ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ភេទ​ស្រី​នៅ​ឥណ្ឌូនេស៊ី​បន្ថយ​ភាព​ឃ្លាត​គ្នា​ខាង​ភេទ


ក្រុមអ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ស្ត្រី​ធ្វើការ​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ពិសោធន៍ស្រាវជ្រាវ​វិទ្យាសាស្ត្រ​មួយនៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង​ហ្សាការតា។
ក្រុមអ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ស្ត្រី​ធ្វើការ​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ពិសោធន៍ស្រាវជ្រាវ​វិទ្យាសាស្ត្រ​មួយនៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង​ហ្សាការតា។

អ.ស.ប.​បាន​ជ្រើសរើស​ស្ត្រី​និង​ការសិក្សា​វិទ្យាសាស្ត្រ​ជា​ប្រធានបទ​សម្រាប់​ទិវា​ស្ត្រី​អន្តរជាតិ​នៅ​ឆ្នាំ​នេះ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨​មីនា​ដើម្បី​គូសបញ្ជាក់​ភាពឃ្លាតគ្នា​ខាង​ភេទ​នៅ​ក្នុង​ផ្នែក​ជា​ច្រើន​នៃ​ពិភពលោក​រវាង​ចំនួន​នៃ​ពួក​អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ​ប្រុសនិង​ស្រី។

អ្នកស្រី​ Yanti ​ដែល​ជា​អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ​ម្នាក់​អភិវឌ្ឍ​សារធាតុ​គីមី​ថ្មី​ដើម្បីព្យាបាលជំងឺ​ហើម​រលាក​ដូចជា​ជំងឺ​ឈឺ​សន្លាក់​ជាដើម ​បាន​និយាយ​ថា​គ្មានភាព​ឃ្លាត​ពីគ្នា​ខាង​ភេទ​ច្រើន​ទេ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​ យ៉ាង​ហោច​ណាស់​នៅ​ក្នុង​ផ្នែក​ការងារ​របស់​អ្នកស្រី។

«នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​រៀន​ដើម្បី​យក​បរិញ្ញាប័ត្រ​នៅ​ក្នុង​សិក្ខាល័យ​គីមីវិទ្យា​ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ថា​និស្សិត​ភាគច្រើន​ជា​ស្ត្រី។​ហើយ​នៅ​ក្នុង​សិក្ខាល័យ​ជីវវិទ្យា​នៅពេល​នោះ​ក៏​និស្សិត​ភាគច្រើន​ជា​ស្ត្រី​ដែរ។»

អ្នកស្រី​ Yanti​ ដែល​ប្រើ​ឈ្មោះ​តែ​មួយ​ដូចជា​ជនជាតិ​ឥណ្ឌូនេស៊ី​ច្រើន​នាក់​ដែរជា​អ្នកស្រាវជ្រាវ​និង​ជា​សាស្ត្រាចារ្យ​ខាង​ជីវបច្ចេកវិជ្ជា​នៅ​ឯ​សាកលវិទ្យាល័យ Atma ​Jaya​ នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ហ្សាការតា។

អ្នកស្រី​ Noryawati​ Mulyono​ ដែល​អភិវឌ្ឍ​ plastic​ បែប​ថ្មី​ដែល​អាច​រលាយ​ទៅ​វិញ​បាន​ ក៏​ជា​អ្នកស្រាវជ្រាវ​និង​ជា​សាស្ត្រាចារ្យ​ក្នុង​សាកលវិទ្យាល័យ​នេះ​ដែរ។

«នៅ​ពេល​នេះ​មានការប្រកួត​ប្រជែងច្រើន​ខាង​វិទ្យាសាស្ត្រ​ ដូច​ជា​ការប្រកួត​ Olympiads​ ខាង​វិទ្យាសាស្ត្រ​ជាដើម​ ក្នុង​កម្រឹត​ជាតិ​និង​កម្រឹត​អន្តរជាតិ។​ដូច្នេះប្រសិន​បើ​ស្ត្រី​មាន​ពិន្ទុ​ល្អ​ក្នុង​ការសិក្សា​នា​សាកលវិទ្យាល័យ ​ពួកគេ​អាច​ចូលរួមក្នុង​ការប្រកួតប្រជែង​បាន​ដោយ​មិន​គិត​អំពី​ភេទ​ទេ។»

