លេខទូរស័ព្ទនេះដូចជាធ្លាប់ស្គាល់។ នេះជាសម្ដីរបស់មន្រ្តីប៉ូលិសសម្ងាត់ឈ្មោះ Sun ។
«តើអ្នកនៅកន្លែងណា? សូមផ្ញើទីតាំងតាម GPS មកឲ្យខ្ញុំ»។ នេះជាសម្ដីរបស់លោក Sun ដែលជាសមាជិកអង្គភាព guobao ដែលជាកងកម្លាំងសន្តិសុខផ្ទៃក្នុងទទួលខុសត្រូវលើការតាមដាន និងឃ្លាំមើលអ្នករិះគន់ ក្នុងប្រទេសចិន។
លោក Gao Fei អាយុ៣២ឆ្នាំ ដែលមានស្រុកកំណើតនៅតំបន់ Huanggang នៃខេត្ត Hubei ប្រទេស ចិន មានរបរជាជាងផ្សារដែកនៅក្នុងខេត្ត Guangdong ។ កាលពីឆ្នាំ២០១៤ លោក Gao Feiមានបញ្ហា និងបានជួបលោកប៉ូលិស Sun ដោយសារតែលោកបានចូលរូមសកម្មភាពសិទ្ធិមនុស្ស។
លោក Gao ត្រឡប់ពីខេត្ត Zhongshan មកភូមិគាត់វិញកាលពីចុងឆ្នាំមុន ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្ទុះករណីដំបូងនៃជំងឺដ៏ចម្លែក ដែលបង្កដោយវីរុសមួយប្រភេទស្រដៀងគ្នានឹងជំងឺផ្លូវដង្ហើមដែលផ្ទុះឡើងនៅតាមមន្ទីរពេទ្យក្នុងតំបន់នោះ។ ដូចទីក្រុងតូចៗក្បែរទីក្រុង Wuhan ដែលជំងឺ COVID-19 ផ្តើមកើតដំបូងដែរ តំបន់Huanggang ក៏បានក្លាយជាតំបន់ដែលរងគ្រោះដោយជំងឺ COVID-19 យ៉ាងខ្លាំង។
លោក Gao ដឹងថា មិនយូរមិនឆាប់ប៉ូលិសនឹងមករកគាត់។ នៅថ្ងៃទី២៨ ខែមករា មួយថ្ងៃមុនពេលលោកប៉ូលិស Sun ទូរស័ព្ទទៅគាត់ លោក Gao បានធ្វើទង្វើ«ផ្លូវកាត់ឬល្មើស» ដោយប្រើប្រាស់បណ្តាញ VPN ដើម្បីបញ្ចៀសប្រព័ន្ធ the Great Firewall ដែលចិនប្រើសម្រាប់គ្រប់គ្រងតាមដានប្រជាជន ដែលប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត។
ក្រៅពីប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដែលរឹតត្បិតដោយរដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង លោក Gao ថែមទាំងបានបង្ហោះសារតាមបណ្តាញ Twitterថា មន្ទីរពេទ្យក្នុងតំបន់ Huanggang កំពុងប្រឈមនឹងការខ្វះខាតការផ្គត់ផ្គង់សម្ភារៈយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ នេះបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា លោកប្រធានាធិបតី Xi Jinping មិនបានគិតគូរពីជីវិតពលរដ្ឋសាមញ្ញឲ្យបានដិតដល់ឡើយ។ លោកថែមទាំងបង្ហោះសារថា លោកប្រធានាធិបតី Xi គឺជា«ជនប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ»។
«ពាក្យពេចន៍បង្ហោះនេះ ធ្វើឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលដល់ក្រុមមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់» នេះបើតាមសំដីដែលលោកប្រាប់ VOAផ្សាយជាភាសាចិនកាលពីខែមុន។ «ប៉ូលិសប្រចាំតំបន់ប្រាប់ខ្ញុំថា ក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈ បានចេញលិខិតបង្គាប់ចាប់ខ្លួនខ្ញុំ»។
