ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

មាន​ក្តី​បារម្ភ​ថា​អាច​មាន​ការ​​ប្រកួត​​ប្រជែង​រវាង​អារ៉ាប៊ី​សាអូឌីត​និង​​អ៊ីរ៉ង់​នៅ​​បារ៉េន


អាចារ្យ​សាសនា​អ៊ីស្លាម​និយាយ​ស៊ីអ៊ីត​ម្នាក់​ស្រែក​ពាក្យ​ស្លោក​​ដើម្បី​ប្រឆាំង​តវ៉ា​នឹង​មេដឹកនាំ​អារ៉ាប៊ី​ សាអ៊ូឌីត និង បារ៉េន នៅ​ពី​មុខ​ស្ថានទូត​ប្រទេស​អារ៉ាប៊ី​សាអូឌីត​ក្នុង​ទី​ក្រុង​តេអេរ៉ង់ (Tehran) ប្រទេស​អ៊ីរ៉ង់ ខណៈ​ដែល​នគរបាល​អ៊ីរ៉ង់​សន្តិសុខ​ជូន​ស្
អាចារ្យ​សាសនា​អ៊ីស្លាម​និយាយ​ស៊ីអ៊ីត​ម្នាក់​ស្រែក​ពាក្យ​ស្លោក​​ដើម្បី​ប្រឆាំង​តវ៉ា​នឹង​មេដឹកនាំ​អារ៉ាប៊ី​ សាអ៊ូឌីត និង បារ៉េន នៅ​ពី​មុខ​ស្ថានទូត​ប្រទេស​អារ៉ាប៊ី​សាអូឌីត​ក្នុង​ទី​ក្រុង​តេអេរ៉ង់ (Tehran) ប្រទេស​អ៊ីរ៉ង់ ខណៈ​ដែល​នគរបាល​អ៊ីរ៉ង់​សន្តិសុខ​ជូន​ស្

ខណៈ​ដែល​ចលនា​នៃ​ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ខាង​នយោបាយបាន​កក្រើក​នៅ​តាម​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន​នៅ​តំបន់​មជ្ឈឹម​បូព៌ា​ ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​របស់​ក្រុម​អ្នក​តវ៉ា​និង​វិធីសាស្ត្រសម្តែង​ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ទាំង​នេះ​ មាន​លក្ខណៈ​ខុស​ប្លែក​គ្នាពី​ប្រទេស​មួយ​ទៅ​ប្រទេស​មួយ​ទៀត។ ការ​ឆ្លើយ​តប​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ក៏​មាន​ភាព​ប្លែក​គ្នា​ដែរ។ ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​និយាយ​ថា​ ភាព​ចលាចលនៅ​ប្រទេស​បារ៉េន​ (Bahrain)​ បាន​ធ្វើ​ឲ្យប្រទេស​ជិត​ខាង​មួយ​មាន​ការ​បារម្ភ​នៅ​មិន​ស្ងៀម​ និង​ប្រទេស​ជិត​ខាងមួយ​ទៀត​ប៉ុនប៉ង​ជ្រៀតជ្រែក​ក្នុង​រឿង​នេះ។

ខុស​ពី​ការ​តវ៉ា​នៅ​តាម​ប្រទេស​ដទៃ​ទៀត​ ការ​តវ៉ា​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បារ៉េន​ ដែល​ជា​ដែន​ដី​កោះយ៉ាង​តូច​មួយ​នេះ​ កើត​ឡើង​ដោយ​សារ​តែ​ខ្សែ​ស្រឡាយ​និកាយ​សាសនា​ខុស​គ្នា​ ដោយមាន​ក្រុម​និកាយ​ស៊ីអ៊ីត​មូស្លីម​ ចេញ​មក​តាម​ផ្លូវ​ ដើម្បី​អំពាវនាវសុំ​ឲ្យ​មាន​កំណែ​ទម្រង់​ពី​ក្រុម​រាជវង្សានុវង្ស​ អាល់ខាលីហ្វា (al-Khalifa) ដែលជា​ក្រុម​និកាយ​ស៊ុន្នី។ រដ្ឋាភិបាល មិន​គ្រាន់​តែ​បាន​វាយ​បង្ក្រាប​ទៅ​លើ​ការ​តវ៉ា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ ប៉ុន្តែថែម​ទាំង​បាន​ទទួល​ជំនួយពី​ប្រទេស​ជិត​ខាងគឺ​ អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីតត​ ដែលក៏​ជា​ប្រទេស​ត្រូវ​គ្រប់​គ្រង​ដោយព្រះ​មហាក្សត្រ​ដែល​ប្រតិបត្តិ​តាម​និកាយ​ស៊ុន្នីផង​ដែរ។

