ការប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសបានក្លាយជាកង្វល់របស់និស្សិតមួយចំនួននៅថ្នាក់ឧត្តមសិក្សាដូចជាកញ្ញា ទន់ ម៉េងលី ដែលបច្ចុប្បន្នជានិស្សិតឆ្នាំទី២ ផ្នែកសុខាភិបាល នៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យមួយក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ។
កញ្ញា ម៉េងលី ប្រាប់វីអូអេថា នាងមានការលំបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេស ដោយសារការយល់ដឹងរបស់នាងក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាអន្តរជាតិមួយនេះនៅមានកម្រិតនៅឡើយ ទាំងក្នុងការនិយាយ និងការសរសេរ។ ការនេះនាំឱ្យការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់នាងជួបបញ្ហាច្រើន ព្រោះឯកសារពាក់ព័ន្ធជាច្រើនសម្រាប់មុខវិជ្ជាពេទ្យរបស់នាង ភាគច្រើនត្រូវបានសរសេរជាភាសាអង់គ្លេស។
កញ្ញាថ្លែងថា៖ «ពេលខ្លះ លោកគ្រូអ្នកគ្រូគាត់ដាក់កិច្ចការ (assignment) ឱ្យយើងធ្វើដូចជាការស្រាវជ្រាវឬជាកិច្ចការនៅផ្ទះ (homework) អ៊ីចឹងយើងធ្វើទាំងអត់យល់ហើយអត់ចេះអាន ពេលខ្លះវាខាតពេលទៀតដូចគេធ្វើមួយភ្លែត អ៊ីចឹងយើងធ្វើយូរដោយសារតែយើងនៅបកប្រែ(google translate)។ ពេលខ្លះយើងបកមួយពាក្យៗ ពេលខ្លះទៅយើងត្រូវឱ្យមិត្តភ័ក្តិដែលចេះអង់គ្លេសជួយយើងទៀត។ អ៊ីចឹងវាខាតពេលវេលាហើយវាពិបាក»។
កញ្ញា ទន់ ម៉េងលី ធ្លាប់ចុះកម្មសិក្សានៅក្រៅប្រទេសម្តង នៅឯប្រទេសវៀតណាម កាលពីឆ្នាំ ២០២៣។ នាងមានផលពិបាកក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដែលចូលរួមកម្មវិធីនោះ ព្រោះអ្នកចូលរួមផ្សេងទៀត និយាយតែភាសាអង់គ្លេសប៉ុណ្ណោះ។
កញ្ញាបន្ថែមថា៖ «ប្រទេសដែលចូលរួមមានតែប្រទេសកម្ពុជា ហើយនឹងប្រទេសវៀតណាមទេ ហើយកត្តាដែលពិបាកនោះគឺ ទី ១ ពិបាកក្នុងការនិយាយប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នារវាងប្រទេសវៀតណាម ទី ២ នៅពេលដែលយើងមានបញ្ហាឆ្ងល់ពីអីមួយ អ៊ីចឹងគឺយើងពិបាកនិយាយជាមួយគេ»។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ កញ្ញា អូ ច័ន្ទបុស្បា និស្សិតឆ្នាំទី ៣ ផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន នៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ប្រាប់វីអូអេថា នៅពេលដែលនាងចាប់ផ្តើមរៀនជំនាញនេះដំបូង នាងប្រឈមបញ្ហាច្រើន ជាពិសេសលើពាក្យបច្ចេកទេសជាភាសាអង់គ្លេសនៅក្នុងមេរៀន ដែលតម្រូវឱ្យនាង ចំណាយពេលច្រើនក្នុងការយល់ពីខ្លឹមសារក្នុងមេរៀនទាំងអស់នោះ។
កញ្ញា បុស្បា ថ្លែងថា៖ «នៅក្នុងមុខវិជ្ជាហ្នឹង (IT) យើងត្រូវរៀនពីបច្ចេកទេសពីកំព្យូទ័រច្រើន អ៊ីចឹងនៅពេលដែលគ្រូនិយាយពីកំព្យូទ័រពីពាក្យបច្ចេកទេសពីអក្សរកាត់អីទៅ ខ្ញុំអត់ចេះសោះហ្មង។ ពេលខ្លះអត់ដឹងគ្រូនិយាយពីអីទេ ហើយខ្ញុំត្រូវការចំណាយពេលច្រើនទៅស្រាវជ្រាវក្នុង(google) បន្ថែមដើម្បីដឹងថា ពាក្យនឹងមានន័យយ៉ាងម៉េចៗ»។
ប្រទេសកម្ពុជាមានកំណើននៃគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាឯកជន ដែលបានផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញជាច្រើន រួមមានសុខាភិបាល សង្គមសាស្ត្រ អក្សរសាស្ត្រ វិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ ច្បាប់សេដ្ឋកិច្ច ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងទូរគមនាគមន៍ និង បច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានវិទ្យាជាដើម។
