យោងតាមការស្ទង់មតិដោយសភាពាណិជ្ជកម្មអាមេរិកក្នុងប្រទេសចិន ការធ្លាក់ចុះនៃសេដ្ឋកិច្ចចិនបានធ្វើឲ្យទីភ្នាក់ងាររដ្ឋាភិបាលព្យាយាមការពារក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកតាមរយៈការបង្កើតជាឧបសគ្គបន្ថែមទៅកាន់អ្នកវិនិយោគទុនបរទេស។
ដោយរាយការណ៍នូវលទ្ធផលនៃការស្ទង់មតិរបស់ក្រុមហ៊ុនសមាជិក អង្គការធុរកិច្ចមួយនេះបាននិយាយថា «ជាលើកទីមួយក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំ ក្រុមហ៊ុនសមាជិកបានលើកឡើងនូវ ការបកស្រាយបទបញ្ញត្តិមិនស្រុះគ្នា និងក្បួនច្បាប់មិនច្បាស់លាស់ ជាបញ្ហាប្រឈមចម្បងក្នុងវិស័យជំនួញ»។ អង្គការនេះបន្ថែមថា «ការទទួលបានអជ្ញាប័ណ្ណដែលតម្រូវការឲ្យមាននោះ» បានត្រឡប់ទៅជាបញ្ហាក្នុងបញ្ជីបញ្ហាប្រឈមចម្បងទាំង៥ក្នុងវិស័យជំនួញ។
ការអនុវត្តបទបញ្ញត្តិសន្តិសុខដែលទើបនឹងបានអនុម័តបានលេចឡើងជាឧបសគ្គយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរមួយសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនបរទេស។ អង្គការនេះបាននិយាយថា អ្នកវិនិយោគទុនដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយភ្នាក់ងាររដ្ឋាភិបាលត្រូវប្រឈមមុខនឹងកង្វះខាតតម្លាភាព និងការសម្រេចចិត្តហួសហេតុក្នុងការអនុវត្តបទបញ្ញត្តិទាំងនោះ។
ប្រធានអង្គការ AmCham នៅប្រទេសចិន លោក James Zimmerman មានប្រសាសន៍ក្នុងអំឡុងពេលចេញសំណើគោលនយោបាយនៅក្រុងប៉េកាំងថា «នៅមានបញ្ហាប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរ និងមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ ជាពិសេសគឺជុំវិញបញ្ហាសំខាន់ៗពាក់ព័ន្ធនឹងការចូលទៅក្នុងទីផ្សារនិងឧបសគ្គរារាំងការវិនិយោគទុន ការអនុវត្តច្បាប់ និងបទបញ្ញត្តិមិនច្បាស់លាស់ ក៏ដូចជាការបង្កើត និងការគោរពច្បាប់ជាទូទៅ»។
របាយការណ៍បានលើកឡើងថា វិនិយោគទុនបរទេសក្នុងប្រទេសចិននឹងចុះទាបជាងមុនក្នុងឆ្នាំនេះ បើប្រៀបធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៥ ដោយសារការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ច តម្លៃពលកម្មកើនឡើង និងឧបសគ្គរារាំងការចូលទីផ្សារ។ សេចក្តីព្រួយបារម្ភពីរទៀត គឺបរិយាកាសនយោបាយមិនច្បាស់លាស់ និង ភាពលំបាកក្នុងការប្រកួតប្រជែងជាមួយក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុក។
ក្រុមហ៊ុនពហុជាតិបាត់បង់ភាពសំខាន់របស់ខ្លួន
លោក Scott Kennedy អនុប្រធាននៃអង្គការ Freeman Chair in China Studies នៅមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ការសិក្សាយុទ្ធសាស្ត្រ និងអន្តរជាតិមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោនមានប្រសាសន៍ថា «យ៉ាងណាក្តី តួនាទីនៃសាជីវកម្មពហុជាតិដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍ក្នុងប្រទេសចិន ត្រូវបានកាត់បន្ថយជាងមុន។ បញ្ហាប្រឈមដែលសាជីវកម្មពហុជាតិកំពុងជួបប្រទះគឺ មិនត្រឹមតែការអនុវត្តច្បាប់នៅកម្រិតក្នុងស្រុកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញគោលនយោបាយជាតិរបស់រដ្ឋាភិបាលផងដែរ»។