លោក​ ម៉ៃឃល ស្ហយឺរ (Michael Scheuer) អតីត​មន្ត្រីទី​ភ្នាក់ងារ​ស៊ើប​ការណ៍​សម្ងាត់​កណ្តាល​ ឬ​ហៅ​កាត់​ថា​ CIA ដែល​មាន​បទ​ពិសោធន៍ច្រើន​នៅ​តំបន់​មជ្ឈឹម​បូព៌ា​ ថ្លែង​ថា​ រឿង​នេះ​អាច​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ស្ថានការណ៍​គ្រោះថ្នាក់​ខ្លាំង​ណាស់។

«ខ្ញុំ​គិត​ថា​ បញ្ហា​នៅ​បារ៉េន​នេះ​ ឥឡូវ​នេះ​ គឺ​ជា​ចំណុច​គ្រោះ​ថ្នាក់​បំផុត​តែ​មួយ​គត់​នៅ​មជ្ឈឹមបូព៌ា។ អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីតត​ ដែល​មាន​ដៃ​គូ​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ប្រឹក្សា​សហ​ប្រតិបត្តិការឈូង​សមុទ្រ​ (Gulf Cooperation Council) បាន​បញ្ជូនកង​កម្លាំង​យោធា​មួយ​ចំនួន​ឲ្យ​ទៅ​ជួយ​រដ្ឋាភិបាល​បារ៉េន។ ហើយ​នៅ​ទី​បញ្ចប់​ កត្តា​នោះពិត​ជា​នាំ​ទៅ​រក​ជម្លោះ​រវាង​និកាយ​ស៊ុន្នី​និង​ស៊ីអ៊ីត (Shia) ជា​មិន​ខាន។ វា​ច្បាស់​ណាស់​ថា អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីត​ និង​ប្រទេស​ជិត​ខាង​របស់​ខ្លួន​ នឹង​មិន​ទទួល​យក​ការ​កើត​រដ្ឋ​ស៊ីអ៊ីត​មួយ​នៅ​លើ​ឧបទ្វីប​នេះ​ឡើយ​ ដែល​ខ្ញុំ​គិត​ថា​ ពួក​គេ​ជឿ​ជាក់​ថា​វា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ចំណុច​ចាប់​ផ្តើមនៃ​ឥទ្ធិពលអ៊ីរ៉ង់​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង។

លោក​ ស្ហយឺរ​ មាន​ប្រសាសន៍​ថា ​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​នោះ​គឺ​ថា​ ការ​សម្លាប់​របស់​ក្រុម​និកាយ​ស៊ុន្នីទៅ​លើ​និកាយ​ស៊ីអ៊ីត​ ដែល​ជា​ពិសេស​ពី​សំណាក់កង​ទ័ព​អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីត​ អាច​ជំរុញ​ឲ្យមាន​ការឆ្លើយ​តប​បែប​ណា​មួយ​ពី​ប្រទេស​អ៊ីរ៉ង់។

