រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា( India) បានច្រានចោល របាយការណ៍ ដែលថាប្រទេសនេះមិនបានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការប្រយុទ្ធ។ ការអះអាងបែបនេះ កើតមានឡើងបន្ទាប់ពីមានការព្រួយបារម្ភកាលពីពេលថ្មីៗនេះ ដែលបានធ្វើឡើងដោយប្រមុខកងទ័ពឥណ្ឌា ជុំវិញការត្រៀមខ្លួនលើវិស័យការពារជាតិរបស់ប្រទេសនេះ។
កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ លោក អេ ខេ អានតូនី (A. K. Antony) រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិ បានបដិសេដសេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មាន ដែលថាគ្រាប់រំសេវសម្រាប់រថក្រោះនៅក្នុងជួរកងទ័ពឥណ្ឌា នឹងអស់ពីឃ្លាំងបម្រុងក្នុងរយៈពេលបួនថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានថ្លែងដូច្នេះនៅទីក្រុងញូវដេលី នៅខាងក្រៅសន្និសីទរបស់កងទ័ពអាកាសឥណ្ឌា។
«សេចក្តីរាយការណ៍ទាំងនោះសុទ្ធតែជាពាក្យចចាមអារាម។ អ្នកដឹងទេ! វាជាពាក្យចចាមអារាមទាំងអស់។»
លោក អានតូនី ថ្លែងថា មានចំណុចខ្វះខាតមួយចំនួន ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរព្យាយាមធ្វើឱ្យមានភាពល្អប្រសើរឡើងវិញ។ លោក មានប្រសាសន៍ថា ឥណ្ឌា មិនអាចរំពឹងថាតម្រូវការចំនួនមួយរយភាគរយ នឹងត្រូវបានបំពេញនោះទេ។ ប៉ុន្តែ លោករដ្ឋមន្ត្រីបានគូសបញ្ជាក់ថា ប្រទេសនេះ បានត្រៀមរួចជាស្រេចសម្រាប់ការប្រយុទ្ធ។
«ឥណ្ឌាមានជំហរកាន់តែរឹងមាំជាងមុន បើប្រៀបធៀបទៅអតីតកាល.....និយាយរួម ឥឡូវនេះ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធឥណ្ឌា បានត្រៀមខ្លួនយ៉ាងល្អប្រសើរ ហើយពួកគេមានជំហរប្រសើរជាងពេលមុន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហាប្រឈមណាមួយ ចំពោះបូរណភាពរបស់យើង។»
សំណួរជាច្រើន ត្រូវបានលើកឡើងជុំវិញការត្រៀមខ្លួនខាងវិស័យការពារជាតិរបស់ឥណ្ឌា ដោយសារតែលិខិតរបស់ប្រមុខកងទ័ពទៅកាន់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី បានផ្តោតការចាប់អារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែល លោក បានពណ៌នាថាជាភាពទន់ខ្សោយយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែតចំពោះសមត្ថភាពការពារជាតិរបស់ប្រទេសនេះ។ នៅក្នុងលិខិតសម្ងាត់ដែលបានលេចធ្លាយនោះ ប្រមុខកងទ័ព បាននិយាយថា កងវរសេនាធំរថពាសដែករបស់ឥណ្ឌា នឹងអស់គ្រាប់រំសេវចាំបាច់ ដើម្បីវាយបង្ក្រាបកងរថក្រោះរបស់បច្ចាមិត្ត ហើយគ្រឿងសព្វាវុធសំខាន់ៗ ប្រឈមទៅនឹងការខ្វះខាត។
គណៈកម្មាធិការសភាមួយ បានកោះហៅបណ្តាប្រមុខកងទ័ពជើងគោក ជើងទឹក និងជើងអាកាស នៅចុងខែនេះ ដើម្បីសាកសួរអំពីមតិយោបល់ ទាក់ទងនឹងស្ថានការណ៍នៃការត្រៀមខ្លួនក្នុងវិស័យកាពារជាតិរបស់ឥណ្ឌា។ សេចក្តីរាយការណ៍ ព័ត៌មានក្នុងស្រុក បានឱ្យដឹងថា គណៈកម្មាធិការនេះមានការព្រួយបារម្ភអំពីការខ្វះខាតគ្រាប់រំសេវយ៉ាងខ្លាំង។
កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរ បានដាក់ចេញនូវយុទ្ធនាការទំនើបកម្មយ៉ាងធំសម្បើមមួយ ដើម្បីធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវឧបករណ៍ការពារជាតិសម្រាប់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ។
ប៉ុន្តែ ក្នុងនាមជាអ្នកជំនាញខាងកិច្ចការយុទ្ធសាស្ត្រនៅឯមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវគោលនយោបាយ (Center for Policy Research) នៅទីក្រុងញូវដេលី លោក បារ៉ាត ខារណាដ (Bharat Karnad) ពន្យល់ថា ការយកចិត្តទុកដាក់ដ៏សមល្មមប្រហែលជាមិនបានផ្តោតទៅលើឃ្លាំងស្តុកគ្រាប់រំសេវខ្លាំង ដូចការផ្តោតសំខាន់ទៅលើការទិញឧបករណ៍យោធានោះទេ។
«ដូច្នេះ រវាងការបំពេញឡើងវិញនូវឃ្លាំងស្តុកនិងគ្រឿងបន្លាស់ និងប្រភេទនៃគ្រឿងផ្គត់ផ្គង់ដែលនឹងជួយឲ្យអ្នកធានាបាននូវការប្រយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាម។ ប្រហែលជាពេលខ្លះ សេវាកម្មបែបនេះ បានផ្តោតខ្លាំងពេកទៅលើការទទួលបានគ្រឿងសព្វាវុធ ជាជាងផ្តោតទៅលើការធានាឱ្យប្រាកដថា សេវាកម្មនោះ មានសមត្ថភាពប្រយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមដែរឬអត់។ សមត្ថភាពប្រយុទ្ធ គឺជាអ្វីដែលឃ្លាំងស្តុកទុកគ្រឿងបន្លាស់ជាដើម អាចជួយអ្នកបាន។ នោះប្រហែលជាចំណុចមួយ ដែលជាទូទៅ សេវាកម្មការពារជាតិឥណ្ឌា មានភាពខុសឆ្គង។ ប៉ុន្តែ ការកែតម្រូវ ត្រូវបានដាក់ឲ្យអនុវត្តយ៉ាងងាយស្រួល ហើយកំពុងតែត្រូវបានអនុវត្ត។»
ឥណ្ឌា មានកងទ័ពច្រើនជាងគេបំផុតលំដាប់ទីបីនៅក្នុងពិភពលោក ដែលត្រូវបានបំពាក់អាវុធនូវឧបករណ៍យោធាផលិតសម័យសូវៀតភាគច្រើន៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឃួន ធារ៉ា
