ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

​ពល​រដ្ឋ​រុស្សី​សម្គាល់​ខួប​ទី​២០​នៃ​បុរស​ដែល​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់​ដោយ​ប្រឆាំង​នឹងរដ្ឋ​ប្រហារ


បុព្វជិត​សាសនា​គ្រិស្តនិកាយ​បូរាណ​ជាតិ​រុស្សី​ សូត្រ​ធម៌​​នៅ​ពេល​ដែល​ជនជាតិ​​រុស្សី​អុជ​ទៀន​ពេល​ធ្វើ​ពិធី​រំឭក​បុរស​បី​នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់ដោយ​សារ​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ផែនការ​ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហាររបស់​ពួក​កុម្មុយនិស្ត នៅ​ខែ​សីហា​ ឆ្នាំ​១៩៩១​ ។​ នៅ​ទី​ក្រុង​ម៉
បុព្វជិត​សាសនា​គ្រិស្តនិកាយ​បូរាណ​ជាតិ​រុស្សី​ សូត្រ​ធម៌​​នៅ​ពេល​ដែល​ជនជាតិ​​រុស្សី​អុជ​ទៀន​ពេល​ធ្វើ​ពិធី​រំឭក​បុរស​បី​នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​សម្លាប់ដោយ​សារ​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ផែនការ​ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហាររបស់​ពួក​កុម្មុយនិស្ត នៅ​ខែ​សីហា​ ឆ្នាំ​១៩៩១​ ។​ នៅ​ទី​ក្រុង​ម៉

ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ ម៉ូស្គូ​ (Muscovites)​ បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​នៅ​យប់​ថ្ងៃ​សៅរ៍​ ដើម្បី​គោរព​បុរស​បីនាក់​ដែល​ស្ទើរ​តែ​គ្មាន​នរណា​ស្គាល់​ តែ​មរណភាព​របស់​ពួកគេ​កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​ បាន​ផ្លាស់ប្តូរ​ទិសដៅ​នៃ​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​ពិភពលោក។

ពេល​នៅ​រស់​ ពួកគេ​បាន​ឈរ​ដោយ​មិន​មាន​អាវុធ​ ប្រឈម​មុខ​ទៅ​នឹង​រថក្រោះ​របស់​ សូវៀត​ (Soviet)​ ដែល​កំពុង​បើក​បរ​ជាមួយ​នឹង​សម្លេង​ខ្ទរខ្ទា​ កាត់​តាម​ផ្លូវ​ក្រោម​ស្ពាន​មួយ​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋ​ធានី​ ម៉ូស្គូ​ ដើម្បី​វាយ​ប្រហារ​រដ្ឋាភិបាល​របស់​លោក​ប្រធានាធិបតី​ បូរីស​ យ៉ែលស៊ីន​ (Boris​ Yeltsin)​ ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើស​រើស​ដោយ​ការ​បោះ​ឆ្នោត​តាម​លទ្ធិ​ប្រជា​ធិប​តេយ្យ ។​ ពេល​ស្លាប់​ ពួកគេ​បាន​ជំរុញ​ឱ្យ​មាន​ការ​ប្រឆាំង​តវ៉ា​របស់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​ទ្រង់​ទ្រាយ​ធំ​មួយ​ ដែល​បាន​កម្ទេច​កម្លាំង​ស្នូល​នៃ​រដ្ឋ​ប្រហារ​យោធា​មួយ​ ដោយ​ពួក​កុម្មុយនីស្ត​ជ្រុលនិយម។

កាល​ពី​ថ្ងៃ​សៅរ៍​ ឈរ​លើ​ស្ពាន​ដែល​មាន​ផ្លូវ​នៅ​ពី​ក្រោម​ និង​គំនូរ​ជួរ​ឡាន​ទំនើប​ពណ៌​ក្រហម​ដ៏​វែង​មួយ​ ដែល​បន្ត​រហូត​ដល់​ពេល​រាត្រី​ក្នុង​រដ្ឋធានី​ ម៉ូស្គូ​ បុព្វជិត​សាសនា​គ្រិស្តនិកាយ​បូរាណ​ជាតិ​រុស្សី​ លោក​អាចារ្យ​ វីស៊ីវ៉ូឡូដ​ ឆាបលីន​ (Vsevolod​ Chaplin)​ បាន​លើក​ដៃ​ធ្វើ​សញ្ញា​ជា​ឈើ​ឆ្កាង។

លោក​បាន​សាទរ​គោរព​ចំពោះ​បុរស​ ម៉ូស្គូ​ ទាំង​បី​រូប​ សម្រាប់​តួនាទី​របស់​ពួកគេ​នៅ​ក្នុង​ការ​ជួយ​បញ្ចប់​សុបិន្ត​អាក្រក់​រាប់​ទសវត្សរ៍​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់ពូក​កុម្មុយនិស្ត។