«ក្រុម​មូស្លីម​ទាំង​ពីរ​ រួម​មាន​និកាយ​ស៊ុន្នី​ និង​ស៊ីអ៊ីត​ មិន​ត្រឹម​តែ​ជា​បងប្អូន​ជីដូន​មួយ ​ដែល​មិន​សូវ​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។ ពួក​គេ​ជា​សត្រូវ​សួ​ពូជ​នឹង​គ្នា​ទៀតផង។​ ហើយ​បញ្ហា​ចោទ​ពិត​ប្រាកដ​នោះ​គឺថា​ ប្រសិន​បើ​មាន​ពី​អំពើ​ហិង្សា​កើត​ឡើង​ ហើយ​កង​កម្លាំង​របស់និកាយ​ស៊ុន្នី​ ចាប់​ផ្តើម​សម្លាប់​និកាយ​ស៊ីអ៊ីត​ តើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីរ៉ង់​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ? តើ​ពួក​គេ​នៅអង្គុយ​ស្ងៀម​ចាំ​មើលអ្នក​ប្រតិបត្តិ​សាសនា​ដូច​ខ្លួន​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់​ដែរ​ឬ​ទេ? តើ​ពួក​គេចាប់​ផ្តើម​បង្ករឿង​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ភាគ​ខាង​កើត​នៃ​អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីត​ ដើម្បី​ដាក់​សម្ពាធ​មួយ​ចំនួន​ទៅ​លើ​ប្រទេស​អារ៉ាប៊ី​សាអូឌីត​ដែរ​ឬ​ទេ?»។

ភាគ​ច្រើន​នៃ​ទី​កន្លែង​បូម​ប្រេង​របស់​អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីត​ ស្ថិត​នៅ​តាម​បណ្តា​ខេត្ត​ភាគ​ខាង​កើត។

លោក ​កាំរ៉ាន បូខារី (Kamran Bokhari) នាយកសម្រាប់​តំបន់​មជ្ឈឹមបូព៌ា​ និង​អាស៊ី​ខាង​ត្បូង​ របស់​ក្រុមហ៊ុនប្រមូល​ព័ត៌មាន​សម្ងាត់​ឯកជន​ ឈ្មោះ​ ស្ត្រាតហ្វ័រ (Stratfor) ថ្លែង​ថា ​ប្រទេស​អ៊ីរ៉ង់​ ចង់​ចូលរួម​ក្នុង​ជម្លោះ​នោះ​ ដូច​ដែល​អារ៉ាប៊ី សាអូឌីត​ បាន​ចូល​ដែរ​ ប៉ុន្តែវិធានការរបស់​ខ្លួន​ ត្រូវ​បាន​កម្រិត​ដោយ​ភូមិសាស្ត្រ​ ដោយ​សារ​តែ​ប្រទេស​នេះ​ស្ថិត​នៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​ទៀត​នៃឈូង​សមុទ្រ​ពែក្ស​ (Persian Gulf)​ ឆ្លង​សមុទ្រ​ពី​ប្រទេស​បារ៉េន។ លោក​ បាន​ប៉ាន់​ស្មាន​ថា​ អ៊ីរ៉ង់​អាច​ចូល​ប្រឡូក​ក្នុងសកម្មភាព​សម្ងាត់ ដើម្បី​ជួយ​ក្រុម​និកាយ​ស៊ីអ៊ីត​ ដែល​ជា​បង​ប្អូន​របស់​ខ្លួន​ ប្រសិនបើ​ខ្លួន​បាន​ដាក់ក្រុម​ភ្នាក់ងារ​បង្កប់​ឲ្យ​ប្រតិបត្តិការ​នៅ​មុន​ពេល​ចលាចល​កើត​មាន​ឡើង។

«នៅ​ពេល​វេលា​នេះ​ ​អ៊ីរ៉ង់​មិន​អាច​បញ្ជូន​កម្លាំង​បន្ថែម​ចូល​ទៅ​ទេ​ ទោះ​បី​កម្លាំង​បន្ថែម​នេះ​មាន​ទម្រង់​បែប​ណា​ក៏​ដោយ។ ដូច្នេះ​ពួក​គេ​ត្រូវ​តែ​មាន​កម្លាំង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បារ៉េន​នេះ​រួច​ទៅ​ហើយ​នៅ​មុន​ពេល​មាន​វិបត្តិ។ ហើយ​ វា​មិន​ច្បាស់​ទេ​ថា​ ពួក​គេ​មាន​ធនធាន​គ្រប់គ្រាន់​ល្មម​ ដើម្បី​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ក្រុម​ជីវពល​ប្រឆាំង។ ពួក​គេ​ពិត​ជា​អាច​បញ្ឆេះ​ឲ្យ​មាន​ការ​បះបោរ​មហាជន​ តែ​ការណ៍​នេះ​ខុស​ពី​ក្រុម​ជីវពល​ប្រឆាំង។ ខ្ញុំ​មិន​និយាយ​ថា​ រឿង​នោះ​មិន​អាច​កើត​ឡើង​ទេ។ ប៉ុន្តែ​សហគមន៍​ស៊ីអ៊ីត​នៅ​បារ៉េន​ គឺ​មាន​ភាព​បែក​បាក់​គ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង​ផង​ដែរ»។

