មេដឹកនាំសហជីពនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ព្រមានអំពីការតវ៉ា និងការធ្វើកូដកម្ម បន្ទាប់ពីតំណាងនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបញ្ជាក់តាមព្រឹត្តិប័ត្រព័ត៌មានក្នុងស្រុកមួយថា និយោជកភាគច្រើនដែលជាសមាជិកនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ពុំមានចេតនាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដល់កម្មករនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៦ទេ។
ពួកគេថ្លែងថា ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាចំនួន១៧៧ដុល្លារនៅតែជាចំនួនអាទិភាពសម្រាប់ធ្វើការចរចាជាមួយនិយោជកដែលត្រូវធ្វើឡើងនៅខែកញ្ញាឆ្នាំនេះ។
លោកអាត ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា ឲ្យដឹងថា ទោះបីជានិយោជកលើកឡើងយ៉ាងនេះក្តី ក៏ការទាមទារការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមានឹងនៅតែកើតមាន ហើយថា កម្មករនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌនឹងធ្វើការតវ៉ា ប្រសិនបើនិយោជកមិនគិតគូរដល់ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលរបស់ពួកគេ ឬក៏ការដំឡើងមានកម្រិតទាប មិនអាចទប់ទល់នឹងការចំណាយប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេបាននោះ។
«ជាធម្មតាគឺសហជីពយើង យើងមានបទពិសោធន៍ជាង១០ឆ្នាំហើយ។ យើងតែងតែជួបពាក្យអញ្ចឹង ហើយវិនិយោជកមិនដែលឮពាក្យណាដែលគាត់ចង់ដំឡើងឲ្យទេ។ ហើយខ្ញុំយល់ឃើញថា បើសិនជានិយោជកមិនដំឡើងសោះឬក៏ដំឡើងកម្រិតទាបនោះ រឿងការតវ៉ារបស់កម្មករវានឹងអាចកើតមានឡើងហើយ»។
លោកអាត ធន់បញ្ជាក់បន្ថែមថា សហជីពនឹងនៅតែបន្តយកតួលេខប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាចំនួន១៧៧ដុល្លារដើម្បីចរចាជាមួយថៅកែរោចក្រ ខណៈដែលការសិក្សាស្រាវជ្រាវរកតួលេខថ្មីបានចាប់ផ្តើម ហើយលទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះនឹងត្រូវបង្ហាញនៅដំណាច់ខែសីហាខាងមុខនេះ។
អ្នកស្រីយ៉ាង សោភ័ណ្ឌ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា បានថ្លែងថា ការធ្វើបាតុកម្ម និងកូដកម្មគឺជាជម្រើសចុងក្រោយរបស់កម្មករ តែថា ការចរចាជាមួយថៅកែរោងចក្រដើម្បីការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមានេះនឹងនៅតែបន្ត។
«បើសិនណាការជជែកគ្នា យើងមិនបានលទ្ធផលជាវិជ្ជមាន ហើយការដំឡើងហ្នឹងមានលក្ខណៈតិចតួច យើងមិនអាចទទួលយកបាន នោះយើងប្រាកដជាមានការប្រជុំជាមួយសមាជិករបស់យើង នៅតាមបណ្តារោងចក្រសហគ្រាសដែលជាសមាជិករបស់យើងទាំងអស់ហ្នឹង។ អញ្ចឹងយើងនឹងជជែកគ្នា រកយុទ្ធសាស្រ្តដើម្បីធ្វើការងារបន្តទៀត។ ប៉ុន្តែបើសិនណាយើងរកយុទ្ធសាស្ត្រធ្វើការងារបន្តទៀត ហើយវាចាំបាច់មិនមានជម្រើសក្រៅពីការធ្វើកូដកម្ម ធ្វើបាតុកម្មអីទេ ប្រហែលជាយើងដើរចូលទៅទាក់ទងនិងធ្វើកូដកម្ម បាតុកម្ម បើសិនណាមិនជម្រើសអីទាំងអស់»។