រ៉ាបប៊ី​ ហ្សីណូវី​ លឺវ៉ូវិច​ កូហ្គាន​ (Rabbi​ Zinovii​ Levovich​ Kogan)​ បាន​សូត្រ​ធម៌​ កាដឌីស្ស​ (Kaddish)​ ដែល​ជា​ការ​បួង​សួង​តាម​ប្រពៃណី​របស់​ជនជាតិ​ ជ្វីហ្វ​ (Jewish)​ដើម្បី​កាន់​ទុក្ខ​បុរស​ទាំង​បី។

ការ​ប៉ុនប៉ង​ធ្វើ​រដ្ឋប្រហារ​ដែល​បាន​ទទួល​បរាជ័យ​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​អាក្រក់​ទៅ​លើ​អ្នក​រៀបចំ​ផែនការ​។​ នៅ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​បួន​ខែ​ សហភាព​សូវៀត​ត្រូវ​បាន​រំលាយ​ជា​ផ្លូវ​ការ​និង​ដោយ​សន្តិវិធី។

រ៉ាបប៊ី​ កូហ្គាន​ (Rabbi​ Kogan)​ និយាយ​ថា​ ពលិកម្ម​របស់​បុរស​ទាំង​នេះ​ បាន​ជួយ​សង្រ្គោះ​សហភាព​សូវៀត​ ឲ្យ​ផុត​ពី​សង្រ្គាម​ស៊ីវិល​ប្រកប​ដោយ​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​មួយ​ ដែល​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​បាត់​បង់​ជីវិត​មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់។

លោក​និយាយ​ថា​ បុរស​ទាំង​នេះ​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​តិច​តួច​ នា​ពេល​ឥឡូវ​នេះ។​ ប៉ុន្តែ​ នៅ​ទីបញ្ចប់​ ប្រជា​ពលរដ្ឋ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ទាំង​១៥​ដែល​បាន​បំបែក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​សហភាព​សូវៀត​ នឹង​កោត​សរសើរ​សកម្មភាព​របស់​ពួកគេ។

ការ​យល់​ស្រប​បាន​លេច​ចេញ​មក​ពី​អ្នក​ស្រី​ លីបូវ៉ា កូម៉ារ៍ (Lyubova Komar) ដែល​ជា​ម្តាយ​របស់​បុរស​ម្នាក់​ គឺ​លោក​ ឌីមីទ្រី​ កូម៉ារ៍​ (Dmitry​ Komar)។​ លោក​ជា​ជាង​ជួសជុល​ម៉ាស៊ីន​អាយុ​២២​ឆ្នាំ​ម្នាក់​ នៅ​ពេល​ដែល​លោក​ត្រូវ​បាន​រថក្រោះ​បើក​កិន​សង្កត់​ពី​លើ​ រហូត​ដល់​ស្លាប់។

ដោយ​កាន់​បាច់​ផ្កា​ពណ៌​ក្រហម​មួយ​បាច់​ អ្នក​ស្រី​និយាយ​នៅ​ក្នុង​បទ​សម្ភាសន៍​មួយ​ជាមួយ​វីអូអេ​ថា​ ប្រទេស​រុស្សី​ប្រហែល​ជា​នឹង​លើក​សរសើរ​ដល់​ពលិកម្ម​របស់​កូន​ប្រុស​អ្នក​ស្រី​នៅ​ក្នុង​ខួប​លើក​ទី​៥០​នៃ​ការ​ស្លាប់​របស់​គាត់​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។​ ឥឡូវនេះ​ អ្នក​ស្រី​មិន​គិត​ថា​ សៀវ​ភៅប្រវត្តិសាស្រ្ត​ទាំង​ឡាយ​នឹង​សរសេរ​អំពី​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ ឲ្យ​លើស​ពី​បី​ពាក្យ​ទេ។

ការ​ប្រមូល​ផ្តុំ​តូច​មួយ​នៅ​ថ្ងៃ​សៅរ៍​ដែល​មាន​មនុស្ស​៧៥​នាក់​ ហាក់​ដូច​ជា​នៅ​ឆ្ងាយ​ខ្លាំង​ពី​ព្រឹត្តិការណ៍​ទាំង​ឡាយ​ដែល​កើត​មាន​ឡើង​កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​ ខណៈ​ពេល​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​រដ្ឋ​ធានី​ ម៉ូស្គូ​ ប្រមាណ​កន្លះ​លាន​នាក់​ បាន​ចេញ​ធ្វើ​ការ​ទប់​ស្កាត់​រដ្ឋប្រហារ។

កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​ នៅ​ពេល​ពីរ​បី​សប្តាហ៍​ក្រោយ​រដ្ឋប្រហារ​ដែល​បាន​ទទួល​បរាជ័យ​ ខ្ញុំ​បាន​បើក​កាត់​ទី​កន្លែង​នោះ។​ វា​មាន​រូបភាព​ជា​ទី​កន្លែង​របៀប​កុម្មុយនីស្ត​តាម​ធម្មតា​មួយ​ ដែល​ជា​ចំណុច​ប្រសព្វ​មួយ​ ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​ដោយ​ហាង​លក់​ទំនិញ​រប៉ាត់​រប៉ាយ​របស់​រដ្ឋ​ និង​វិទ្យាស្ថាន​រដ្ឋាភិបាល​ទាំង​ឡាយ​ដែល​មាន​ភាព​កខ្វក់។

សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ បូជនីយដ្ឋាន​ធ្វើ​ពី​ថ្ម​តូច​ត្រូវ​បាន​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ដោយ​ភោជនីយដ្ឋាន​អាហារ​សុខភាព​បារាំង​មួយ​ និង​សណ្ឋាគារ​ដ៏​ប្រណិត​របស់​កូរ៉េ​ខាង​ត្បូង​មួយ​ ហើយ​មាន​បានីយដ្ឋាន​មួយនៅ​ខាង​លើ​ដំបូល​ ដែលលក់​ស្រា​សំប៉ាញ​ ក្នុង​តម្លៃ​៨០​ដុល្លា​ក្នុង​មួយ​កែវ។

នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​បើក​ឡាន​ដ៏​ប្រណិត​ទាំង​ឡាយ​ បន្លឺ​សម្លេង​ស៊ីប្លេ​ សំដែង​ការ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​និង​ការ​បិត​ផ្លូវ​មួយ​នេះ​ ហ្គែនណាឌី​ នីកូលាវិច​ វឺរឺទីលនី​ (Gennady​ Nikolaevich​ Veretilnii)​ និយាយ​ថា​ រុស្សី​ បាន​ជ្រើស​រើស​ផ្លូវ​ខុស។

លោក​និយាយ​ថា​ ប្រទេស​រុស្សី​ឥឡូវនេះ​ត្រូវ​បាន​ដឹកនាំ​ដោយ​«ភាព​ផ្តាច់​ការ​នៃ​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​តូច»។​ លើក​ដៃ​ចង្អុល​ទៅស្មា​ខាង​ស្តាំ​ របស់​លោក​ ដែល​មេបញ្ជាការ​រថ​ក្រោះ​សូវៀត​ម្នាក់​បាន​បាញ់​ទៅ​ត្រូវ​ នៅ​ក្នុង​ការ​ប៉ុន​ប៉ង​ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហារ​ លោក​និយាយ​ថា​ លោក​ឥឡូវ​នេះ​មិន​ដឹង​ថា​តើ​ ប្រទេស​ រុស្សី​ នឹង​បាន​ស្កាល់​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​ឬ​ទេ។

ឈរ​នៅ​ក្បែរ​នោះ​គឺ​ សឺជី​ ហ្វីឡាទូវ​ (Sergei​ Filatov)​ ដែល​ជា​អតីត​ជំនួយការ​ក្រសួងការ​ពារ​ជាតិ​របស់សព​លោក​ប្រធានាធិបតី​ បូរីស​ យ៉ែលស៊ីន​ (Boris​ Yeltsin)។​ នៅ​ក្នុង​កំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ប៉ុន​ប៉ង​ធ្វើ​រដ្ឋ​ប្រហារ​ លោក​បាន​បញ្ជូន​ក្រុម​មនុស្សទៅ​កាន់​យោធភូមិ​ក្នុងតំបន់​ ដើម្បី​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​មេ​បញ្ជា​ការ​ទាំង​ឡាយ​កុំ​ឱ្យ​ធ្វើ​ការ​វាយ​ប្រហារ។

ឥឡូវ​នេះ​ ក្នុង​ឋានៈ​ជា​ប្រធាន​វិទ្យាស្ថាន​ស្រាវ​ជ្រាវ​សេដ្ឋ​កិច្ច​សង្គម​មួយនៅ​ទី​នោះ​ លោក​យល់​ស្រប​ថា​ ប្រទេស​រុស្សី​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​កាត់​ដំណាក់​កាល​ផ្តាច់​ការ​មួយ​ហើយ។

ក៏​ប៉ុន្តែ​ លោក​ក៏​បាន​និយាយ​ផង​ដែរ​ថា​ ថ្នាក់​ដឹកនាំ​រុស្សី​នឹង​រក​ឃើញ​ថា​លទ្ធិ​ប្រជា​ធិបតេយ្យ​គឺជា​វិធី​តែ​មួយ​គត់​សម្រាប់​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រទេស​ជាតិ​មាន​ការ​ជឿន​លឿន​ទៅ​មុខ។

ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ជា​ច្រើន​ដែល​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​ដើម្បី​សម្គាល់​ខួប​លើក​ទី​២០​ ហើយ​ដែល​ភាគ​ច្រើន​ជា​មនុស្ស​មាន​អាយុ​ច្រើន​ជាង​៥០​ឆ្នាំ​នោះ​ មិន​មាន​ការ​លំបាក​អំពី​ការ​បញ្ចេញ​ទស្សនៈ​ដ៏​វែង​ទេ​ នៅ​ពេល​និយាយ​អំពី​ប្រវត្តិសាស្រ្ត​របស់​រុស្សី៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ​ ឌី ខាំបូលី

XS
SM
MD
LG