ពលរដ្ឋកេនយ៉ាដែលគ្មានទីលំនៅដោយសារអំពើហិង្សាដែលកើតពីជម្លោះនៃការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសប្រធានាធិបតីនាឆ្នាំ២០០៧ និយាយថា ពួកគេកំពុងនៅរង់ចាំយុត្តិធ័ម៌។ ខណៈដែលឥស្សរជននយោបាយធំៗបីនាក់កំពុងប្រឈមនឹងការចោទប្រកាន់នៅតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិនៅទីក្រុងឡាអេ ពលរដ្ឋកិនយ៉ាជាច្រើនដែលគ្មានទីលំនៅក្នុងស្រុកសង្ឃឹមថាការកាត់ទោសនេះនឹងបិទទំព័រដ៏ខ្មៅងងឹតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រប្រទេសរបស់ពួកគេ។
ពលរដ្ឋកេនយ៉ារាប់រយពាន់នាក់ត្រូវបានបណ្តេញចេញពីលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេនៅក្នុងអំពើហិង្សាក្រោយការបោះឆ្នោតកាលពីជាងបីឆ្នាំមុន។ មនុស្សប្រហែល១២៥០០នាក់កំពុងរស់នៅជំរុំ មីងហ្គូ (Mwingu) ក្រៅទីក្រុងណាគូរូ (Nakuru) របស់ប្រទេសកិនយ៉ា។
តាប៊ីថា ញ៉ាំប៊ូរូ (Tabitha Nyamburu) បានមកជំរុំនេះជាមួយប្តីរបស់គាត់និងកូនចំនួន១៣នាក់។ ជីវិតនៅទីនេះពិបាកជាងនៅផ្ទះរបស់គេខ្លាំងណាស់។ ពួកគេមានអាហារនិងលុយកាក់បន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។
ដូចមនុស្សច្រើនដ៏ទៃទៀត អ្នកស្រី នឹងតាមដានមើលតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិដែលកាត់ទោសអ្នកនយោបាយប៉ុន្មាននាក់ដោយចោទប្រកាន់ពីបទបង្កើតអំពើហិង្សា។
«តុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិនឹងជួយ ដោយសារពួកគេមួយចំនួនជាអ្នកចូលរួមបង្កើតបញ្ហា។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកដែលគេចោទប្រកាន់នឹងប្រឈមនឹងយុត្តិធ័ម៌»។
សមាជិកសភាពីរនាក់ គឺ វីលៀម រូតូ (William Ruto) ហង់រី ខូសហ្គី (Henry Kosgey) ក៏ដូចជាពិធីករវិទ្យុ ចូស្វា អារ៉ាព សាង (Joshua arap Sang) កំពុងប្រឈមនឹងការបើកសវនាការមុនការកាត់ទោសនៅសប្តាហ៍នេះនៅតុលាការទីក្រុង ឡាអេ។ ជនជាតិ កិនយ៉ា សំខាន់បីរូបទៀតនឹងត្រូវបង្ហាញមុខនៅតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិនាចុងខែនេះ។
រដ្ឋាភិបាលកេនយ៉ា ព្យាយាមប្រឆាំងនឹងដំណើរការកាត់ទោសនេះ ដោយសុំឲ្យធ្វើការស៊ើបអង្កេតនៅក្នុងស្រុក។ ប៉ុន្តែតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិ ដែលដឹកនាំដោយសុភាចារបុរស លោក ល្វីស ម៉ូរីណូ អូកាំប៉ូ (Luis Moreno Ocampo) បានបដិសេធការទាមទារនេះ។
ប្រធានជំរុំ មិងហ្គូ (Mwingu) ដែលនៅក្រៅក្រុង ណាគូរូ លោក ភីទ័រ ការីគូ (Peter Kariku) សប្បាយចិត្តដែលការកាត់ទោសធ្វើនៅក្រៅប្រទេសកេនយ៉ា។
«ប្រាកដណាស់ វាជាកន្លែងតែមួយគត់ដែលយើងអាចរកយុត្តិធ័ម៌បាន។ នៅក្នុងប្រទេសនេះ យើងមិនជឿទុកចិត្តលើអ្នកនយោបាយទេ»។
ចុងចោទទាំងបីនាក់ ដែលបង្ហាញមុខនៅតុលាការឧក្រិដ្ឋកម្មអន្តរជាតិ ត្រូវបានចោទប្រកាន់ថាបានរៀបចំក្រុមជនពាលដែលជាជនជាតិភាគតិច ឲ្យបើកការវាយប្រហារបន្ទាប់ពីបេក្ខជនរបស់ខ្លួន ដែលសព្វថ្ងៃជានាយករដ្ឋមន្ត្រី លោក រ៉ៃឡា អូឌីងហ្កា (Raila Odinga) ត្រូវបានប្រកាសថាបានចាញ់ការបោះឆ្នោត ប្រកួតជាមួយលោកប្រធានាធិបតី ម្វ៉ៃ គីបាគី (Mwai Kibaki)។
អំពើហិង្សានេះបង្កើតឲ្យមានភាពតានតឹងយ៉ាងខ្លាំងរវាងរបស់ជនជាតិភាគតិចនៅប្រទេស កិនយ៉ា។ មនុស្សប្រមាណ១៣០០នាក់ដែលត្រូវបានសម្លាប់គឺជាក្រុមជនជាតិភាគតិចដែលជាមនុស្សរបស់លោក ម្វ៉ៃ គីបាគី។
ជាមួយនឹងការបោះឆ្នោតដែលខិតជិតមកដល់នៅឆ្នាំក្រោយ មនុស្សដែលរងគ្រោះពីអំពើហិង្សាទាំងនោះនិយាយថា ពួកគេនឹងមិនក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃការបោកកុហកនយោបាយទៀតទេ។
សាលីម មប៊ូអា (Salim Mbua) ជាតំណាងម្នាក់របស់សភាប្រជាជន ដែលជាអង្គការរបស់ពលរដ្ឋដែលព្រួយបារម្ភ ដែលតែងតែជួបប្រជុំក្រៅផ្លូវការនៅទូទាំងប្រទេស។
«យើងគួរតែចងចាំថាអំពើហិង្សាបានកើតឡើងភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោត។ នេះគឺដោយសារតែការបញ្ឆេះអារម្មណ៍ដោយអ្នកនយោបាយ ដែលជាអ្វីដែលពួកគេតែងតែធ្វើជារៀងរាល់ពេល។ ហើយយើងកំពុងប្រាប់គេថា វាគ្រប់គ្រាន់ហើយ ល្បែងនេះគឺចប់ហើយ»។
មនុស្សដែលគ្មានទីលំនៅនិងក្រុមដែលមានសមានចិត្តបានធ្វើបាតុកម្មពាសពេញប្រទេស អំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដោយទាមទាររដ្ឋាភិបាលឲ្យរៀបចំកន្លែងរស់នៅអចិន្ត្រៃយ៍ឲ្យមនុស្សដែលគ្មានលំនៅដ្ឋានទាំងនោះ។
ពួកគេបានប្តេជ្ញាប្រយុទ្ធដើម្បីទាមទារយកយុត្តិធម៌ ប្រសិនបើការបោះឆ្នោតនឹងមិននាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរទេ។
ប្រែសម្រួលដោយ បូរី ស៊ីលីវណ្ណ