សេចក្តីរាយការណ៍របស់ព្រឹត្តប័ត្រព័ត៌មាន The Cambodia Daily ចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃពុធកន្លងទៅនេះបានស្រង់សម្តីរបស់លោកកាំង ម៉ូនីកា អគ្គលេខាធិការរងនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ដែលនិយាយថា សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានធ្វើការស្ទាបស្ទង់មតិសមាជិកខ្លួនកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ។ ការស្ទាបស្ទង់មតិនោះបានផ្តល់នូវជម្រើសបីឲ្យសមាជិកសមាគមជ្រើសរើស គឺ«ជម្រើសមិនដំឡើង ជម្រើសដំឡើងចន្លោះពី១ដុល្លារដល់៥ដុល្លារ និងជម្រើសដំឡើងពីចន្លោះ៦ដុល្លារដល់១០ដុល្លារ។
លោកម៉ូនីកាបានបញ្ជាក់ពីលទ្ធផលបឋមនៃការធ្វើការស្ទាប់ស្ទង់មិតនេះថា ៦៣ភាគរយនៃសមាជិករបស់សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា បានបោះឆ្នោតគាំទ្រជម្រើស «មិនដំឡើង» រីឯ២៦ភាគរយទៀតបោះឆ្នោតគាំទ្រឲ្យដំឡើងពី១ដុល្លារដល់៥ដុលា្លរ។
ថ្លែងតាមទូរស័ព្ទនៅល្ងាចថ្ងៃសុក្រនេះ លោកម៉ូនីកាបញ្ជាក់ជាថ្មីទៀតថា ថៅកែរោងចក្រកាត់ដេរនៅតែរក្សាជំហរមិនដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលបន្ថែម ដោយលទ្ធផលស្ថាពរនៃការស្ទាបស្ទង់នេះបានបង្ហាញថា ៦៦ភាគរយនៃសមាជិករបស់សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាមិនមានលទ្ធភាពដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនោះទេ ខណៈដែល២៧ភាគរយនៃសមាជិករបស់សមាគមបោះឆ្នោតដំឡើងពី១ដុល្លារទៅ៥ដុល្លារ ហើយមានតែ៤ភាគរយនៃសមាជិករបស់សមាគម បោះឆ្នោតដំឡើងពី៦ដុល្លារដល់១០ដុល្លារ។
ឆ្លើយតបនឹងសំណួរថា តើថៅកែរោងចក្រមានការបារម្ភអំពីការកើតឡើងនូវការតវ៉ា និងការធ្វើកូដកម្មឬទេ? លោកម៉ូនីកានិយាយថា៖
«ជាទូទៅ អាហ្នឹងការបារម្ភរបស់យើង យើងតែងតែមានហើយកូដកម្ម បាតុកម្មហ្នឹង។ ប៉ុន្តែធ្វើម៉េចអានេះវាជាលទ្ធភាពដែលសមាជិករបស់យើងបានបង្ហាញមកយើង»។
វីអូអេពុំអាចទំនាក់ទំនងលោកហេង សួ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារបានទេ ដោយទូរស័ព្ទរបស់លោករោទិ៍ តែគ្មានអ្នកទទួល។
ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរបានផ្តល់ការងារឲ្យមនុស្សយ៉ាងហោចណាស់៦០០.០០០នាក់។ នៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះមានភាពរំជើបរំជួលនៅក្នុងវិស័យនេះ ដោយសារការធ្វើបាតុកម្មទាមទារឲ្យមានការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាឲ្យបានសមស្របទៅនឹងការកើនឡើងនូវថ្លៃទំនិញនានាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដែលបានបន្តកើនឡើងលឿនជាងប្រាក់ខែកម្មករ។
ការតវ៉ារបស់កម្មករដើម្បីឲ្យមានការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាកាលពីខែមករាដើមឆ្នាំ២០១៤បានប្រឈមនឹងការបង្រ្កាបដោយអំពើហិង្សាពីរដ្ឋាភិបាល ដែលនាំឲ្យមានមនុស្សយ៉ាងហោចណាស់ចំនួនប្រាំនាក់បានស្លាប់ និងរាប់សិបនាក់រងរបួស ព្រមជាមួយនឹងការដាក់ពន្ធនាគារមេដឹកនាំសហជីព និងកម្មករមួយចំនួនទៀត។
បន្ទាប់ពីមានការតវ៉ាទាំងនោះ រដ្ឋាភិបាលបានដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដល់១២៨ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែក្រុមកម្មករបាននិយាយថា ពួកគេត្រូវការយ៉ាងហោចណាស់១៧៧ដុល្លារក្នុងមួយខែដើម្បីទប់ទល់នឹងការកើនឡើងនូវការចំណាយក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃនាពេលបច្ចុប្បន្ន៕
