អ្នកស្រី ឡាយ សៅ និយាយថា អ្នកស្រីកំពុងតែបារម្ភថាបាត់បង់ដីស្រែប្រមាណ៧ហិកតា ដែលអ្នកស្រីទុកចែកឲ្យកូនចំនួន៧នាក់ ដែលម្នាក់កំពុងធ្វើការរោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់។ កសិករអាយុ៤២ឆ្នាំរូបនោះបានឲ្យដឹងថា ដីស្រែដែលបន្សល់ទុកពីឪពុកម្តាយរបស់អ្នកស្រី ស្ថិតក្នុងឃុំអន្សាចំបក់ ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលមានចម្ងាយប្រមាណ២គីឡូម៉ែត្រពីផ្ទះរបស់អ្នកស្រីកំពុងរស់នៅបច្ចុប្បន្ន ក្នុងភូមិក្បាលដំរី ឃុំត្រពាំងចាន់ ស្រុកបរិបូរណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។
ដីរបស់អ្នកស្រីកំពុងមានជម្លោះ ដោយពលរដ្ឋអះអាងថា អាជ្ញាធរមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកភូមិជាង៥០០គ្រួសារអាចគ្រប់គ្រងដីច្រើនហិកតានេះ ដោយស្របច្បាប់នោះទេ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ អ្នកស្រីមិនទាន់ដឹងនៅឡើយទេថាតើដីស្រែទាំងនោះ នឹងត្រូវអភិវឌ្ឍទៅជាតំបន់អ្វីឡើយ។ អ្នកស្រីអះអាងបន្តថាអាជ្ញាធរក៏មិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកស្រីគ្រប់គ្រងដី ដែលមានការឈូសឆាយថ្មីៗដែរ។
អ្នកស្រីប្រាប់វីអូអេកាលពីពេលថ្មីៗថា៖ «គាត់[អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ]ដើរវាស់ហ្នឹង ក៏គាត់អត់ហៅយើងដើរវាស់ដែរ។ គាត់ថាឆ្វៀលឲ្យអាចាស់ អាដីថ្មីអត់ឆ្វៀលបានទេ ព្រោះយើងឈូសឆាយដីព្រៃ»។
បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រីពឹងផ្អែកលើចំណូលរបស់កូនស្រីម្នាក់ដែលធ្វើការនៅរោងចក្រកាត់ដេរក្នុងខេត្តពោធិ៍ សាត់ ហើយប្រាក់ខែរបស់កូនស្រី អ្នកស្រីដោះស្រាយបំណុលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុប្រាសាក់ ដែលអ្នកស្រីត្រូវបង់ជាង៦០ម៉ឺនរៀលជារៀងរាល់ខែ ហើយត្រូវបង់ជាង១ឆ្នាំទៀត។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖«ដីឈូសឆាយហ្នឹង ក៏ខ្ចីអង្គការដែរ។ ទៅឈូសហ្នឹងខ្ចីលុយអង្គការ[មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ]ទេ ទៅឈូសហ្នឹង។ ហើយរាល់ថ្ងៃ កូនខ្ញុំរកហ្នឹង រកតែបង់អង្គការទេ ព្រោះខ្ញុំខ្ចីលុយអង្គការទៅឈូសដី ដល់កូនធ្វើការរោងចក្រ។ ដល់កូនធ្វើការរោងចក្រហ្នឹង មួយខែរំលស់មួយខែទេ»។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «មានតែក្តីអស់សង្ឃឹម រស់ពិបាកជាងស្លាប់ទៀត ព្រោះខ្ញុំជំពាក់អង្គការ ដោយ សារទិញដីហ្នឹងហើយ»។
ចំណែកពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតរស់នៅក្នុងភូមិក្បាលដំរី ដូចអ្នកស្រី ឡាយ សៅ ដែរ គឺអ្នកស្រី ឆេង សាវី បានថ្លែងថា អ្នកស្រីក៏បារម្ភបាត់បង់ដីដែលអ្នកស្រីមានប្រមាណ៥ហិកតា៧០អា ដែលអ្នកស្រីទុកចែកឲ្យកូនចំនួន៧នាក់ដែរ ដែលមានពីរនាក់ធ្វើការរោងចក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ។