លោក Liu Qiao ព្រឹទ្ធបុរសរងនៃមហាវិទ្យាល័យគ្រប់គ្រងនៃសាកលវិទ្យាល័យ Peking មានមតិយោបល់ផ្សេងចំពោះបញ្ហានេះ។
លោកបានប្រាប់ VOA ថា «ខ្ញុំគិតថា នេះជាភាពចលាចលដែលយើងឃើញនៅក្នុងបណ្តាប្រទេសដែលសេដ្ឋកិច្ចដែលកំពុងងើបឡើង។ វាមិនសុទ្ធតែទៅមុខដោយរលូននោះទេ។ ពេលខ្លះដោយសារតែការពិចារណាផ្នែកនយោបាយ វាមានការងើបឡើងនិងមានការធ្លាក់ចុះ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថា គ្មានមូលហេតុណាមួយដែលប្រទេសចិនត្រូវបកក្រោយនៅក្នុងដំណើរការកែទម្រង់របស់ខ្លួននោះទេ»។
ការធ្វើការដោយមិនមានភាពចុះសម្រុងគ្នាខ្លាំង
អង្គការ Amcham បាននិយាយថា ដំណើរការយន្តការផ្លូវការត្រូវបានយល់ឃើញជារឿយៗថា បម្រើឲ្យគោលបំណងខុសគ្នាពីការជំរុញរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី Li Keqiang ក្នុងការផ្សារភ្ជាប់សេដ្ឋកិច្ចឧស្សាហកម្មជាមួយនឹងការវិវត្តកម្រិតខ្ពស់ និងភាពជឿនលឿនផ្នែកច្នៃប្រឌិត និងបច្ចេកវិទ្យា។ មានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះពាក់ព័ន្ធនឹងក្រុមហ៊ុនបរទេស ដែលពីមុនមកបានផ្តល់ជាជំនាញបច្ចេកវិទ្យានិងគ្រប់គ្រងទៅដល់ឧស្សាហកម្មក្នុងស្រុក។
យោងទៅតាមរបាយការណ៍ ដោយហេតុនេះហើយ ក្រុមហ៊ុនបរទេសផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាជាច្រើនដែលផ្តល់សេវាស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍបានសម្រេចចិត្តថា នឹងពន្យឺតគម្រោងវិនិយោគទុននៅប្រទេសចិនក្នុងឆ្នាំ២០១៦។
សំណើគោលនយោបាយមានការលើកឡើងថា «ជាង៨០ភាគរយនៃក្រុមហ៊ុនដែលបានកាត់បន្ថយវិនិយោគទុនរបស់ពួកគេដោយសារតែឧបសគ្គរារាំងច្រកចូលទីផ្សារ ឬគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាលដែលផ្តល់គុណវិបត្តិដល់ក្រុមហ៊ុនបរទេសក្នុងវិស័យរបស់អ្នក គឺជាក្រុមហ៊ុនសេវាកម្ម បច្ចេកវិទ្យា និងក្រុមហ៊ុនដែលផ្តល់សេវាកម្មលើការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍ។
សំណើគោលនយោបាយនេះបានបន្ថែមថា នៅមានការមិនជឿទុកចិត្តទៅលើរដ្ឋាភិបាលតាមតំបន់និងលើបច្ចេកវិទ្យាបរទេសក្នុងប្រទេសចិន ដោយមានការកើនឡើងក្នុងនិន្នាការអ្នកគាំពារនិយម និងការពឹងផ្អែកកាន់តែខ្ពស់លើបច្ចេកវិទ្យាពីសម័យដើម។
ក្រុមហ៊ុនចិនធំៗជាច្រើនបាន និងកំពុងតែព្យាយាមទិញទ្រព្យសកម្ម និងឧស្សាហកម្មជុំវិញពិភពលោក។ ក្រៅពីការព្រួយបារម្ភពីវិនិយោគទុនក្រៅប្រទេសរបស់ចិន ស្ទើរតែ៧០ភាគរយនៃក្រុមហ៊ុនអាមេរិកមើលឃើញថា សកម្មភាពនេះជាឱកាសមួយដើម្បីសហការ និងពង្រីកអាជីវកម្ម។
ក្រុមហ៊ុនអាមេរិក៨១ភាគរយនិយាយថា ពួកគេបានឃើញវិស័យអតិថិជនរបស់ចិនថាជា ផ្នែករីកលូតលាស់ដ៏សំខាន់ ពីព្រោះតែកំណើនទំហំ និងភាពស្តុកស្តម្ភរបស់ប្រជាជនថ្នាក់កណ្តាល៕
ប្រែសម្រួលដោយ ស៊ូ រ៉ូហ្សានិច