នៅ​ពេល​ដែល​អ.ស.ប.​ផ្តល់​កិត្តិយស​ជូន​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​ដែល​ជិត​មាន​ភាព​ស្មើ​គ្នា​ខាង​ភេទ​ក្នុង​វិស័យ​វិទ្យាសាស្ត្រ​ នៅ​ទូទាំង​ទ្វីប​អាស៊ី ​ស្ត្រី​មាន​តែ​១៨​ភាគរយ​នៃ​ក្រុម​អ្នកស្រាវជ្រាវ។ហើយ​ទោះ​ណា​ជា​មាន​ភាព​ស្មើគ្នាក្នុងវិស័យខ្លះក៏ដោយ​ ក៏​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​មាន​ភាព​ឃ្លាត​ពី​គ្នាខាងភេទក្នុងអត្រា​អក្ខរកម្ម​ទាំងមូល។​ភាព​ទីទាល់ក្រ​មាន​មុខនាទី​ធំ​មួយ​ក្នុង​ស្ថានការណ៍​នេះ​ ដោយ​បណ្តាល​ឱ្យ​នារី​ច្រើន​នាក់​មិនបាន​ទៅ​រៀន​ឯ​សាលា​ទេ​ ទោះណាជា​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​តែងតែ​ផ្តល់​តម្លៃ​ដល់​ការ​សិក្សាអប់រំសម្រាប់​ក្រុម​កុមារី​និង​កុមារា​ក៏ដោយ។

ពួក​អ្នកគាំទ្រ​ការសិក្សាអប់រំ​និយាយ​ថា​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​មួយ​ដែល​ការ​បញ្ចូលរបៀបថ្មីក្នុងបច្ចេកវិជ្ជាជាគន្លឹះនៃ​ការអភិវឌ្ឍន៍​ក៏ដោយ​ ក៏​ភាព​ឃ្លាត​ពី​គ្នា​ខាង​ភេទ​ក្នុង​វិស័យ​វិទ្យាសាស្ត្រ​អាច​ដាក់​ប្រទេស​នានា​ក្នុង​ភាព​ចាញ់ប្រៀប​ខាង​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង។

ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​មាន​ប្រវត្តិ​យូរយា​មក​ហើយ​នៃ​ពួកស្ត្រី​ជា​មេដឹកនាំ​ខ្លាំងពូកែក្នុង​វិស័យ​មួយ​ចំនួន។​ លោកស្រី​ Dewi ​Sartika​ ដែល​បាន​កសាង​សាលា​រៀន​សម្រាប់​ក្រុម​នារី​ក្នុង​ដើម​សតវត្ស​ទី​២០ ​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​វរនារី​ជាតិ​ដោយ​រដ្ឋាភិបាល​ឥណ្ឌូនេស៊ី។​ លោកស្រី ​Megawati ​Sukarnoputri ​ដែល​ជា​កូន​ស្រី​របស់​ប្រធានាធិបតី​ទី​មួយ​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ប្រធានាធិបតី​ស្រី​ដំបូង​របស់​ប្រទេស​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០១។​ហើយ​លោកស្រី​ Sri ​Mulyani​ ដែល​ជា​អ្នក​សេដ្ឋសាស្ត្រ​ក៏​ជា​រដ្ឋមន្ត្រី​ហិរញ្ញវត្ថុ​របស់​ប្រទេស ​ហើយ​នៅ​ពេល​នេះ​លោកស្រី​ជា​នាយិកា​ផ្នែក​ចាត់ចែង​កិច្ចការ​របស់​ធនាគារ​ពិភពលោក។

ទោះណាជា​មាន​ការទទួល​ស្គាល់​ពួក​គេ​កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​ក៏​ដោយ​ ក៏​គ្មាន​ស្ត្រី​ណា​ម្នាក់​និយាយ​ថា​អ្នកស្រី​មាន​អារម្មណ៍​ថា​អ្នកស្រី​ជា​មនុស្ស​គម្រូ​ឬ​ជា​អ្នក​ត្រួសត្រាយ​ដោយសារ​ការពិសោធន៍​របស់​ពួកគេ​ទេ​ពីព្រោះ​ពួក​អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ​ស្រី​គ្មាន​អ្វី​អស្ចារ្យ​ទ្បើយ។

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ​ឈឹម​ សុមេធ

XS
SM
MD
LG