមកនោះ និស្សិតឆ្នាំទី៥ទាំងពីររូបនៃវិទ្យាស្ថានវិទ្យាសាស្ត្រដ៏វ័យចំណាស់នៅកម្ពុជាមួយនេះ ផលិតបានដោយជោគជ័យនូវឧបករណ៍សម្រេចរបស់ពួកគេ។
ឧបករណ៍ robot (រូបយន្ត)ដែលមានពណ៌ស្រស់ឆើត រាងតូចច្រឡឹង ដែលបង្វិលចុះបង្វិលឡើងទៅតាមចលនាដោយកង់ទាំងបួននេះ មានផ្ទុកទៅដោយធាតុល្អិតជាច្រើន និងស្មុគស្មាញ ដែលភ្ជាប់កម្លាំងចលករបន្តបន្ទាប់គ្នា។ ឧបករណ៍នេះគឺជាសមិទ្ធផលរបស់យុវនិស្សិតផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេសទាំងពីររូបខាងលើ។
ដោយមិនចាំបាច់ត្រូវការតេឡេបញ្ជា (ឧបករណ៍ទូរបញ្ជាដោយដៃ) អ្នកប្រើប្រាស់គ្រាន់តែត្រូវការឧបករណ៍បំពាក់នឹងក្បាល ជាឧបករណ៍ដែលចាំទទួលរលកហ្វ្រេកង់នៃសញ្ញាណពីខួរក្បាល និងការគិតរបស់អ្នកប្រើប្រាស់បញ្ជាទៅ robot (រូបយន្ត)ដ៏វ័យឆ្លាតនេះ ឲ្យដំណើរការ ប្ដូរចលនា ទៅឆ្វេង ទៅស្ដាំ ឬទៅមុខ ទៅក្រោយតាមតែចិត្តគេចង់។
បន្ទាប់ពីបានធ្វើការសាកល្បងបង្ហាញពីរបៀបដែល robot (រូបយន្ត)ដំណើរការ ក្នុងសប្ដាហ៍នេះក្នុងបរិវេណវិទ្យាស្ថានរបស់ពួកគេ យុវនិសិ្សតទាំងពីររូបបានអង្គុយនិយាយរៀបរាប់ពីដំណើរការនៃការស្រាវជ្រាវបង្កើតថ្មីនៃឧបករណ៍ដ៏វៃឆ្លាតមួយនេះ។
កញ្ញាជាតិ មរកត ដែលបានសិក្សាយ៉ាងលម្អិតទៅលើសញ្ញាណនៃការបញ្ជូនរលកបញ្ជាពីខួរក្បាលមនុស្ស និងដែលជាផ្នែកមួយសំខាន់នៃឧបករណ៍ robot (រូបយន្ត)នេះ បាននិយាយថា ការច្នៃបង្កើតថ្មីនៃ robot (រូបយន្ត)បញ្ជាដោយចិត្តនេះ អាចនឹងផ្ដល់ភាពកាន់តែប្រសើរឡើងដល់ជនពិការ ធ្វើដំណើរផ្លាស់ទីកាន់តែមានភាពងាយស្រួល។
«ពួកខ្ញុំមានគំនិតថា មុននឹងបញ្ចប់ការសិក្សា គេគួរតែមានអ្វីដែលអាចជួយដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងសង្គមបាន ម្ល៉ោះហើយទើបខ្ញុំទាំងពីរនាក់បានមានគំនិតធ្វើជារទេះរុញដែលអាចឱ្យជនពិការធ្វើដំណើរបានដោយខ្លួនឯងបាន»។
យុវតីវ័យ២២ឆ្នាំ ដែលមានកំណើតក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ បានបន្ថែមថា ការសាកល្បងដោយជោគជ័យនូវការបញ្ជាឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចដោយខួរក្បាលរបស់មនុស្សនេះគឺជាប្រយោជន៍សម្រាប់ផ្នែកផ្សេងទៀតនៃជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ មិនមែនសម្រាប់តែរទេះរុញជនពិការទេ ថែមទាំងអាចជាជំនួយដល់ការស៊ើបអង្កេតក្នុងវិស័យយុត្តិធម៌ និងការប្រើប្រាស់របស់របរសម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃទៀតផង។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងរបស់កញ្ញាជាតិ មរកត។
ការណ៍ច្នៃប្រឌិតបង្កើត robot (រូបយន្ត)បញ្ជាដោយចិត្តនេះ មិនមែនជាការរកឃើញដំបូងលើសកលលោកនោះទេ។ ការរកឃើញនិងបង្កើតថ្មីនេះក៏ធ្លាប់មានជាហូរហែរផងដែរនៅតាមបណ្ដាប្រទេសដទៃទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែលោកអ៊ឹម ដារ៉ូបាននិយាយថា ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់លោក និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់សហការីលោកនេះគ្រាន់តែជាជំហានចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ។
យុវជនវ័យ២៣ឆ្នាំ ដែលមានសម្បុរស្រអែម ទឹកមុខញញឹមញញែមនេះ បានប្រាប់ VOA ថា ការណ៍ដែលរូបគេចាប់អារម្មណ៍នឹងសកម្មភាពស្រាវជ្រាវផលិតឧបករណ៍ថ្មីៗទំនើបៗនេះគឺដោយសារតែរូបគេឃើញថា បច្ចេកវិទ្យាលើសកលលោក និងក្នុងតំបន់វិវត្តកាន់តែទំនើប ដែលទាមទារឱ្យមានការស្រាវជ្រាវបង្កើតថ្មីកាន់តែច្រើន។
«សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ឱ្យតិចណូឡូជីប្រទេសកម្ពុជាយើងហ្នឹង ដើរទាន់ស្រុកគេ ព្រោះបើយើងនៅតែចាំគ្នា មើលបំណាំគ្នា មិនធ្វើការស្រាវជ្រាវទេ យើងនៅតែចាញ់គេរហូត។ បើយើងចង់ឈ្នះគេ យើងត្រូវដើរឱ្យទាន់គេសិន»។
អ្នកស្រាវជ្រាវច្នៃបង្កើតថ្មីដែលមកពីខេត្តបន្ទាយមានជ័យរូបនេះបានបន្ថែមថា រូបគេមានមហិច្ឆិតាចង់បង្កើតថ្មីនូវឧបករណ៍ទំនើបៗដែលបម្រើជាប្រយោជន៍មនុស្សបន្ថែមទៀត បើសិនជាលោកមានកម្លាំងធនធាន និងថវិកាគ្រប់គ្រាន់។
មួយរយៈកាលចុងក្រោយនេះ រដ្ឋាភិបាលខ្មែរ ដែលមានក្រសួងអប់រំជាសេនាធិការ បានដាក់មុខព្រួញលើកទឹកចិត្តដល់ការសិក្សាស្រាវជ្រាវទៅលើជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រ និងការស្រាវជ្រាវបង្កើតថ្មី តាមរយៈកម្មវិធី និងការលើកទឹកចិត្តក្នុងរូបភាពផ្សេងៗ ស្របពេលដែលវិស័យបច្ចេកវិទ្យារបស់ប្រទេសតតិយលោកមួយនេះកំពុងតែវិវត្តឈានឡើងក្នុងល្បឿនដ៏លឿនរហ័ស៕