អស់រយៈពេល៧ថ្ងៃបន្ទាប់ពីលោក Sun ទូរស័ព្ទទៅលោក Gao លោក Gao ក៏ត្រូវបានគេចាប់ខ្លួន ដែលជាដំណាក់កាលដំបូងនៃដំណើរការចាប់ឃុំខ្លួនផ្លូវការ បន្ទាប់ពីមានការយល់ព្រមពីមន្រ្តីរដ្ឋការ។
លោក Gao បានប្រាប់ VOAថា៖ «វាជាការអនុវត្តតាមការដឹកនាំរបស់បុគ្គលម្នាក់នៅពេលនេះ គ្មានទេនីតិរដ្ឋ។ ពុំមានការធានាសុខសុវត្ថិភាពដល់ជនណាម្នាក់ឡើយ»។
ការរឹតបន្តឹង
ជំងឺ COVID-19 លេចឡើងកាលពីចុងឆ្នាំមុនក្នុងទីក្រុង Wuhan ប្រទេសចិន។ ត្រឹមថ្ងៃទី១២ ខែមេសាកន្លងទៅនេះ មានករណីស្លាប់ដោយសារជំងឺកូវីដ១៩ចំនួនជាង ១១០.០០០នាក់ ហើយនៅទូទាំងពិភពលោក។ សហរដ្ឋអាមេរិកបានក្លាយជាប្រទេសដែលមានករណីឆ្លងនិងស្លាប់ដោយសារជំងឺនេះច្រើនជាងគេបំផុតនៅក្នុងពិភពលោក។ សហរដ្ឋអាមេរិកមានករណីឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ ចំនួនជាង ៥៣០.០០០នាក់ ហើយមានករណីស្លាប់ចំនួន ២០.៦៨០នាក់។ នេះបើយោងតាមស្ថិតិរបស់សាកលវិទ្យាល័យ Johns Hopkins University នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។
វាគឺជាជំងឺរាតត្បាតទី២ដែលមានប្រភពចេញមកពីប្រទេសចិនក្នុងសតវត្សទី២១នេះ។ រវាងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០២ ដល់ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៣ ជំងឺ SARS ដែលមានប្រភពចេញពីខេត្ត Guangdong ប្រទេសចិន បានសម្លាប់មនុស្សអស់ចំនួន ៧៤៤នាក់ និងបង្កឱ្យមានអ្នកកើតជំងឺនេះចំនួន ៨.០៩៨នាក់។
នៅពេលដែលអាជ្ញាធរចិនចាប់ផ្តើមចាត់វិធានការខ្លាំងក្លាលើការឆ្លងរាលដាលជំងឺ COVID-19 ពួកគេក៏ផ្តើមបន្តពង្រឹងការតាមដានលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតដែរ។ ប្រជាជនដែលហ៊ាននិយាយពីជំងឺនេះ អាចនឹងមានបញ្ហា។
ការសួរសុខទុក្ខគ្នាពីជីវិតប្រចាំថ្ងៃក្លាយជាបទល្មើសប្រឆាំងអង្គភាព guobao។ ឧទាហរណ៍ ដូចជាសំណួរសាមញ្ញៗទាំងអស់នេះ។ តើមានប្រាប់ព័ត៌មានបន្ដអំពីអ្នកជិតខាងរបស់អ្នកដែលទើបតែត្រឡប់មកពីទីក្រុងWuhan វិញឬទេ? តើអ្នកមានប្រាប់បន្ដអំពីរឿងជំងឺនេះ ដែលអ្នកបានឮនៅហាងលក់គ្រឿងទេសឬទេ? តើអ្នកកំពុងពិភាក្សាគ្នាពីប្រភពនៃជំងឺនេះឬ? តើអ្នកកំពុងសម្ដែងការខឹងសម្បាលើចំណាត់ការឆ្លើយតបរបស់រដ្ឋាភិបាលលើជំងឺនេះឬ? តើអ្នកកំពុង ព្រួយបារម្ភពីភាពលំបាកក្នុងការរៀបចំពិធីបុណ្យសពឬ?