អ្នកស្រីប្រាប់វីអូអេថា៖«គេមិនមែនយកទាំងអស់ទេ។ គេឆ្វៀលទុកឲ្យ។ បើឆ្វៀលទុកឲ្យ ខ្ញុំសួរថាចុះបើឆ្វៀលទុកឲ្យហ្នឹង តើឲ្យដីប្រជាពលរដ្ឋ និងខ្ញុំហ្នឹង នៅកន្លែងចាស់ហ្នឹងវិញ ឬក៏អត់? គាត់ថាអត់ដឹងនៅកន្លែងណាទេ តែមួយគ្រួសារបានដីកន្លះហិកតា»។
ការផ្តល់ដីកន្លះហិកតានេះ អ្នកស្រីអះអាងថា អ្នកស្រីមិនយល់ព្រមឡើយ ដោយសារអ្នកស្រីមិនទាន់ដឹងថាអ្នកស្រីនឹងទទួលបានដីនៅទីតាំងណា ហើយបារម្ភតំបន់នៅឆ្ងាយ ពិបាករស់នៅ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «មានតែថាអំពាវនាវឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ជួយរកដំណោះស្រាយឲ្យពួកខ្ញុំ រកភាពយុត្តិធម៌ឲ្យពួកខ្ញុំ។ តើខ្ញុំនឹងអាចបានដីខ្ញុំមកវិញទាំងអស់អត់? បើខ្ញុំកូនច្រើន ហើយខ្ញុំស្រ្តីមេម៉ាយ ខ្ញុំអត់មានប្តី អត់មានអីទៀតទេ»។
បើតាមកសិកររូបនោះ កូនស្រីម្នាក់ឈ្មោះម៉ៅ ស្រីណូ អាយុ១៨ឆ្នាំ ទើបតែឈប់រៀនថ្នាក់ទី១១ ហើយទៅធ្វើការរោងចក្រនៅភ្នំពេញជាមួយបងស្រី។
កសិកររូបនោះក៏ជាប់បំណុលគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុប្រាសាក់ ដែលត្រូវបង់សងជាង២ឆ្នាំទៀត ហើយក្នុងមួយខែបង់ប្រមាណ៦០ម៉ឺនរៀល។
លោក គិត សុផា អភិបាលរងខេត្តពោធិ៍សាត់ និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋបាលខេត្ត បានបដិសេធមិនអត្ថាធិប្បាយភ្លាមៗ ដោយថាមិនមានរបាយការណ៍អំពីជម្លោះដីធ្លីនេះ។ លោកស្នើឲ្យទាក់ទងទៅអភិបាលរងខេត្តពោធិ៍សាត់ម្នាក់ទៀត គឺលោក ចេង ឡៃ ប៉ុន្តែវីអូអេមិនទាន់អាចសុំការអត្ថាធិប្បាយបាននៅឡើយទេ។
ចំណែកលោក ស្រ៊ន សំឫទ្ធី អភិបាលរងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង និងជាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋបាលខេត្តពោធិ៍សាត់ បានប្រាប់វីអូអេយ៉ាងខ្លីថា ភាគីពាក់ព័ន្ធកំពុងតែដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លីនេះ។
គួរបញ្ជាក់ថាកាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២១ ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងឃុំត្រពាំងចាន់ ស្រុកបរិបូរណ៍ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បានតវ៉ាបិទផ្លូវជាតិលេខ៥ ដើម្បីទាមទារដំណោះស្រាយវិវាទដីធ្លី ដោយលើកបដាដែលមានរូបរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន។ ពលរដ្ឋអះអាងថាពួកគេក៏បានប្តឹងករណីនេះទៅជំនួយការរបស់នាយករដ្ឋមន្រ្តី គឺលោក ដួង តារា ដែលតែងតែចេញមុខដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីជូនប្រជាពលរដ្ឋ កាលពីកន្លងទៅ៕