អ្នកពាក់ព័ន្ធក្នុងវិស័យអប់រំថា ការសិក្សាត្រូវបានបែងចែកជាការសិក្សាផ្អែកលើភាសាខ្មែរ និងភាសាអង់គ្លេស ប៉ុន្តែជំនាញខ្លះ និស្សិតត្រូវការឯកសារភាគច្រើនជាភាសាអង់គ្លេស ដែលជាការព្រួយបារម្ភមួយសម្រាប់និស្សិតដែលមិនទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលភាសាអង់គ្លេសគ្រប់គ្រាន់នៅពេលពួកគេរៀននៅថ្នាក់សិក្សាអប់រំទូទៅ។
លោក រិទ្ធ ពេជ្យពន្លឺ និស្សិតឆ្នាំទី ១ ផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាននៃសាកលវិទ្យាល័យប៊ែលធីអន្តរជាតិ ប្រាប់វីអូអេថា លោកបានរៀនភាសាអង់គ្លេសតាំងតែពីលោកនៅក្មេងក៏ ប៉ុន្តែមិនសូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការនិយាយច្រើនឡើយ ពេលលោកឈានដល់ការសិក្សានៅថ្នាក់វិទ្យាល័យ។
ដោយមានបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនចំពោះផលលំបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេស លោក ពេជ្យពន្លឺ បានលើកទឹកចិត្តឱ្យសិស្សានុសិស្សក្រោមថ្នាក់ឧត្តមសិក្សាព្យាយាមសិក្សារៀនសូត្រ និងអនុវត្តការប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសដែលជាភាសាទី ២ នេះឱ្យបានស្ទាត់ ដើម្បីកុំឱ្យមានផលពិបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ពេលបន្តការសិក្សាលើជំនាញដែលពួកគេនឹងរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ។
លោកថ្លែងថា៖ «កាលនៅវិទ្យាល័យភាសាអង់គ្លេស យើងនៅមានកម្រិត អ៊ីចឹងនៅពេលដែលយើងឈានចូលដល់សាកលវិទ្យាល័យ គ្រូអាចនឹងដាក់ការងារឱ្យយើងធ្វើ មានជាភាសាអង់គ្លេស។ អ៊ីចឹងក្នុងនាមយើងជាសិស្ស យើងគួរណាស់តែត្រូវខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនភាសាអង់គ្លេសផងដែរកាលនៅវិទ្យាល័យ»។
បើតាមលោក រិទ្ធ ពេជ្យពន្លឺ ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលសិស្សគួរតែជំរុញ និងបញ្ជូនកូនៗទៅរៀនភាសាអង់គ្លេសតាំងពីវ័យក្មេង ព្រោះវាអាចផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់កូនរបស់ពួកគាត់នៅពេលក្រោយ។
លោក មាស នី អ្នកវិភាគនយោបាយ និងជាអ្នកដែលធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ក្នុងការបង្រៀននៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យក្នុងរាជធានីភ្នំពេញរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ មើលឃើញថា និស្សិតមួយចំនួននៅមានកង្វះខាតច្រើនក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាទី ២ ឬភាសាអង់គ្លេស។
លោកថ្លែងថា៖ «នេះជាការសង្កេតរបស់ខ្ញុំ ព្រោះអីនៅក្នុងថ្នាក់ឧត្តមសិក្សាដែលខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើការជាច្រើនឆ្នាំនៅសាកលគឺខ្ញុំឃើញថា និស្សិតមានការលំបាកច្រើនពិសេសក្នុងការទាញយកឯកសារដែលភាគច្រើនជាភាសាអង់គ្លេស»។
លោកយល់ឃើញថា គោលនយោបាយភាសាទី ២ នៅប្រទេសកម្ពុជាមិនមានភាពពេញលេញនៅឡើយ ហេតុដូចនេះហើយបានជាសិស្សដែលសិក្សានៅថ្នាក់ឧត្តមសិក្សានៅមានកង្វះខាតក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាទី ២នេះ ដែលអាចមានផលលំបាកច្រើន បើសិនជានិស្សិតចង់សរសេរសារណាបញ្ចប់ការសិក្សា ឬ ចង់បន្តការសិក្សានៅក្រៅប្រទេស។
លោកបន្ថែមថា៖ «យើងដឹងហើយថា ការរៀនសូត្រនៅបរទេស បើសិនជាមិនមានភាសាទី២ច្បាស់លាស់នោះទេ ពិសេសគឺភាសាអង់គ្លេស គឺយើងពិបាកនៅក្នុងការដាក់ពាក្យទៅប្រទេសក្រៅ ហើយខ្ញុំគិតថា នេះជាបញ្ហាមួយឆ្លុះបញ្ចាំងទៅលើរបាយការណ៍ចុងក្រោយដែលថា កម្ពុជាមានសមត្ថភាពទាបជាងគេនៅក្នុងប្រទេសនៅអាស៊ីក្នុងការបញ្ជូននិស្សិតរបស់ខ្លួនទៅរៀននៅឯបរទេស»។