ក្រុម​និកាយ​ស៊ីអ៊ីត​អាល់​វ៉េហ្វាគ​ (al-Wefaq Shi'ites) គឺ​ជា​ក្រុម​ប្រឆាំង​ធំ​ជាង​គេ​បំផុត​ ហើយ​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ទុក​ថា​មាន​និន្នាការ​កណ្តាល​ជាង​ ដែល​បាន​កាន់​កាប់​កៅ​អ៊ី​ចំនួន​១៨​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋសភា​ មុន​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​បាន​លា​លែង​ពី​តំណែង​ក្នុង​ទ្រង់​ទ្រាយ​ធំ​កាល​ពី​ខែ​កុម្ភៈ​ដើម្បី​តវ៉ា​ប្រឆាំង​អំពើ​ហិង្សា​របស់​ក្រុម​ប៉ូលីស​ទៅ​លើ​ក្រុម​បាតុករ។ ប៉ុន្តែ​ក៏​មាន​ចលនា​និយមតឹងរ៉ឹង ឈ្មោះ​អាល់​ហាគ​ (al-Haq) ដែល​ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​ថា​ ក្រុម​នេះ​មាន​ទស្សនវិជ្ជា​ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​អ៊ីរ៉ង់​ជាង​ក្រុម​និយម​កណ្តាល។

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​យល់​ស្រប​គ្នា​ថា​ នៅ​ពេល​ណា​មួយ​នោះ​ រាជវង្សានុវង្ស​អាល់​ខា​លី​ហ្វា​ ដែល​កំពុង​កាន់​អំណាច​ នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​មួយ​ទាក់ទង​នឹង​កំណែ​ទម្រង់​នយោបាយ​ ដោយ​ប្រហែល​ជា​កេង​យក​ចំណេញ​ពីការ​បែកបាក់​នៅ​ក្នុង​សហគមន៍​ស៊ីអ៊ីត។ លោក​ កាំរ៉ាន​ បូខារី​ ថ្លែង​ថា​ កិច្ចការ​នោះ​ នឹងមានផលប្រយោជន៍ដល់​អ៊ីរ៉ង់​ ប្រសិន​បើខ្លួន​កំពុង​សម្លឹង​មើល​ទៅ​លើ​យុទ្ធសាស្ត្រ​វែង​ឆ្ងាយ​ ក្នុង​ការពង្រីក​ឥទ្ធិពល​ ជា​ជាង​ទទួល​ផល​ចំណេញ​ខាង​នយោបាយ​រយៈ​ពេល​ខ្លី។

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា​ ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​ផ្ទាល់ៗ​របស់​អ៊ីរ៉ង់​ប្រឆាំង​នឹង​ប្រទេស​បារ៉េន​ ឬ​អារ៉ាប៊ី​ សាអូឌីត​ ក៏​អាច​ផ្តល់​ផល​វិបាកដល់សហរដ្ឋ​អាមេរិកដែរ។ អារ៉ាប៊ី សាអូឌីត​ និង​ បារ៉េន​ គឺ​ជា​សម្ព័ន្ធមិត្ត​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ ហើយកង​នាវា​ទី​៥​នៃ​កង​ទ័ព​ជើង​ទឹករបស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ មាន​ទីតាំង​នៅបារ៉េន៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ​ លី​ សុខឃាង

XS
SM
MD
LG