ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងភាពអត់ឃ្លាននិងភាពក្រីក្រនៅក្នុងតំបន់ជនបទដាច់ស្រយាលនៃប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍មិនមែនតែងតែជាបញ្ហានៃការស្វែងរកដំណោះស្រាយថ្មីៗនោះទេ។ នៅក្នុងករណីជាច្រើន វាគឺជាបញ្ហានៃការធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋទទួលបាននូវដំណោះស្រាយដែលមានស្រាប់ដែលពួកគេត្រូវការ។ ឧទាហរណ៍ទូរស័ព្ទដៃបានបង្ហាញថា វាមានសារៈប្រយោជន៍ក្នុងការនាំព័ត៌មានទៅកាន់តំបន់ទាំងឡាយដែលពិបាកនឹងទទួលបានព័ត៌មាន។ ឥឡូវនេះទូរស័ព្ទដៃកំពុងជួយអ្នកចំការនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ឱ្យរៀនអំពីវិធីប្រសើរៗទាំងឡាយនៅក្នុងការដាំដំណាំរបស់ពួកគេ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនៅឯសាកលវិទ្យាល័យ ភឺឌូ (Purdue University) បានបង្កើតថង់ខ្យល់បិទជិត ដែលអាចជួយកសិករក្នុងការការពារផលដំណាំរបស់ពួកគេពីសត្វល្អិតក្នុងកំឡុងពេលនៃការរក្សាទុក។ ថង់នេះមានប្រសិទ្ធភាព មិនថ្លៃ និងស្រួលប្រើ។ លោកជេស ឡូវឹនប៊ឺក ឌីបូអឺ (Jess Lowenberg-Deboer) នៃសាកលវិទ្យាល័យ ភឺឌូ និយាយថាវាមានបញ្ហាតែមួយប៉ុណ្ណោះ។
«ការបិទថង់គឺជាអ្វីមួយដែលប្រសិនបើអ្នកឃើញវាអ្នកនឹងយល់បានយ៉ាងឆាប់រហ័សហើយមនុស្សជាច្រើនបានយល់។ ប៉ុន្តែការពន្យល់ជាពាក្យពេចន៍គឺពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់។ យើងបានធ្វើការពន្យល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិប្រមាណ២៩.០០០ ប៉ុន្តែយើងមិនអាចធ្វើការពន្យល់ទៅកាន់ភូមិទាំងអស់បាន»។
ប៉ុន្តែ ទូរស័ព្ទដៃមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ នៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ហើយទូរស័ព្ទដៃដែលអាចចាក់វីដេអូបាន កំពុងតែមានលក្ខណៈកាន់តែទូលំទូលាយឡើងៗ។ លោក ឡូវឹនប៊ឺក ឌីបូអឺ បានឃើញក្រុមមួយទៀតដែលប្រើប្រាស់វីដេអូក្នុងទូរស័ព្ទដៃ ដើម្បីបង្ហាញអំពីរបៀបក្នុងការជួសជុលម៉ាស៊ីនបូមទឹក។
«ហើយខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ដៃគូរបស់យើង នៅក្នុងប្រទេស នីហ្សេ ថា«អូ តើយើងអាចធ្វើដូចនោះបានទេ?» ហើយប្រហែលជាមួយសប្តាហ៍ក្រោយមកគាត់បានផ្ញើមកឱ្យខ្ញុំមួយ។ ហើយខ្ញុំគិតថា «នេះគឺជាអ្វីមួយដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍»។
លោកបន្ថែមថា អ្វីដែលពិតជាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍នោះគឺការណ៍ដែលរូបភាពវីដេអូទាំងនោះត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងចំណោមសហគមន៍អ្នកធ្វើចំការយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ក្រុមរបស់លោកបានធ្វើការពិសោធន៍មួយដោយពួកគេបានបញ្ចូលវីដេអូទៅក្នុងទូរស័ព្ទចំនួន៧ ហើយរង់ចាំមើលអ្វីដែលនឹងកើតឡើង។
«នៅក្នុងរយៈពេលមួយខែ រូបភាពវីដេអូត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយទៅកាន់មនុស្សចំនួន១១៨នាក់ នៅក្នុងភូមិចំនួន៥០ផ្សេងៗគ្នា។ ហើយខ្ញុំគិតថានេះគឺពិតជាបានផលដែលមិនគួរឱ្យជឿពីការវិនិយោគសាមញ្ញបំផុតមួយ»។
ឥឡូវនេះពួកគេបានផលិតរូបភាពវីដេអូជាភាសាចំនួនប្រហែលជា១២ ដែលរូបភាពវីដេអូទាំងអស់នេះត្រូវបានថតនិងផលិតនៅក្នុងមូលដ្ឋានក្នុងតម្លៃទាប។
លោក ឡូវឹនប៊ឺក ឌីបូអឺ និយាយថាការណ៍ដែលជោគជ័យបំផុតនោះគឺការប្រើប្រាស់សាច់រឿងក្នុងការប្រាប់អំពីអ្វីដែលថង់អាចធ្វើបាននិងអំពីរបៀបប្រើប្រាស់វា។
វីដេអូមួយបង្ហាញអំពីរបៀបក្នុងការផលិតថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតធម្មជាតិមួយធ្វើពីផ្កាស្តៅដែលមានដុះនៅក្នុងប្រទេសក្នុងតំបន់ត្រូពិចជាច្រើន។
សមាជិកក្រុមម្នាក់ ហ្វ្រង់ស៊ីស្កូ ស៊ឺហ្វឺហែល (Francisco Seufferheld) និយាយថា រូបភាពវីដេអូគំនូរជីវចលនៅក្នុងទូរស័ព្ទដៃ គឺជាមធ្យោបាយណែនាំបង្រៀន)ដ៏មានឥទ្ធិពលមួយ។
«ព័ត៌មានត្រូវបានច្របាច់បញ្ចូលគ្នានៅក្នុងរបៀបមួយដែលនៅក្នុងរយៈពេលពីរនាទី យើងអាចចម្លងគំនិតដ៏ស្មុគស្មាញមួយទៅឱ្យមនុស្សនៅក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលទាំងឡាយ»។
ព័ត៌មានទាំងនេះអាចទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងតំបន់ជាច្រើនផ្សេងទៀតដោយគ្រាន់តែដាក់អត្ថាធិប្បាយក្នុងវីដេអូនេះជាភាសាផ្សេងៗគ្នា។
ខណៈពេលដែលរូបភាពវីដេអូដែលអាចប្រើក្នុងទូរស័ព្ទបានកាន់តែមានប្រជាប្រិយភាព ពួកគេកំពុងតែផ្តល់ឱ្យនូវវិធីដែលប្រកបដោយបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់មួយសម្រាប់ចែករំលែកដំណោះស្រាយដែលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាទាប ទៅឱ្យប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍មួយចំនួនដែលមានបញ្ហាបន្ទាន់បំផុត៕
ប្រែសម្រួលដោយ ឌី ខាំបូលី