លោកស្រី Sarah Cook អ្នកស្រាវជ្រាវជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការ Freedom House និយាយថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ធ្វើបែបនេះវាធ្វើឱ្យប្រជាជនភ្ញាក់ផ្អើលវិញទេ ពីព្រោះប្រជាជនមិនគិតថា (អ្វីដែលគាត់ធ្វើ) ជារឿងនយោបាយ ឬជាហេតុបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ពួកគាត់មិនបានដឹងថា ខ្លួនគាត់អាចមានបញ្ហានោះទេ។ ចុងក្រោយស្រាប់តែមានអាជ្ញាធរមកគោះទ្វារផ្ទះគាត់ទៅវិញ»។
ដូចដែលអ្នកប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមបានសរសេរថា៖ «រាល់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមានមិត្តភក្តិខ្លះត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនបណ្តើរៗ ខ្លះលែងបានទាក់ទងគ្នា ខ្លះត្រូវបានគេចាប់ឃុំខ្លួន ហើយខ្លះទៀតកំពុងតែ «ផឹកតែ»។
ពាក្យ «ផឹកតែ» ដែលចិនហៅថា he cha មានន័យថា «ស្ថិតក្រោមដីកាកោះហៅ និងចោទសួរដោយអាជ្ញាធរសន្តិសុខជាតិ»។
ក្រុមអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សចិន ហៅកាត់ថា (CHRD) ដែលជាសម្ព័ន្ធនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិនិងចិន បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ថា មាន៥.៥១១ ករណីពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សដែលត្រូវបានគេដាក់ទណ្ឌកម្មក្រោមការចោទប្រកាន់ពីបទចែករំលែកព័ត៌មានស្តីពីជំងឺរាតត្បាតនេះ។ ចំនួននេះ ដូចគ្នានឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយចិនដែលបានផ្សាយដែរ។
ប្រជាជនភាគច្រើនដែលជាប់ឃុំឃាំងដោយសារការបញ្ចេញមតិពីជំងឺ COVID-19 ត្រូវជាប់ឃុំរយៈពេលពី៣ ទៅ១៥ថ្ងៃ និងត្រូវបានបង្ខំឱ្យទទួលទោសកំហុសនោះ។ មនុស្សមួយចំនួនត្រូវរងការផាកពិន័យ ការព្រមានផ្ទាល់មាត់ ការអប់រំ និងការឃុំខ្លួនពីបទឧក្រិដ្ឋកម្ម។ ក្នុងចំណោមករណីដែលសម្ព័ន្ធ CHRD ប្រមូលទិន្នន័យបាន ជនរងការឃុំខ្លួនដែលក្មេងជាងគេជាប់ចោទពីបទ «ចែករំលែកព័ត៌មានចចាមអារាម» មានអាយុត្រឹមតែ១៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
វីអូអេបានទាក់ទងស្ថានទូតប្រទេសចិនប្រចាំរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោន ដើម្បីសុំអត្ថាធិប្បាយអំពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែត្រូវបានផ្តាច់វិញ បន្ទាប់ពីបានរង់ចាំការតបណ្តាញទូរស័ព្ទ ដែលឮសូរតែភ្លេង។
បើទោះជាអំឡុងពេលជំងឺ COVID-19 កំពុងរាតត្បាតក៏ដោយ ក៏លោកស្រី Cook និយាយថា ការកៀបសង្កត់អ្នករិះគន់គឺជាអាទិភាពចម្បងរបស់គណបក្សកុម្មុយនីស្តចិន (CCP) ពីព្រោះរដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង កំពុងចាត់ទុកវិបត្តិសុខភាពសាធារណៈជាការបំភិតបំភ័យផ្នែកនយោបាយ។