លោក ដេត សុខឧត្តម សាកលវិទ្យាធិការនៃសាកលវិទ្យាល័យ ផារ៉ាហ្កន ប្រាប់វីអូអេតាមសារអេឡិចត្រូនិចតេឡេក្រាមថា និស្សិតដែលមិនទទួលការបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកភាសាអង់គ្លេសបន្ថែមនៅក្រៅសាលា អាចនឹងជួបបញ្ហាខ្វះខាតខាងភាសានៅពេលគាត់ចង់បន្តការសិក្សាក្រោយថ្នាក់ឧត្តមសិក្សានៅក្រៅប្រទេស ឬចង់បំពេញការងារដែលទាមទារការយល់ដឹងភាសាបរទេសកម្រិតខ្ពស់។
លោកលើកឡើងជាអក្សរតាមប្រព័ន្ធតេឡេក្រាមថា៖ «ក្រៅតែពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិមួយចំនួននៅរាជធានីភ្នំពេញ សាកលវិទ្យាល័យភាគច្រើនមិនមានគោលការណ៍តម្រូវឲ្យនិស្សិតចេះប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសឬភាសាទី ២ ជាផ្លូវការទេដោយភាគច្រើនគ្រូឧទ្ទេសប្រើប្រាស់ឯកសារបង្រៀនជាភាសាបរទេស តែកម្រិតនិស្សិតមិនប្រាកដថា ចេះឬយល់ខ្លឹមសារទាំងអស់ឡើយ»។
លោកបន្ថែមថា បើសិនជានិស្សិតនៅថ្នាក់ឧត្តមសិក្សានៅតែមានកង្វះខាតក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាទី ២ នោះជាការព្រួយបារម្ភមួយ បើសិនពួកគេចង់បន្តការសិក្សានៅក្រៅប្រទេស ពីព្រោះវាតម្រូវឱ្យមានការអាននិងសរសេរអត្ថបទស្រាវជ្រាវបែបវិទ្យាសាស្ត្រច្រើន។
អ្នកស្រី សាយ ពុទ្ធី សាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រកម្ពុជាប្រាប់វីអូអេថា នេះជាវិបត្តិធំ បើសិនជានិស្សិតមានកង្វះខាតក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេស ព្រោះអ្នកស្រីយល់ថា សម័យនេះជាសម័យឌីជីថល ហើយតម្រូវការប្រើប្រាស់ភាសានេះក៏មានច្រើនដែរ។
អ្នកស្រីថា៖ «យុវជនត្រូវតែរៀនភាសាអង់គ្លេសជាភាសាទី ២ ពីព្រោះអ្វីៗសុទ្ធតែជាភាសាអង់គ្លេសច្រើនដែលគេប្រើប្រាស់ទូទាំងពិភពលោក។ អ៊ីចឹងខ្ញុំគិតថា ជាយន្តការមួយដ៏សំខាន់ដែលយើងត្រូវជំរុញឱ្យយុវជន មិនមែនបំភ្លេចភាសាខ្មែរទេ ប៉ុន្តែត្រូវតែយល់ថា ភាសាអង់គ្លេសហ្នឹងហើយជាទិសដៅដែលយើងអាចបើកចំហខួរក្បាលយើងឱ្យឃើញនូវគំនិតថ្មី កាលានុវត្តភាពថ្មី ស្អីៗច្រើន»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា អ្នកស្រី ឃួន វិច្ឆិកា ប្រាប់វីអូអេកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា ការអប់រំភាសាបរទេសក្នុងកម្មវិធីសិក្សាបានដាក់បញ្ចូលភាសាបារាំង និងភាសាអង់គ្លេស ជាភាសាទី ២ ចាប់ពីថ្នាក់ទី ៤ មកម្ល៉េះ។ រីឯការប្រឡងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ឬបាក់ឌុប ក៏បន្ថែមនូវមុខវិជ្ជាភាសាបរទេសជាពិន្ទុបន្ថែមក្នុងករណីលើសមធ្យមភាគផងដែរ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា សាកលវិទ្យាល័យនានាទាំងរដ្ឋ និងឯកជន ក៏កំពុងពង្រីកវិសាលភាពនៃកម្មវិធីអន្តរជាតិជាភាសាបារាំង ឬអង់គ្លេស និងមានកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរនិស្សិត ឬកម្មវិធី double diploma ដែលជាផ្នែកមួយនៃការជំរុញឱ្យនិស្សិតខ្មែរប្រឹងប្រែងបង្កើនសមត្ថភាពភាសាបរទេសរបស់ខ្លួន។
ដោយសារតែបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន កញ្ញា ទន់ ម៉េងលី បានផ្តាំឱ្យនិសិ្សតជំនាន់ក្រោយ ខិតខំសិក្សារៀនសូត្រភាសាអង់គ្លេសនៅថ្នាក់ក្រោមឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដូចនេះនៅពេលដែលពួកគេចូលរៀនសាកលវិទ្យាល័យ វានឹងមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់ពួកគេនៅពេលក្រោយ៕
វេទិកាបញ្ចេញមតិ