ការបិទសាលារៀននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាដែលមានរយៈពេលជិត២ឆ្នាំមកហើយ បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់កូនចៅនៃគ្រួសារដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប នៅក្នុងប្រទេសនេះ ដែលបានសង្ឃឹមថា ការសិក្សាល្អមួយនឹងជួយលើកកម្ពស់កូនចៅរបស់គេឲ្យរួចផុតពីភាពក្រីក្រនោះ។ នេះ បើតាមការបញ្ជាក់ឲ្យដឹងរបស់អ្នកជំនាញមួយចំនួន។
ឥណ្ឌា បិទសាលារៀនយូរជាងគេបង្អស់ បើប្រៀបធៀបជាមួយបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗទៀត លើកលែងតែប្រទេសអ៊ូហ្គាន់ដាមួយចេញដោយសារតែជំងឺកូវីដ១៩។ នេះ បើតាមរបាយការណ៍មួយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ សាលារៀនក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ត្រូវបានបិទទាំងស្រុងចំនួន៨២សប្តាហ៍ រហូតដល់ខែតុលាឆ្នាំទៅ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក សាលារៀន ត្រូវបានបើកឡើងវិញក្នុងលក្ខណៈមិនទៀងទាត់នោះឡើយ។
ដោយមានសិស្សចំនួន ២៥០ លាននាក់ ចុះឈ្មោះចូលរៀនក្នុងសាលាចំនួន ១ លាន ៥ សែនកន្លែងនោះ ឥណ្ឌា បានក្លាយជាប្រទេសធំបំផុតទី២ ដែលមានសិស្សទៅសាលារៀនច្រើនជាងគេ។ ប៉ុន្តែ ការរៀនតាមអនឡាញនៅផ្ទះ មានលក្ខណៈកម្រិតយ៉ាងខ្លាំងក្នុងចំណោមក្រុមគ្រួសារដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប ជាពិសេសចំពោះកូនស្រី ដោយសារតែការខ្វះខាតនូវទូរស័ព្ទទំនើបប្រើប្រាស់ និងការភ្ជាប់បណ្តាញអ៊ីនធឺណិតនៅតាមទីជនបទដ៏ធំធេងរបស់ខ្លួននោះ។
មន្ត្រីអប់រំជាច្រើននាក់និយាយថា ស្របពេលដែលសាលារៀន ត្រូវបានបើកឡើងវិញនោះ ការប្រឈមនៃការសិក្សាដែលត្រូវបានបាត់បង់ក្នុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំកន្លងទៅ គឺមានលក្ខណៈធំខ្លាំង។
មានសិស្សប្រមាណតែ ៨% ប៉ុណ្ណោះ នៅតាមភូមិ និង ២៤% នៅតំបន់ទីក្រុងដែលអាចសិក្សាបានទៀងទាត់តាមប្រព័ន្ធអនឡាញ។ នេះ បើតាមការស្ទង់មតិមួយកាលពីខែសីហា ឆ្នាំមុន ដោយក្រុមអ្នកសេដ្ឋវិទូមួយនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាដែលបានព្រមានពីលទ្ធផលដ៏មហន្តរាយដោយសារតែការបន្តការបិទសាលារៀននោះ។ មានសិស្សប្រមាណរហូតដល់ ៣៧% មិនបានសិក្សានោះឡើយ។
សិស្សឥណ្ឌាម្នាក់ ឈ្មោះ Pooja Sharm ដែលកំពុងរៀនថ្នាក់ទី ៨ រស់នៅជាយក្រុងញូវដែលីជាមួយម្តាយជាមេផ្ទះ និងមានបងប្អូនទាំងអស់៤នាក់។ ពួកគេរៀននៅសាលាមួយនៅក្បែផ្ទះ ដែលបើកដំណើរការដោយក្រុមស្ម័គ្រចិត្តមួយ ដែលបើកថ្នាក់រៀនតាមអនឡាញ ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមនៃការបិទសាលាកាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។
ប៉ុន្តែ ដោយសារមានទូរស័ព្ទទំនើបតែមួយគ្រឿងនៅក្នុងគ្រួសារនោះ បងប្អូនទាំង៤នាក់ ត្រូវតែចែកវេនគ្នា ដើម្បីប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទនោះក្នុងការរៀនតាមអនឡាញ។
លោក Terry Durnnian ប្រធានផ្នែកកម្មវិធីអប់រំនៃមូលនីធិកុមាររបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ បានថ្លែងប្រាប់វីអូអេថា «ផលប៉ះពាល់ដោយសារតែការបិទសាលារៀន បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ពិសេសក្មេងស្រីៗ។ បើទោះបីជាគេមានទូរស័ព្ទទំនើបប្រើប្រាស់នៅផ្ទះក្តី ក៏ក្មេងស្រី មិនត្រូវបានគេឲ្យប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទនោះឡើយ ព្រោះដោយបារម្ភថា គេអាចយកទូរស័ព្ទទៅប្រើប្រាស់ក្នុងរឿងផ្សេងវិញ។ លោកបន្តទៀតថា «ជាមួយគ្នានេះផងដែរ ក្មេងស្រីត្រូវគេរំពឹងថា ជាអ្នកធ្វើការងារក្នុងផ្ទះ។ ផលប៉ះពាល់ក្នុងរយៈពេលវែងនោះ គឺថា នឹងមានស្ត្រីកាន់តែតិចទៅៗនៅក្នុងកម្លាំងការងារនៅក្នុងបណ្តាឆ្នាំខាងមុខៗ»៕
អ្នកយកព័ត៌មានអ្នកស្រី Suhasini Sood រួមចំណែកនៅក្នុងសេចក្តីរាយការណ៍នេះ។