ឥទ្ធិពលនៃការបំភិតបំភ័យនេះ បញ្ជាក់ឱ្យឃើញតាមរយៈការចាប់ខ្លួនមហាសេដ្ឋីអចលវត្ថុ និងជាសមាជិកគណបក្ស CCP លោក Ren Zhiqiang អាយុ៦៩ឆ្នាំ។
លោក Ren ជាបុគ្គលមានទំនាក់ទំនងច្រើន តួយ៉ាងដូចជាអនុប្រធានាធិបតីចិន លោក Wang Qishan គឺជាអ្នកប្រឹក្សាណែនាំលោក Ren នៅពេលលោក Ren រៀននៅមធ្យមសិក្សា និងជាអ្នកដាក់ឈ្មោះក្រៅ «The Cannon»ឱ្យលោកRen។ លោក Ren បានរិះគន់ជាញយដងដល់គណបក្សកុម្មុនីស្តចិនដែលកំពុងដឹកនាំប្រទេស។ កាលពីដើមខែមីនា លោកបានថ្កោលទោសអាជ្ញាធរក្រុងប៉េកាំងពីការបិទព័ត៌មានអំពីឥទ្ធិពលនៃការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺនេះ។
តាមអត្ថបទបរិយាយដែលមានពាក្យពេចន៍ស្រួចស្រាវ លោកRenបានហៅមេដឹកនាំកំពូលចិនលោក Xi Jinping ថា «ជាត្លុកកំប្លែង ដែលអាក្រាតកាយ និងអះអាងថា លោកគឺជាអធិរាជ»។ មិត្តភក្តិរបស់លោក Ren បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន Reuters ថា អាជ្ញាធរបានចាប់ខ្លួនលោកនៅថ្ងៃទី១២ ខែមីនា។
បើតាមប្រភពព័ត៌មានមួយដែលស្នើសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះបានប្រាប់វីអូអេថា ដំបូងឡើយ លោក Ren បានចែករំលែកអត្ថបទដែលមានពាក្យពេចន៍បែបនោះក្នុងចំណោមក្រុមមិត្តភក្តិលោក ដែលជាសហគ្រិនឯកជន ដែលជាម្ចាស់មូលនិធិមួយគាំទ្រកិច្ចការការពារបរិស្ថាន។
ប្រភពដដែលអះអាងថា មានមិត្តភក្តិគាត់ជាច្រើនមានចិត្តគំនិតដូចលោក Ren ដែលបានប្រាប់ថា៖ «លោក Ren ប្រហែលចែករំលែកអត្ថបទនេះជាមួយមនុស្សចំនួន ១១នាក់។ បុគ្គលដែលភ្លេចគិតពីភាពរសើបផ្នែកនយោបាយអាចនឹងជាអ្នកបន្តចែកចាយខ្លឹមសារនេះចេញ»។
ប្រភពដដែលបានបន្តថា៖ «បន្ទាប់មក អាចនឹងមានគេមករក និងសាកសួរថាតើគាត់ជាអ្នកសរសេរអត្ថបទបរិយាយហ្នឹងឬ? មនុស្សមិនចេះបត់បែនដូចលោក Ren ប្រាកដជាឆ្លើយថា គាត់មែន ហើយទាំងអស់នេះហើយជាហេតុផលបណ្តាលឱ្យមានហេតុការណ៍បែបនេះកើតឡើង»។
ពាក្យថា «បុគ្គលមិនចេះបត់បែន» នៅទីនេះ មានន័យថា ជាមនុស្សដែលមិនកេងចំណេញតាមកាលៈទេសៈ។
ប្រភពសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះដដែលនេះ ប្រាប់វីអូអេ ថា អាជ្ញាធរបានចាប់ឃុំខ្លួនកូនប្រុសច្បងលោក Ren និងប្រាប់សមាជិកគ្រួសារទាំងអស់ផ្សេងទៀតថា អាចនឹងជាប់ពាក់ព័ន្ធផងដែរ។
លោក Ren ត្រូវបានបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួនក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំង liuzhi ក្នុងរូបភាពជាការឃុំខ្លួនក្រៅចំណាត់ការនៃដែនកំណត់ច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌចិនដែលមាន។ រដ្ឋាភិបាលបានចាត់ទុកករណីគាត់ជាករណីសំខាន់។
ប្រភពដដែលនេះបានប្រាប់ វីអូអេ ថា៖ «គ្មាននរណាអាចចូលទៅកាន់កន្លែងនោះបានទេ។ ហើយក៏គ្មាននរណាអាចជួយអន្តរាគមន៍ដែរ។ គ្មាននរណាអាចស្នើសុំលើកលែកទោសបានទេ។ សូម្បីតែលោក Wang Qishan ក៏ដោយ»។
មន្ទីរឃុំឃាំង Liuzhi ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយគណៈកម្មធិការជាតិត្រួតពិនិត្យការប្រឆាំងអំពើពុករលួយរបស់ចិន (NSC) ដែលមានគោលដៅចាត់ការលើសមាជិកគណបក្ស ការបំពេញមុខងាររបស់ស្ថាប័នរដ្ឋ និងការគ្រប់គ្រងស្ថាប័ននានា ដូចជាសាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ សាកលវិទ្យាល័យ និងសហគ្រាសនានាដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ។ ជារឿយៗ ស្ថាប័នទាំងនេះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដើម្បីចាត់ការលើអ្នកសារព័ត៌មាន អ្នកជំនួញ និងអ្នករកស៊ីក្នុងស្រុកនានាផងដែរ។ មន្ទីរឃុំឃាំង liuzhi ផ្តល់សិទ្ធិឱ្យគណៈកម្មាធិការនេះ ចាប់ខ្លួន ជនណាដែលស្ថិតក្រោមការស៊ើបអង្កេត ឬជនដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធដោយប្រយោល។
ខ្សែបណ្តាញរបស់លោកRen គឺលោក Wang Qishan មិនបានបង្ហាញវត្តមានជាសាធារណៈទេ ចាប់តាំងពីការផ្ទុះរាតត្បាតនៃជំងឺCOVID-19មក។ លោកក៏មិនបានចូលរួមទូរសន្និសីទប្រជាជនតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតកាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែកុម្ភៈ ដែលលោកប្រធានាធិបតី Xi ដឹកនាំផ្ទាល់ និងបានដាក់វិធានការច្បាស់លាស់ប្រាប់ដល់សមាជិកគណបក្ស១៧០.០០០ នាក់ ដែលបានចូលរួមថា អាទិភាពចម្បងបំផុតរបស់ចិនគឺរក្សាសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចឲ្យនៅដដែលទោះជាមានការបង្អាក់ពីជំងឺ COVID-19ក៏ដោយ។
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានចិនប្រើប្រាស់ទូរសន្និសីទតាមអ៊ីនធឺណិតនេះ ដើម្បីបង្ហាញថា លោកប្រធានាធិបតី Xi កំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺនេះ ស្របពេលដែលសាធារណជនកំពុងខឹងសម្បាលើវិធានការឆ្លើយតបលើជំងឺនេះរបស់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងបែបប្រជាភិថុត។
តាមប្រភពសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះដដែលបានឲ្យដឹងថា៖ «លោក Wang Qishan ត្រូវបានគេទុកចោលមួយឡែក។ គាត់មិនបានទាមទារការរក្សាលំនឹងអំណាចជាមួយលោកXi ទេ។ ក្នុងចំណោមសមាជិកគណបក្ស និងជនមិនមែនសមាជិកគណបក្ស សុទ្ធតែសំដែងសមានចិត្តអាណិតលោក Ren ។ ប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលហ៊ាននិយាយរឿងនេះ។ ពេលនេះ លោក Ren Zhiqiang បានក្លាយសាច់មួយដុំនៅលើជ្រុញទៅហើយ»។
ស្រ្តីម្នាក់ក្នុងចំណោមស្រ្តីសហគ្រិនដែលល្បីឈ្មោះបំផុតនៅប្រទេសចិន គឺលោកស្រី Wang Ying គឺជាមិត្តរបស់លោក Ren និងជាបុគ្គលមួយរូបដែលហ៊ាននិយាយក្នុងនាមលោកបន្ទាប់ពីលោកបាត់វត្តមាន។
នៅពេលដែលវីអូអេ សាកសួរលោកស្រីកាលពីសប្តាហ៍មុន លោកស្រីបាននិយាយថា៖ «មិនមានការវិវត្តអ្វីឡើយ»លើករណីលោកRen។
លោកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំភ័យខ្លាចក្នុងការនិយាយអំពីករណីនេះ។ ការបញ្ចេញយោបល់ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងគាត់នឹងមិនអាចជួយគាត់បានច្រើនឡើយ។ គេប្រើប្រាស់គ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីកម្រិតលំហូរព័ត៌មាន។ ការបំភិតបំភ័យ និងការតាមដានមនុស្ស សុទ្ធតែជាវិធីសាស្រ្តមានប្រសិទ្ធភាព។ ការតាមដានសមាជិកគ្រួសារក៏ជាវិធីសាស្រ្តដ៏មានប្រសិទ្ធភាពដែរ»។
លោក Peter Dahlinជាសកម្មជនសិទ្ធិមនុស្សស៊ុយអេដ ប្រាប់វីអូអេ ថា ចាប់តាំងពីលោកប្រធានាធិបតី Xi ចូលកាន់តំណែងក្នុងឆ្នាំ២០១២មក ប្រទេសចិនបានធ្វើឱ្យមន្ទីរឃុំឃាំង liuzhi រីកធំធាត់ និងអាចប្រើប្រាស់ស្ថាប័ននេះប្រឆាំងប្រជាជនប្រមាណដល់៣០០លាននាក់ ទាំងក្នុងជួរគណបក្ស ទាំងអ្នកផ្សេងៗទៀត។
លោក Dahlin បាននិយាយតាមប្រព័ន្ធ Skype ថា៖ «វាគឺជាប្រព័ន្ធបែបវិធីសាស្រ្តដែលគ្រោងទុក និងបែបស្ថាប័នសម្រាប់ការចាប់ខ្លួនមនុស្ស ឬនិយាយភាសាសាមញ្ញថា ចាប់ឃុំមនុស្សទុករហូតដល់កន្លះឆ្នាំតាមទំនើងចិត្ត»។ លោក Dahlin កំពុងជាប់ក្នុងស្ថានភាពបិទប្រទេសក្នុងប្រទេសអេស្ប៉ាញ ក្នុងផ្ទះរបស់លោកក្នុងរដ្ឋធានី ម៉ាទ្រីត ដោយសារជំងឺរាតត្បាត។
លោកDahlin និយាយថា បើទោះក្នុងហេតុផលប្រឆាំងអំពើពុករលួយក៏ដោយ គណៈកម្មាធិការជាតិត្រួតពិនិត្យការប្រឆាំងអំពើពុករលួយរបស់ចិន នៅតែបន្តពង្រឹងវិធាននយោបាយតឹងរ៉ឹង និងដើម្បីសម្រេចការក្តោបក្តាប់នយោបាយ។
យោងតាមទិន្នន័យបានមកពីអង្គការរបស់លោក ដែលមានឈ្មោះថា Safeguard Defenders ក្នុងឆ្នាំ២០១៩ គណៈកម្មាធិការជាតិត្រួតពិនិត្យការប្រឆាំងអំពើពុករលួយរបស់ចិន ចាប់ផ្តើមស៊ើបលើករណីអង្កេតជិត២លានករណី។ ប្រជាជនប្រមាណ ២៥.០០០ ទៅ៣០.០០០នាក់«ត្រូវបានចាប់ខ្លួន» គឺប្រមាណពី១៦ ទៅ១៨នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ។
លោក Dahlin បានប្រាប់ វីអូអេ ថា អាជ្ញាធរចិនប្រើការបាត់ខ្លួនជំនួសការចាប់ឃុំឃាំងមនុស្ស ពីព្រោះ អាជ្ញាធរគិតថា «វាជារូបភាពភេរវកម្មនយោបាយមានប្រសិទ្ធិភាពខ្លាំង» ក្នុងការចាប់ខ្លួនមនុស្សតែម្នាក់។
លោក Dahlin បាននិយាយថា៖ «មន្ទីរឃុំឃាំង Liuzhi គឺជាវិធីសាស្រ្តមួយដើម្បី «បន្លាចឱ្យក្រុមមនុស្សកាន់តែច្រើនជាងនេះភ័យខ្លាច គឺធ្វើឱ្យមិត្តរួមការងារ មិត្តភក្តិ និងដៃគូបុគ្គលណាម្នាក់ភ័យខ្លាចបន្តទៀត»៕
ប្រែសម្រួលដោយលោក កោះ សុគន្ធី
